de geschiedenis van Parijs

openbaar vervoer in Parijs
Algemeen
De metro is een relatief oude vorm van openbaar spoorwegvervoer, welke
vooral in grote “hoofd”steden word gebruikt. Het voordeel van de metro is
dat deze een eigen spoor heeft waardoor er geen gelijkvloerse kruisingen zijn.
Dat betekent dus dat de lijn vaak is aangelegd in een tunnel of op een viaduct.
De metro heeft een vrij hoge rij-frequentie en een grote reizigerscapaciteit.
Qua gewicht en stationafstand past de metro ongeveer in het midden van
het rijtje tussen de trein en de tram.
Geschiedenis van de metro
De eerste metro ter wereld werd op 10 januari 1863 geopend in London. Deze bestond uit
houten coupés en werd getrokken door een stoomlocomotief. Er werd al snel overgestapt
op elektriciteit, omdat de stoomlocomotief voor veel roet en rookoverlast zorgde
waardoor de omgeving vervuild raakte. De eerste metro buiten London ging rijden in de
hoofdstad van Hongarije, namelijk Boedapest. Daarna kwam de metro rond 1900 ook in Parijs
te rijden. De metro in London werd toepasselijk “Underground” genoemd en in New York de
Subway. In Duitstalige landen spreekt men van de Untergrundbahn.
De Nederlandse metro kwam pas veel later en werd de Stadsspoorweg genoemd. Het woord
metro komt van het Frans woord “Chemin de Fer Métropolitain”, welke in de volksmond
wordt afgekort tot Metro. Metropool betekent hoofdstad.
Op 19 juli 1900 werd in Parijs lijn 1 geopend tussen Porte
Maillot en Porte de Vincennes. Deze lijn was gebouwd
door de Compagnie du Chemin de Fer Métropolitain de
Paris (CMP). In 1910 werd de Société du Chemin de Fer
Electrique Nord-Sud de Paris (Nord-Sud) opgericht die
de lijnen A en B bouwde (de huidige lijnen 12 en 13). In
1930 werd Nord-Sud overgenomen door de CMP. In 1948
werd deze onderneming overgenomen door de overheid
en kreeg de naam RATP (Régie Autonome des Transports
Parisiens). In 1956 is de metro op rupsbanden geïntrodu-
ceerd. Op 5 van de 16 lijnen rijden in 2004 metrostellen
op luchtbanden.
Originele houten coupés 1863
In 1998 opende Parijs metrolijn 14, volautomatisch, zonder bestuurder. Deze treinen kunnen
rijden met de uitzonderlijk hoge frequentie van elke 85 seconden, zijn 90 m lang en hebben
elk een capaciteit van bijna 800 passagiers. Lijn 14 vervoert iedere dag snel en comfortabel
240.000 passagiers. Bijna 200 miljoen reizigers hebben al zonder problemen gereden met
lijn 14. Momenteel zijn ze bezig om lijn 14 te verlengen. Er wordt een stuk aangelegd tussen
station Bibliothèque Nationale richting Olympiades omdat dit een dichtbevolkt gebied is
met maar weinig openbaar vervoer. De opening van dit deel van het traject stond geplanned
voor april 2007, maar deze is uitgesteld nadat 1 van
de tunnels die toevallig onder een basisschool liep
instortte. Er waren op dit moment gelukkig geen
kinderen op school.
de stad in detail
sponsored by
sponsored 30 Parijs nu
Parijs nu
Metro in Parijs
De metro is het snelste en gemakkelijkste openbare
vervoersmiddel in Parijs. De Parijse metro vervoert
dagelijks tussen de 4 en de 6 miljoen mensen. In
2000 werd het honderdjarige Parijse bestaan van
de metro gevierd. De Parijse metro wordt onderhouden
door de RATP (Régie Autonome des Transports
Parisiens) Autonoom Beheer van het Parijse Vervoer,
dat 16 lijnen heeft en een netwerk vormt met een
lengte van 213 kilometer waaronder 297 stations.
Alle lijnen hebben een kleur en een nummer en
staan op plattegronden aangegeven die op papier
te krijgen zijn, maar die ook op borden staan die
in elk metrostation in Parijs hangen. De lijnen van
de RER (het regionaal expresnet) kunnen ook met
een metrokaartje worden gebruikt. De metro is een
ideaal vervoersmiddel om snel door Parijs te reizen. De verschillende lijnen rijden allemaal
over eigen sporen; er is dus geen enkel perron dat door meer dan één lijn gebruikt wordt.
Bij het overstappen moet men altijd door de gangen van het metrostation naar een ander
perron lopen. Er zijn losse kaartjes, carnets met tien kaartjes, toeristische dagpassen (Mobilis)
en meerdaagse passen (Paris Visite) te koop. Voor je de metro ingaat stop je het kaartje in de
automaat. Bij een geldig toegangsbewijs gaat het poortje open, bij de RER is dit ook nodig bij
de uitgangen. Met een kaartje kun je zolang onder de grond reizen en zovaak overstappen als
je wilt (binnen een zone), maar zodra je het systeem verlaat en daarna weer wilt instappen,
moet je weer een nieuw kaartje gebruiken.
Overstappunten zijn die metrostations die aangeduid
worden met een open rondje ‘o’ (correspondances)
op de plattegrond. Daar kan men overstappen
op een andere lijn. De metro rijdt van een uur of vijf
‘s morgens tot één uur ’s nachts.
De metro stations zijn duidelijk herkenbaar aan
hun logo, een grote M in een cirkel, niet te verwarren
met de welbekende Mac Donalds. Alle stations
staan op de plattegronden aangegeven. De metrostations
zelf worden aangegeven door het bord ‘Metropolitain’
in groene letters, een rode lantaarn met
in het wit het woord ‘Métro’ of een grote gele ‘M’ in
een cirkel en zijn overal gemakkelijk te vinden. De
uitgang wordt aangegeven met blauwe borden met
het woord ‘sortie’, overstappers volgen de oranje
borden met het woord ‘correspondance’.
De bekendste Parijse metrostations zijn die waar
men uitstapt voor de belangrijkste bezienswaardigheden
van Parijs zoals:
by 31