Untitled - Jeugd en Vrede

tinmijnen en de voorbereiding van
landhervormingen. In 1971 kwam via een
staatsgreep kolonel Hugo Banzer Suarez aan de
macht. Zijn bewind werd gekenmerkt door
politieke repressie, maar in 1978 gaf hij toe aan
de oppositionele druk om verkiezingen uit te
schrijven. Na een vijftal staatsgrepen en negen
presidenten kreeg het land in 1982 een
democratisch bestel.
Een economische recessie, etnische spanningen
en de impopulaire regering zorgden in oktober
2003 voor hevige opstanden. De opstanden
werden geleid door de leiders van drie radicale
bewegingen: Evo Morales van de Socialistische
Beweging ( MA S), Felipe Quispe van de
inheemse Pachakuti Beweging ( MIP) en Jaime
Solares van de Boliviaanse vakbondbeweging
(COB). President Sanchez de Lozada werd in
oktober 2003 onder druk van de volkswoede
gedwongen tot aftreden en vluchtte naar de
Verenigde Staten. Vicepresident Carlos Mesa,
een voormalig journalist zonder binding met
een politieke partij, nam het presidentschap op
zich. Ook president Mesa heeft het land echter
niet uit de crisis weten te leiden en diende na
onlusten die bijna uitmondden in een
burgeroorlog zijn ontslag in. Interim President
Rodriguez schreef op 4 december 2005
presidents- en parlementaire verkiezingen uit
die werden gewonnen door Evo Morales, de
leider van de Movimiento al Socialismo ( MA S).
Deze werd met 54% van de stemmen verkozen
en heeft tevens een
meerderheid in de Kamer
van Afgevaardigden en de
Senaat. Voor het eerst in
de geschiedenis wordt
Bolivia geregeerd door
een vertegenwoordiger
van de indiaanse
meerderheid.
4. MONETAIR
De boliviano is de munteenheid van Bolivia. Eén
boliviano is honderd centavo. Munten in
circulatie: 10, 20 en 50 centavo en 1, 2 en 5
boliviano. Het papiergeld is beschikbaar in 10,
20, 50, 100 en 200 boliviano.
Bolivia gebruikte de peso tot 1863, die toen
vervangen werd door de boliviano.
23