Wonen in molen De Hoop Enthousiast over MOP Dakar ... - portphilio

emengd
groen
magazine
over en voor
bruilmensen
Wonen in molen
De Hoop
Dakar Rally in
Argentinië
Beton kan veel
groener
Enthousiast
over MOP
2
1 e jaargang dec 2009
< PB 1 >

Colofon
“Gemengd groen” is een uitgave van Bruil en verschijnt
twee maal per jaar: voor de bouwvak en in december.
DANKWOORD
Hoofdredacteur: Hans den Boer
Tekst: Blaauboer communicatie, Maarn
Foto’s cover en pag. 4, 5, 6 en 7:
Wezt Art Fotografie
Vormgeving en realisatie:
Novad creatieve communicatie, Amerongen
Beste collega’s,
Omdat het voor mij onmogelijk is om
een ieder persoonlijk te benaderen,
wil ik al mijn collega’s, mede namens
mijn gezin, langs deze weg van harte
bedanken voor de vele en warme
meelevende reacties gedurende
mijn ziekte.
Dit geeft mij veel steun en kracht
in deze zware tijd.
Toby van der Linden
Holding directeur
Druk: Drukkerij Menke, Veenendaal
2
Dit tweede nummer van
Gemengd groen staat weer
symbool voor de
betrokkenheid binnen ons
familiebedrijf.
Een blad over en voor
Bruilmensen hebben wij het
genoemd. De mens als
belangrijkste bedrijfskapitaal
staat centraal, hoewel
ook de nodige
organisatie vraagstukken
aan de orde komen.
2009 zit er op. Ik wens
iedereen een
gezond,hoopvol en energiek
2010 toe! “Groene energie”:
de benaming van het
kerstpakket is overigens
geënt op dit thema.
Voorwoord
Vertrouwen als
strategie
Hoe je ’t ook wendt of keert, de recessie heeft ongenadig
toegeslagen in de bouw. Je kunt je ogen niet sluiten voor
de werkelijkheid.
Voor onze organisatie als bouwbedrijf en toeleveringsbedrijf
aan de bouw is de onvermijdelijke daling ingezet. Ondanks
de maatregelen die al zijn genomen (forse afbouw
uitzendkrachten en zzp’ers en tijd-voor-tijd-regelingen) zijn
de consequenties voor de komende jaren moeilijk te
voorspellen. We weten alleen zeker dat het zware tijden
worden.
Ook bij onze mensen groeit de onzekerheid. Een logische
reflex. Maar ondanks deze somberheid weiger ik het
doemdenken centraal te stellen. Als ik zie wat er aan
vechtlust, ondernemerschap, lef en samenhorigheid in
onze organisatie zit, dan geeft mij dit vertrouwen. Juist nu is
het tijd om negatieve gevoelens de kop in te drukken en de
hoop te laten zegevieren! en de betrokkenheid te stimuleren
en de spirit er in te houden! Ik daag iedereen binnen de
organisatie uit om het verschil te maken. Hoop en geloof is
een positief en krachtig instrument.
Veel leesplezier!
Hans den Boer Hoofdredacteur
Inhoud
4
8
13
14
16
20
Wonen in molen De Hoop
Erik van Ark woont in een door hem gerestau-
reerde molen. Heel fraai, maar hij is altijd bezig met
onderhoud.
Eerst organiseren,
dan automatiseren
Bij Oudenallen Prefab Beton is in de automatisering
een professionaliseringsslag gemaakt, waardoor
planningen gladjes verlopen.
Van Holland naar
Argentinië
Al enige jaren doet Jan van
Holland mee aan de Dakar
Rally. In januari start de
volgende editie in
Argentinië.
‘Lid worden van de OR
moet een roeping zijn’
De verkiezingen voor een nieuwe OR komen er
weer aan. De huidige OR-voorzitter Arno van Riet
vertelt over de samenwerking met de directie.
Met inzet kun je bereiken
wat je wilt
Darren Jones dankt zijn Noord-Engelse mentaliteit
van doorzetten aan zijn geboorteplaats Stokeon-Trent.
Hij vertelt graag wat dat hem heeft
opgeleverd.
Fotowedstrijd
Maak een foto en win een camera!
22
24
26
28
30
Samen met Bruil
GEZOND de toekomst in?
May Hummel, p&o functionaris in Weert, legt uit
wat de voordelen zijn van het nieuwe Periodiek
Arbeidsgezondheidskundig Onderzoek met
inspanningstest.
Duurzaam beton kan
veel “groener”
In een afstudeeronderzoek komt Katja Verschoor
tot de conclusie dat er voor beton nog veel ontwikkelingskansen
in het verschiet liggen.
Wíllen veranderen, maar je
wel thuis blijven voelen
Twee enthousiaste mannen in het middenkader
van EBM in Veenendaal vertellen wat het Management
Ontwikkelings Programma hun gebracht
heeft.
Apeldoorn, Deventer,
Zutphen: een
gezellig trio
De stedendriehoek is vol-
gens chauffeur Gerrit
Visser de leukste
en gezelligste
EBC afdeling
van de gehele
Bruilgroep.
Aan tafel met
Jaap den Toom en
Marton Willems
< 2 3 >

De vier wieken bestaan uit
een tweetal roeden die in het midden
het draaipunt aan de molen heeft.
De “vlucht” (lengte van een roede) is 22 meter en
70 centimeter.
De Hoop stamt uit 1850 en is een van de 1.048
windmolens die Nederland rijk is. Het monument
is zo gerestaureerd dat hij “maalvaardig” kan
worden genoemd. Dat is in het interieur ook goed
te zien. Houten tandwielen, zware touwen en een
enorme stenen schijf maken de molen een
bezienswaardigheid. Hoewel hij zich ervan bewust
is dat hij in een monument woont, lijkt het alsof
Erik zijn buik ervan vol heeft in plaats van dat hij
trots is op zijn bezit. ‘Je weet niet waar je aan
begint’, moppert hij. ‘Mensen weten niet half
hoeveel vrije tijd er gaat zitten in het onderhoud
van een molen. In de zomer hebben wij het
gevoel er naast ons werk een schildersbedrijf bij te
hebben.’
Ruime werkplaats
De restauratie was een behoorlijk ingrijpende klus.
Niet alleen het werk zelf, maar vooral ook het
tegenwerken van alle commissies en instanties die
er iets over te zeggen hadden. ‘Tássen vol papier!’
heeft Erik. Eigenlijk moet je niet in een molen
willen gaan wonen. Het rijk, de provincie, de
gemeente, Rijksmonumentenzorg, het Gelders
Genootschap en nog een aantal subsidie
Stellingmolen De Hoop in Vorden is al vele
decennia in bezit van de familie Van Ark. In
2002 heeft Erik van Ark, mengmeester bij
EBC Zutphen, het monument overgenomen
van zijn vader die twee jaar daarvoor was
gestorven. De molen is prachtig gerestaureerd
en biedt Erik en zijn vrouw en zoontje
een schitterende woning. ‘Mensen zeggen:
Erik, wat woon je hier mooi! Ja, daar heb ik
niks aan. Kom je verven dan?’
Wonen in
molen De Hoop
verstrekkende organisaties spreken elkaar
onderling tegen op zaken die wel en die niet
mogen worden gerealiseerd.
‘Er moest bijvoorbeeld van de gemeente een
“ De restauratie was
een behoorlijk
ingrijpende klus. Niet
alleen het werk zelf, maar
vooral ook het
tegenwerken van alle
commissies en instanties
die er iets over te zeggen
hadden. ‘Tássen vol
papier!’
”
restauratieplan komen’, vertelt Erik. ‘Bij wie moet ik
dan zijn, vroeg ik? Dat mogen we niet zeggen, zei de
gemeente vervolgens. Daar word je toch gek van ...?’
Een monument verbouwen tot een prettig
bewoonbaar huis is absoluut geen kleinigheid.
Maar als je naar het resultaat kijkt, moet Erik toch
tevreden zijn. In een aanbouw aan de rechter
zijkant van de molen, parkeert Erik een van zijn
motoren. >>
< 4 5 >

