Drugs uit je bol

Het probleem met roken is hoe te stoppen. Hoewel er mensen zijn die dat
van het ene op het andere moment doen, gaat het de meesten moeilijk af.
Het is het gemakkelijkst als je ervoor beloond wordt. Iemand die weet dat
er een beloning wacht, bijvoorbeeld in de vorm van geld of een vakantie,
heeft iets om naar toe te leven.
Als er geen beloning in zicht is, wordt het moeilijker. Het beloningsprin-
cipe zou veel meer toegepast kunnen worden. Verzekeringsmaatschappijen
zouden niet-rokers kortingen kunnen geven. Een verstandige werkgever zou
een voorkeur kunnen hebben voor niet-rokers, omdat die minder tijd verdoen
en meestal gezonder zijn.
Natuurlijk is er een sterke rokerslobby, gesponsord door de tabaksindus-
trie, die roept dat roken moet kunnen en dat we het samen wel zullen
oplossen, maar roken is gewoon onhygiënisch en een vorm van zware vervui-
ling.
In de loop der eeuwen is het menselijk gedrag beschaafder geworden; we
spugen niet meer op de grond of op de vloer, we laten geen winden in
gezelschap, we wassen ons dagelijks, trekken schoon ondergoed aan en poetsen
onze tanden. We zijn als de dood voor slechte adem en gebruiken deodorant
opdat de medemens onze persoonlijke lichaamsgeurtjes niet zal opsnuiven.
Wat je thuis moet je natuurlijk zelf weten, maar als roker stel je je
omgeving bloot aan gif, stank en viezigheid en dat kun je gewoon niet maken.
Natuurlijk zijn wij ook van de tabak afgekickt. Dat deden we met behulp van
een trucje uit de oudheid. We beweren niet dat het 100% werkt, maar als je
het tevergeefs op andere manieren hebt geprobeerd, kun je deze methode eens
proberen. Als het de eerste keer is dat je probeert te stoppen, heb je
grote kans dat het je hiermee in 1 keer lukt. Wat je nodig hebt is een
houtkachel, een open haard of een vuurtje in de open lucht. Het werkt als
volgt. Terwijl je rookt (sigaretten of joints) denk je iedere keer als je
opsteekt; er komt een moment dat ik ga stoppen. Als je denkt dat het
moment is gekomen ga je op je knie‰n voor het vuur zitten, dat goed moet
branden. Je staart in de vlammen om je voor te bereiden en moed te vatten.
Dan, als je zover bent, steek je je rechterhand -als je linkshandig bent
je andere hand, maar in ieder geval de hand die de sigaretten vasthoudt-
in het vuur en die houd je in de vlammen terwijl je plechtig en langzaam
zegt: "Hierbij besluit ik (Of: hierbij zweer ik) om definitief met tabak
roken te stoppen." Houd, ondanks de pijn, je hand zo lang als je durft en
kunt in de vlammen, maar niet langer. Je hoeft niet de held te spelen.
Het gaat erom dat de herinnering aan dat pijnmoment samen met je besluit in
je geheugen wordt opgeslagen.
Als je nu terugvalt en toch zin krijgt om te roken, kijk je naar de hand die
de sigaret zal vasthouden. Je denkt aan de pijn die je voelde en aan je
woorden, en de behoefte om te roken zal vanzelf verdwijnen.
Het is in feite een soort zelfhypnose. Je brandt als het ware je gelofte in
je geheugen en in je geweten. Je steekt er je hand voor in het vuur...
----------------------------------------------------------------------------
-14- OPIUM (O)
"Picasso zei vaak tegen me:
'De geur van Opium is de minst
stomme geur ter wereld.'"
(Jean Cocteau, OPIUM, 1930)
Het gebruik van opium is oeroud. In geschriften van duizenden jaren voor
de jaartelling wordt de papaver, die de opium bevat, al 'de blijdschaps-
plant' genoemd. In het Midden- en Verre Oosten gebruiken veel mensen
dagelijks opium. Wij kennen een Iraniër die op zijn veertiende tijdens een
plechtige bijeenkomst zijn eerste pijp opium kreeg van zijn vader. Opium
heeft een heel eigen cultuur.
36