De familie Dumont: driedelige roman op ... - Auteursdomein

's middags komt mevrouw Erkenés met een pan szilvás
gombócs. Zou ze de deegbollen bij Lily in kokend water mogen
leggen en ze, als ze eenmaal aan de oppervlakte komen drijven, een
paar minuten doorkoken? Ze betaalt het standaardtarief voor de
stookkosten natuurlijk. Lily helpt vlijtig de pruimenbollen door het
gefruite paneermeel te wentelen. Mevrouw Erkenés laat er graag een
schoteltje van achter - het recept is geheim. Zeg, en weet Lily dat er
gisteren alweer soldaten uit de kazerne zijn ontsnapt? Ze zijn via de
kersenboom van de familie Andrássy de slaapkamer van de oudste
dochter binnengedrongen. En bijna... hoe zal ze het zeggen... bij de
dochter zelf, als Lily haar kan volgen. Het scheelde maar een haar.
De ouders hebben hard met pannendeksels geslagen en alle buren
hebben het overgenomen. Ze moesten het wel horen, die
ketelmuziek, bij de politiepost onder aan de straat. Het was een
oorverdovende herrie. En nóg kwamen ze niet!
"Ze klimmen via de boom over de muur van de kazerne, die
kabouters," zegt Lily.
"Raad eens wat de Andrássy's gedaan hebben..."
"Wat?"
"De boom omgehakt! Die mooie kersenboom! Wat zeg je
daarvan?"
"Ontzettend, hij kwam juist in bloei!"
"Is er al nieuws over het gas?"
"Het gas komt van de zomer pas."
Béla heeft geen bezwaar tegen de nieuwe bedrijvigheid in
huis. Aandachtig keurt hij de kookkunsten die de vrouwen op
schoteltjes en in potjes hebben achtergelaten.
"Zzzz... mondje open, daar komt hij aangevlogen. Een bol
voor Bea..."
"Zzzz... en een bol voor papa ... Wat een lekkere
pruimenbollen, Lily, je moet mevrouw Erkenés eens om het recept
vragen."
Naarmate het voorjaar vordert begint het leven weer gewoon te
worden. Béla hervat zijn werk. Het ministerie betaalt in natura,
kleine hoeveelheden levensmiddelen en lappen stof. Voor het eerst
na lange tijd gaat Lily de stad in. In de markthallen verkoopt ze een
tafelkleed voor een levende kip. Het is druk, iedereen bemoeit zich
ermee.
"Voel toch, die poot! Hij is veel te dun voor dat tafellaken!"