1997 - 3 - Orchideeën Vereniging Vlaanderen

Orchideeenreis
Een kassucces met prima stekjes
Inllet NOV-blad 1997, nr. lIas ik een tijdje terug ee/I advertel/tie,
er werd een reis georganiseerd naar de lle Ellropese orcllideeen-telltoollstelling
in Gellf?ve. Dit leek me wei wat dlls maar
eens informatie ingew011lle/l. Als echte weegsclU/al twijfe/de ik
/log even maar uiteil/delijk besloot ik Illee te gaal1. Er zOllden
ruilll 40 mel/sen deelllemen. Het was illmiddels de 15de maal dat
dhl'. Bruin een derge/ifke reis ol'galliseerde en altijd lIIet eell
goede sfeer ell 11100i weer! Ik vraag me tocll af hoe hif dat laatste
1111 regelt...
Helaas voor dhr. Bruin kon hij zelf door ziekte op het laatste
moment niet mee. Gelukkig was het zo geregeld dat een ander
het zonder problemen kon over nemen.
Woensdag 16 april vertrokken we. Wachtend op het Jaarbeursplein
in Utredlt op de bus werd ik aangesproken door de
vrouw van een kweker. Haar man was al in Geneve, maar
een doos met planten was hij vergeten en die zouden nu met
de bus mee. Ik heb ze van haar overgenomell zodat zij niet
hoefde te wachten op de bus. Er was nog een (voor mij)
ingewikkeld verhaal over mogelijk invoerproblemen bij de
grens, want de papieren daarvoor had haar man weer bij zich.
Maar iemand in de bus wist er ook van dus ik dacht: dat regelt
zich weI. En inderdaad geen enkel probleem bij de grens.
De eerste dag hebbenwe de hele dag in de bus gezeten.
Overnachten zouden we in een Duits hotel omdat Zwitserse
duur zijn. Onderweg werden we regelmatig "uitgelaten" bij
een Raststatte. Ik had in de bus inmiddels kennis gemaakt met
een echtpaar dat het, net als ik, heerlijk \lond om even de bermen
en de bossen in te gaan om te kijken wat daar groeide en
bloeide. De Raststiitte diende wat ons betreft aileen als toilet,
drinken konden we in de bus weL
Door een file kwamen we vee1te laat in het hotel aan, dus het
werd eten, naar de kamer en naar bed, want de volgende dag
was het weer bijtijds op.
Donderdag 17 april naar de tentoonstelling waar iedereen naar
uitkeek. Het was daJl ook zeker de moeite waard. De planten
waren mooi opgesteld en zagen er ook tantastisch uit. En dan
die verkoopafdeling..., zeer verleidelijk om weer van alles in
te slaan. Maar ja die ruimte. Maar dat dacht ik al toen ik er 25
had. Nu loopt het naar de 80 en nog steeds lukt het om ze
weer allemaal een plekje te geven. Een glazen plaat voor een
raam erbij en maar veel ophangen, stapelen enz. Dieht op
elkaar staan sehijnt goed te zijn voor een gunstig mio-oklimaat.
Oat wordt bij mij dan steeds beteL. Dus leuk plantjes
kopen. Kleintjes, want daar kun je er meer van kwijt. Nou blijven
ze niet allemaal klein maar dat zie ik tegen die hjd weI
weer. Dat vindt ik trouwens wei een voordeel van ordudeeen,
ze groeien langzaam dus het duurt ook langer voor ze groot
zijn. Nu kan je zeggen dat dat het probleem zich aileen maar
verplaatst maar ondertussen heb ik wei plezier van m'n planten.
En tot nu toe is er nag altijd een oplossing gekomen.
Uiteindelijk heb ik er daar 3 gekocht en 1 gekregen. Meestal
ben ik degene in mijn omgeving die zich te buiten gaat en het
meeste koopt. De vrouw van het eehtpaar die ik al eerder
noemde was gelukkig nog erger dan ik. Zelf kan ik het vaak
niet laten om meer te kopen dan ik van plan was van tevoren.
Nu kwam ik dus iemand tegen die mij hierin overtrof, nog
erger was dan ik, hartstikke leuk. Af en toe had ze even wat
aansporing nodig van mijn kant maar er werd goed gekochL
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik erg genoten heb van de
hele tentoonstelling. Ik was aan het eind van de dag we.! volledig
uitgedroogd. Yond het zonde om tijd te verspillen met
even iets te gaan drinken, dat kon later weI weer in de bus.
