Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
de gitaar stond nog steeds<br />
centraal.<br />
Smooth jazz werd defi nitief<br />
op punt gesteld door<br />
Kenny G met de elpee<br />
‘Songbird’. Maar de radiostations<br />
in de US (zoals<br />
Wave, KKSF, WNUA,<br />
enz.) hadden geen naam<br />
voor deze muziek. Voor<br />
vele luisteraars was dit<br />
geen probleem. Het probleem<br />
stelde zich echter<br />
bij de verkoop en de publiciteit.<br />
Hoe adverteer je<br />
een product en verkoop je<br />
het wanneer er geen naam<br />
voor bestaat? Tijdens een<br />
enquête onder de luisteraars<br />
kwam de term<br />
‘Smooth Jazz’ naar boven.<br />
Bij smooth jazz is het meer de sfeer die telt dan de song zelf, je hoort<br />
niet zoveel catchy melodieën, het is meer een groove met af en toe<br />
een solo, maar die er nooit echt bovenuit steekt. Het is aangenaam<br />
om naar te luisteren, en het geheel wordt omgeven door strijkers <strong>of</strong><br />
syn<strong>the</strong>sizers om de sound nog zachter te maken. Smooth Jazz legt dus<br />
de nadruk op de gepolijste kant van de muziek. Het genre moet het<br />
meer hebben van ritmes en grooves dan van improvisaties. Het woord<br />
‘smooth’ zelf impliceert dat het zacht is. Je kan smooth dus een uitgroei<br />
van contemporary noemen, maar uiteraard zijn er weer substijlen.<br />
En dan is er de new age van jazz, een mix van contempo/smooth,<br />
wat men in de USA ook N(ew) A(dult) C(ontemporary) noemt. Toen<br />
Kenny G zijn elpee ‘Songbird’ en volgende uitbracht, was ik onmiddellijk<br />
in de ban van zijn nieuwe sound. Ik kende hem al van in zijn<br />
jazzfunk periode toen hij speelde met Kashif en Jeff Lorber. Met deze<br />
nieuwe sound verkocht hij wereldwijd miljoenen elpees en cd’s. Toch<br />
is hij hier in België niet zo bekend. Kenny G(orelick), die trouwens<br />
het wereldrecord op zijn naam staan heeft om de langste noot aan te<br />
houden, speelt sax<strong>of</strong>oon zoals geen ander. Hij nam de lichtste vorm<br />
van fusion en mengde die met een vleugje Quiet Storm uit de jaren<br />
‘70, wat resulteerde in een suikerzoete, verleidelijke en zachte instrumentale<br />
sound. Sax<strong>of</strong>oon is misschien het meest gebruikte instrument<br />
in smooth jazz, maar evengoed kan dat klassieke en elektrische gitaar,<br />
piano, keyboards, klarinet enz. zijn. Artiesten van deze cross-over<br />
zijn: Kenny G, Dave Koz.<br />
Dus denk eraan… het geluid, het gevoel, de stemming komt eerst.<br />
Maar wie kan het wat schelen? Eigenlijk zijn er slechts twee soorten<br />
muziek: goede en slechte (<strong>of</strong> waar je van houdt en waarvan niet).<br />
Licht in de duisternis<br />
Smooth jazz muziek is ons onze contreien zo goed als onbekend.<br />
Mijn pogingen om platenfi rma’s en concertorganisaties warm te maken<br />
voor dit soort muziek in ons land draaiden op niets uit. Meer dan<br />
eens geldt het motto: onbekend is onbemind! Toch zijn er enkele lichtpuntjes<br />
in het duister. In Antwerpen draait het radiostation CROOZE.<br />
fm sedert maart van vorig jaar op 104.2 FM haar uitzendingen als lifestyle<br />
radiostation. De muziekgenres smooth jazz, nu-soul, funk en s<strong>of</strong>t<br />
pop kregen een onderkomen. Het is een radio met muziek en informatie<br />
met stijl voor luisteraars met stijl die houden van de goede en de<br />
mooie kanten van het leven. CROOZE.fm zit nu nog in de startblok-<br />
