60 jaar weevers marknesse

Pas van Toon Weevers om na de oorlog de polder in te mogen
13 Op 25 juli 1941 krijgt de Directie Wieringermeer de opdracht
zich met de inrichting en ontwikkeling van de Noordoostpolder
bezig te houden. Smedings dienst, nu Directie
Wieringermeer (Noordoostpolderwerken), verhuist in augustus
1941 van Alkmaar naar Zwolle.
A.M.C. van Dissel, 59 jaar eigengereide doeners in Flevoland,
Noordoostpolder en Wieringermeer. Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders
1930 – 1989, Walburg Pers, 1991, p. 122-123.
14 Van Korre tot Koren. Afdeling Voorlichting van het Ministerie
van Verkeer en Waterstaat te ’s-Gravenhage in samenwerking
met de Directie IJsselmeerpolders te Zwolle, ed, 1961,
p. 32.
15 Op het zogenaamde perceel Werkhaven had de Directie
twee werkplaatsbarakken laten plaatsen. Bron: Archief Nieuw
Land Erfgoedcentrum (RAFL), documentnummer 963.
16 Het gezin bestond in mei 1942 uit Toon en Truus en de
kinderen Kees (1932), Dik (1933), Truus (1935) en Joke (1940).
Later zijn nog geboren Piet (1945) en Toon (1948).
Na deze afwijzing gooit Toon Weevers het over een andere boeg. Met het oog op de gevolgen van de
nieuwe Vestigingswet Kleinbedrijf 1937 begint hij cursussen, waarmee hij aan de eisen van de wet ten
aanzien van vakbekwaamheid en handelskennis kan voldoen. Hij heeft op dat moment al het getuigschrift
3-jarige Teekenavondschool te Zevenbergen (1927-1930), het getuigschrift van de ambachtsschool
te Breda, automobieltechniek (1928) en het bewijs van het volgen van een boekhoudcursus
bij de heer Rädecker te Medemblik (1935) en voegt daaraan toe het Middenstandsdiploma Algemene
Handelskennis (1938) en het Rijksdiploma Hoefsmid (1939).
Tevens gaan Toon en Truus Weevers zich richten op een toekomst in de Noordoostpolder, waarvoor
de Directie Wieringermeer in 1941 de verantwoordelijkheid krijgt. 13 De opbouw van de Wieringermeer
is dan bijna voltooid, de Directie neemt afscheid als verantwoordelijke overheidsinstantie en
de Wieringermeer wordt een zelfstandige gemeente. 14
noordoostpoLder
Begin 1942 wordt Toon Weevers overgeplaatst naar Lemmer. Hij moest vlakbij Lemmer 15 een
werkplaats opzetten in de nieuwe polder, die in het voorjaar van 1942 vrijwel droog was. De eerste
periode gaat hij in de kost bij slager Wiersma en op 28 april betrekt het gezin een van de nieuwe
dienstwoningen voor personeel van de Directie (Willem Barendszstraat 18; huur ƒ 25,-- per maand).
Toen het gezin naar Lemmer 16 vertrok had Truus Weevers kans gezien om ƒ 2.000,-- te sparen. Zij
met kostgangers, kantoor schoonmaken en zuinig zijn en Toon met zaterdags kachels ombouwen
op gas. De relatie met de inwoners van Lemmer was niet gemakkelijk, enerzijds vanwege de Friese
taal en anderzijds omdat Toon werkte voor de Directie, die het viswater had drooggelegd. Door
het werk in de polder had Toon, ondanks de oorlog, de beschikking over tarwe (Truus maakte er
brood van, maar ook drank) en paardenvlees (paarden werden stiekem geslacht, omdat ze anders
toch door de Duitsers gevorderd werden). Op deze manier konden ze ook hun Friese buren helpen,
hetgeen leidde tot waardering en begrip. Bovendien hadden ze twee kippenhokken en een konijnenhok;
eieren, kippen- en konijnenvlees werden geruild voor paling en kleding. Ondanks de moeilijke
tijd werden ook in Lemmer weer kostgangers in huis genomen.
Net als in de Wieringermeer is de heer Bosma ook in de Noordoostpolder weer zijn baas. Bosma
was baas van de smederij, die deel uitmaakte van de Centrale Werkplaats en Magazijnen bij kamp
Vollenhove. Voor werkoverleg moest hij op zaterdagochtend altijd op de fiets naar hem toe.
Soms moest voor het wekoverleg ook een opdracht worden uitgevoerd om te laten zien dat je een
goede smid was. Zo heeft Toon Weevers eens de opdracht gehad om een pikhouweel te smeden,