Het blijkt een ruime werkplaats te zijn waar hij een
lang en brede werkbank heeft gebouwd. Het is een
prachtige entree waar ook volop ruimte is voor
fietsen en een kinderwagen. Erik is dit jaar in maart
vader geworden.
Houten raderwerk
Als je door de entree heen bent loop je achter de
oorspronkelijke molen langs een enorme
woonkeuken binnen. Hiervandaan kun je de
oorspronkelijke molen in. De “zitkamer” is de helft
van de begane grond van de molen. Dat is tevens
het enige stukje van de molen dat daadwerkelijk
bewoond wordt. De andere helft van de begane
grond is de entree voor eventuele bezoekers die via
houten trappen naar boven kunnen. De bezoekers
staan volgens Erik echter niet in de rij.
De aanbouw links van de molen vormt de rest van
het woonhuis, waar zich ook de voordeur en de
entree met de trap naar boven naar bad- en
slaapkamers bevinden.
In de “openbare” toegangsruimte van de molen
heeft Erik fotocollages opgehangen waarop de zeer
ingrijpende verbouwing is te zien. Het gehele dak is
eraf geweest om het interieur in de oorspronkelijke
staat terug te brengen. Via een steile houten trap
kom je op de eerste etage. Hier is het volledig
houten raderwerk dat in verbinding staat met de
wieken goed te zien. Via een deur naar buiten kom
je op de omloop. ‘Het schilderwerk van het hek dat
hier rondom de molen loopt, heeft me al twee
weken gekost’, illustreert Erik nog maar eens zijn
stelling dat het wonen in een monument betekent
dat je altijd bezig blijft met het onderhoud.
Bruin café
Om verder in de kruin van de molen te komen kun je
nog twee steile houten trappen, bijna ladders
eigenlijk, op. Erg trots is Erik op iets dat eigenlijk niets
met de molen te maken heeft. Bovenop de
aangebouwde werkplaats was een ruimte zonder
functie. Hij heeft hier zijn eigen bruine café gemaakt.
Een bar met tapinstallatie, compleet met krukken en
tafeltjes met Perzische kleedjes erop. Leuk voor
bezoekers van de molen. ‘Maar het wordt vooral
gebruikt als ik zelf wat te vieren heb’, bekent Erik.
Het is een museum, zo’n molen. En zeker
een die zo fraai is gerestaureerd als
De Hoop. Je moet het alleen een
beetje onderhouden.
Voor de liefhebber: het wiekenkruis
van De Hoop heeft op de binnenroede het
systeem Van Bussel met Ten Haveklep;
de buitenroede is half-Verdekkerd.
< 6 7 >

‘In 2008 constateerden we met zijn allen dat we niet
tevreden waren met de (kantoor)automatisering in
ons bedrijf’, steekt Jaap den Toom van wal. ‘Er werd
door verschillende afdelingen volop gebruik gemaakt
Bij Oudenallen Prefab Beton is in de organisatie
& automatisering een professionaliseringsslag
gemaakt waar iedereen “u” tegen zegt.
Vooral directeur Jaap den Toom en key-user
Peter Boom hanteren uitsluitend deze beleefdheidsvorm
wanneer zij het over het nieuwe
softwarepakket hebben dat het aantal
planningen om tot het eindproduct te komen
van 12 heeft gereduceerd tot 2.
Eerst organiseren,
dan automatiseren
van eigen planningssystemen, al dan niet in Excel.’
Omdat ook de contacten tussen de afdelingen stroef
verliepen was het tijd om een en ander grondig aan te
pakken. Eerst werden de processen in kaart gebracht.
Dit gebeurde in tien of elf avondsessies in augustus/
september vorig jaar met het MT en spilfiguren per
afdeling. Eerst organiseren, dan automatiseren,
was het devies.
Blauwdruk
‘Vervolgens heeft adviesbureau Motus een
stroomschema gemaakt’, vervolgt Jaap de
chronologische totstandkoming van een geslaagd
project. ‘Dit vormde de “blauwdruk” voor ons nieuwe
systeem. Het volledige eisen- en wensenpakket had
Motus verwerkt in een lijvig boekwerk.’ Op
holdingniveau is toen gekozen voor het softwarepakket
ISAH7, dat automatiseringsbedrijf Komexo vanaf 1
januari van dit jaar heeft geïmplementeerd.
Vijf key-users
Vanaf dat moment ging onder leiding van een
projectleider van Motus per afdeling een key-user aan de
slag met het systeem. Voor calculatie/verkoop was dit:
Mark Verspui; voor expeditie/palen: Frank Koks; voor
werkvoorbereiding: Frank Jansen; voor financiële
administratie: Hans Naaijkens; voor planning productie
prefab/magazijn/kwaliteit: Peter Boom.
‘We zijn in fasen per afdeling van start gegaan’, vertelt
Peter Boom. ‘Voor mij betekende dat eerst de
“ Iedereen kan de
planning op zijn
beeldscherm tevoorschijn
toveren
”
grofplanning en daarna de fijnplanning op
elementniveau.’ Een optimale planning betekent dat de
productie een minimale doorlooptijd kent. Een ideale
kostenbesparing enerzijds en anderzijds een pluspunt
voor de opdrachtgever. Want die wil dat zijn order snel en
op tijd wordt geleverd. ‘We kunnen in het systeem
precies zien hoe ver we zijn’, zegt Peter trots. ‘Een collega
zei: we hebben jarenlang in een geblindeerde auto
gereden. Nu kunnen we links en rechts naar buiten kijken,
maar ook vooruit (toekomst) en achteruit kijken
(analyseren)’, vat Jaap samen.
Sport
Zowel directeur als gebruiker zijn erg te spreken over het
systeem. Een maand na ingebruikname werkte het
vrijwel feilloos. Jaap: ‘Kijk, de efficiency van een fabriek als
de onze is natuurlijk van groot belang. Door dit systeem
kan ik zien wat de impact van de bezettingsgraad van de
fabriek is op het resultaat. We kunnen de kosten goed
bewaken en op tijd reageren wanneer zaken uit de pas
lopen. Al met al kunnen we de processen beheersen.’
Peter kijkt er een beetje anders naar. Hij vindt het een
sport om zo efficiënt mogelijk te plannen. ‘Ik maak in
eerste instantie een grofplanning die door verkoop
wordt gebruikt om het project binnen te halen. Dit is ook
de leidraad voor de werkvoorbereiding bij het volgen en
sturen van het engineeringstraject.
Wanneer de tekeningen definitief zijn wordt door de
werkvoorbereider een stortvolgorde gemaakt. Deze
wordt door planner Jacco den Bleker en mij in de
overallplanning overgenomen en bewaakt. Heel
overzichtelijk’, vindt Peter, die samen met Jacco de
enigen zijn die aan de planning mogen sleutelen.
Iedereen kan de planning op zijn beeldscherm
tevoorschijn toveren, maar alleen Jacco en Peter
kunnen ‘m wijzigen.
Laatste schaduwplanninkje
De conclusie mag zijn dat iedereen in de organisatie
tevreden is over het automatiseringsproject. Zowel de
manier waarop alles is verlopen, als het uiteindelijke
resultaat. Het werkt voor 95 procent zoals het moet
werken. Misschien dat er hier en daar nog een laatste
schaduwplanninkje in Excel wordt bijgehouden, maar
dat zal snel tot het verleden behoren. Het zou niemand
verbazen als deze organisatorische (automatisering)slag
van Oudenallen Prefab Beton het voorbeeld is voor een
Bruilbrede aanpak. Een goede voorbereiding, een strakke
planning, een kritische blik, maar vooral een tomeloze
inzet van de betrokkenen is van het grootste belang om
een dergelijke operatie tot een succes te maken.
< 8 9 >

