Rapportage onderdeel slootkant - Clm

aten (organische stof en extra bemesting) bedrijfseconomisch gezien duur betaald.
De emissiereductie is weliswaar groot maar de kosteneffectiviteit voor de waterschappen
en overheid is matig. Ook de praktische uitvoerbaarheid is over het geheel
bezien matig.
Twee deelnemers hebben het slootvuil uit de maaikorf of van de Eco-reiniger direct
afgevoerd naar hun mesthoop en in het voorjaar uitgereden over het land. Nadelen
zijn ook hier dat de kanten niet hersteld kunnen worden, direct opladen mag niet
(altijd) op basis van Flora- en faunawet, de maatregel is praktisch matig uitvoerbaar
en de kosten zijn relatief hoog. Het schonen met de Eco-reiniger, afvoeren
naar mesthoop en over het land brengen kost rond de 600 per kilometer. Zonder
afvoer dalen de kosten met een factor 4-5. De emissiereductie is weliswaar groot
maar de kosteneffectiviteit is matig.
In geval van een hoog ambitieniveau (maximale emissiereductie met bijhorende
hoge kosten) dan is aan te bevelen om het slootvuil af te voeren naar een composteerplek
of mesthoop bij de agrariër. Als op het bedrijf bouwland aanwezig is kan
het eventueel direct ondergewerkt worden.
Om de paar jaar moet er naast deze maatregelen ook gebaggerd worden.
De belangrijkste conclusies om nutriëntenemissiereductie vanuit slootmaaisel naar
het oppervlaktewater in de praktijk te bewerkstelligen zijn:
1. Verschillende gebied- en bedrijfkenmerken zijn relevant voor de praktische
uitvoerbaarheid van maatregelen, zoals grondsoort, berijdbaarheid van de bodem
(onder natte omstandigheden), stevigheid van de kant en de noodzaak
deze te herstellen na vertrapping door vee of inklinking, de beworteling van de
vegetatie en de inspanning die nodig is om deze te verwijderen, de samenstelling
en hoeveelheid slootvuil, onkruiddruk en de behoefte van de agrariërs om
extra organisch materiaal op hun land te brengen.
2. De emissiereductie van de maatregelen varieert van zeer negatief (dus averechtse
werking) tot zeer positief. Over het algemeen hebben maatregelen alleen
zin wanneer het maaisel (vrijwel direct) wordt afgevoerd.
3. Het afvoeren van maaisel maakt de maatregelen duur en onpraktisch. De
emissiereductie is daarmee omgekeerd evenredig met de “kosteneffectiviteit”
en de “praktische toepasbaarheid”.
4. Wet- en regelgeving (Flora- en faunawet, Meststoffenwetgeving, Wet Milieubeheer)
verhindert of bemoeilijkt in sommige opzichten de praktische toepasbaarheid
van de maatregelen en dus de bijdrage aan de emissiereductie.
5. De baggerspuit is in alle opzichten een gunstige maatregel om in te zetten
wanneer sprake is van achterstallig baggeronderhoud.
De belangrijkste aanbevelingen zijn:
1. Steek geen energie in maatregelen waarbij het maaisel niet wordt afgevoerd.
2. Voor afvoeren van slootmaaisel bieden zand- en kleigronden het meeste potentieel.
Dit vanwege de betere berijdbaarheid in het najaar en meerwaarde van extra
organisch materiaal. Dit betekent dat deze gebieden een groter emissiereductiepotentieel
hebben dan veengronden. Houd daar waar mogelijk rekening mee.
3. Zorg dat de afvoer en/of verwerking van maaisel kosteneffectief wordt en de
praktische toepasbaarheid wordt vergroot. Bijvoorbeeld door belemmerende
regelgeving aan te passen en door loonwerkers uit te dagen met praktische
oplossingen/ verbeterde machines zoals een nieuw type Eco-reiniger te komen.
Agrariërs zijn misschien bereid om op hun bedrijf het werk van de loonwerkers
te doen, wat kosten enigszins bespaart.
4. Maak duidelijk wat het toepassen van compost kan opleveren en laat zien dat
onkruid in het slootvuil bij composteren geen probleem hoeft te zijn.
II