berichten. - Vereniging tegen de Kwakzalverij

nîrjken nit een schrijven, dat een der ons toegezonde
exemplaren van de Haagsche Courant
vergezelde. Aan dit schrijven ontleenen wij
het volgende:
Ik heb zeer veel nieuws voor TJ. In de Vierambachtstraat
is een Heilinstituut „Walraven".
Zeker de politie heeft er tegen gewaarschuwd 1 ,
doch slaapt nu schijnbaar rustig en ziet niets
meer. Reuzen advertentie's, zooals ik er IJ een
zend, worden geplaatst en het volk stroomt en
offert gaarne; immers „Mundus vult decipi decipiatur
ergo" maar waar zulk een geschreeuw is,
moest daar niet extra worden toegezien ? Ik weet
dat daaraan verbonden was Dr. Anrooy, dit stond
op de deur; de electrische behandeling doet Walraven,
de man die met geld wonderen doet maar
| kan hij met zijn geld ook het gezag buiten de
deur houden?
• Imniers neen! Als men maar wil opletten van
de overheid! Op de deur staat. v.h. Dr. Anrooy.
• Mijnheer heeft g-een arts en toch werkt hij
maar rustig. Worden ooit patiënten aangehouden
door dè recherche, worden ze ooit gecontroleerd?
Schijnbaar den laatsten tijd niet, of gelooft |
ook de politie, dat deze man werkelijk wonderen l
verricht en dat zulk een man geen arte noodig
heeft voor controle? Waar blijven de oorartsen,
die toch wel weten hoe gevaarlijk een ondeskundige
oorbehandeling is langs electrischen weg ?
Waar blijven de zich verantwoorlijk stellende
Specialisten voor Syphilitische ziekten, die weten
| hoeveel kwaad schijnbaar genezen geslachtsirànken
klinnen doen aan de Maatschappij en
| let 'nageslacht" 1 en directe -omgeving? Waarom
"vrdrdt niét gewaarschuwd tegen deze ondeskundige-
behandeling der' geslachtsziekten met patentmedicijnen
en electrischen stroom zonder des-kundig
bloedonderzoek en Microscopische controle ?
Waarom niet gedaan'-äls de Veieeniging voor
sleehthoorenden ? Dat zijn werkers die waarschuwen
openlijk tegen bekende kwakzalvers, jammer
dat ook die bond Walraven nóg laat voortgaan
met kwakzalveren op oorgebied. Hoe lang blijven
lij, die kunnen voorkomen, slapen? Kom schudt
ze door uw propagandablad en relatie's wakker.
Mijn stem. gaat niet uit tegen onbevoegd, liever
gezegd, wettig onbevoegde genezers, als ze
maar geneeskunst bezitten, maar gaat tegerr
humbug, reclamemakers en woekeraars die de
aüne. kranke stommelingen uitzuigen zonder hen
iets hulp te geven. Een drogist die 'n flacon Ahdysiroop
afgeeft krijgt rechercheur op zijn dak en
Iteete en een handige kwakzalver, die een arts-
Saam koopt of üüffrt of een poosje in dienst
neemt en dan later zet, vooTheen of Wijlen Dr.,
die of die, werkt vrij!!
N.B. Wij kunnen er zoo weinig aan doen, zoolang
het niet b e w e z e n is, dat de arts niets anders
dan stroopop is, hetgeen wij, voor de meeste
êevallen, gretig aannemen. Ook voor de autoriteiten
is -het moeilijk. Vermelding van de bezwar
«n, zooals hierboven is aangegeven, kan mis­
schien het doel nader brengen.
UIT DE PERS.
i Spécialité en Speciaalpraeparaat.
In het Pharma c. Weekbl. van 10 Maart
--•-•, wijdt de Hoofdredacteur, Prof. P. v. d.
w - e 1 e n, de volgende woorden aan dit onder­
werp:
„De spécialité vindt in sommige handelskringen
warme verdediger». Dit gaat zelfs zoover, dat
men haar, zij het ook onder zeker voorbehoud, een
zegen voor de zieken noemt. Wanneer men haar
elke verdienste, behalve die der reclame, durft te
ontzeggen, dan krijgt men mededeelinigen te hooren
over de wetenschappelijke wijze, waarop in
sommige geneesmiddelfabrieken gezocht wordt
naar nieuwe geneesmiddelen en over de voorzorgen,
die genomen worden, voordat men de in de
scheikundige proeflaboratoria gevonden verbinding
als geneesmiddel aan artsen in handen
geeft.
