FACEBOOK NIEUW - Wijs & van Oostveen Beleggen

k
tructies
ger moet dus kiezen tussen een zekere 5% per jaar
(obligatie met vaste rente) of een onzeker rendement
tussen 0% en 6%. Ik vind dat geen aantrekkelijk alternatief
en zou voor de vaste 5% kiezen. Een eenvoudig
beleggingsproduct is mooi, maar heeft in dit geval
weinig toegevoegde waarde voor de belegger.
Onder dezelfde als boven geschetste marktomstandigheden
hebben voorwaardelijke garantieproducten betere
rendementsperspectieven, waar natuurlijk wel een
hoger risico tegenover staat. Een product met een voorwaardelijke
garantie geeft de belegger bescherming
tegen een gelimiteerde koersdaling. Als de koersdaling
groter is dan de vooraf vastgestelde grens vervalt de
bescherming en is de belegger geheel blootgesteld aan
het eventuele verlies van de onderliggende index (of
aandelen). Sommige voorwaardelijke garantieproducten
meten alleen de stand van de index aan het eind
van de looptijd. Andere constructies verliezen hun bescherming
zodra op enig moment gedurende de looptijd
de index onder een vooraf vastgestelde waarde
daalt.
Ik geef een voorbeeld van zo’n constructie. Stel, een
bank komt met een vierjarige voorwaardelijke garantienote
op de Amsterdamse AEX­index, met als startwaarde
350 punten. Aan het eind van de looptijd keert
de note minimaal 35% rendement uit, op voorwaarde
dat de AEX nooit meer dan 40% daalt. Dat betekent
dat de index op geen enkel moment onder de 210 punten
mag noteren. Een rendement van 35% over vier
jaar is mogelijk, zelfs als de AEX in vier jaar met bijvoorbeeld
30% is gedaald tot 245 punten. Onder die omstandigheden
leidt een directe belegging in de AEX tot
een slecht resultaat, terwijl deze note een prachtige
winst scoort. Hoe komen deze mooie voorwaarden tot
stand?
De belangrijkste reden voor de gunstige voorwaarden
is de hoge beweeglijkheid van de AEX­index. Bij deze
nerveuze koersbewegingen concludeert de markt dat
de kans erg groot is dat op enig moment de AEX met
40% gedaald zal zijn, waarmee het uitzicht op de bonus
of premie van 35% vervalt. In dat geval blijft een
note over die de AEX één op één volgt, maar die geen
dividend uitkeert en dus altijd achterblijft ten opzichte
van de index. Beleggers die rechtstreeks in de AEX
beleggen, ontvangen over 4 jaar naar verwachting zo’n
15% rendement. Zodra de AEX minder dan 210 pun­
ten noteert, zal de note in elk scenario dat totale dividendpercentage
achterblijven ten opzichte van een
directe belegging.
Het aardige is dat de marktverwachting over de hoge
volatiliteit (waarbij de kans dus groot geacht wordt dat
de grens van 210 punten neerwaarts wordt doorbroken)
gebaseerd is op de koersbewegingen in het verleden.
Die beweeglijkheid wordt geprijsd in dit soort
financiële producten. Als de beweeglijkheid maar hoog
genoeg is, worden de voorwaarden van deze producten
steeds gunstiger. Dat zien we terug in de vorm van
een hoge premie of bonus. De belegger kan daar mooi
op inspelen. Want als u zelf uw visie niet baseert op
basis van koersbewegingen uit het verleden (die geven
immers geen garantie voor bewegingen in de toekomst!)
kunt u profiteren van de mooie voorwaarden
van deze producten. Als de financiële storm gaat liggen
en de rust terugkeert, ligt een mooi rendementsperspectief
in het verschiet, zelfs als de aandelenkoersen de
komende jaren weinig bewegen of zelfs beperkt dalen.
Maar ja, deze constructie is wel iets complexer dan de
rechttoe rechtaan garantienote. Denk maar aan het
mogelijk grillige koersverloop van voorwaardelijke garantieproducten
aan het eind van de looptijd. Stel, de
AEX staat vlak voor de einddatum in bovengenoemd
voorbeeld net boven de 210 punten, en is daar gedurende
de looptijd nog niet onder geweest. Blijft de koers
boven de 210 staan, dan lost de note af op 135%. Maar
als de AEX voor de afloopdatum eronder duikt, is de
aflossing op 60% of lager. Een paar procent koersbeweging
bepaalt aflossing op 60% of 135%!
Ik kom terug op de vraag wat slechter is voor de belegger:
een eenvoudig garantieproduct met weinig rendementsperspectief
of een complexer product met aantrekkelijke
rendementskansen. Ik kies voor de tweede
optie. Maar daar voeg ik natuurlijk wel aan toe dat de
belegger zijn verantwoordelijkheid moet nemen om de
voorwaarden en consequenties van een dergelijke note
goed te doorgronden. Onder die voorwaarden kunnen
dit soort complexere gestructureerde producten een rol
spelen in iedere effectenportefeuille. Zeker nu de volatiliteit
van de beurzen als gevolg van de Griekse crisis
weer fors toeneemt.
Marcel Tak,
financieel adviseur en publicist. ■
17