Aeolus - De Verkiezingen van Robois - Theartofpainting.be

Aeolus Blz.: 30 / 252
Robert begreep slechts enkele dagen later wat er gebeurd was. Yves Govin had een nieuwe
betrekking gekregen. Hij had redelijk onverwacht een functie gekregen van Adjunct Politieke
Secretaris van de Partijvoorzitter van de Federale Verenigde Democraten in het Brusselse
hoofdkwartier van die partij. Telefoontjes werden ogenblikkelijk verzonden vanuit het
gebouw van dat hoofdkwartier naar beneden in de graden, van het regionale niveau tot op het
lokale vlak. De Agglomeratievoorzitter van de VDP was persoonlijk tussengekomen om druk
uit te oefenen op de Raadsleden van Robois, om hen door dreiging en overreding en beloftes
ertoe te dwingen hun aanspraak op het Schepencollege af te staan aan Govin. Een functie van
leraar werd beloofd aan de zoon van het ene Raadslid. Een ander Raadslid kreeg een
bevordering toegeschoven in de administratie van het Ministerie waarin ze werkte. Een
regionale subsidie werd beloofd aan de sportclub van het derde Raadslid. Een vierde Raadslid,
een vrouw ook, legde in tranen uit aan Robert Jacquet en aan de Voorzitter Desjardins, dat
mensen van de VDP haar bedreigd hadden haar in alles in het vervolg te zullen dwarsbomen
als ze haar plaats niet afstond aan Yves Govin. De beloftes en de bedreigingen kwamen neer
op niets anders dan regelrechte chantage, iets wat Desjardins verafschuwde. Jacquet en
Desjardins waren beiden evenzeer verontwaardigd, maar machteloos. In de volgende zitting
van de Gemeenteraad zou Jean Sauvent wel degelijk vervangen worden als Schepen door
Yves Govin.
Robert en Albert kropen dichter naar elkaar, ze keken beiden achterdochtig naar de
nieuwkomer die hen uitgedaagd had en die een kleine overwinning behaald had zonder hen in
het debat te mengen.
Vele personen kwamen snel te weten hoe Govin zijn greep naar de macht had verwezenlijkt,
en menigeen beloofde een moeilijke tijd aan Govin, maar ze stonden voor voldongen feiten.
Ze balden hun vuisten, maar ze zwegen. Govin kon nog bakzeil halen in de Gemeenteraad als
vier andere Raadsleden minimum met de minderheidspartijen mee tegen hem stemden in de
Raad, en Robert Jacquet had dat nog kunnen regelen, maar dat zou betekenen dat er een
tweedracht binnen Gemeentebelangen publiek werd, binnen de heersende meerderheid. Dat
dispuut zou uitgroeien tot een openbaar schandaal in de pers en in de stad, en
Gemeentebelangen zou daar verzwakt uitkomen. Noch de Voorzitter van Gemeentebelangen,
noch Robert Jacquet konden een schandaal toelaten, noch zich dat veroorloven op minder dan
een jaar van nieuwe verkiezingen. Ze gaven toe. Yves Govin zou in de volgende
Gemeenteraad als Schepen voor Robois in gekozen worden.
De worm zat daarmee in de appel, speet het Robert Jacquet. De gemakkelijke dagen van een
groep vrienden die in harmonie met elkaar werkten naar een gemeenschappelijk doel ten
voordele van de bewoners van Robois, behoorden tot de verleden tijd! Hebzucht,
machtswellust en persoonlijke ambitie hadden het heft in handen genomen. Brussel had de
gelegenheid te baat genomen om in een stad met een goed georganiseerde meerderheid de
controle over te nemen van een groep die de wind in de zeilen had. De Brusselse
machtspelletjes hadden ook Robois bereikt.
Robert Jacquet was er helemaal niet zeker van of hij aan die spelletjes wel wou deelnemen.
De gedachte aan ontslag kwam voor het eerst bij hem op. Hij wou geen pion zijn op het
schaakbord van Brussel, een pion die snel zou opgeofferd worden. Een sluier van donkere
ontmoediging begon over hem heen te hangen. Hij realiseerde echter dat opgave betekende de
Raad aan Yves Govin over te laten. Robert zou waarschijnlijk nu ook een uitdager krijgen in
Govin voor de functie van Burgemeester van Robois tijdens de verkiezing van het volgend
jaar. Het smaakte Robert zuur in de mond, en die smaak was van Govin. Had hij de politieke
Groep Gemeentebelangen in Robois alleen maar sterker gemaakt om Gemeentebelangen te
© René Dewil Copyright Aantal Woorden: 154152. Datum: oktober- december 2012