IN BED MET JOHN EN YOKO - Pauw & Witteman
IN BED MET JOHN EN YOKO - Pauw & Witteman
IN BED MET JOHN EN YOKO - Pauw & Witteman
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
VOORWOORD VOORWOORD<br />
She’s gone to his head<br />
In 1969 zijn The Beatles op sterven na dood. Na een aarzelend begin<br />
met de single Love me do in 1962 (met studiomuzikant Andy White op<br />
drums en Ringo Starr, die als drummer volgens producer George Martin<br />
nog niet voldeed, op tamboerijn) hebben The Beatles de rest van de jaren<br />
zestig als soevereine vorsten over de popmuziekwereld geheerst. Ofschoon<br />
John Lennon en Paul McCartney na hun intensieve samenwerking<br />
in de beginjaren steeds vaker apart schreven, bleven ze elkaar constant<br />
opstuwen en aanvullen, waardoor de meeste nummers in de afwerking<br />
toch een duidelijk Lennon & McCartney-stempel droegen.<br />
Tijdens liveconcerten werd de muziek vaak overschreeuwd door hysterische<br />
fans. Daarom stopten The Beatles in 1966 met toeren en concentreerden<br />
ze zich op het werk in de studio, wat onder meer resulteerde<br />
in het baanbrekende album Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band uit<br />
1967.<br />
In datzelfde jaar overleed manager Brian Epstein, waarna de cohesie<br />
binnen de band verdween. McCartney leek zichzelf, tot irritatie van<br />
bandoprichter Lennon, tot de nieuwe muzikale en organisatorische leider<br />
van de band te hebben benoemd. Maar niet elke onderneming slaagde<br />
onder zijn leiderschap. Zo was het McCartney die het initiatief nam<br />
tot de geflopte televisiefilm Magical Mystery Tour (1967) en het is in<br />
1969 ook McCartneys idee om de opname voor de lp Let It Be te filmen,<br />
wat uitloopt op een artistiek drama vol ruzies. George Harrison noemt<br />
die periode later de ‘winter van onvrede’.<br />
Ondanks het hoge niveau van de dubbel-lp The Beatles uit 1968 (beter<br />
bekend onder de officieuze naam The White Album) zijn op dat moment<br />
de tekenen van de naderende breuk al zichtbaar. Eigenlijk is het album<br />
een verzameling solonummers, waarin elk bandlid zijn eigen gang<br />
gaat. Harrison uit openlijke kritiek op McCartney in het nummer ‘Savoy<br />
Truffle’, waarin hij verwijst naar de onbenullige tekst van McCartneys<br />
lied ‘Ob-La-Di, Ob-La-Da’ en zich afvraagt of McCartney nog wel iets<br />
te zeggen heeft: ‘We all know Ob-la-di-bla-da, but can you show me where<br />
you are?’ En Lennon slaat in ‘Revolution 9’, tot ongenoegen van de andere<br />
Beatles (en de fans), de richting in van de avant-gardemuziek. Daarin<br />
wordt hij onmiskenbaar gestuurd door zijn nieuwe geliefde en muze, de<br />
Japanse kunstenares Yoko Ono. Tot voor kort noemde working class hero<br />
Lennon de term ‘avant-garde’ namelijk nog ‘French for bullshit’.<br />
Ironisch genoeg was het McCartney die Lennon halverwege de jaren<br />
zestig op het spoor van de avant-garde had gezet en daarmee onbedoeld<br />
aan de poten van The Beatles had gezaagd. McCartney wist dat Lennon<br />
zich vaak verveelde in het grote landhuis Kenwood in Weybridge, zo’n<br />
dertig kilometer ten zuidwesten van Londen, waar hij woonde met zijn<br />
eerste vrouw en Liverpoolse jeugdliefde Cynthia. De tijd in het grote<br />
huis bracht hij grotendeels door met televisie kijken en blowen. McCartney<br />
had zelf een huis in Londen, in het centrum van het bruisende artistieke<br />
leven. Zijn vriendin Jane Asher, afkomstig uit een artistiek-intellectueel<br />
milieu, wist zijn natuurlijke interesse voor moderne kunst<br />
nog te versterken door hem mee te nemen naar de galeries van Londen<br />
en hem voor te stellen aan grote namen uit het theater, zoals de schrijver<br />
Harold Pinter. Zij bezochten voorstellingen in West End en hij kocht<br />
popart van Eduardo Paolozzi. McCartney luisterde naar de moderne<br />
14 <strong>IN</strong> <strong>BED</strong> <strong>MET</strong> <strong>JOHN</strong> <strong>EN</strong> <strong>YOKO</strong><br />
FROM PARIS TO THE AMSTERDAM HILTON 15