Landpachter - BLHB

Johan Wierenga samen met ex-voorzitter Jos van Maanen.
16 // de landpachter // nr. 8 // oktober 2012
Sociale
heeft
Ik herinner me nog goed hoe zeer het bestuur
van de bond zich heeft ingespannen om van
het 75-jarig jubileum een feest te maken. er
verscheen een speciaal nummer van de landpachter.
dat is nu bij de viering van het 90–jarig
bestaan weer het geval. het is al weer lang
geleden, maar het was een goed en vooral
nuttig feest met voordrachten en bespiegelingen
over het belang van een duurzame pachtwet.
hoewel aanvallen op het instituut pacht
toen nog in het verschiet lagen, hing er al wel
iets in de lucht: feest maar ook waakzaamheid
en vertrouwen in de eigen organisatie. het
ging en gaat bij de bond ook ergens over: zekerheid
en continuïteit voor agrarische gezinnen.
In een aantal opzichten een kwetsbare en
afhankelijke positie die moet worden bewaakt.
daarvan waren de pachters destijds overtuigd
en je hoefde dan ook echt geen ziener te zijn
om te weten dat het 90-jarig jubileum wel zou
(moeten) worden gehaald.
daar zijn we nu. het bestaansrecht van de
bond is de laatste decennia echt op de proef
gesteld toen verpachters zich na een periode
van betrekkelijke rust eind vorige eeuw begonnen
te roeren. Ze ervoeren de wettelijke
bescherming van de pachters als voor hen
te knellend. beleggers zouden zich zelfs uit
de sector terug gaan trekken en er zou meer
zwarte pacht komen, zo waarschuwden ze.
enkele belangrijke knelpunten waren volgens
de verpachters een wettelijk geregelde en
bijna automatische opvolging, de pachtdruk
en het in hun ogen pachtervriendelijke
pachtprijssysteem. het bestuur voelde al snel
aan dat er een aanslag dreigde op de wettelijk
geregelde sterke positie van de pacht en de
pachters. en die kwam er. Met een hoop werk
voor het bestuur in de afgelopen 15 tot 20
jaar.