1979 Kinderversjes en liederen - Zeeuwse Dialect

Een grote haven en een sluis erbij,
die regelt het getij.
Een scheve toren en een grote kerk,
't resultaat van liefdewerk.
Refrein
Laatste couplet
zonder refrein
Tekst:
J.P. Paulusse
Muziek:
H.A.J. Franke
Uitgeverij:
Ars Nova Goes
Een korenmolen, die er maalt het graan
en zijn wieken blij laat gaan.
De laatste resten van een oud kasteel
en het Bos, een pronkjuweel.
Refrein
In ons klein dorp leeft de traditie voort,
die ons allen steeds bekoort.
Hetgeen de vaad'ren brachten eens tot stand,
daaraan houden wij de hand.
Refrein
i i
DE ZURR1KZEESE TOREN
En als een vijand eens ons dorp belaagt,
of een ramp ons angst aanjaagt,
dan staan we moedig gaarne zij aan zij,
als het moet vóór in de rij.
Refrein
Zo blijven w'allen aan ons dorp verpand,
wijl wij zijn in Godes hand.
Voor Stavenisse zij ons aller beê:
"Geve God ons rust en vree"!
(Zonder refrein)
•é wr-ê—*
De wae - reld leit te droa -men in stil-le zeu-mer
nacht. De brêê-je wae - ter - stroamen rond Schou-wen
ru - sen zacht. Ze schu-ren lings de kus - ten van'tou-
we Schouwse land. Ze we - ten nie van rus - ten,En knae-
mm
gen an z'n strand.
De Zurriksêêse toren
Blikt over diek en strand.
Ie dróómt van aol 't verloren,
En van 't verzoenken land.
Geslachten bin verschenen,
Geslachten bin vergaen,
Mar wat er is verdwenen,
De reus is bluven staen.
De Zêêuw ouwt mit z'n dieken
De Schelde in z'n macht.
De toren zal nooit wieken:
'n Beeld van Zêêlands kracht.
De waereld leit te dróömen
In stille zeumernacht.
De brêêje waeterstróómen
Rond Schouwen rusen zacht.