'Als je het niet eenvoudig kunt uitleggen, snap je het zelf niet ... - Ffp

I N T E R V I E W
Wessel Visser van BureauTaal:
‘Als je het niet
EENVOUDIG
kunt uitleggen,
snap je het zelf niet’
Wie een financieel product koopt, heeft recht op duide-lijke informatie. Dat is zo
vastgelegd in de Wft en dituitgangspunt wordt ook volledig omarmd door de
Vereniging FFP. In de praktijk blijkt dat veel informatie voor consumenten moeilijk
leesbaar is. De FFP wil initiatieven die bijdragen aan heldere cliëntcommunicatie
graag bevorderen. In deze editie van FFP magazine daar-om speciale aandacht
voor dit onderwerp. BureauTaal heeft zich gespecialiseerd in het ondersteunen
van bedrijven op het gebied van eenvoudig en begrijpelijk taalgebruik. Het bedrijf
wordt vaak ingeschakeld door financiële dienstverleners.
Volgens Wessel Visser, directeur van Bureau-
Taal, lijkt ook de markt steeds meer bereid
om transparant te (gaan) communiceren:“de
branche ziet in dat dit ook commerciële kansen
oplevert!” Wessel Visser studeerde
bestuurskunde in Enschede en politicologie
in Nijmegen. In de jaren na zijn afstuderen
werkte hij als beleidsonderzoeker voor uiteenlopende
opdrachtgevers, maar in de
zomer van 2002 richtte hij -naar eigen zeggen
bij toeval- BureauTaal op.“Begin dat jaar
hadden mijn partner en ik een bureau overgenomen,
dat examens en toetsen maakte”,
vertelt hij.“Zij werkte daar al en had verstand
van taal, ik had de nodige managementervaring. Al snel
na de overname vroeg ze me: “Is het niet eens tijd dat jij
je gaat verdiepen in taal?’Ze gaf me daarop een boek over
taalniveaus dat ik volgens haar maar eens moest lezen.
F F P M a g a z i n e 10 j u l i 2 0 1 2
Om je de waarheid te zeggen: ik snapte er niets van.”
“Kort daarop, op een zaterdagochtend, gebeurde het. De
postbode bracht een aanslag van de Belastingdienst met
een toelichting erbij. Ik vroeg haar: ‘Dus jij en onze collega’s
kunnen zeggen wat het taalniveau van deze tekst is?’
Dat beaamde ze.‘En zij kunnen deze tekst ook zo aanpassen
dat iedereen het kan begrijpen?’ Ook hierop antwoordde
ze bevestigend. ‘Dan gaan we dat doen’, zei ik.
‘We krijgen nooit heel Nederland op dat hoge taalniveau,
dus keren we het om.”
Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan.“In de eerste
jaren was het zwoegen. Het was immers een nieuw
concept en hoewel er ook toen al veel communicatiebureaus
waren, deed niemand iets met taalniveaus en
begrijpelijk schrijven. Dat betekende, dat we onze eigen
markt moesten aanboren en onze potentiële klanten
moesten uitleggen dat ze een probleem hadden, wat dat
probleem precies inhield en hoe ze het konden oplossen.”