Nakomelingen van Cornelis Creemers op 't Sant - Thijs van der ...

Nakomelingen van Cornelis Creemers op ’t Sant
Van den 6 april 1872 waarbij de beschuldigde is gedagvaard om op den 18 april 1872 in persoon voor dit hof te verschijnen.
Gehoord de mondelinge verklaringen der Getuigen.Gehoord het Requisitoir van den Procureur-Generaal, schriftelijk en onderteekend aan het Hof
overgegeven, daartoe strekkende, dat het den Hove moge behagen den beschuldigde te verklaren schuldig aan moetwilligen manslag en de
schuldigverklaarde ter dier zaken te veroordelen tot eene tuchthuisstraf voor den tijd van vijftien jaar.
Dat voorts de Beschuldigde zal worden gecomdemneerd in de kosten van het Proces ten behoeve van den Staat, des noods bij lijfsdwang te
verhalen. Dat het Hof wijders bevele, dat een Extract van deszelfs condemnatoir Arrest de plano worde gedrukt en aangeplakt binnen deze stad te
Baarle-Nassau en te Alphen.
Gelet op de verdediging door den Beschuldigde en Mr Aulius zijne Raadsman daartegen ingebragt.
Na te hebben beraadslaagd overeenkomstig de Wet;
Overwegende,
Dat ter openbare regtszitting door den Den beschuldigde is bekend in overeenstemming met de omstandige opgaven daar omtrent door hem voor
den regter commisaris blijkens diens procesverbaal van den 3e februari 1872 gedaan. Dat hij in de namiddag van 14 januari 1872 ten huize van
Cornelis Verheijen te Alphen heeft aangetroffen Adriana en Elisabeth van Tilburg; dat zij van daar naar Baarle-Nassau gaande, haar heeft
ingehaald en met haar een eindweg is afgewandeld; dat hij altijd veel van Adriana van Tilburg had gehouden, haar niet kon verlaten en getracht
heeft, onderweg de kennis weer aanteknopen; dat hij op al, wat hij zeide scheeve en boosche antwoorden ontving; waardoor hij woedend werd en
zich zelven niet meester bleef, dat hij in dien gemoedstoestand Adriana van Tilborg heeft aangegrepen op den grond geworpen, haar tusschen
zijne knieen heeft geklemd en het mes, in judicio als overtuigingstuk voorhanden uit zijn zak heeft genomen en haar daarmede.Aan den hals
gesneden; dat hij zich alleen herinneren kan tweemaalen te hebben gesneden en voor het overige zich niet meer weet, dat hij toen hij later het lijk
zag, niet dacht haar zoo erg te hebben verwond; en niet de bedoeling had gehad haar te dooden, en dat hij na het gebeurde over de akkers is
weggelopen.
Overwegende dat de bekentenis in voegen als volgt door de huidige verklaringen der gehoorden getuigen is toegelicht en bevestigd; Dat namelijk
door de huidige getuige Elisabeth van Tilburg is verklaard, dat zij en haar zuster des namiddags als voorzegd, om ongeveer half 3 ure ten huize
van Cornelis Verheijen te Alphen hebben vertoefd en de beschuldigde aldaar is binnengekomen en zich tusschen hen heeft geplaatst, dat hij
volstrekt niet dronken was en vruchteloos getracht heeft met haar zuster in gesprek te komen; dat zij spoedig daarop de woning van Verheijen
hebben verlaten om naar Baarle Nassau te gaan, dat de beschuldigde hen onderweg heeft ingehaald; dat zij met haar zuster Adriana een gesprek
heeft aangeknoopt, doch van haar slechts korte niet bevredigende antwoorden heeft ontvangen; Dat namelijk de beschuldigde vroeger met
genoemde haar zuster had verkeerd, doch ten gevolgen van twist waarbij hij haar mishandeld had, zij niets meer van hem wilde weten; dat, terwijl
zij voortgaande, den grensoverschrijding van Alphen en Baarle-Nassau
hadden overschreden, haar zuster Adriana nederbukte om een behoefte te voldoen, en opstaande eensklaps door de beschuldigde werd
aangegrepen en op de grond geworpen; dat de beschuldigde daarop een knipmes uit zijn zak nam en haar zuster daarmede vermoed en als het
ware dol, over hals en aangezicht sneed, zoodat het bloed over haar voorschoot liep; Dat zij getuige na vruchteloose poging om tusschen beiden
te komen, waarbij hij ook haar bedreigde, zij luid om hulp roepende is weg gelopen en van ontsteltenis is gaan liggen; Dat onverwijl de getuige
Wouter Oudegeest, diens huisvrouw en een derde persoon Meeuwese er bij zijn gekomen en zij getuige toen gezien heeft, dat gemelde haar
