07.09.2013 Views

2012, jaargang 8, nummer 1 - Driessen

2012, jaargang 8, nummer 1 - Driessen

2012, jaargang 8, nummer 1 - Driessen

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

p4<br />

DRIESSEN - Column<br />

Ik kan het niet<br />

meer aan!<br />

JEROEN DRIESSEN<br />

Ik heb een groot probleem. En aangezien<br />

gedeelde smart halve smart is, ga ik u lekker ook<br />

betrekken in mijn probleem. Ik weet het; wellicht<br />

niet verstandig van me gezien onze goede relatie,<br />

maar ik heb uw feedback gewoon nodig. Zie het<br />

dus maar als een goede daad van uw kant, als een<br />

investering in onze relatie.<br />

In mijn dagelijkse werk heb ik, net als u, met veel<br />

verschillende mensen te maken. Klanten, samenwerkingspartners,<br />

collega’s, adviseurs, concurrenten,<br />

journalisten, etc. En aangezien wij als <strong>Driessen</strong><br />

HRM_Payroll erg hard groeien, worden dat er eigenlijk<br />

iedere dag meer. Daar komt nog eens bij dat met<br />

de komst van de sociale media ik er ook honderden<br />

digitale vrienden bij heb gekregen. Wat wil je nog<br />

meer, zou je zo denken? Wie wil er nou niet honderden<br />

vrienden en warme (zakelijke) relaties? Ik<br />

moet echter toegeven dat ik me stiekem steeds<br />

vaker schuldig voel. Een goede relatie is namelijk<br />

geen vanzelfsprekendheid. Aan een goede relatie<br />

moet je tijd en werk besteden. Dat wist u natuurlijk<br />

al, maar dat is eveneens gebleken uit ons onderzoek<br />

naar het fenomeen ‘relaties’ samen met TNS Nipo.<br />

Juist het onderhouden van een goede relatie wordt<br />

helaas steeds moeilijker, naarmate de aantallen<br />

toenemen. Hoe je het wendt of keert: ik vond het<br />

een stuk makkelijker om een echte, inhoudelijke<br />

relatie op te bouwen met bijvoorbeeld mijn collega’s<br />

toen dat er 35 waren in plaats van de huidige 150. Ik<br />

doe enorm mijn best, maar op een gegeven moment<br />

lukt het me gewoonweg niet meer om iedereen echt<br />

persoonlijk te kennen. De namen van al mijn collega’s<br />

zijn nog makkelijk, maar de namen van de<br />

kinderen en partner zijn helaas soms te hoog gegrepen.<br />

En als uit je eigen onderzoek dan blijkt dat het<br />

ervaren van ‘waardering’ voor de meeste mensen<br />

het belangrijkste element in een goede arbeidsrelatie<br />

is, dan zult u begrijpen dat ik uw input als<br />

HRM-professional goed kan gebruiken. Immers,<br />

hoe toon je als goedwillende directeur waardering<br />

voor je collega’s en klanten als je niet altijd een<br />

echte, warme, persoonlijke relatie met ze hebt? Je<br />

zou je er bijna ellendig door gaan voelen, nietwaar?<br />

Klaarblijkelijk is mijn brein fysiek niet in<br />

staat om met meer dan 150 individuen een<br />

stabiele sociale relatie te onderhouden.<br />

Nergens voor nodig! Ik kan u vertellen dat het<br />

een enorme opluchting voor me was, toen twee<br />

vooraanstaande wetenschappers op het gebied<br />

van neurologie en sociale psychologie mij recent<br />

vertelden dat ik me niet druk hoef te maken. En dat<br />

ik me al helemaal niet schuldig hoef te voelen over<br />

dit onvermogen. Het is namelijk niet mijn eigen<br />

schuld, maar het is de schuld van mijn brein. Klaarblijkelijk<br />

is mijn brein fysiek niet in staat om met<br />

meer dan 150 individuen een stabiele sociale relatie<br />

te onderhouden. Voordat u begint te gniffelen<br />

om mijn beperkte brein; ik wil u en uw brein niet<br />

beledigen, maar dat schijnt ook te gelden voor u,<br />

waarde lezer. Althans, als wij de Engelse antropoloog<br />

Dunbar mogen geloven. Hij heeft het inmid dels<br />

beroemde concept van Dunbar’s number ontwikkeld<br />

op basis van uitgebreid wetenschappelijk onderzoek.<br />

Dunbar kwam aan een gemiddeld maximum<br />

aantal van ongeveer 148 personen met wie een mens<br />

een bepaalde relatie kan onderhouden, onder de<br />

voorwaarde dat alle “deelnemers” hun best wilden<br />

doen om tot die kring te behoren. Deze ‘ideale groepsgrootte<br />

voor de mens’ van 150 leden zie je bijna<br />

instinctief terug in veel samenlevingsvormen: de<br />

compagnie in het leger, jagers-verzamelaarsclans,<br />

organisaties en wellicht zelfs in het gemiddeld<br />

aantal gasten voor een bruiloftsfeest. Hoe dan ook,<br />

een troostende gedachte dat ik niet alleen sta in deze<br />

‘breinbreker’. Voor even dan, want wat te doen als<br />

we meer dan 150 collega’s krijgen? We zoeken<br />

immers 15 nieuwe collega’s om onze huidige ideale<br />

groepsgrootte te komen verstoren… En ook het<br />

aantal klanten en dus relaties groeit (gelukkig)<br />

gestaag... Persoonlijk denk ik dat het allemaal wel<br />

goed gaat komen. Iedere nieuwe collega betekent<br />

immers een netwerk van 150 relaties erbij. Dan<br />

zitten we straks op 165 x 150 = 24.750 relaties. Meer<br />

dan genoeg plek zou je zeggen voor elkaar, familie,<br />

onze klanten, enz. Maar hoe denkt u hierover? Ik<br />

hoor graag uw tips. Wel eerst even een relatie met<br />

me aangaan op LinkedIn, hè? d<br />

DRS. JEROEN DRIESSEN<br />

jeroen.driessen@driessen.nl<br />

directeur

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!