De Dakar Rally staat weer voor de deur. De
31ste editie van deze stoffige race gaat op
1 januari 2010 van start in Buenos Aires in
Argentinië. Ook dit keer is Jan van Holland
– wagenparkbeheerder bij Bruil in Ede –
van de partij in het serviceteam van Ginaf.
Van Holland
naar Argentinië
Onder de naam “Rally Power” neemt Ginaf deel
met een zestal trucks: drie klantentrucks en drie
trucks in de race, waaronder een snelle
assistentietruck. Die laatste rijdt wel mee in de
race, maar is bedoeld als hulptroep die in de
buurt is wanneer een van beide wedstrijdtrucks
pech heeft. Het zijn geen kleine jongens, die
trucks, met hun 18 liter (!) motor van Caterpillar
met een vermogen van 950 pk! De klantentrucks
zijn fabriekswagens. Een van deze wagens is
gehuurd door rallyliefhebber Frits van Eerd, de
baas van supermarktketen Jumbo. Door
overnameperikelen van zijn bedrijf heeft hij zelf
geen gelegenheid deel te nemen. Daarom heeft
hij racetalent en voormalig Formule 1 coureur
Jan Lammers gevraagd dit keer zijn truck te
besturen. Extra leuk voor (de publiciteit van) het
Ginaf team, natuurlijk.
Hazenslaapjes
Hoe komt Jan van Holland verzeild in die wereld?
‘Ik ben eerst twee keer mee geweest met de
sponsor’, vertelt Jan. ‘Daarna tweemaal als
monteur. Toen het team vorig jaar uitbreidde
werd ik gevraagd mee te doen als technisch
coördinator. Dit betekent dat ik monteurs
aanstuur en begeleid en dat ik voor de
benodigde onderdelen zorg.’ De komende Dakar
Rally (vroeger heette het evenement Parijs-Dakar
toen het zich nog in Afrika afspeelde) is zijn zesde
editie en de vierde in actieve dienst.
De rally duurt ruim twee weken waardoor hij bij
elkaar ongeveer drie en een halve week van huis
weg is. Hoe ziet zo’n werkdag in de rally er uit?
‘Je rijdt van bivak naar bivak. Zo’n 750 km per
“ Deelname aan de
Dakar Rally is een prijzige
liefhebberij. Om te
beginnen moeten de
trucks worden
verscheept naar
Argentinië.
”
dag’, vertelt Jan. ‘De servicewagens rijden over de
weg naar de volgende bestemming. Als de
wedstrijdtrucks daar aankomen begin je met het
plegen van onderhoud.’ Dat het werk soms
slopend kan zijn, weet Jan maar al te goed:
‘We gaan door met werken tot de wagen volledig
klaar is. Soms duurt dat een hele nacht en dan
moet je de volgende dag (als je niet rijdt) met
hazenslaapjes zien dat je je redt.’ >>
< 10 11 >

Het gehele team bestaat uit:
3 wedstrijdtrucks (waarvan
1 snelleassistentietruck) met 9 man aan boord;
3 klantentrucks met 9 man aan boord;
4 servicetrucks en 1 terreinwagen met 16 man
service- en onderhoudsmonteurs.
Volksverhuizing
Deelname aan de Dakar Rally is een prijzige
liefhebberij. Om te beginnen moeten de trucks
worden verscheept naar Argentinië. Daar rijden ze
9 duizend kilometer door zand en onherbergzaam
terrein. Dan komt alles weer terug naar Nederland.
Ondertussen doet SBS er voor veel geld verslag van.
De zes deelnemende wagens worden elk bemand
door een bestuurder, een navigator en een
monteur. Dan is er nog een serviceteam van
16 man mee (waaronder Jan) die in vier Ginaf
assistentietrucks rijdt en in een Toyota 4x4
terreinwagen. De assistentietrucks zijn uitgerust als
mobiele werkplaats en hebben allerlei
reserveonderdelen voor de wedstrijdtrucks bij
zich. Het Ginafteam bestaat dus bij elkaar uit
Jan van
Holland is
wagenparkbeheerder bij
Bruil. Dit houdt in dat hij
communiceert met dealers, de inkoop regelt
van nieuwe wagens en machines en het onderhoud
begeleidt van het wagenpark dat bestaat uit:
50 vrachtwagens
12 busjes
70 luxe wagens.
11 wagens en 34 man. Een ware volksverhuizing,
kortom, waarmee veel geld is gemoeid.
Winkans?
Jan van Holland verheugt zich op het fraaie
landschap en de hoogteverschillen in het
Andesgebergte. Maar ook op het enthousiasme
van de Argentijnen. Hij schat de kans van het team
hoger in dan vorig jaar: ‘We gaan ook Chili in en
dat betekent veel zand. Dat is gunstig voor ons,
want de aandrijving van de Ginaf is hierop
afgesteld.’ De belangrijkste concurrentie komt van
de Russen met hun Kamaz.
Kijk voor informatie en details op:
www.ginafrallypower.nl
< 12 13 >

