1979 Kinderversjes en liederen - Zeeuwse Dialect

110 A. Wiebrens-Beekman
Uit de oude doos
ZAO'T VROEGER WAS, IS'T NOE NIE MEER MUN KOMME VAN BRU
As de ouwe schippers uut vroeger daegen
Weé vromme kwaeme, zouwe ze vraege:
Is dat noe ier "ons duuveland",
Dae kank nie bie mi mun verstand.
As ze dan op de koaje kwaeme,
In ze laeze dae oal die naemen
Op van die groate moaie schepen,
Dan rochte ze nie uut e kéke.
Ze zouwe vraege: wae bin onze boatjes e bléve,
Wae mun op voere eël ons leven?
De oagaezen in de Lemster jachten
Wae mun op zwoegde eéle nachten?
Die ouwetjes zouwe echt nie wëte,
Daje noe de metor mè an mot stëke
In daje vaere kan aje wil,
Of t noe aard woait of t is bladstil.
Dat de percelen noe lè in't noorden,
Ze zouwe nie weete wat of ze oorde.
Ok da ze nie meê nae België gae,
Omdat ter noe laozen in Thole stae.
Mè, de jeugd die vindt ut wè goed, zoa as nu,
In ze vaere nes vroeger: mi mossels van Bru.
Mun komme van Bru, in mun weete van niks,
Mè aol die dat zè, slae de planke glad mis.
Mun bin nie van gistere, mun weete wè wat
Soms mear dan de mensen, die komme uut de stad.
Den dracht is verdwene, die zie je nie mear.
In un vrouwe mi un muste op, nog un éél inkle kear.
"In stoofboaie keusen wae zaj ze nog zië?
In wie komt ter nog mi un schorte an verbie.
Gaen man draegt er noe nog un duffelse rok.
Mun droage de waste nie mear op un stok.
Laezekousen in klompen, ok die binne zoek,
In wie draegt ter noe nog un engels lere broek.
De schippers dat binne noe eëren, 't is waer.
Ze rie in un auto, je zou zè oe komt klaer.
In de vrouwtjes die laope ok piekfijn der bie,
In ze stappe in der auto want ze kunne zelf rië.
De jongers in de meisen, die draege lang air
't Ang soms op der kraegen 't is gek, mè toch waer.
Je mo wel us vraege, ok dat komt wè voor
Beje un jongen of un meise, wantje zietet nie oór.
Vee is ter veranderd in vee is verbie,
Mè verlange nae vroeger, dat doe mun mè nie.
'tls noe beter dan toen; mè toch zè mun ok nu:
Mun weëte van niks, want mun komme van Bru.
Eline de Bruijn 12 jaai
Vrouwenpolder