Magazine - Anpv

De telescopische wapenstok bij
de Nederlandse politie
Mijn naam is Barry. Ik ben sinds 2004 lid van
de ANPV. In verband met mijn werkzaamheden
binnen de Nederlandse politie, meer
specifiek binnen het KLPD, is het wellicht
beter mijn achternaam niet te vermelden. Ik
zit voor de ANPV sinds 2006 in de BUK commissie.
BUK staat voor Bewapening, Uitrusting
en Kleding commissie. Deze commissie
is een overlegorgaan waar de bonden, het
ministerie en de raad van hoofdcommissarissen
zitting in hebben. Deze commissie
gaat over alles waarmee wij, executieven
mee moeten werken. Omdat mijn werkervaring
redelijk divers is er persoonlijke interesse
is in het materieel waarin en waarmee
wij moeten werken werd ik door de ANPV
gevraagd om namens hen zitting te nemen
in de BUK. Graag zei ik hier ja tegen. Ik had
me immers al (te) lang geërgerd en verbaasd
over het matige materiaal waar we mee
moesten werken. Nu was de eenheid waar
ik op dat moment werkte in de gelukkige
omstandigheid om wel behoorlijk te zijn uitgerust
maar dat was één van de uitzonderingen
binnen politie Nederland. Wat mij opviel
was, dat vrijwel iedereen die in ‘ burger’ naar
buiten ging, zijn wapenstok binnen liet. Nu
is het apparaat ook niet erg praktisch om
12
Samen sterk werkt beter
mee te nemen in je burger kloffie, of je nou
in “net burger” liep of in pak, het verbergen
was een echte uitdaging. Wat mij in de uniformdienst
opviel, was dat daar ook diverse
collega’s hun wapenstok maar thuis lieten.
Op zich niet vreemd, als je aan ehbo’en was.
Ook een onderdeel van onze taak. Het ding
kon dan ongenadig in je knieholte prikken
of, als je haastig uit de auto kwam, bleef je
hangen aan het koortje. Nee, ik was al zo ver
om er geen lus in te maken. En als je er onverhoopt
mee moest vechten, kon je er ‘tich’
keer mee slaan en was de tegenstander er
over het algemeen nog niet erg van onder de
indruk. Kort samen gevat het was geen best
ding. Velen van de “oude garde” hebben het
nog wel eens met enige weemoed over de
ouwe “berenlul” . Zelf ik heb ‘m niet meegemaakt,
maar het apparaat scheen te zwiepen
en een mega klets uit te delen waar de ontvanger
liever geen kennis mee wilde maken.
Je zou toch zeggen: ideaal! De wapenstok
zoals we hem nu kennen is uit kunststof met
een harde kern. Inmiddels zijn er al jaren telescopische
wapenstokken in de aanbieding.
Toen ik ooit bij de BUK begon heb ik het eens
aangedragen maar helaas, de tijd was er nog
niet rijp voor. De overkant (ministerie en
raad van hoofdcommissarissen) vond het te
agressief en mijn collega’s aan de vakbondszijde
vonden het te agressief en te cowboy /
macho, dus niet nodig. Nou moet mij van het
hart dat er toen collega’s zaten die of nooit
executief geweest waren of al een eeuwigheid
weg waren bij de politie en derhalve
nog in de waan leefden dat een puber die
een bekeuring ontving voor schuin oversteken
stond te rillen van angst bij het ontvangen
voor een prent in die categorie.
Derhalve werd alles waar de ANPV mooie,
warme gedachten bij en van had zoals bijvoorbeeld
een scala aan less-leathal weapons
waar we uit de besten konden kiezen
om ons werk minder gevaarlijk voor ons, de
burgers en de wandaders te maken, bij voorbaar
afgeschoten. Betere leathel weapons
voor als het er echt om gaat en kleding
zoals een ME-achtige broek, die vergezeld
zou gaan met een polo omdat het toch representatief
kan staan en lekker mag zitten.
Afgrijselijk, te macho dus onwenselijk, want
ohohoh wat zou de burger toch denken van
de halve militair die voor hun zou staan. Net
zo iets als de wapenstok aan de koppel (zo-