Hoewel Arno van Riet, voorzitter van de Ondernemingsraad (OR),
dit lachend zegt, zit er weldegelijk een kern van waarheid in. Het
lidmaatschap kost veel tijd en energie. ’t Is erg leuk en nuttig, je krijgt
er veel voor terug, maar je moet er wel zin in hebben!
‘Lid worden van de OR
moet een roeping zijn’
Eens in de drie jaar zijn er OR-verkiezingen. In 2010 is
het weer zover. In week 17– die loopt van 21 t/m 25
april – om precies te zijn. De voorbereidingen zijn al
in volle gang. Goed om ook op deze plek stil te staan
bij het belang van de OR. Want iedere werknemer
in vaste dienst kan zich kandidaat stellen als
afgevaardigde van zijn of haar kiesgroep.
De leden van de OR kiezen
vervolgens onderling een
(vice-)voorzitter en een
(vice-)secretaris.
Geen
luis in
de pels
‘De OR komt
steeds meer op de
kaart’, beweert Arno van
Riet: ‘Er komt een toenemend
aantal onderwerpen in de procedure.’
Dat is nog helemaal niet zo voor de hand
liggend als het lijkt. De Bruilgroep is immers
een familiebedrijf met een hoge betrokkenheid van
de directeureigenaren. Er wordt amicaler met elkaar
omgegaan. De OR als “luis in de pels” van de directie
is er in zijn oorspronkelijke betekenis nooit geweest.
Gelukkig is er bij de directie volledig begrip voor de
OR, volgens Arno. Beide partijen gaan goed en open
met elkaar om, wat als zeer positief wordt gezien.
Voorbeelden
Een goed voorbeeld van een onderwerp dat door de
OR serieus is genomen is het tijdspaarfonds EBC.
Arno: ‘Samen met de directie hebben we een
spaarpotje in het leven geroepen waarin
werknemers de helft van hun overuren sparen.
“ Het voorkómen van
ongelukken en het
creëren van een gezonde
werkplek. Een belangrijk
onderwerp dat iedereen
aangaat.
”
Zo kunnen zij korter werken of extra vrije dagen
opnemen in minder drukke tijden.’ Het maximum
aantal spaaruren is 230. Ook zit er nog een extra
rentevergoeding aan vast. ‘Zo hopen we met het
huidige bestand aan mensen de crisis te doorstaan’,
legt Arno uit.
In totaal bestaat
de OR van de Bruilgroep uit
negen personen als volgt verdeeld
over vijf kiesgroepen:
EBM: 1 afgevaardigde
EBC: 3 afgevaardigden
Oudenallen Prefab: 2 afgevaardigden
Bruil Prefab Weert: 2 afgevaardigden
BBE: 1 afgevaardigde
Een ander voorbeeld is de aanschaf van
Auto matische Externe Defibrillatoren (AED’s),
wat nog dit jaar gaat gebeuren bij de verschillende
werkmaatschappijen. Een AED is een compact en
makkelijk te bedienen apparaat dat door middel
van elektrische schokken het hartritme weer op
gang kan helpen (zie artikel in de eerste editie van
Gemengd Groen).
Stel je kandidaat!
Arno, zelf werkvoorbereider van de afdeling
wanden bij EBM, zou graag willen dat er meer
mensen interesse hebben voor de OR. Het maakt
niet uit welk werk zij doen. Iedereen heeft iets te
zeggen over de gang van zaken bij Bruil. ‘Zelf wil ik
iets extra’s doen voor het bedrijf en zijn
medewerkers’, zegt Arno. ‘Een onderwerp dat we
op de kaart willen zetten is veiligheid. Ik bedoel
hiermee: het voorkómen van ongelukken en het
creëren van een gezonde werkplek.’ Een belangrijk
onderwerp dat iedereen aangaat.
Wil je iets veranderen in de organisatie? Voel je je
betrokken bij Bruil. Stel je kandidaat! Je kunt je nu al
aanmelden, maar er volgt later ook nog een brief.
< 14 15 >

Stoke-on-Trent is prachtig gelegen in het
Noord-Engelse deel van de regio West Midlands.
In deze stad met ruim 240 duizend inwoners is
Robbie Williams geboren, een succesvolle
zanger, o.a. bekend van de jongensgroep T
ake That. Ook Darren Jones komt er vandaan.
Hij is getrouwd en heeft een zoon en een
dochter. Hij werkt als “manager van alles” bij
het bouwbedrijf, maar ook voor andere werkmaatschappijen.
Darren heeft veel pech gehad
de laatste jaren, maar ook veel geluk.
Met inzet kun je
bereiken wat je wilt
Op en top Engels is zijn voorkomen. Niet alleen zijn
gezicht, maar ook zijn voetbalshirt van Newcastle verraden
zijn afkomst. Daar zit Darren helemaal niet
mee, want hij is trots op zijn geboortestreek. Het
is een arm deel van Engeland met grote
werkloosheid, dat wel. Zeker eind
jaren ’80 toen hij naar Nederland
vertrok. ‘Het waren toen
duistere tijden. De
werkloosheid was
schrikbarend,
vooral in de
staal- en de
kolenindustrie’, vertelt
Darren in uitstekend
Nederlands. Het enige lichtpuntje in
die tijd was het voetbal. Stoke City was
natuurlijk zijn club. Als hij naar wedstrijden
ging zag het leven er zonnig uit. ‘Dat kan ik niet
uitleggen hoe dat is. Dat moet je meemaken’, licht hij
enthousiast maar weinig verhelderend toe. Men had
een weinig opwindend leven. Voetbal was de enige
uitlaatklep. Dan dronken ze Guinness tot ze erbij
neervielen. ‘Dat tomeloos drinken stamt nog uit de
tijd van de kolenmijnen’, weet Darren. ‘De arbeiders
spoelden hun stoflongen “schoon” met bier.’ Voetbal
– tegenwoordig is hij voor De Graafschap, omdat hij
in de Achterhoek woont – is nog steeds een grote
passie van Darren. Naast motorrijden.
“ Men had een weinig
opwindend leven.
Voetbal was de enige
uitlaatklep. Dan dronken
ze Guinness tot ze erbij
neervielen.
”
Tijdens een vakantie op de motor in Frankrijk heeft hij
zijn vrouw leren kennen. Geen jaknikker en dat beviel
hem. Darren is nog steeds een fervent motorrijder. Hij
is in het bezit van een Honda sportmotor VFR 800i
V-TEC en een tweetal Kawasaki’s 1200 ZRX, waarvan
er een is uitgebouwd tot dragbike. ‘Hij heeft 200pk
aan “de” achterwiel’, vertelt Darren stoer, ‘en gaat
320 km/u (als je ‘m vast kunt houden althans). Ga er
niet achter staan, want er komen steekvlammen van
een meter lang uit de titanium uitlaat.’
Laptop en bagger
Darren kwam in september 2001 bij Bruil als
metselaar in dienst. Na drie jaar is hij door zijn rug
gegaan. Vanaf dat moment werd hij door
lichamelijke narigheid achtervolgd. Door
verschillende rug- en knieoperaties is hij lang uit de
roulatie geweest. Hij is Bruil zeer dankbaar dat hij nog
steeds in dienst mocht blijven en dat hij nu werk
heeft dat hij fysiek aankan.
Als beheerder van machinerie en materieel doet hij
alle voorkomende reparaties en keuringen. Ook bij
EBC keurt hij apparatuur, van laboratorium tot ladder
en valtuig. Hij regelt transport of klimt zelf in de
vrachtwagen. Hij is een “mannetje van alles”. ‘Soms
loop ik met een laptop, soms banjer ik door de
bagger’, omschrijft Darren zelf zijn werkzaamheden.
Kenmerkend voor hoe hij dingen doet is zijn inzet. >>
Putwiel monument op
Apedale, Silverdale,
Stoke-on-Trent,
Staffordshire
< 16 17 >

