Drugs uit je bol

Nederland vormt tot nu toe een gunstige uitzondering in de wereld, omdat
de kleine gebruiker hier getolereerd wordt. We mogen een stukje stuf op
zak hebben en thuis plantjes kweken voor eigen gebruik.
In onze gevangenissen zitten geen mensen meer vast alleen maar omdat ze
hasjiesj hebben gerookt. Alleen grote handelaren en smokkelaars van grote
partijen belanden in de cel.
Zo is het hier natuurlijk niet altijd geweest. Een fanatieke waakhond van
de gevestigde orde, de Amsterdamse officier van justitie meester Baron van
Dedem zei tijdens de eerste marihuanaprocessen in het begin van de jaren
zestig: "President, wij weten allemaal welk een pestilente invloed het
gebruik van drugs in deze maatschappij op het ogenblik heeft. Wij hebben
in deze maatschappij een enorm probleem en dat is het alcoholprobleem, en
het is helemaal niet nodig dat we daarnaast nog eens een extra probleem
creëren met enigszins liberaal optreden ten opzichte van het drugsprobleem.
Ik ben dan ook van mening dat het Openbaar Ministerie hier zeer terecht
stevig op inhakt."
Zwarte muzikanten brachten de eerste moedige bleekneuzen in contact met
wiet. Amsterdamse cafés, keldertjes en dancings als Casablanca, de
Cotton Club, de Lucky Star, de Poffertjeskraam en de Groene Kalebas waren
toen de trefpunten van beatniks, pleiners, jazzmuzikanten, schilders,
schrijvers en blowers.
Nog wat later verzamelden de jongeren zich op plekken waar de uit de
Verenigde Staten overgewaaide HAPPENINGS plaatsvonden. Alleen de straat
bood genoeg ruimte voor zulke massale rituelen, en daarmee verliet de
culturele revolutie de beslotenheid van de nachtlokalen.
De pionier Kees Hoekert richtte in die dagen de Lowland Weed Company op en
begon op een boot in Amsterdam als eerste marihuana te kweken. Niemand
kon toen nog vermoeden dat deze "boerenkool" vijfentwintig jaar later op
de zesde plaats van de toptien van Nederlandse tuinbouwproducten zou staan.
Volgens het financieel-economisch magazine FEM drukte de Nederlandse
marihuana de afgelopen tien jaar naar schatting veertig ton geïmporteerde
hasj en marihuana uit de markt, een staaltje van importsubstitutie dat een
economisch unicum is.
De Nederlandse kaswiet heeft volgens onderzoeken, onder andere van de
Centrale Recherche Informatiedienst een buitensporig hoog THC-gehalte.
De CRI spreekt in rapporten over de "psychedelische werking" van nederwiet
en noemt het de sterkste marihuana ter wereld.
Daar kan een kanttekening bij geplaatst worden. Hashish bevat wel veertig
of meer componenten die allemaal de werking beïnvloeden. De zon, de
samenstelling van de bodem en de omgeving spelen een rol. Daarom kan
Indonesische of Afrikaanse wiet, en ook Nederlandse buitenwiet, met een
lager THC-gehalte toch een bijzonder prettige high veroorzaken.
Nederlandse kastomaten zijn wel stevig en groot, maar niet lekkerder dan
zonovergoten tomaten uit zuidelijke landen die klein zijn gebleven. Zo is
het ook met de nederwiet. Deze is wel heel krachtig, maar niet 'beter' dan
andere. De prijs die ervoor gevraagd wordt, is dan ook overdreven en
kunstmatig opgeschroefd.
Wie aan die prijsopdrijving niet mee wil doen en over een tuin of de
benodigde binnenruimte beschikt, kan zijn eigen planten verbouwen.
Dan ben je altijd zeker van wat je rookt. Als je genoeg hebt, kun je
met andere telers ruilen om variatie te hebben.
Het is de vraag of de Nederlandse situatie wel zo zal blijven. De drugs-
vijandige regeringen van Frankrijk en Duitsland oefenen grote druk uit op
de Nederlandse regering om ons drugsbeleid aan te passen.
Nu het hoofdkwartier van Europol in Den Haag is gevestigd, is het niet
onmogelijk dat de regering aan het buitenland geheime concessies op het
gebied van de drugsbestrijding heeft gedaan.
12