32<br />
ken, maar binnenkort zullen<br />
we er nog veel van horen.<br />
Lokaal werd het muziekstation<br />
zeer gesmaakt, en via<br />
de webstream kon de rest<br />
van Vlaanderen ook kennismaken.<br />
Ik ontdekte ze<br />
enkele maanden geleden,<br />
en was aangenaam verrast<br />
toen ze de eerste Belgische<br />
smooth jazz compilatie ‘Jacuzzi<br />
Jazz’ realiseerden.<br />
Ondertussen promoten ze<br />
ook een smooth jazz cruise<br />
naar de Caraïben.<br />
Meer info:<br />
www.crooze.fm<br />
Een tweede lichtpuntje is<br />
de Nederlandse band <strong>Out</strong><br />
Of The <strong>Box</strong>. Ik kwam via het<br />
internet met hen in contact. De band bestaat uit Inge Wenzel (keyboards,<br />
vocals en drum programming), Marijn Eland (basgitaar, vocals<br />
en drums), en Douwe Laansma (alt en sopraansax<strong>of</strong>oon). Sinds kort<br />
is daar ook gitarist Aart van Overmeir bijgekomen. Marijn volgde tussen<br />
zijn achtste en zijn achttiende vioolles. Maar op zijn veertien<br />
à vijftiende speelde hij drum en basgitaar in een pop/cover/soulfunk<br />
bandje. Zelf bezat hij echter die instrumenten niet. Op zijn achttiende<br />
maakte hij een single met Marcel Van de Singel. Later maakte hij in<br />
een latin/popband kennis met Inge Wenzel. Met haar zou hij vanaf<br />
1989 blijven samenspelen. Uiteindelijk kocht hij in 1998 een basgitaar.<br />
Na zijn idolen van het eerste uur zoals Earth, Wind & Fire,<br />
Mezz<strong>of</strong>orte, en Level 42, evolueerde hij naar het basspel van Marcus<br />
Miller. Het was overigens precies deze gitaarklank die hem tot de aankoop<br />
van een Fender jazz bas deed overgaan.<br />
Inge Wenzel is een heel ander verhaal. Zij komt uit een muzikale<br />
familie en speelde op haar achtste al op een Bontempi orgel. De volgende<br />
twee jaar volgde ze orgelles, en daarna deed ze zo’n zes jaar<br />
aan zelfstudie. Op haar zestiende ging ze naar de muziekschool en<br />
speelde er verschillende stijlen. Daar leerde ze Marijn als percussionist<br />
kennen in een latin/popband. Op haar negentiende trok ze naar<br />
het conservatorium, waar ze vijf jaar elektrisch orgel en daarna ook<br />
keyboards studeerde. Dit laatste kwam via de invloed van Marijn die<br />
haar met o.a. met platen van The Yellowjackets liet kennismaken. In<br />
1992 studeerde ze af als docerend musicus voor elektrisch orgel, en<br />
in 1996 voor keyboards. Tussendoor trad ze op onder de naam Brainwave<br />
met easy-listening muziek. Tussen 1998 en 2000 zat ze met Marijn<br />
(op basgitaar) in de groep Mind The Gap. Hier werd soul gespeeld<br />
plus de betere onbekende tracks van o.a. Jeffrey Osborne, Chic, Lisa<br />
Stansfi eld en Tavares. De band ging uiteen door meningsverschillen<br />
over het leiderschap. Dat moest normaal immers aan Inge toekomen!<br />
Inge gaf overdag les op de muziekschool. Tegelijkertijd splitte de<br />
groep Soul Power, waarvan Douwe de ex bandleider was. Toevallig<br />
ontmoette het trio mekaar, het gesprek kwam op smooth jazz en de<br />
rest is geschiedenis. Inge werkt (en praat) momenteel in een sneltreinvaart.<br />
Zij wijdt haar creatief proces aan een vrijmaking van de jaren<br />
opgekropte frustraties.<br />
Ook vindt ze het leuk om te horen en te zien dat tijdens het componeren<br />
van stukken, ze vanzelf in een bepaalde richting gaat zonder<br />
Keys & Chords
Change language