1979 Kinderversjes en liederen - Zeeuwse Dialect
1979 Kinderversjes en liederen - Zeeuwse Dialect
1979 Kinderversjes en liederen - Zeeuwse Dialect
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Paul Pouwelse 13 jaar<br />
Vrouw<strong>en</strong>polder<br />
2. Westkappel dat legt er heel<br />
dicht bij de zee<br />
Beschijnt haar bij donkere nacht,<br />
Geeft koers aan het schip naar<br />
e<strong>en</strong> veilige ree<br />
Waar 't dag<strong>en</strong> <strong>en</strong> wek<strong>en</strong> naar smacht.<br />
Soms buldert de zee slaat met<br />
krachtig gebruis,<br />
Haar golv<strong>en</strong> nu op <strong>en</strong> dan neer<br />
Wij blijv<strong>en</strong> dan rustig <strong>en</strong><br />
kalmpjes in huis<br />
En hebb<strong>en</strong> ge<strong>en</strong> vrees voor zulk weer. (bis)<br />
3. Maar wreed werd Westkappel<br />
door d'oorlog bezocht<br />
Vernield werd die reus van e<strong>en</strong> dijk<br />
Tot puin <strong>en</strong> versplinterd werd<br />
have <strong>en</strong> goed<br />
Wie 't noodlot ontkwam nam de wijk<br />
En bulderd'de zee weer met krachtig gebruis<br />
Werd vruchtbaar land e<strong>en</strong> woest meer<br />
Dan schol<strong>en</strong> wij angstig in andermans huis<br />
Dan hadd<strong>en</strong> wij vrees voor zulk weer. (bis)<br />
4. Westkappel dat lag er lang hulploos terneer<br />
Maar eindlijk toch sloot m<strong>en</strong> de dijk<br />
Met 't dal<strong>en</strong> van't water is hoop<br />
in ons hart<br />
Westkappel herrijst uit het slijk<br />
En liefderijk bood m<strong>en</strong> ons hulp<br />
in de nood<br />
Door talloz<strong>en</strong> dankbaar aanvaard<br />
Wie eerst in vertwijfeling de toekomst<br />
in keek<br />
Vond 't lev<strong>en</strong> to<strong>en</strong>'t lev<strong>en</strong> weer waard, (bis)<br />
5. Westkappel ons dorpje het wordt wel<br />
herbouwd<br />
Maar dat is najar<strong>en</strong> gebeurd<br />
En nooit wordt't zo eig<strong>en</strong> zo knus,<br />
zo vertrouwd<br />
Als't oude zo diep nog betreurd<br />
Toch draagt ons d'aloude geboortegrond weer<br />
En buldert de zee als weleer<br />
Dan zitt<strong>en</strong> wij rustig <strong>en</strong> kalm weer in huis<br />
En hebb<strong>en</strong> ge<strong>en</strong> vrees voor zulk weer. (bis)<br />
83