Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Tekst: Ferry de Goeijen - Fotografie: Archief Patrick Huisman<br />
‘Ik heb zo ontzettend veel hoogtepunten meegemaakt in mijn al<br />
25 jaar durende carrière. Maar als ik er dan toch één moet kiezen,<br />
dan wordt het mijn derde Porsche Supercup-titel in 1999. De<br />
route naar die winst was mentaal en fysiek de zwaarste. Ik liep<br />
het hele seizoen achter de feiten aan, had fysieke klachten en liep<br />
ziekenhuizen in en uit. Ik reed op het laatst met één hand, want<br />
ik kon nog geen sleutelbosje vasthouden. Toch behaalde ik op de<br />
voorlaatste racedag op Spa Francorchamps de eerste plaats en<br />
pakte de titel op het Italiaanse Monza.<br />
Dat was zonder meer mijn zwaarste seizoen. Het begon ook<br />
al tegenvallend. Elk jaar reden we een race buiten Europa. We<br />
begonnen in Australië en ik liet in die twee races ontzettend<br />
veel punten liggen. Het ging niet, het liep voor geen meter. De<br />
Duitse Ralf Kelleners pakte meteen al een voorsprong. Een<br />
‘vorentscheidung’, zoals de Duitsers zeggen. Ik bleef er ook maar<br />
achteraan hikken. Het gat bleef telkens één overwinning.<br />
Op een gegeven moment kreeg ik, toen ik thuis was, tintelingen<br />
in m’n nek. Dat ging gepaard met uitvallen. Eerst dacht ik: ach,<br />
verkeerd gelegen. Maar toen het aanhield en ik niet meer kon<br />
slapen, ben ik toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Ik werd<br />
echter van het kastje naar de muur gestuurd. Niemand kon me<br />
helpen, dus ik was er snel klaar mee. Via Porsche kwam ik terecht<br />
bij een Duitse arts, waar ik ’s nachts om één uur aanklopte. Hij<br />
constateerde een forse ontsteking in m’n hele arm. Ik kwam terecht<br />
in Duitse revalidatiecentra en kreeg voor elke race een spuit om<br />
de pijn toch nog iets draaglijk te maken. De spieren en zenuwen<br />
waren <strong>com</strong>pleet aangetast, als ik m’n arm optilde, klapte m’n<br />
schouderblad om.<br />
n moment van glorie<br />
auTocouReuR<br />
paTRIck huIsMan:<br />
‘huIlen, huIlen, huIlen’<br />
Patrick Huisman (45) uit Usselo is al jaren een befaamd<br />
autocoureur. Hij staat met name bekend om zijn successen<br />
in de Porsche Supercup, waarin hij maar liefst vier keer<br />
kampioen is geworden (1997-2000. Hij heeft ook veel 24uurs<br />
races verreden waaronder de 24 uur van Le Mans. Hij<br />
beschrijft zijn ultieme sportmoment.<br />
De oorzaak is nooit gevonden. Misschien had het te maken met<br />
een tussentijdse race in de 24 uur van Le Mans. Een teamgenoot,<br />
een klein mannetje, had de heupgordel versteld, waardoor ik<br />
verdraaid zat. Onder de race, die ik overigens won, kon ik het<br />
zelf niet meer verstellen. Misschien heeft een zenuw toen te lang<br />
bekneld gezeten.<br />
Toch heb ik elke race gereden. En ik had ook niet meer verwacht<br />
dat ik zou winnen, tot ik op de voorlaatste race op Spa nog<br />
koploper werd. Voor Kelleners was dat dé mentale dreun. Op dat<br />
moment wist ik ook dat ik op Monza zou winnen. Kelleners viel<br />
ook nog eens uit in de laatste race. De emoties kwamen vervolgens<br />
los op het podium. Huilen, huilen, huilen. Ja, die overwinning heeft<br />
me echt bloed, zweet en tranen gekost.’<br />
patrick huisman<br />
Patrick Huisman (45) is een onbetwiste routinier in de autosport.<br />
De coureur, tegenwoordig woonachtig in Usselo, heeft een fraai verleden<br />
achter zich. Huisman won de 24 uur van Le Mans, reed in de prestigieuze<br />
DTM-klasse en stapte voor één keer in een Formule 1-auto. Tegenwoordig<br />
rijdt hij nog steeds de Porsche Supercup: een standaardrace in het voorprogramma<br />
van de Formule 1. Hij vertelt over zijn ‘moment van glorie’.<br />
Twente SPORT<br />
75