Download Magazine - Bosk

De Vereniging
BOSK Winterweek 2010 in AU
Ook dit jaar organiseerde de BOSK weer de traditionele BOSK winterweekvakantie in het Oostenrijkse Au. Zoals ook
de vorige edities zeer geslaagd zijn verlopen, was de vakantie ook dit jaar een groot succes. Op deze pagina publiceert
BOSK magazine een deel van het reisverslag, geschreven door marguerite welle Donker, organisator.
Het volledige verslag vindt u op de website van de BOSK.
Vrijdagavond 5 februari; druilerig en koud. Een aantal auto’s
zoekt de weg naar een AC-restaurant langs de A27 bij
Nieuwegein. Vanuit het noorden vrij eenvoudig te vinden,
maar als je je vanuit het zuiden door het welbekende vorkje
en lepeltje laat verleiden om die afslag te nemen, moet je met
koffers en rolstoel in een niet al te ruime lift, om vervolgens via
een luchtbrug aan de goede kant van de weg te komen. Ook
als gewaarschuwd mens, blijkt de plek niet altijd eenvoudig te
vinden. De vertegenwoordigster van de BOSK, Esther, werd
zelfs per mobieltje naar binnen gepraat. Leuk dat het Esther
gelukt is ons te bereiken, want de foto’s van brengers en reizigers
geven een goed beeld van stoere vrijwilligers die met
rolstoelonderdelen jongleren om alles mee te krijgen en van de
verwachtingsvolle gezichten van ieder daar omheen.
Het restaurant biedt alle ruimte om elkaar te treffen, zodat
iedereen zich gelaafd, gevoed en verzorgd in het reisavontuur
kan storten. Om ongeveer negen uur zet de karavaan,
bestaande uit rolstoelbus met aanhanger, grote bus en voorraadbus
en twee stationwagens zich vlot in beweging.
De eerstvolgende bestemming is Sevenum, waar nog een
deelnemer en twee begeleiders instappen. Snel verder,
Duitsland in. Daar volgt rond één uur “Operatie Raststätte”.
Stoere mannen laden de rolstoelonderdelen uit en stellen in
een mum van tijd uit een schijnbaar onoverzichtelijke stapel
onderdelen weer werkbare rolstoelen samen. In iedere rolstoel
wordt vervolgens door diverse sterke armen een berijder
getild. Na een uur en herstel van de vochtbalans gaat iedereen
en alles weer de bus in.
Om zeven uur ‘s morgens herhaalt zich de procedure. Eindelijk
de bus uit en opgefrist en met gevulde maag er weer in.
Aankomst in Au
Overal ligt sneeuw, maar we moeten verder. De Oostenrijkse
grens wordt gepasseerd en we komen in de stemming. De
eerste bergen worden gesignaleerd. Nog meer sneeuw.
Tenslotte om een uur of elf, komt Au en vervolgens het
Hollandheim in zicht. De bus neemt met een aanloopje de
24 Magazine 2 - 2010
helling naar het Heim. De verkrampte ledematen kunnen zich
ontspannen. De koffie wacht. Voor diegenen die voor het
eerst deelnemen, ontrolt zich nu een verrassend schouwspel
van koffers die vanuit de bus via een menselijke ketting van
vrijwilligers door het raam en via de lift volgens de kortste
weg in de kamers belanden. Bagagebehandeling op grote
vliegvelden kan hier een puntje aan zuigen. De keuken maakt
de eerste lunch klaar. Het verse brood en echte alpenmelk
smaken heerlijk. Na de lunch even een frisse neus halen en
even rond kijken in het dorp; de skiuitrusting ophalen en passen,
de priksleeën monteren en tot slot een drankje bij Schiff
onder aan de heuvel. De koks bereiden de avondmaaltijd en
daarna is er gezelligheid en/ of een bed dat lonkt. Veel gasten
duiken doodmoe vroeger dan normaal het bed in. Veel vrijwilligers
denken nog niet aan bed. Sommigen lijken de hele week
nauwelijks het bed te zien, maar staan elke ochtend weer met
(frisse?) moed gereed. Niets is te veel.
Zondag begint de dag om half negen met een ontbijt met de
onvolprezen verse broodjes van de lokale bakker. Daarna
gaan de skiërs, boarders en onze enige langlaufer de piste op,
terwijl de sleeërs zich gereed maken voor hun eerste prikslee
tocht. De middag-sleegroep verkent eerst als excursie het
dorp. Het patroon voor de volgende dagen is daarmee gezet.
De ene groep gaat op pad met de sleetjes, terwijl de andere
groep een excursie maakt. Actief zijn maakt hongerig en laat
iedereen verlangen naar het avondeten. De avondmaaltijden
worden door de twee vrijwillige koks en met de volle inzet van
vele anderen bereid en opgediend. Daarbij valt de zuidelijke
eetcultuur en noordelijke no nonsense mentaliteit niet altijd
vanzelfsprekend samen. Wat telt is echter het eindresultaat,
en dat valt over het algemeen zeer in de smaak. Ook al mag
de wildpeper vooral met nadruk op peper genuttigd worden
en blijkt niet iedereen van champignons te houden. We blijven
de hele week weldoorvoed.
Het overige deel van het verslag vindt u op de website
www.bosk.nl > thema's > vakantie > BOSK Winterweek