KEYS& CHORDS - Out of the Box

• TThe
20
ages •
he Metal etal PPages
Graspop 2005
Stoffige Heavy Metal en
Metal ikonen ikonen.
Door het prachtige weer op de zaterdag was het
genieten ten top!! Lekker weer, ʻlightʼ bier (je
kon zoveel je drinken als je wou je werd niet
dronken, gemakkelijk want ik moest nog rijden) en
leuke optredens. Dit is jammer genoeg alleen een
verslag van de zaterdag maar dat was voor mij de
beste dag temeer omdat keys & Chords niet op de
guestlist stond.
Als opener was er Skitsoy, voor elke Metal Belg
onder jullie die Channel Zero onwijs goed vindt,
is dit het vervolg. Franky Desmet Vandamme is terug
met deze band en speelt het verlengde van het
tien jaar terug vergane Channel Zero. Het optreden
is zoals elke opener, even zoeken naar de juiste
knoppen. Al gauw is het geluid goed en gaat het
optreden over in een lekker ontwaken op de wei.
Het swingt de pan uit met lekkere stevige grooves.
De band krijgt een goede reactie van het publiek
en Skitsoy is duidelijk in zijn nopjes. Soilwork
is dan al weer een vroege topper. Het is nog niet
echt dringen vooraan, wat niet erg is want dan is
er teminste tijd voor een paar goede fotoʼs. Deze
Zweden hakken er met hun vijven lekker op los. Ze
spelen een melodieuze Death Metal en ze doen het
goed. Wat wel opvalt is dat het geluid ongelofelijk
luid staat. (ik weet het, ik word oud). Deze
Simone Simons (Epica) • © Foto: Basil Cahuzak
Metalkoek gaat er goed in bij het publiek. Na dit
optreden werd het tijd om richting tent te trekken
(Lees: sauna) om Behemoth te aanschouwen. Deze
band is al een paar jaar actief en dat merk je ook
aan hun performance. De stijl is in loop der jaren
fl ink wat veranderd, in hun voordeel.
Na het uitbrengen van ʻDemigodʼ in 2004 is het
snel gegaan met dit Pools gezelschap. Ze spelen
vette Death Metal met kille en zwarte neigingen.
Wat mij altijd opvalt bij dit soort optredens is
dat het op cd altijd veel ontoegankelijker is dan
live. Live staat de laatste cd als een huis en
gaat het goed samen met het oude werk. Kortom:
lekkere tentopener (ook hier weer problemen met de
knoppen, gelukkig snel verholpen).
Dan was het weer tijd om uit je tent te rennen
want Epica had de openingstune ʻConsign to Oblivionʼ
ingezet. Achteraf krijgen we nog ʻDance of
Fateʼ. Simone Simons moest even aan het stof wennen
denk ik, want sommige passages haalde ze net
niet, wat me soms kromme tenen bezorgde. Wat wel
opviel is dat het laatste album live veel beter
klinkt dan ʻThe Phantom Agonyʼ. Gelukkig spelen
ze veel nummers van ʻConsign to Oblivionʼ. Simone
had er duidelijk zin en was zeer onder de indruk
van de massa die haar en Mark Janssen aan het werk
wilde zien. Ze hebben me zeker verrast met dit
lekkere optreden.
Terug aangekomen in de tent maakten we ons klaar
voor de terugkeer van Nederlandse Metal trots
Gorefest! Zoals jullie vorige maand al konden lezen
in het interview met de band hebben ze alleen
maar oud werk gespeeld. De cdʼs ʻFalseʼ en ʻEraseʼ
komen ruimschots aan bod en zelfs één nummer van
ʻChapter 13ʼ. Helaas niets van ʻSoul Survivorʼ
maar je kan niet alles willen? Het optreden is superstrak
en is zeker één van de vele hoogtepunten
van de dag. Jan-Chris speelt weer met heel veel
plezier en dat zie je. Ze maakten trouwens bekent
dat op 11 november de nieuwe cd in de winkel ligt
en dat hij hard en vet zal klinken. Tot die tijd
kan ik wel even teren op dit concert. Na Gorefest
geen rust voor ons en we snelden naar de mainstage
voor Kamelot. Mijn verwachtingen waren hoog van
de band. Ik had ze pas leren kennen door mijn collega
Dirk. Ik was er niet meteen weg van maar de
laatste cd is wel een blijvertje geworden. ʻThe
Black Haloʼ is een zalig goede plaat van deze Amerikanen.
Het is dan ook bijzonder jammer dat die
Keys & Chords