Rapport - Veiligheidsregio Zeeland

Criterium 6.1 Aantasting cultureel erfgoed
Het betreft materiële (zichtbare en tastbare) sporen die een cultuurhistorische waarde
vertegenwoordigen en vaak al een beschermde status genieten. Hieronder vallen voorwerpen in
musea, archeologische vondsten, archieven, monumenten (d.w.z. panden en complexen van
bedrijf en techniek, religie, bewoning, bestuur en beheer, e.d.), herdenkingstekens,
straatmeubilair, stads- en dorpsgezichten, landschappen (d.w.z. begrensde grondoppervlakten).
Hoewel veelal verbonden aan materiële sporen worden immateriële sporen zoals verhalen,
gewoonten en gebruiken, uitingen van folklore niet in het criterium meegenomen. Deze
elementen van cultureel erfgoed zijn aan mensen verbonden en aantasting van mensen en hun
functioneren komt in andere criteria al tot uiting. De vastlegging ervan valt echter onder materiële
sporen (bijv. archieven).
N.B. Waardering van de financiële schade (bijv. beveiligings- en herstelkosten,
waardevermindering in financiële termen) geschiedt onder criterium 3.1. Met criterium 6.1 wordt
het zuivere feit van de aantasting (beschadiging, vernietiging of verdwijning) beschouwd.
De indicatoren voor het meten van de impact zijn:
1. er is sprake van uniciteit, d.w.z. het object is de enige of één van de weinige
overgebleven representant(en) van een soort of type;
2. er is sprake van aantasting van de identiteit, d.w.z. de betekenis en gevoel van
eigenwaarde die de samenleving of een gemeenschap ontleent aan het object;
3. er is sprake van aantasting van de harmonie en/of waarde en/of samenhang van een
groter geheel door de aantasting van het object als deel van dat geheel;
4. er zijn beperkte mogelijkheden tot restauratie;
5. het betreft bronmateriaal, d.w.z. het verklarende en/of inspirerende begin of uitgangspunt
voor een stroming, school, cultureel begrensde groep, e.d.
aantal
indicatoren
max. 1
indicator
max. 2
indicatoren
Regionaal Risicoprofiel Veiligheidsregio Zeeland, versie 1.0, november 2009
max. 3
indicator
en
A B C D
4 of meer
indicatoren
Het resultaat van de impactscore wordt gecorrigeerd op basis van de mate van aantasting van
een indicator. Daarbij kan de verzekerde waarde medebepalend zijn, hoewel deze niet altijd is of
kan worden vastgesteld. Ook bepalend kan de omvang van de toeristische en/of
wetenschappelijke interesse zijn, of een opneming in de officiële lijst van monumenten of
werelderfgoed. Deze aspecten worden echter in feite bepaald door één of meer van de
genoemde indicatoren.
Indien minstens één indicator voor meer dan 50% wordt aangetast, dan +1 (bijv. C wordt D).
Gevoeligheidsanalyse
Bij het bepalen van de impact wordt een bandbreedte gehanteerd (en worden een ondergrens en
een bovengrens ingevuld). Op deze manier kunnen meerdere meningen en onzekerheden
worden meegewogen.
De NRB onderscheidt vier perspectieven bij het wegen van impactcriteria. In de Handreiking is
gekozen voor het zgn. 00-perspectief. Dat betekent dat binnen ieder impactcriterium alle
perspectieven even zwaar worden gewogen. Regionale verschillen komen daardoor niet tot uiting
in de inventarisatie of analyse van risico’s, maar in de capaciteitsbeoordeling.
Het uitvoeren van de impactanalyse gebeurt kwalitatief, op hoofdlijnen op basis van beschikbare
gegevens of de expertinschattingen van het expertpanel.
Voor diverse incidenttypen wordt de impactanalyse opgenomen in de voorbeelduitwerking van
incidenttypen. Het analyseren op impact door de regio is daardoor alleen noodzakelijk bij keuze
voor een (nog) niet landelijk uitgewerkt incidenttype of de wens om de landelijke
voorbeelduitwerking aan te passen.
43