Die mentaliteit heeft hij in zijn geboorteland
opgedaan. Voetballers van Stoke City bereiken
veel door inzet. Voetballers uit het zuiden van
Engeland zijn mooie jongens en verwende
kinderen. Spelers van het nationale elftal. Die
hebben niet de spirit van Newcastle en Liverpool.
Nee, inzet. Daar kom je verder mee.
Vies, hè
Is hij nu helemaal vernederlandst? Nee, niet
helemaal. Hij mist hier de harde Engelse humor
van “de jongens in de pub”. De donkere humor
van Blackadder, een televisiekomedie van de BBC
met een satirische kijk op de Britse geschiedenis.
Ook mist hij de originele steak pie en de fish and
chips met een dikke soort snert (met azijn
uiteraard). ‘Vies, hè’, zegt Darren zelf al. Maar hij
gaat nog even door met wat de minder verfijnde
Engelse keuken te bieden heeft en hij zo van
smult: ’s ochtends lekkere black pudding
(gebakken bloedworst), eieren, bacon en
tomaten, met brood gebakken in vet. ‘Dit alles
spoel je dan weg met twee liter Guinness als je
voetbal gaat kijken ...’
On top and English is his appearance. Not only his face, but his football shirt of Newcastle betrayed his origins. Since Darren
is not it, for he was proud of his region. It is a poor part of England with high unemployment, though. Certainly the late 80s
when he left for the Netherlands. „It was then dark times. Unemployment was alarming, especially in the steel and coal
industry, „says Darren in perfect Dutch. The only bright spot in those days football. Stoke City club was natural. When he
went to matches saw a bright life. „I can not explain what that is. You must experience „, he enthusiastically little light
illuminating far. They had a few exciting life. Soccer was the only outlet. Then they drank Guinness until they dropped. ‘This
drink comes gushing from the time of the coal mines, „Darren knows. „The workers washed their dust lung ‘clean’ with beer.”
Soccer - it is now for De Graafschap, because he lives in Achterhoek - is still a passion of Darren. Besides motorcycling.During
a holiday on the engine in France know his wife. No Pumpjack and liked him. Darren is still an avid motorcyclist. He is in
possession of a Honda VFR 800i sports V-TEC engine and two Kawasaki’s ZRX 1200, which has been developed into a drag
bike. „He has 200hp to” the „rear”, says Darren tough, „and goes 320 km / h (if you’re him, you hold down at least). Do not
want, because there will have to cross fire of one meters long from the titanium exhaust. „
Laptop and dredging
Darren came in September 2001 by Bruil as bricklayer. After three years he went through his back. From that moment he was
haunted by physical misery. Through various back and knee operations, he had long been out of circulation. Bruil He is very
grateful that he still could remain in service and that he has work he can handle physically. As manager of machinery
and equipment makes it all servicing and inspections. EBC also approve equipment, from laboratory to ladder and
valtuig. He arranges transportation or climbs in the truck itself. He is a man of everything „. ‘Sometimes I walk
with a laptop, sometimes I Banjer by the dredging, „Darren describes his own work. Typical of how he does
things is his commitment. That mentality has gained in his homeland. Soccer players of Stoke City
achieve much by commitment. Footballers from the south of England are pretty boys and
spoiled children. Players of the national team. They have not the spirit of Newcastle and
Liverpool. No, bet. There you will go along.
Dirty, eh
Is he completely Dutchified? No, not quite. He now misses the humor of
hard English „the boys in the pub”. The dark humor of Blackadder,
one of the BBC television comedy with a satirical view of British
history. He also misses the original steak pie and fish and
chips with a kind of thick pea soup (with vinegar of
course). „Dirty, huh,” says Darren al But he himself goes
through here with what the less sophisticated English
cuisine has to offer and so he smult of the morning
delicious black pudding (fried blood sausage), eggs, bacon
and tomatoes, with bread fried in fat. „All you rinse it away with
two liters Guinness when you go watch soccer ...”
< 18 19 >

Knip een mooie kiek!
Zo eenvoudig is het! Maak een foto van je vader, moeder, oom of tante
en win een digitale camera! De enige voorwaarde is dat hij of zij bij de
Bruilgroep werkt. De winnende foto wordt afgedrukt in de volgende
editie van Gemengd Groen, dus maak er iets moois van!
Wat moet je doen?
Stuur een e-mail met je naam, adres, woonplaats en je leeftijd naar Kim van Kleef
(k.vankleef@bruil.nl) en stuur de foto (als jpg-bestand) mee als bijlage.
Schrijf in je mail wie er op de foto staat. De mooiste inzending wordt beloond met
een Panasonic Lumix digitale camera!
De winnaar van de kleurwedstrijd is
de achtjarige Sophie Verbeek,
dochter van John Verbeek, hoofd
van de financiële administratie
van EBC.
winnaar
van de
iPod Nano
< 20 21 >

In Weert is het eerste Periodiek Arbeidsgezondheidskundig Onderzoek (PAGO) “met inspanningstest”
gedaan. Een nuttige toevoeging aan het reguliere onderzoek waar veel preventieve signalen uit
voortkomen. Wat houdt het in en waarom zou je eraan meedoen? May Hummel, p&o functionaris in
Weert en Geertruidenberg, geeft tekst en uitleg. Want enig zendingswerk is nodig.
Samen met Bruil
GEZOND de toekomst in?
Een werkgever in de bouw is verplicht eens in de
vier jaar een PAGO aan te bieden aan al zijn
werknemers vanaf 20 jaar (werknemers boven de
50 jaar: eens in de twee jaar). De inspanningstest is
echter een extraatje, evenals de vetpercentagemeting.
‘Het doel van deze gezondheidscampagne
is onder andere om uw persoonlijk welzijn te
verhogen’, staat er officieel in de aankondiging.
Een ander doel is het vroegtijdig opsporen
van mogelijke gezondheidseffecten in
relatie tot het werk. ‘Eigenlijk is het
een algehele “check up”’, legt
May Hummel uit, ‘Iedereen
zou eraan mee
moeten doen.’
Hoe gaat
het in zijn werk?
De bedrijfsarts en de
arbeidsverpleegkundige
komen langs en richten ieder
een eigen kamer in het kantoor in
als onderzoeksruimten. Per persoon
duurt het gehele onderzoek ongeveer
anderhalf uur. De bedrijfsarts bespreekt de van
tevoren ingevulde vragenlijst. De verpleegkundige
doet een aantal metingen: lengte, gewicht,
bloeddruk, gezichts- en gehoorvermogen en
dergelijke. Ook het bloed wordt onderzocht op
cholesterol en suiker. Tot zover niets nieuws
onder de zon.
Kers op de appelmoes
De “plus” van de PAGO+ vormt de fietstest die het
uithoudingsvermogen bepaalt en informatie geeft
hoe hart, spieren en longen samenwerken. Behalve
dat het leuk is om even flink op de pedalen te
stampen, levert zo’n proef ook veel resultaten op.
De verpleegkundige hangt het ontblootte bovenlijf
(dames mogen daarna weer een shirtje aantrekken)
vol met draden die zij met plakkers op de huid prikt.
De aan de draden verbonden apparaten meten
zorgvuldig hartslag, ademhaling en
zuurstofopname. Ook wordt de bloeddruk tijdens
de inspanning gemeten. De fietsergometer geeft
aan hoeveel kilowatt je fietst. Nadat je wat bent
bijgekomen van de inspanning, is er gelegenheid
de resultaten met de arts door te nemen. Hieruit
volgt ook een advies van de arts over hoe je het
best met bepaalde gezondheidsrisico’s om kunt
gaan. Met name deze conditietest is de kers op de
appelmoes. Want je komt iets over jezelf te weten!
Privacy gewaarborgd
Zo’n door de werkgever betaalde toets hoe het
met je gezondheid is gesteld moet voor iedereen
interessant zijn. ‘Toch blijkt dat niet zo te
zijn’, zegt May. ‘15 procent van het
uitvoerend, technisch en administratief (UTA)
personeel en de helft van het productiepersoneel
hebben niet meegedaan.’ De argumenten
van degenen die er van afzagen mee te doen,
zijn grofweg:
1. ‘ik zit al in de medische molen’,
2. ‘als ik wat heb, ga ik zelf wel naar de dokter’,
3. om privacy redenen.
‘Op alle drie is wat aan te merken’, vindt May. ‘Als
je in de medische molen zit wordt er slechts op
één medisch onderdeel gefocust. Het tweede
argument levert je geen totaalbeeld op van je
gezondheid. En de derde: je privacy is volledig
gewaarborgd.’ Het resultaat van de PAGO ligt niet
op straat. Niemand in de organisatie noch
daarbuiten krijgt iets te weten van de uitslag
zonder uitdrukkelijke toestemming van de
persoon om wie het gaat.
Meedoen
De voordelen zijn overduidelijk. De signalen die
een PAGO opleveren maken preventief ingrijpen
mogelijk. Daar heb je persoonlijk baat bij en het is
in het voordeel van de werkgever. Zo kan
verzuim worden voorkomen. Bijvoorbeeld
wanneer het gaat om een verbetering op de
werkplek.
De komende jaren is gezondheid (vitaliteit) een
speerpunt van het personeelsbeleid. P&O heeft
Bruilbreed een “aanvalsplan” gelanceerd om de
gezondheid van de medewerkers te bevorderen
met als afgeleide doel een lager ziekteverzuim en
een gezondere organisatie met lagere kosten.
Inmiddels hebben de directie en de
ondernemingsraad hiervoor hun fiat gegeven.
Door de geslaagde “pilot” in Weert (én in het kader
van het ouderenbeleid) worden deze
onderzoeken in 2010 aan alle medewerkers bij
Bruil aangeboden. Met de PAGO+ krijgt dus
iedereen binnen de Bruilgroep te maken.
Meedoen raadt May sterk aan. Verplicht zal het
echter nooit worden.
< 22 23 >