zuster Adriana vreesselijk bebloed, onbewegelijk op den grond lag en alsoo was gedood. dat de beeedigde getuige Verheijen heeft bevestigd, dat
de gezusters van Tilburg en de beschuldigde op voormelde namiddag ten zijner huize zijn geweest en zijn woning verlatende door den
beschuldigde zijn opgevolgd; dat hij ongeveer twintig minuten daarna
vernam dat Adriana van Tilburg vermoord was, naar de reeds aangeduidde plaats waar ze lag is heen gelopen en haar vreesselijk bebloed ,
vermoord en levensloos aldaar heeft zien liggen;
Dat de huidige getuige Verhoeven heeft verklaard dat hij op het ogenblik dat de voormelde gezusters van Tilburg en de beschuldigdevan het huis
van Verheijen den weg naar Baarle-Nassau opgingen hij hen te paard is voorbij gereden, en slechts ongeveer honderd passen vooruit zijnde, hulp
heeft hooren roepen en omziende den beschuldigde met Adriana van Tilburg doende heeft gezien, Dat hij niets ernstig vermoedende is
voortgereden en den getuigen Oudegeest, dien huisvrouw en Meeuwese heeft ontmoet, die hem naar de oorzaak van hetgeen er voorviel vroegen,
en naar de plaatst waar het geschieddee zijn opgegaan.
Dat de beeedigde getuige Oudegeest dit heeft bevestigd en alverder heeft verklaard dat hij Elisabeth van Tilburg geweldig om hulp heeft hooren
roepen en gezien heeft dat zij op den grond ging liggen; dat hij met zijn vrouw en Meeuwese genaderd zijnde, hun door Elisabeth van Tilburg werd
toegeroepen, komt toch gauw, zij hebben onze Jaan vermoord; Dat hij getuige ongeveer honderd passen verder Adriana van Tilburg voorover op
het gras heeft vinden liggen met de voeten tegen de den straatweg gekeerd.het aangezicht met haar haren bedekt, naast haar blijkbaar uitgerukte
haren, en de muts achter de voeten, dat hij een zware wond aan den linkerkant van den hals heeft waargenomen en zij hevig bloedde, en hij
terstond bespeurde dat zij een lijk was, en zij naar zijn gissing niet meer dan ongeveer vijf minuten dood was; dat de zuster Elisabeth van Tilburg
hem daarop omstandig (uitvoerig) het voor gevallene en de aanleiding daarvan heeft verhaald in voegen als hiervoor is vermeld; dat toen hij
getuige bij het lijk kwam, daarbij niemand aanwezig was.
== Doorgestreept == Dat hij getuige den aankomende personen naar het gezegt te Baarle-Nassau en Alphen heeft gestuurd te, zijnde het toen
ongeveer drie ure, en nader de identiteit van het lijk heeft bevestigd.
Overwegende dat de geneesheer Gommers onder eede heeft verklaard dat hij op genoemde namiddag ongeveer kwartier voor 4 ure door den
burgemeester te Baarle-Nassau is gerequireerd (gevorderd), om zich naar den plaats op de grensscheiding van Alphen en Baarle-Nassau te
begeven alwaar gezegd werd een meisje te zijn vermoord; dat hij zich dadelijk met den veldwachter daarheen heeft gespoed en ter plaatse
voormeld het lijk de genoemde Adriana van Tilburg voorover op de graszoden heeft vinden liggen, met de voeten tegen de straatweg, dat hem de
verschillende wonden aan den hals en het gezicht aanduidden dat het gesneden wonden waren, en naar zijn oordeel (Invoeging vanuit het
linkerkader: Met welk oordeel het hof zich verenigd) de dood onmiddellijk door de wond aan de hals moet zijn teweeg gebracht; dat nadat hij den
dood geconstateerd had, het lijk op last van den burgemeester naar het gemeentehuis is over gebracht.
Overwegende dat dezelfde getuige en de getuige Hooreman, officier van gezondheid der 2e klasse verder onder eed hebben verklaard, in
overeenstemming van hun vroeger opgemaakte visum tepertium, dat zij in den nacht tusschen 14 en 15 januari 1872 te Baarle-Nassau het door
den regter commisaris aan hen overgegeven lijk van Adriana van Tilburg uit en inwendig hebben geschouwd en daarop uitwendig hebben
waargenomen een wonde aan de linkerzijde van den hals beginnende voor aan den hals een centimeter links van het midden van de
zoogenaamde adamsappel, 13 centimeter lang 3 diep en 3 breed, gapende en in horizontale rigting verloopende naar den nek, met doorsnijding
106