[n de bus was het zeer voldaan ervaringen Llitwisselen en
elkaars aankopen bekijken. En wat ik dan 20 leuk vind is dat
er meer mensen zijn die zo kunnen opgaan in en genieten van
hun hobby. En er desnoods een flink bedrag voor over hebben
om iets speciaals te bemachtigen, iets waar een niet-liefhebber
niets in zou zien. Zo was er een man die had enkele flessen
met zaaiLingen gekocht die echt niet goedkoop waren. Maar
hij was zeer kontent met zijn aankopen en ik heb de indmk
dat hij er de rest van de reis over liep te glundcrcn. Fantastisch
toch dat iemand zoveel plezier kan hebben door zijn hobby.
De volgende dag naar de Palmengarten in Frankfurt. Er was
een rondleiding georganiseerd, maar toen we er aankwamen
wisten ze daar nergens van. Dan maar op eigen gelegenheid
en dat was ook prima te doen. Het voordeel is dan ook dat je
in eigen tempo alles kan bekijken. Minder interessant? gewoon
snel doorlopen. Met een rondleiding is dat toch wat las tiger.
De r t van de dag voornamelijk in de bus doorgebracht richting
Nederland.
Zaterdag 19 april werden we om ± half negen 'gedumpt' in
het stadje Marburg. Een voor een deel oud stadje dat tegen een
helling ligt. ledereen was vrij om te doen waar hij zin in had.
Ongeveer de helft wilde naar de winkels, de rest naar de
botanische tuin, waaronder ikzelf. Maar waar vinden we die??
1 avraag leverde op dat er twee waren. Een oud , met "aileen
maar oude bomen, dat was niet zovcel". En een nieuwe, deze
was zeker d e moeite waard maar lag wei ruim 5 kilometer
buiten het stadje. Niet haalbaar voor ons. We besloten de oude
op te zoeken. Nou het werd echt zoeken. Yolgens aanwijzingen
moesten we via een trap door het oude gedeelte naar
boven. Als je ervoor stond leek deze 2O'n beetje tot in de hemel
door te lopen!! Gezicn de gezichten en de kreten die er
geslaakt werden hadden meer mensen die indruk. Maar naar
boven! Toen we in een winkelstraat uitkwamen en nog verder
naar boven konden hebben we voor de zekerheid even
gevraagd waar we heen moesten... de trap af en aan het eind
links. Beneden geen tuin maar wei een plattegrond. Zo te zien
waren we dicht bij de tuin geweest... boven aan de trap iets
naar rechts. Dus weer naar boven en daar rechts. Niks geen
tuin dus maar weer vragen. We konden de weg uitlopen (die
geleidelijk naar beneden liep), dan rechtsaf en dan was links
de tuin. We waren dus toen weer zo ongevecr beneden. Maar
de tuin vonden we (met zijn vieren, de rest was inmiddels
afgevallen) en deze was zeker de moeite waard. Mooie oude
bomen en daaronder groeide allerlei fantastisch spul, werkelijk
schitterend. 1erug naar de bus was een peuleschiL Yanuit de
tuin misschien 200 meter lopen...
En toen naar Orchideen Rbhl te Soest in Duitsland. De familic
ontving ons met broodjes en soep. Daarna was er koffie, thee
of frisru·ank met 4 soorten cake. Hoewel er een aantal stonden
te popelen om de kassen in te gaan was het dus nog even
wachten. Maar toen de kassen in. Nu denk je dat iedereen al
voldoende gekocht had in Geneve, maar ook hier werd weer
goed ingeslagen. Ondertussen had de tamilie Rbhl de soep e.d.
opgeruimd en stonden er op tafel versdlLllende soorten likeur
(waaronder zelfgemaakte), schnapps e.d. Erg verleidelijk om
het een en ander te proeven maar ik krijg dan altijd zo'n raar
hoofd daarna...
10en als afsluiting nog een Chinees lopend buffet in Nederland
en vervolgens naar huis om aile aankopen een goed plekje te
geven. Nu maar hopen dat aIle planten goed gaan groeien en
bloeien. Hebben we allemaal prachtige souvenirs van deze
mooie en gezellige reis.
Mieke' Lammers.
43 Orchideeen 3/97