Zuid 57: herboren centrum voor moderne kunst en cultuur ... - HaAC

12
HAACS - JAARGANG 1 - #01
succes vol cultureel centrum. Zo werd de aula een
theater, met in de kelder de artiesten ruimten, de
voor malige kantine werd een foyer, de klassenvleugel
geschikt gemaakt voor be drijven en het
Kooren huis. Ook werkte de Studio aan ken merkende
details om de oorspron kelijke sfeer van het
gebouw te kunnen behouden, zoals het idee van
de glazen hekken en de renovatie van de gevel.
De kleuren werden hersteld, het raster weer wit
en de puien grijs. Ook bedacht de archi tect dat
de kantine een glazen wand naar de leerlingentree
op het plein moest krijgen. Workshop of
Wonders (WOW) kreeg de opdracht voor het
interieur. Het moest een omgeving worden die
past, verast en heel lang mee kan. Samen met
Haagse grafici Sybren Kuiper + Carrie Zwarts en
de Haagse garbage-architecten Refunc ontwikkelde
WOW het concept voor binnen inrichting
en buitengebied. De WOW gaf het interieur
samen vorm met Syb en Carrie die vooral het
grafische werk voor hun rekening namen. De
buitenruimte werd in samenspraak met Annet
Bakels van Hollandsblauw bedacht.
De meubels en balies van de WOW zijn eigenzinnige
objecten geworden die in de verschillende
delen van het gebouw een plaats kregen.
Het uitgiftepunt in de kantine en keuken is een
rode doos geworden met grafische voorstellingen
die verwijzen naar warmte en eten. Het
meest fascinerende meubelstuk met grafisch
werk is wel de bar. Ook een los object in de
ruimte maar blauw, de koele kleur van vloeistof.
De grafische voorstelling is hier een beeld verhaal
geworden dat lijkt op het beroemde werk van
Maurits Escher (1898-1972), een fles op een
schuin deel van het meubel valt om, een druppel
verandert in wilde golven die de trap af klotsen,
op de vloer laven paarden zich gulzig aan het
kostelijke vocht. Ook het paarse entree meubel
bij de entree is voorzien van grafisch werk, het
alziende oog van de portier wordt vergroot door
een enorm oog dat je vanuit de hoogte aanstaart
en zwarte maskers met witte ogen die vanuit dit
centrale punt in het gebouw de zaak onder
con trole houden. Op het nieuwe liftblok dat de
verdiepingen met elkaar verbindt hangen zwarte
beesten tegen een paarse achtergrond wezenloos
te staren naar de voorbijgangers. En in het
trappenhuis een metershoog hert tegen een
blauwe nacht achtergrond met in het gewei
broe dende vogels. Alleen al het nieuwe grafisch
werk is de moeite waard om 100 km om te rijden
en te komen bezichtigen. De vor men van de
meubels en het grafische werk versterken elkaar.
Sterkt aan dat samenspel is verder dat ze het
oude gebouw vrijwel niet aantasten maar als een
nieuwe laag, als losse objecten, in de ruimte zijn
gebracht. Het grafisch werk van Syb + Carrie is
geïnspireerd op de filmaffiches van Saul Bass uit
de jaren vijftig en zestig die filmposter zoals van
Vertigo, West Side Story, Exodus, The Shining,
Bird man of Alcatraz en Spartacus ontwierp.
Krachtige grafiek en heldere kleuren zijn geïnspireerd
op het werk van de hedendaagse
grafisch kunstenaar Olly Moss. De illustraties
mochten een gelaagdheid en dubbelheid heb ben:
niets is wat het lijkt. Ook moesten ze verwijzen
naar specifieke functie van de ruimte en de
na tuur. De illustraties kregen dier- en plantmotieven
waarmee Syb + Carrie teruggrijpen op
het werk van de jaren vijftig graficus Charley
Harper. Natuurlijk verwijst het grafische werk
van Syb + Carrie naar de kunstenaars die in
1957 de school voorzagen in modern figuratieve
afbeeldingen zoals Hussum en Voskuyl.
Het kantoor voor het theater Dakota werd
in ge richt door Refunc. Oude schoolmeubels van
o.a. het scheikunde lokaal werden uit elkaar
gehaald en tot nieuwe meubels gefabriceerd.