Aeolus - De Verkiezingen van Robois - Theartofpainting.be

Aeolus Blz.: 32 / 252
andere argumenten werden bijgehaald. Het parochiehuis moest beschermd worden als
stedelijk patrimonium, en zo voort. Ash had weerstand gekregen tegen haar project, en die
overwonnen in haar eigen Liberale Partij. In de Gemeenteraadszitting steunden de
Socialistische Partij en Gemeentebelangen haar in blok om een comfortabele meerderheid te
halen. Twee Raadsleden van de Liberale Partij stemden tegen, tegen hun eigen Schepen. Jean
Castelle stond toen opnieuw op, stellende hoe vreemd hij het vond dat de Liberale Schepen
blijkbaar het vertrouwen verloren had van een belangrijk deel van haar partij. Robert Jacquet
liet die opmerking wijselijk onbeantwoord. Hij zag wel hoe het gezicht van Simone rood werd
toen ze onder aanval kwam te staan. De stemming tegen haar was in het openbaar gebeurd. Ze
zou het probleem opnieuw moeten aanpakken binnen haar eigen partij. Robert vond dat dit
niet de meest aangename zitting van zijn politieke loopbaan was, noch voor hem noch voor
Simone Ash.
Robert Jacquet bleef nadien punt na punt onverstoorbaar inleiden in de zitting. Praktisch geen
bezwaren werden ingediend tegen zaken van dagelijks beheer. De nodige kredieten voor een
aantal werken werden goedgekeurd.
Een ander, minder belangrijk probleem bracht de Raad tot sympathiek lachen. Op een
nevenweg van de N11, op een gemeenteweg met zwaar verkeer, had de Schepen van
Wegenwerken Jean Sauvent een ononderbroken volle witte lijn laten trekken in het midden
van de weg zodat auto’s elkaar daar niet meer konden voorbijsteken. Op dat stuk moesten de
auto’s nu achter elkaar blijven rijden. Auto’s die elkaar in dezelfde richting voorbijstaken
waren een gevaar voor tegenliggers, en de frequente oorzaak van ongevallen op die weg met
vele bochten.
Sauvent was echter vergeten dat aan één kant van die weg ook een garage stond die uitgebaat
werd door Eric en Nicole Doms-Berlé, en die garage verdeelde ook benzine. Vermits er nu
een volle witte lijn lag vóór hun garage, was het niet meer toegelaten voor auto’s die van
rechts kwamen aangereden om de weg over te steken om te tanken zonder eerst naar de
volgende afsteek te rijden, en die lag ver. Jean Sauvent, niet langer Schepen, zei vanuit zijn
nieuwe zetel dat hij er niets op tegen had om de lijn op die plaats te onderbreken, en Govin
knikte zijn akkoord. De verandering moest wel gebeuren met een kleine kost, maar Marc
Thoran die verantwoordelijk was voor de veiligheid op de wegen aanvaardde de verandering
en de kosten, die wel in de Raad moesten gestemd worden. Dit punt werd dan ook snel en
unaniem aanvaard.
Robert Jacquet stelde daarna nog het nieuwe sportcentrum van Aucourt voor, waaraan de
oppositie wel enige woorden toevoegde om de late komst van het voorstel voor een heel oude
nood te bekritiseren, en daarmee werd ook dat punt goedgekeurd.
Robert Jacquet sloot de zitting van de Gemeenteraad af rond tien uur dertig in de avond.
Veel Raadsleden bleven nog verder praten in de Raadszaal, maar het publiek en de
journalisten verlieten de zaal. Robert Jacquet scharrelde zijn dossiers samen toen Simone Ash
naar hem toestapte van achter de rug van de andere Raadsleden. Ze vroeg hem enige minuten
alleen te spreken. Jacquet stelde voor om haar de volgende dag te ontmoeten, maar ze drong
aan op een kort gesprek nog dezelfde avond. Robert veronderstelde dat Simone hem wou
vertellen wat er exact gebeurd was met de zaal van de parochiepriester, een zaak die haar
sterk leek aan te belangen. Hij zei dat hij op haar zou wachten in het bureau van de
Burgemeester naast het Stadhuis, en dat binnen het kwartier tijd. Ash dankte hem niet met een
glimlach. Ze stapte direct naar de uitgang.
© René Dewil Copyright Aantal Woorden: 154152. Datum: oktober- december 2012