Drugs uit je bol

De Indianen gebruiken de cactus niet alleen om helderziend te worden, maar
ook als medicijn. "De vrouw nam een flinke cactus, sneed de onderkant af,
tilde haar lange, prachtig geborduurde rok op een veegde met de vochtige
onderkant langs haar benen, vooral op plaatsen waar schrammen en wondjes
zaten, veroorzaakt door de lange tocht door de woestijn. Ze legde uit dat
de peyote niet alleen honger en dorst verdrijft en de geest verheft, maar
ook wonden geneest en infecties voorkomt."
Duizenden Indianen maken jaarlijks een pelgrimstocht naar Wirikuta, het
geestelijke land van de voorouders, waar de peyote vandaan komt. De pelgrims
komen langs plaatsen die je tevergeefs op de kaart zult zoeken, maar die
wel op de geestelijke landkaart van de peyote-reizigers staan aangegeven:
Poort naar de Wolken; Vagina; Waar Onze Moeders Wonen et cetera. Onder
invloed van de plant trekken de pelgrims door een fantastisch landschap
waarin de geschiedenis van het universum is vastgelegd door hun voorouders.
Voor de Indianen betekent de toch naar Wirikuta hetzelfde als een reis naar
Mekka voor een moslim of naar Benares voor een hindoe.
De schrijver Carlos Castenada heeft veel gedaan voor het verspreiden van
kennis over de peyote-religie in het Westen. In een lange reeks boeken
beschrijft Castenada (sommigen zeggen dat achter deze naam een hele groep
onderzoekers schuilgaat) zijn ervaringen met de curandero Don Juan. Iedere
deelnemer aan een peyote-bijeenkomst mag hetzelfde magische middel gebruiken
als de meest ervaren curandero, zodat hij zonder tussenkomst van priesters
en goeroes direct contact met de geest kan maken. De Indianen delen hun
diepste geheimen met de geïnteresseerde vreemdelingen die in grote getale uit
de Verenigde Staten komen: "Want wij zijn allen, wij zijn allen, wij zijn
allen kinderen van een prachtig gekleurde bloem. Er is niemand, er is nie-
mand die spijt heeft van wat wij zijn."
In de loop der jaren hebben miljoenen mensen Castenada's boeken gelezen.
Het probleem is alleen dat peyote en mescaline hier moeilijk te krijgen
zijn.
Maar het is er wel. Er zijn chemici die in hun laboratorium kleine hoeveel-
heden synthetische mescaline produceren, die via niet-commerciële circuits
gedistribueerd worden. Deze mescaline is heel zuiver en van uitstekende
kwaliteit. Ook wordt er op zeer kleine schaal uit de Verenigde Staten echte
mescaline aangevoerd, die op dezelfde manier verspreid wordt. En ten slotte
zijn er toeristen die uit Mexico de gedroogde peyote meebrengen.
Het is het beste van tevoren te vasten, als je kunt een dag of langer, een
tijd geen alcohol te gebruiken en rekening te houden met de voedingsaanwij-
zingen die je verderop na "Ayahuasca/Yage" aantreft.
Peyote smaakt buitengewoon bitter. De Indianen zeggen dat je jezelf opeet;
daarom kan de een de smaak beter verdragen dan de ander.
Van de mescaline-kristallen neem je een kwart tot een half gram; van de
peyote-cactus eet je zoveel je wilt of kunt. Peyote moet je heel goed kauwen
wat niet gemakkelijk is. De misselijkheid gaat voorbij. Als je moet over-
geven, gaat de werking niet verloren. Van de kristallen zul je minder last
hebben.
Ook voor mescaline en peyote geldt dat het een poosje duurt voordat je het
effect voelt. Daarna kun je een van de meest goddelijke ervaringen van je
leven hebben.
Mescaline doet aan LSD-25 denken, maar het is zachter, kleuriger en warmer,
aards, vriendelijk en prettig. Op een stil strand, een open veld, in bossen,
duinen of bergen ben je getuige van de entheogene, goddelijke kanten van de
natuur.
De Engelse schrijver Aldous Huxley schreef: "Het is ongetwijfeld de
belangrijkste ervaring die menselijke wezens tijdens hun leven kunnen
hebben..."
48