Aeolus - De Verkiezingen van Robois - Theartofpainting.be

Aeolus Blz.: 34 / 252
man van de VDP, niet zozeer meer van Gemeentebelangen. Brussel wil de controle
overnemen van de stemmen van Gemeentebelangen, om van Gemeentebelangen opnieuw een
volwaardige Verenigde Democraten, VDP lijst te maken en toch gebruik te maken van de
naam en de reputatie van Gemeentebelangen. Govin zoekt Gemeentebelangen te liquideren.
Hij heeft de steun van de VDP partijhoofden van Brussel daartoe, hun opdracht zelfs, en met
hen achter zich kan hij heel wat macht ontwikkelen over onze groep.’
‘Heb je dit al verteld aan André Bacca, aan Nadine Dumortier, aan Marc Thoran? Zijn die
zich ervan bewust wat er op het spel staat?’
‘Neen, ik heb hen niet gewaarschuwd, en ik doe dat liever ook niet. Ze zijn echter niet dom,
maar politici met ervaring. Ze snuiven wel wat op. Ze weten dat dingen zoals dit kunnen
gebeuren. Ze zullen al wel begrepen hebben dat er iets vuils aan het brouwen is binnen
Gemeentebelangen. Let echter op! Het is in hun belang de zijde van de sterkste te kiezen in
dit spel, hoeveel sympathie ze ook kunnen opbrengen voor je. Je moet met hen praten. Ze
steunen je nog steeds in Gemeentebelangen, en ze houden aan je, maar de partij in Brussel
kan ook hen weten te bereiken.’
‘Ik zal dan met hen praten,’ antwoordde Robert.
De ogen van Jean Sauvent schoven plots langs die van Robert door, en Robert volgde de blik
om Yves Govin buiten te zien staan die naar hen keek met een hautaine trek om zijn mond.
Sauvent knikte nog een goede avond met zijn hoofd, en wandelde plots verder. Robert volgde
hem om nog een paar woorden te zeggen tot de mensen die aanwezig waren op de zitting van
de Raad. Een journalist vroeg hem naar zijn bemerkingen bij de openbare werken die gestemd
werden. Robert zag Yves Govin zich omdraaien en snel door het binnenhof van de abdij
stappen, de nacht in.
De Liberale Partij. Robert Jacquet
Ik wandelde langzaam, met razend hart, naar mijn bureau van Burgemeester aan de andere
zijde van het binnenhof. Dat was ooit het bureau van de Abt geweest, tot in de achttiende
eeuw. De kamer was eerder lang dan breed, en in L-vorm. Mijn tafel, een aantal stoelen en
een archiefkast stonden aan het verre eind, verborgen achter de hoek van de L. Wanneer ik
achter mijn bureau zat had ik een mooi zijzicht op het binnenhof, op een deel van de groene
grasmat, en zelfs nog op de fontein en op de reusachtige eikenboom die de fierheid van
Robois was omdat hij verondersteld werd meer dan honderdvijftig jaar oud te zijn. Delen van
de abdij dateerden van de veertiende eeuw en zelfs van nog vroeger, en dat was voorzeker het
geval voor de ronde, stenen gewelven in de andere tak van mijn zaal, die ik gebruikte als
vergaderplaats. Ik had een lange, monumentale, stoere tafel gerecupereerd, en tafel uit eik met
heel mooi gesneden poten. Die tafel kwam waarschijnlijk ook uit de abdij, maar ze werd
gevonden onder een dikke laag stof in de kelders van de Maatschappij voor Maatschappelijk
Welzijn. Ik vond ze net op tijd omdat de OCMW ze wou vernietigen, liet ze schoon maken,
en ik plaatste ze in mijn langere deel van de zaal. Die tafel moest in de achttiende eeuw
gemaakt zijn, in de tijd dat één van de rijkere Abten het langere deel toegevoegd had aan zijn
kantoorruimte. De plaats die ik nu had was waardig aan een prins, maar ik zat hier slechts
wanneer ik bezoekers met enige praal wou ontvangen. Ik was meer iemand met een vliegend
bureau! Ik werkte onderweg, in mijn auto, of thuis, deelde mijn bevindingen en bevelen uit
per draagbare telefoon.
© René Dewil Copyright Aantal Woorden: 154152. Datum: oktober- december 2012