You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
24<br />
TTHE HE METAL METAL<br />
PAGES PAGES<br />
tavia Sperati dat er in Bolivia nog een groep actief<br />
was dat onder dezelfde naam door het leven ging.<br />
Vandaar de toevoeging Sperati. Nu blijkt dat er in<br />
de 18de eeuw een legendarische actrice, verbonden<br />
aan het Nationaal Theater van Noorwegen, opereerde<br />
onder de naam Octavia Sperati. Het wordt gezegd dat<br />
zij nog steeds in het <strong>the</strong>atergebouw rondspookt. Dat<br />
geeft het geheel nog een extra donker tintje.<br />
De albumtitel ʻWinter Enclosureʼ is niet zomaar<br />
gekozen. De vrouwen van Octavia Sperati ervaren de<br />
Scandinavische winters als een periode van rust en<br />
bezinning, maar ook van creativiteit. De winter is<br />
het meest dominerende seizoen van de vier daar hoog<br />
in het Noorden. De dames wonen in Bergen, gelegen<br />
in het westen van Noorwegen. Alles is er rustig<br />
in dit seizoen en ligt meters ondergesneeuwd te<br />
wachten op de eerste zonnestralen van de herfst.<br />
De dagen zijn kort en vooral heel donker. Ideaal<br />
dus om aan het componeren te slagen. Dit wil niet<br />
zeggen dat de andere seizoenen niet creatief benut<br />
worden, maar de zomer is zo verdomd kort dat de inwoners<br />
van het Noorden dan terecht optimaal wensen<br />
te genieten van de zon en langere dagen. De winter<br />
is dus deels noodzakelijkerwijs de meest aangewezen<br />
periode om songs te schrijven en te repeteren. De<br />
teksten, voornamelijk geschreven door Silje, willen<br />
een beeld geven van welke emoties deze Noorse<br />
BESEECH<br />
SUNLESS DAYS<br />
Napalm Records<br />
NPR 170<br />
Distr.: SPV<br />
CD-Reviews<br />
winters oproepen.<br />
Maar hoe zou het nu komen dat er zo weinig vrouwen<br />
betrokken zijn binnen Metalbands, laat staan volledig<br />
uit dit geslacht bestaan? Gyri Losnegaard<br />
(gitaar) heeft hier een stelling rond geponeerd:<br />
“Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat<br />
meisjes van jongs af aan met poppen spelen. Jongens<br />
daarentegen worden reeds vroeg aangemoedigd om gitaar<br />
te spelen en een Rockband op te richten. Dit<br />
is volledig normaal voor een jongen. Ik kan me nog<br />
herinneren dat mijn vader mijn broer aanmoedigde<br />
gitaar te leren, iets wat hij bij mij niet gedaan<br />
heeft. Ik hoop dat stilaan meer en meer vrouwen de<br />
Metal gaan spelen. Women can do, too.” Opgepast<br />
voor de (mannelijke) groupies, dames!<br />
Line-Up:<br />
Silje Wergeland (zang)<br />
Gyri Losnegaard (gitaar)<br />
Bodil Myklebust (gitaar)<br />
Trine Johansen (bas)<br />
Tone Midtgaard (keyboards)<br />
Christ<strong>of</strong>fer Risbakk Vegsund (drums)<br />
Meer info:<br />
www.octavia-sperati.com<br />
Gerry Croon<br />
‘Sunless Days’, zo heet het derde studioalbum<br />
van dit Noorse gezelschap. Zo naar buitenblikkend,<br />
blijkt het net een beschrijving te zijn van een<br />
zomer in Belgenland. Maar in Noorwegen zijn de<br />
dagen niet anders. Track zeven heet ‘Last Obsession’<br />
en hier wordt dan ook als laatste obsessie<br />
gepoogd de zon te bereiken. In een ver verleden<br />
speelde Beseech lome Doom Metal (‘Souls Highway’).<br />
Opvolger ‘Drama’ van vorig jaar maakte<br />
reeds duidelijk dat er meer Rock aan te pas kwam<br />
en dit is nu niet anders. Een tiental melancholische<br />
Gothic Rock/Metal tracks staan op de nieuweling<br />
verzameld. Een eerste luisterbeurt geeft onmiddellijk<br />
te kennen dat deze schijf stevig is. De songs<br />
klinken erg strak. Er wordt terug meer ruimte geschonken<br />
aan keyboard, in vergelijking met de<br />
voorganger, al blijft het toch een secundair instrument.<br />
Ook wordt er gebruik gemaakt van allerlei<br />
electro-achtige geluidjes. Geen vrees, het over-<br />
heersende aspect blijft wel de gitaar en de zang<br />
van het duo Erik Molarin en Lotta Höglin. Een cover<br />
werd niet geschuwd. Danzigs ‘Devil’s Plaything’<br />
wacht op u in een opgepoetste Rockversie. Nummer<br />
zes ‘Lost’ (neen, dit is geen cover van Anouk)<br />
is een pianoballade en een gepaste pauze tussen<br />
gitaargeweld. Persoonlijk ben ik meer begeesterd<br />
door het oude werk, maar dit klinkt echt wel lekker.<br />
Verwacht geen bijster originele composities. Alles<br />
straight, los erdoor zou ik zeggen. Op de markt<br />
vanaf 5 september. Een eerste digipackuitgave verschijnt<br />
met twee bonusliedjes.<br />
Meer info:<br />
www.napalmrecords.com<br />
Gerry Croon<br />
Keys & Chords