Aeolus - De Verkiezingen van Robois - Theartofpainting.be

Aeolus Blz.: 46 / 252
‘Haar schoonbroer doet ook in het onderhoud van systemen voor centrale verwarming. Ik wed
dat ze die man de contracten wil doen winnen, hoewel die twee steden verder woont!’
‘Leg haar dan uit waarom die andere firma de contracten niet kan winnen. Maar zeg haar dat
ze de details van de offertes en de prijzen niet mag meedelen aan haar schoonbroer. Als ze dat
toch doet, dan zou zij het zijn die fraude pleegt. Zeg haar ook maar dat het misschien geen
goede publiciteit is voor haar zelf om die contracten aan haar familie toe te kennen. Wie weet,
misschien kan die vrouw zelfs haar schoonbroer niet uitstaan! Praat met haar! Wees assertief,
maar confronteer haar met de feiten! Je hebt je toch niets te verwijten. En voor de Lieve God,
wind je niet op bij haar eerste verkeerd woord! Blijf kalm, Paul, laat haar praten!’
Paul Degambe schudde zijn hoofd, nipte even aan zijn sterke drank, en duwde dan zijn glas
van hem weg. Hij leek veel minder zenuwachtig dan toen hij binnen gevlogen kwam. Ik zag
hem nadenken, en dat was waarschijnlijk de eerste maal deze morgen dat Paul enige seconden
genomen had om zijn problemen te beschouwen met een kalmer hoofd.
Ik dacht ook na. Ik had plots een inval. Een onwaarschijnlijk idee kwam plots bij me op.
‘Paul, zeg me eens, wie vertelde je dat die Socialistische vrouw geruchten over je
verspreidde? Het kan zij zelf niet geweest zijn die je dat zei!’
‘Ik ontmoette Pierre Gasson en Yves Govin in een café, gisteravond. Zij vertelden me dat ze
die geruchten gehoord hadden. Ze meenden dat de bron die vrouw was.’
Govin had ook Jean Sauvent vervangen in de Beheerraad van Adelbert Sociale Huisvesting.
‘Ik lig overhoop in het College met Yves Govin, Paul. Veronderstel nu eens dat de Socialisten
helemaal niet die geruchten verspreid hebben? Ken je een Socialist in de Beheerraad, een
betrouwbare man op wie je kunt rekenen, een man die vroeger steeds vriendelijk en
goedgezind bleef tegenover je?’
‘Ik dacht tot nog toe dat ze allen vrienden van me waren!’
‘Ondervraag hen dan over de geruchten. Vraag toch eerst aan die vrouw of zij aan de bron van
de verdenkingen ligt. Doe dat zacht, kalm, smeer honig op je tong, ga ervan uit dat zij hier
voor niets tussen zit. Dat gans verhaal kan een intrige zijn om tweedracht te zaaien tussen
Mevrouw Ash en de Socialisten, en om mij mee in de geruchten te raken omdat je mijn vriend
bent. Vind alstublieft snel meer uit over die verhalen, voordat je als een stier naar voor stormt
met je horens recht vooruit!’
‘Mijn horens? Ik draag geen horens! Mijn Amélie sprong nooit in het ronde met andere
mannen!’
Ik klopte Paul op de schouders en lachte.
‘Jij en ik weten dat best. Ik moet je nu een paar kopjes koffie ingieten, zodat Amélie je er niet
van gaat verdenken de meisjes in de bars van Robois te bezoeken, zo vroeg in de morgen.’
Degambe kon daarmee ook lachen. Hij slurpte gretig twee grote koppen zwarte koffie op en
ik serveerde hem die zeer heet. Hij werd allengs kalmer.
Ik telefoneerde naar Simone Ash terwijl hij nog bij me zat, legde uit wat er gebeurd was, en
vroeg om haar hulp. Ze beloofde me met Zumurud te praten, maar ze garandeerde geen
resultaat. Daarna telefoneerde ik naar Jozef. Hij ook beloofde me met de vrouw te zullen
spreken. Hij klonk erg dubieus over de hele zaak, maar later kon ik hem overtuigen. Hij gaf
me al wel een element meer in de puzzel. Hij kende de echtgenoot van Zumurud, maar wilde
me niet vertellen van wat.
Paul Degambe bleef een volledig uur bij me. Hij dronk nog een koffie en ik gaf hem een
sandwich. Hij werd heel wat kalmer en verliet mijn villa recht als een heer, met een actieplan
tegen de geruchten. Ik verzekerde hem eens te meer dat ik de verhalen in de diepte zou
uitspitten, en de hulp zou inroepen en volgen van Ash en Bikri.
© René Dewil Copyright Aantal Woorden: 154152. Datum: oktober- december 2012