Het Brabant Mysterie - Schatten van Brabant

12
van hem verwijderen. De deur gaat open en dicht. Naast hem hoort hij
beweging. Zijn ogen gewennen en op de grond ziet hij een gestalte liggen.
“Magister adest et vocat te….” De stem klinkt raspend, als die van een oude man.
Opnieuw beweging, een uitgestoken hand. Instinctief haalt Arnold de sleutel
uit de zak en overhandigt hem. De oude man hapt naar adem en krabbelt
overeind.
“Damnosa hereditas.”
Hij ziet hem naar de muur achter het hardstenen doopvont lopen, maar kan
niet goed zien wat hij daar doet. Vreemde geluiden omringen hen. Op het
moment dat de oude man een kaars aansteekt, ziet Arnold dat een steen uit de
vloer verschoven is. In de ontstane opening is een trap zichtbaar. De man daalt
langzaam af en gebaart Arnold te blijven wachten. Het duurt lang voordat de
man weer boven is. In zijn handen heeft hij een merkwaardig groot boek
voorzien van zeven sloten. Hij geeft Arnold de sleutel terug en gebiedt hem
woordeloos één van de sloten te openen.
“Is het dezelfde sleutel?
Arnold wil de sleutel dichter bij de kaars houden, maar de man tikt ongeduldig
op het eerder aangewezen slot. Voor zover Arnold kan zien zijn alle sloten nog
dicht. Gehoorzaam steekt Arnold de sleutel in het slot en met enige moeite
krijgt hij de sleutel gedraaid. Het slot springt open. De oude man kijkt hem
glimlachend aan.
“Mille periculis supersum.”
Vervolgens daalt hij opnieuw de trap af. Als hij weer boven komt heeft hij noch
een sleutel noch het boek bij zich. Hij loopt weer richting het doopvont en
wijst naar de muur erachter. Arnold ziet niets bijzonders. De man wenkt hem.
Arnold laat zijn hand over de stenen glijden. Aanvankelijk voelt hij enkel de
korrelige structuur van de stenen, en de overgangen met het voegsel, maar dan
voelt hij vage ingeslepen rondingen. De man houdt de kaars dichterbij.
Vreemde letters ‘Aqua sapiéntiæ salutaris potávit eos’ sieren de steen. Het was
Arnold eerder nooit echt opgevallen. Vol verbazing ziet hij hoe de oude man
vermoeid de steen naar achteren duwt en hoort hij voor de tweede maal
vreemde omringende geluiden. De man blaast de kaars uit en gaat kreunend
liggen. Stilte volgt.
Arnold stelt een spervuur aan vragen om te laten weten dat hij antwoorden
nodig heeft.