Kempelkrant 09 - Hogeschool de Kempel

thEMa
WEtEnsChaP & tEChniEk
Stagiaire organiseert bouwperiode
Bouwen in Het Klokhuis
Helemaal aan de rand van Beek en Donk, net voor de weg naar
Lieshout maar wel met zicht op de oude kerktoren, staan zes woonhuizen.
Twee aan twee, nèt iets te zeer met elkaar verbonden: de
tijdelijke huisvesting van basisschool Het Klokhuis. Geen hoofdingang,
een ogenschijnlijke wirwar van trappen en ruimtes en voor de klas
van juf Ilse moet je door de klas van juf Maartje en juf Marjon. Een
tijdelijke huisvesting, want vanuit de klas waar Els de Jong haar
laatste stage loopt, kijk je in de richting van de kerk op de nieuwbouw
van de school. Een periode over bouwen is op deze school dus zeker op
zijn plek. In de twee themaweken organiseerde Els onder andere een
middag vol met proefjes én een bouwdag op Hogeschool de Kempel.
Els liet de kinderen in ‘haar’ combinatieklas
van groep 3 en 4 bouwen met
bamboestokken en elastiek. Els: “Wat
je daarmee allemaal kan, en het is zo
simpel.” Vanwege ruimtegebrek in de
school, toog de klas naar De Kempel.
“Altijd leuk, een dagje uit” bevestigt
Els, “Maar het ging vooral om het
bouwen. Met de bamboe werkten ze
aan een hut, waarbij de kinderen goed
moesten samenwerken. Verder konden
ze zich uitleven met Kapla (wie bouwt de
hoogste toren?), met piepschuim, Bricks
en zelfs met peperkoek. Ja, daar kun je
ook mee bouwen; wel netjes snijden.”
Van Sydney tot Helmond
Mentor Ilse Lintermans: “Het onderwerp
leeft natuurlijk, vanwege de nieuwbouw.
Niet alleen met onze klas zijn we
daarmee bezig, maar met de hele school.
Zo zijn we al een paar keer gaan kijken
bij de bouw, zodat de kinderen zien hoe
het er aan toe gaat, welk gereedschap
een metselaar bijvoorbeeld nodig heeft.
In de lessen besteedt de hele school
thematisch aandacht aan bouwen, zoals
bij rekenen en kunstbeschouwing.” Els:
“We hebben het Operahuis in Sydney
besproken, de Eiffeltoren en natuurlijk
de Kubuswoningen in Helmond. Maar
bouwen, dat gaat over zoveel, je moet het
dus wel afbakenen. Nog best lastig om
te bepalen wat je wel en niet wilt laten
zien of doen, want daarnaast ben je ook
afhankelijk van de beschikbaarheid van
materialen.”
Voorbereiding
En, niet onbelangrijk, hoeveel voorbereiding
kost het? De woensdagmiddag wordt
meestal ruim gebruikt om lessen voor
Het doe-uurtje van Drewich van Leuken
In de zandbak bouwen kleuters aan de tweede etage van hun zandtoren,
in de groep van juf Ellen gaan de verfkwasten driftig op en
neer over de te versieren bloempotten, in de gang kruipen kinderen
van groep 3 en 4 achter hun zelfgemaakte ‘ballonracer’ aan, terwijl
de geur van versgebakken pannenkoeken de hele school vult. Geen
beter moment om te praten over techniek in het basisonderwijs, dan
de donderdagmiddag op Basisschool St. Pieter in Ommel.
Drewich van Leuken coördineert dit vrolijke
geheel. Hij loopt door de kleine school,
wordt hier en daar door leerlingen en
leerkrachten aangesproken, doet even voor
hoe je moet zagen, draait een forse boor
in de boormachine en houdt de vaart er
in bij de meisjes die op de computer een
ontwerp maken dat op het elektronische
schoolbord wordt geprojecteerd. “Zo kan
het er dus uitzien” zegt Van Leuken, “Wij
hebben gekozen voor een circuit, waarin de
activiteiten rouleren tussen de groepen. En
wij doen het in een gezamenlijk ‘doe-uur’.
Voor wat techniek betreft is dat één uur per
maand. De kinderen werken in groepjes,
omdat wij samenwerken erg belangrijk
vinden.”
Gevoel delen
Het invoeren van techniek in de school
gaat niet over één nacht ijs. “Twee jaar
geleden ben ik begonnen met het eerste
deel van de opleiding OCT (onderwijskundig
coördinator techniek) bij De
Kempel. Dat jaar stond vooral in het teken
van oriënteren op wat mogelijk is. Heel
nuttig waren de ervaringen en tips van
de medecursisten, andere scholen lopen
tegen dezelfde problemen aan. Dit jaar
ben ik vooral bezig met het schoolbreed
neerzetten, zodat alle leerkrachten ermee
aan de slag kunnen. Deel B van de OCTopleiding
ging voor een groot deel over het
vastleggen in het beleid, en daarmee gaan
te bereiden. Els: “Als je in het onderwijs
gaat, moet je daar nu eenmaal veel tijd
in stoppen. Nou ja, als je maar leuk werk
hebt. Toch?” Achteraf gezien vielen de
voorbereidingen voor de proefjesmiddag
op De Kempel best mee. “Ik had wel met
minder opdrachten aangekund, omdat de
kinderen eindeloos bezig konden blijven
met een opdracht. Echt fanatiek hoor,
zoals bij de proef met de aardappel en
de luciferhoutjes. Hoeveel houtjes heb je
eigenlijk nodig om de aardappel te laten
drijven? Nou, dat bleken er heel veel te
zijn, maar uiteindelijk kwam de aardappel
niet meer op de bodem. Zijn ze makkelijk
een uur mee bezig.” k
we ons op de St. Pieter het komende jaar
bezig houden; dan zijn we mooi op tijd,
want in 2010 moet het techniekonderwijs
zijn ingevoerd.”
Enthousiast maken en houden
Van Leuken ziet vooral het coachen van
de collega’s als zijn taak. Dat is ook de
boodschap die hij heeft meegekregen van
de OCT-opleiding. “Ik wil mijn collega’s
enthousiast maken en houden. Daarom
heb ik vorig jaar een demonstratie gegeven
van de waterraket; een fles water die
met behulp van een fietspomp omhoog
wordt geschoten. Een proef die het ook
bij de kinderen erg goed doet. Je moet
het vooral gemakkelijk maken. Zo hebben
wij de ‘techniektorens’ aangeschaft:
kant-en-klaar proeven per groep in plastic
boxen. In de begeleidende map staat voor
kinderen en leerkrachten stapje voor stapje
beschreven hoe de proef moet worden
uitgevoerd. Dat helpt in elk geval ook om
mijn collega’s mee te krijgen.” k