Noordzee-weekdieren: Gastropoda - Strandvondsten

LEPETIDAE - Lepeta Gray, 1842
Lepeta caeca (Muller, 1776)
Afb. 14 Lepeta caeca. Boven- en zijaanzicht;
kopzijde boven. 8 x vergroot.
Vorm van het schelpje als een Patella, echter
veel kleiner. Dof niet doorschijnend. De top ligt
op ca. 1/3 vanuit de voorrand en is vaak sterk afgesleten.
Tophoek gemiddeld 100°. Het profiel
van de voorkant is recht, de achterkant is altijd
iets bol. Vanuit de top stralen een 100-120 tal ribbeltjes
die gekruist worden door een 60-80 tal
groeilijntjes, zodat een fijn knobbeltjes patroon
ontstaat. De binnenzijde is glanzend parelmoerachtig:
het spierindruksel is hoefijzervormig. In
bovenaanzicht zijn de voor- en de achterkant
rond en zijkanten recht. De mondopening is
ovaal, naar voren iets toegespitst. Mondrand vrijwel
glad.
Kleur vuilwit of grijzig, binnenzijde melkwit.
L.B.H. = 17.13.7 mm.
Een arctische soort die zuidelijk alleen op grotere
diepten voorkomt. Zeer zeldzaam in het noordelijk
deel van de Noordzee, rond Schotland en
bij de Shetland eilanden. Algemener in de Noorse
fjorden.
Lepeta fulva (Müller, 1776)
(syn. Piiidium fulvum (Müller, 1776))
Afb. 15 Lepeta fulva. Boven- en zijaanzicht;
kopzijde boven. 6 x vergroot.
Mutsvormig schelpje, ondoorschijnend en dof.
De top ligt dicht tegen de voorkant van de schelp
aan. Het uiterste topje net iets vooroverhangend.
Tophoek zeer variabel, 75-135°, meestal
groter dan 110°. In zijaanzicht is de voorzijde tamelijk
hol en de achterzijde duidelijk bol. Een 60-
tal knobbelige ribbels loopt van de top naar de
schelprand, gekruist door een 40-tal zwakke
groeilijntjes. De groeven tussen de ribbels zijn
breed en tamelijk onregelmatig. De binnenzijde
is glanzend en toont de ribbels van de buitenzijde.
Mondopening is ovaal, voor- en achterzijde
nogal stomp, zijkanten recht. De mondrand is
aan de binnenzijde licht gecreneleerd.
Kleur oranje tot roodachtig, soms wit. Aan de
binnenzijde is het spierindruksel soms dof-wit.
L.B.H. = 7.5.2,5 mm.
Een noordelijke soort, bekend van IJsland, Noorwegen
tot in het Kattegat, de Engelse Noordzeekust
en de westkust van heel Groot-Brittannië.
Vooral in het zuidelijk deel van zijn verspreidingsgebied
op grotere diepten (tot 600 meter).
Niet langs de oostelijke Noordzeekust of in het
Kanaal.
vita marina zeebiologische dokum entatie nov.-dec. 1985 noordzee-weekdieren