‘De betonsector maakt onvoldoende gebruik van de kansen die het product beton biedt.
Want beton is opgebouwd uit prachtige, natuurlijke grondstoffen en uiterst flexibel
toepasbaar. De sector ziet door een sterke gerichtheid op economische motieven
(kosten besparen en winst maken), de sociale en ecologische motieven - waar
de consument als eindgebruiker van een woning ook grote waarde aan
hecht - over het hoofd. Daarnaast laat de traditionele en behoudende
cultuur binnen de bouwbranche in zeer beperkte mate ruimte
voor echte innovatie op het gebied van duurzaamheid’, zo
stelt de kersverse doctorandus Katja Verschoor.
Katja Verschoor, in het dagelijks leven directeur van
een basisschool en de vrouw van Edward Verschoor,
die voor Oudenallen Prefab Beton - en sinds kort
tevens voor Bruil Prefab Beton Weert - grote
opdrachten binnensleept. Katja is onlangs
afgestudeerd aan de faculteit bedrijfskunde van de
Rotterdamse Erasmus Universiteit. Met haar
afstudeerscriptie getiteld “Effectieve stimulering van
duurzame consumptie” geeft Katja een
wetenschappelijk beeld van hoe ondernemingen
consumenten aanzetten tot de afname van
duurzame en milieuvriendelijke producten. Wanneer
het om betonproducten gaat, blijkt dat consumenten
niet weten wat ondernemingen hun nu al te bieden
hebben, terwijl zij hier wel duidelijke wensen en
verwachtingen bij koesteren. Daarnaast blijkt dat de
ondernemingen geen rekening houden met deze
consumentenwensen en -verwachtingen.
Gemiste kans
Duurzaam beton
kan veel “groener”
Hoe zag het onderzoek eruit en wat heeft het
opgeleverd? In het voorjaar heeft Katja bij zeven
prefab betonbedrijven (waaronder Oudenallen
Prefab Beton) een diepte-interview afgenomen,
volgens een zogenaamde hermeneutische methode
(vraaggesprek met meerdere deelnemers aan de
hand van stellingen). Daarnaast heeft ze bij
consumenten, die in een (deels) uit prefab
betonelementen opgebouwd (nieuwbouw)huis
wonen, een openvragenlijst afgenomen.
“ Beton is een prachtig,
natuurlijk product.
Bovendien biedt het tal van
ontwikkelingskansen
”
Zo heeft ze uiteindelijk van 55 consumenten input
gekregen. Een van de conclusies is dat de bedrijven bij
de ontwikkeling van hun duurzaamheidsstrategie de
inbreng van de consument niet gebruiken. Dit zorgt -
in combinatie met de puur prijsgerichte vraag van de
afnemende partijen zoals aannemers en
projectontwikkelaars - voor een remmende werking
op duurzaamheidsinitiatieven. ‘Dat is een gemiste
kans’, vindt Katja.
Uit de enquête onder consumenten bleek dat zij op
het gebied van duurzaamheid en milieubewustzijn
voornamelijk denken aan isoleren van vloeren,
muren, ramen en daken als het om woningbouw
gaat. Als milieubesparende oplossingen denken zij
meestal aan de aanschaf van spaarlampen en een
HR-verwarmingsketel. En dus niet aan de
mogelijkheden die het prefab betonnen casco
daarbij zou kunnen bieden.
Innovatiekansen
Is het niet een teleurstellende conclusie dat
mensen niet stilstaan bij de duurzaamheid van
beton bij een nieuwbouwwoning? ‘Niet echt’, zegt
Katja. ‘Het bewustzijn van ondernemingen dat
duurzaamheid een onderscheidingskans ten
opzichte van de concurrent is waardoor het
bedrijfsimago kan verbeteren, laat zien dat wat
niet is nog kan komen. Beton is een prachtig,
natuurlijk product. Bovendien biedt het tal van
ontwikkelingskansen.’ Katja doelt dan niet
alleen op productontwikkelingsmogelijkheden
binnen de
eigen betononderneming, maar ook op externe
samenwerkingen met consumenten en andere
bedrijven en instellingen (allianties aangaan). Want zo
komt de branche tot nieuwe producten en nieuwe
producttoepassingen, die aansluiten bij de wensen
van de consument als gebruiker van een woning.
‘Wanneer de betonondernemingen zich laten
overtuigen van het nut en de noodzaak van
duurzaamheid - en zich hierbij laten inspireren
door de inbreng van o.a. consumenten - dan liggen
de kansen voor het oprapen’, beveelt Katja aan. ‘Dat
bewustzijn moet groeien, maar zal er uiteindelijk voor
zorgen, dat de ondernemingen - overtuigd van de
bijdrage van hun duurzame producten - hun
afnemende partijen weten te overtuigen.’
Afstudeerscriptie; afgedrukt
op papier met het
FSC-keurmerk
< 24 25 >

