Pentagram 2004 nr. 6 - Lectorium Rosicrucianum

doe ik niet,maarhetkwade dat ik niet wil,
dat doe ik.’ (Rom. 7:18-19)
Er is nog steeds geen vrede op de wereld.
Wat was dan die vrede waarnaar wij
verlangden? Het ontbreken van oorlog?
Er wordt wel eens gezegd: volgegeten en
tevreden zijn. Is het dat, wat de mensen
wilden? Zulke mensen kunnen er zijn,
maar in die toestand kristalliseert de
mens snel, gelijk een rivier die niet meer
stroomt. Het water vervuilt en wordt een
troebele poel. Wat is oorlog dan? Zelfhandhaving.
Hoe kan er een vrederijk
worden gerealiseerd als in alle vier lichamen
van de mens oorlog wordt gevoerd?
Namelijk: kritiek en conflictdenken.
Woede, angst en oorlogszuchtige gevoelens
in het astrale lichaam. Uitputting,
ziekte, afnemende vitaliteit: oorlog in het
levenslichaam. Micro-organismen, virussen,
bacterie« n: oorlog in de materie. En
wij, die een en al oorlog zijn, willen vrede
om ons heen?
Wat is dan echte vrede? Dat is moeilijk
te beschrijven. In stilte ademen...
innerlijke harmonie, die alle levensuitingen
doordringt... een toestand van leven
die geen dood meer kent. Vrede die
boven het verstand uitgaat, de wereld
verlaat die door een geheel andere
wereld wordt vervangen. Aquarius. Is
Aquarius de periode waarin de mensheid
goddelijke vrede wordt geschonken? Ik
geloof dat de mogelijkheden ons meer
dan ooit tevoren aangereikt worden.
Wij kunnen die omzetten en die mogelijkheden
grijpen.‘Bewerk uw eigen zaligheid
met vreze en beven’ (Filippenzen
2: 12-13). Aquarius is geen volautomatisch
proces. Wij moeten er iets mee doen.
‘Op weg zijn’. Het pad ga¤ a¤ n betekent de
oude weg verlaten. Het betekent wakker
zijn en bereid zijn de tekens van deze tijd
te herkennen en ernaar te handelen.
Je vraagt of ons zoeken verkeerd was?
Dat geloof ik niet. ‘Zoekt en gij zult vinden’
(Matth. 7:8). Deugden onze dromen
niet? Hebben wij verkeerd gereageerd?
Onze dromen waren verheven beelden
van een andere zijnstoestand. Ee¤ nding
werd daarbij uit het oog verloren: deze
beelden hielden geen rekening met onze
levensrealiteit, die onderworpen is aan de
wet van opgaan, blinken en verzinken. In
deze gedachtegang werd al helemaal geen
rekening gehouden met de uitspraak van
Jezus: ‘Mijn koninkrijk is niet van deze
wereld’ (Joh. 18:36). Nu, veertig jaar later
hebben wij wellicht hetzelfde punt bereikt.
Aquarius begrijpen is nog steeds
onze taak.
Ten slotte wil ik je vertellen, hoe mijn
inzicht zich heeft ontwikkeld. Toen ik de
illusies van de jaren ’60 had verloren,
bleef die onrust, die mij steeds verder
stuwde op de zoektocht naar ‘het pad’.
Het was mij duidelijk geworden dat alles
zin heeft. Ook bleek, dat alle ervaringen
en twijfels hun doel hebben en de mens
wakker schudden en verder leiden. Ergens
kan hij het licht in de duisternis, het
goddelijke in de tijd ontmoeten. Niet uiterlijk,
maar diep in het innerlijk. Dat is
het begin van een weg, die niet langer de
weg van de aardse mens is, maar die het
ontvouwen van de goddelijke essentie in
ons mogelijk maakt.
17