Eric van Holland en Richard van Druten zijn twee enthousiaste
mannen in het middenkader bij EBM in Veenendaal. Zij behoren
tot de eersten die het Management Ontwikkelings Programma
(MOP) hebben doorlopen. Twee jaar lang hebben zij trainingen
gehad overdag, in de avond en soms zelfs in het weekend. Wat
heeft dat opgeleverd? Gemengd Groen ging op gesprek.
Wíllen veranderen, maar je
wel thuis blijven voelen
In september 2007 startte de MOP cursus
Bruilbreed voor een twaalftal werknemers in het
middenkader. Aanvankelijk ook zes deelnemers uit
de wegenbouwtak, maar die vielen af nadat dit
onderdeel was afgestoten. Binnen EBM kwamen
Eric van Holland, hoofd administratie, en Richard
van Druten, hoofd bedrijfsbureau, in aanmerking
voor de arbeids- en tijdsintensieve training. Eric
begon 20 jaar geleden bij EBC als assistent
administrateur en heeft zich in de loop der jaren
opgewerkt tot zijn huidige functie die veel meer
inhoudt dan de titel zegt. Hij wordt vaak op zijn
ervaring aangesproken om in te springen bij
andere werkzaamheden. Richard is bijna 23 jaar
geleden zijn loopbaan gestart op de tekenkamer
van EBM en is door zijn belangstelling voor hoe
dingen lopen in het bedrijf steeds meer “hoofd
voorkomende zaken” geworden. Beide
multi-inzetbare heren konden een goede
theoretische onderbouwing van hun dagelijkse
praktijk prima gebruiken. Dat is precies de reden
waarom zij zo enthousiast zijn over de MOP cursus.
Saamhorigheid
Het doel van de tweejarige opleiding is de kennis
en vaardigheden van werknemers uit het
middenkader te verbeteren ter ondersteuning van
de directie.
Nico Zwarts, die namens BOB Opleiding, Training
en Advies cursusleider was, is een inspirerende
figuur gebleken. Voortdurend heeft hij de
cursisten een spiegel voorgehouden. ‘Wat ik het
mooiste vond is de saamhorigheid binnen de
groep cursisten en het vertrouwen dat daaruit
voortkwam’, vertelt Eric. ‘De deuren gingen dicht
en je kon álles tegen elkaar zeggen.’ Zo werden er
verschillende cases aangedragen uit alle
bloedgroepen van het Bruilconcern en kon
iedereen van elkaar leren. Ook nu, na afloop van
de training, is het eenvoudig om met een collega
elders binnen de Bruilgroep contact te zoeken om
ideeën af te stemmen of raad te vragen.
Handvatten
Heeft het MOP nu iets opgeleverd en is het de
investering van Bruil en van de deelnemers waard
geweest? ‘Dat kun je wel zeggen’, beaamt Richard.
‘Ik sta nu zelfs anders in het leven. Ik heb er zóveel
van geleerd. Problemen benader ik nu van
verschillende kanten.’
‘Mensen zitten verschillend in elkaar’, vult Eric aan.
‘Bij de een moet je een arm om de schouder slaan
om ‘m te motiveren. Bij de ander moet je boos
worden.’ Beide heren zijn het erover eens dat er
meer structuur in hun werkzaamheden zit. De in
de MOP cursus aangeboden handvatten
gebruiken zij dagelijks om veranderingen door te
voeren. Veranderen is noodzakelijk om vooruit te
komen. Dat is niet voor iedereen even eenvoudig.
Soms zelfs eng. Want je moet je wel thuis kunnen
blijven voelen op je werk.
Eric en Richard zijn met name Hans den Boer zeer
dankbaar dat hij hen naar de MOP cursus heeft
gestuurd. Anders hadden ze nooit geweten dat ze
als middenkader met uitsluitend inhoudelijke
vakkennis tekortschieten. Dan hadden ze nooit
geleerd dat ook mensenkennis, begrip voor
situaties, juridische kennis en effectieve
communicatie onontbeerlijk zijn om goed te
functioneren. Ideaal dat ze elkaar op al deze punten
kunnen blijven steunen en corrigeren. De MOP
cursus werpt nu pas goed zijn vruchten af ...!
Eric van Holland en
Richard van Druten
< 26 27 >

Een uitdagende opmerking voor de medewerkers
van alle andere vestigingen in de Bruilgroep!
“Gezellig” is natuurlijk een subjectief begrip. Maar
“klant is koning, service bieden en op tijd leveren” zijn
begrippen die goed meetbaar zijn en bij Gerrit Visser
hoog in het vaandel staan. ‘Klanten krijgen is geen
De stedendriehoek Apeldoorn, Deventer,
Zutphen is volgens chauffeur Gerrit Visser
de leukste en gezelligste EBC afdeling van de
gehele Bruilgroep. Waarom? ‘De mentaliteit:
we gaan pas naar huis als we klaar zijn.’
Apeldoorn,
Deventer, Zutphen:
een gezellig trio
kunst, klanten behouden wel’, weet hij.
‘Vriendelijkheid en probleemoplossend
werken is niet alleen nodig, het maakt het
werk ook veel leuker. Even
meehelpen bij het lossen wordt
gewaardeerd door de klant.’
13 mixers
Gerrit werkt al vele jaren bij Bruil en weet
waarover hij praat. Eind jaren ’50 is de derde
generatie Bruil in Apeldoorn begonnen. Hier komt de
droge mix vandaan en de gietmortel voor vloeren.
Gerrit brengt die met enige regelmaat naar
Amsterdam en Den Haag. Apeldoorn is het centrale
punt in de gelijkzijdige “driehoek” met Zutphen en
Deventer. Bij deze vestiging van Bruil werken de
meeste mensen (ca. 35). Bij elkaar rijden er dertien
mixers rond in deze regio, zes vrachtwagens voor
silo’s en vier bulkwagens.
Apenheul
De stedendriehoek is zo genoemd omdat deze
plaatsen geografisch gezien in een vrijwel
gelijkzijdige driehoek liggen. De agglomeratie
bestaat uit de Gelderse gemeenten Apeldoorn,
Brummen, Epe, Lochem, Voorst en Zutphen en de
Overijsselse gemeente Deventer. Deze zeven
gemeenten en de provincies Gelderland en
Overijssel hebben in 2001 de intentie
uitgesproken gezamenlijk beleid te
ontwikkelen op fysiek (ruimtelijke
ordening, wonen, verkeer etc.),
economisch en sociaal
gebied.
Apeldoorn
De grootste plaats
is de twaalfde stad van
Nederland: Apeldoorn. Deze
is vooral bekend van attracties
als Apenheul, Koningin Julianatoren
en Paleis het Loo. En natuurlijk ook van de
reclamespots van verzekeraar Centraal
Beheer: ‘even Apeldoorn bellen’.
Hanzesteden
Deventer
‘Apeldoorn, Zutphen en Deventer kunnen niet
zonder elkaar’, beweert Gerrit. Dan heeft hij
het uiteraard over de betoncentrales. ‘De zanden
grindoverslag in Deventer is weer nodig voor
de natte betoncentrale in Zutphen’, legt hij uit.
Misschien is die onderlinge band zo goed omdat
zowel Deventer als Zutphen aan het water liggen
en Hanzesteden zijn. Een “Hanze” is van oorsprong
een samenwerkingsverband van handelaren en
steden tijdens de middeleeuwen.
Door samen te werken probeerden ze hun handel
te beschermen en uit te breiden. Zo komt de 21ste
eeuwse stedendriehoek in een historisch
perspectief te staan.
Zutphen
< 28 29 >

In de vorige editie van Gemengd groen hebben wij aan tafel gezeten met Dirk Jan en Hans Bruil.
Dat gesprek ging over de strategische koers die is uitgezet en de “vertaling” daarvan naar de
onderdelen van de organisatie. Omdat wij in dit blad naast de persoonlijke items ook de koers
van de onderneming aan de orde willen brengen, zijn wij koffie gaan drinken met Jaap den
Toom (directeur Oudenallen Prefab Beton B.V. in Geertruidenberg) en Marton Willems (directeur
Bruil Prefab Beton Weert B.V.). Twee directeuren van twee bedrijven die relatief kort bij onze club
horen en intensief met elkaar samenwerken.
Aan tafel met
Jaap den Toom en Marton Willems
Vertel eens wat over jullie
achtergronden en arbeidsverleden.
Marton: ‘Mijn achtergrond en opleiding liggen in de
GWW sector. Ik heb met veel plezier bij diverse
wegenbouwbedrijven gewerkt: o.a. Jansen de Jong
(bekend in Limburg) en Rasenberg (Brabantse
onderneming). Ik was daar op het laatst regiodirecteur.
Na 25 jaar in de wegenbouw ontstond (ruim 4 jaar
geleden) bij mij de behoefte aan een nieuwe
uitdaging in een andere marktsector. Het begon te
kriebelen. In deze periode kwam de BAM op mijn pad.
Daar was een vacature voor directeur van een fabriek
voor beton en houtskeletbouw (spouwbladen en
dakkapellen). Ik heb toen de overstap gemaakt. Beide
activiteiten waren niet de corebusiness van de BAM,
dus ging men op zoek naar een koper. Ruim anderhalf
jaar geleden is dit Bruil geworden.’
Jaap: ‘Goed drieënhalf jaar geleden ben ik in dienst
gekomen bij Oudenallen Prefab Beton. Mijn
arbeidsachtergrond ligt in de mechanische techniek
en elektrotechniek. Ruim 25 jaar heb ik in de offshore
en “de bagger” gezeten in zowel binnen- als
buitenland. In deze periode heb ik veel in de
uitvoerende kant gewerkt en in de begeleiding van
projecten. Na 1990 ben ik het management in gerold
en mij bezig gaan houden met verbeteringen binnen
organisaties. Vanaf 1997 was dit in de betonbranche.
Mijn laatste functie was plantmanager van twee
fabrieken binnen de CRH groep. De functie bij
Oudenallen Prefab Beton sloot naadloos aan bij mijn
kennis en ervaring.’
Wat troffen jullie aan
bij binnenkomst?
Marton: Ik trof een organisatie aan die
verliesdraaiend was en autocratisch werd
aangestuurd, waarin de verantwoordelijkheden niet
altijd op de juiste plek lagen. De betonfabriek in Weert
had diverse overnames meegemaakt en voelde zich
nog sterk verbonden met een van de voorgangers
van de BAM, het familiebedrijf Wilma. Ik heb mij in
eerste instantie gefocust op de ontrafeling en de
verbetering van de bedrijfsprocessen, met als
afgeleide doel: kwaliteitsverbetering en
kostenbewustzijn. Ook was het nodig om duidelijke
spelregels met elkaar af te spreken. Inmiddels richten
we ons op de verbetering van de interne
communicatie en een grotere betrokkenheid.’
Jaap: ‘Ik trof een organisatie aan die zoekende was.
De interne processen hadden veel te weinig aandacht
gekregen. Ook was ons middenmanagement niet
op de juiste wijze ingevuld. Onze identiteit was onder
de Bruilvlag niet helder. De meeste
medewerkers kwamen voort uit een
faillissement van Van Oudenallen.
Het cultuurelement van de oude
club speelde (net zoals in Weert)
zeker nog een rol. Ik heb mij gericht op
de verbetering van interne processen (zie
elders in dit blad, red.) en samen met P&O een
vrijwel nieuw managementteam geformeerd.
Daarnaast heb ik gefocust op de versterking van de
onderlinge relaties om er voor te zorgen dat de juiste man of
vrouw op de juiste plaats terecht kwam.’
Werken bij een groot concern is toch andere
koek dan bij een bedrijf als het onze. Hoe
bevalt het en wat zijn de kenmerkende
verschillen?
Marton: ‘Het bevalt mij uitstekend. Ik vind Bruil echt een leuk
familiebedrijf en voelde me erg thuis in de cultuur. Meer dan
bij de BAM krijgen we hier ondersteuning van bovenaf en
hebben we exclusieve aandacht omdat we een onderdeel
zijn van een betonclub. BAM was een strak financieel
gestuurde en resultaatgerichte organisatie. Bij Bruil is het
informeler en vrijer.’
Jaap: ‘Vanaf het begin heb ik mij een onderdeel gevoeld van de
familie. Er is een prettig personeelsbeleid en er hangt een sterke
ondernemings- en handelsgeest.
Ik ben een fan van een familiebedrijf,
het heeft vaak een praktische en heldere
visie op de middellange termijn. Net zoals
Marton kom ik uit een groot concern, dat strakker
wordt gestuurd met weinig ruimte voor eigen initiatief.’
De verwachte daling in de markt is nu fors. Dit
is vooral te zien aan de zeer slechte prijzen en
soms nog niet in het volume. 2010-2011
worden hele zware jaren voor de gehele
bouwwereld en aanverwante branches. Welke
maatregelen zijn er al genomen?
Marton: ‘Wij zijn onze flexibele schil vrijwel geheel aan het
afpellen. Gelet op de vele langdurige dienstverbanden, richten
wij ons sterk op het natuurlijk verloop (niet opvullen van
vacatures bij vervroegd pensioen) en is onze flexibiliteit beperkt.
Wat niet wegneemt dat er zeer kritisch gekeken wordt naar
honorering en prestaties.’ >>
< 30 31 >

Jaap: ‘Medio dit jaar hebben wij in overleg met de OR
en de vakbonden een plan gemaakt en een
organisatie -aanpassing gedaan. Denk hierbij aan
afbouw van de flexibele schil, reduceren algemene
kosten, tijdelijke contracten niet verlengen en een
spaarmodel bij overuren.’
Waar liggen de kansen?
Marton: ‘Creativiteit, flexibiliteit en lef. Ook dienen
binnen Bruil de interne processen verder ontwikkeld te
worden, ondersteund door adequate ICT- en
Finance-systemen. Daarnaast zien we veel heil in de
verdere samenwerking van beide fabrieken.’
Jaap: ‘Op dit moment treden we al gezamenlijk op in
de markt door één verkoopteam onder leiding van
Edward Verschoor. Ook kijken we allebei nadrukkelijk
naar de toekomst. Met name op het gebied van
assortimentkeuze, mede in relatie tot de inrichting van
de nieuw te bouwen productielocatie in Weert.’
Hoe ziet de verdere
samenwerking eruit?
Beiden: we hebben de overtuiging dat er uit de
samenwerking nog veel meer te halen valt. We willen
beide locaties inzetten op kwaliteit en capaciteit
(iedereen moet doen waar hij goed in is). Gezamenlijk
kunnen we nu grotere projecten aan. We zijn flexibeler
en door kennis en kunde te bundelen, staan we sterker.
Ook zijn er ge zamenlijke inkoopvoordelen met onze
andere prefab zuster: de EBM in Veenendaal. Wij zien
de verregaande samenwerking als de manier om deze
zware tijden door te komen en de doelstelling te
realiseren om een belangrijke speler in prefab te
worden. Wij willen dit in alle geledingen uitdragen.
Tot slot even iets persoonlijks.
Wat is jullie passie?
Marton: ‘Mijn passie en dus mijn kracht ligt echt in de
proceskant van de organisatie en het algemene
management. Ik ben gevormd vanuit de techniek
maar in de loop van de jaren heeft mijn interesse zich
veel breder ontwikkeld. Privé gezien vind ik mijn rust
op het water. Veel tijd en energie steek ik in mijn boot.
Verder blijf ik een Limburgerse/Brabander, en houd ik
ervan het beste van beide culturen te beleven.
Jaap: ‘Ik zie het als mijn uitdaging om alles uit mensen
te halen en medewerkers eigen verantwoordelijkhe-
den te geven. Met een ploeg mensen een
gemeenschappelijk doel nastreven en ieder zijn
capaciteiten goed laten benutten, vind ik prachtig.
En privé: ik heb in het verleden ruim 30 marathons
gelopen. Inmiddels laat de “rijpheid” van het lichaam
dit niet meer toe. Wel zit ik in de organisatie van èèn
van de Roparunteams, die voor het goede doel
(trachten leven toe te voegen aan de dagen waar geen
dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het
leven bij mensen met kanker) een estafetteloop
organiseert van Parijs naar Rotterdam en daarbij met
allerlei activiteiten zoveel mogelijk geld inzamelen.
Verder ben ik nogal reislustig.’
Beiden: We kunnen het goed met elkaar vinden en
vullen elkaar uitstekend aan. We hebben allebei niet al
te grote ego’s, dus is er ruimte voor gezamenlijke
ontwikkeling.
BRUIL BOUWGROEP EDE
Galvanistraat 8
6716 AE Ede
Postbus 19
6710 BA Ede
T: 0318 - 67 17 17
F: 0318 - 67 17 18
E: info@bruil.nl
I: www.bruil.nl