Dit alles heeft niets met de spécialité te maken.
De spécialité is een mengsel van bekende geneesmiddelen,
meestal bereid naar een bestaand
voorschrift, dat met in den regel zeer overdreven
mededeelingen aan geneeskundigen en publiek
door handige reclame wordt opgedrongen.
Bij de behandeling van zieken in een omgeving,
b.v. in een ziekenhuis, waar contrôle op de
werking van geneesmiddelen mogelijk is, wordt
van de spécialité geen gebruik gemaakt.
Geheel iets anders is het speoiaal-praeparaat.
In den regel is dit een enkelvoudig geneesmiddel,
dat, langs zooveel mogelijk wetenschappelijken
weg gevonden, met een juiste opgave vaai
samenstelling en eigenschappen, den geneeskundige
wordt aanbevolen, om bij bepaalde aandoeningen,
in den regel ter vervanging van een
reeds bestaand middel, te worden aangewend,
daar het bepaalde eigenschappen kan bezitten,
waardoor het zich van overeenkomstige middelen
gunstig onderscheidt. Deze middelen worden wel
in de ziekenhuizen voorgeschreven en zijn, wanneer
de mededeelingen van den fabrikant warden
bevestigd, dikwijls waardevolle aanwinsten voor
onzen geneesmiddelschat. Ze vinden na korteren
of längeren tijd een plaats in onze Pharmacopeeën.
Nimmer zal de strijd tegen de spécialité ontaarden
in een strijd tegen het speciaalpraeparaat en
het valt zeker te verwonderen, dat de fabrikanten
van sommige speciaalpraeparaten medegaan met
die der spécialités, wanneer dezen trachten, wettelijke
maatregelen tegen kwakzalvensmiddelen
en spécialités niet ingevoerd 'te krijgen. Dit samengaan
verheft de spécialité tot iets, wat het
niet is, en vermindert de kan® van het speciaalpraeparaat,
om volkomen tot zijn recht te komen.
-• Het meerendeel der als nieuw aanbevolen geneesmiddelen
is spécialité; hun aantal leidt de
aandacht af van mogelijk zeer bruikbare speciaalpraeparaten;
de wijze, waarop spécialités somtijds
worden aanbevolen, is zoodanig, dat men
er door in den waan kan -gebracht worden, dat
men met een nieuw speciaalpraeparaat heeft te
doen; het afkeurend oordeel, dat van bevoegde
zijde over dergelijke misleidingen wordt uitgesproken,
slaat niet zelden telug op geneesmiddelen,
die een nader onderzoek ten volle waard
zouden zijn ; de spécialité staat daarom een ratio*
neele ontwikkeling der Pharmakotherapie in den
weg'ï"
INGEZONDEN.
Aan de Redactie van het Maandblad,
blad, uitgegeven door de Vereenigang
tegen de Kwakzalverij, Amsterdam,
In het laatste Februari-nummer van het
Maandblad, uitgegeven door de Vereeniging te­
gen de Kwakzalverij, hebt TI gemeend eenige beschouwingen
te moeten opnemen over de uit mijn
fabriek afkomstige kiespijntabletten. ' Deze beschouwingen
bevatten voor den geregelden lezer
van Uw maandblad geen enkel nieuw element.
Zij zijn een gevolg van het door U in navolging
van het Pharmaco-Therapentisch Instituut ingenomen
standpunt, dat elk geneesmiddel, ook bij
influenza, gevatte koude, hoofdpijn, aanigezichtspijn,
slechts op medisch advies mag worden
ingenomen, een standpunt, dat blijkens de praktijk
steeds meer en meer als verouderd kan worden
aangemerkt. Het duidelijkst wordt dit geïllustreerd
door het gebruik van aspirine-tabletten,
die overigens door TJ met mijn kiespijntabletten
op een lijn worden gesteld.
Ik zou dan ook geen reden gevonden hebben
om terug te komen op de in bovenbedoeld nummer
van TTw maandblad opgenomen beschouwingen,
waartoe voor mij in casu des te minder aanleiding
bestaat, omdat de bewoordingen, waarin
zij zijn gesteld, duidelijk laten zien, dat het hier
niet gaat om de volgens Uw opvatting bestaande
bezwaren tegen het vervaardigen van specialité's
door pharmaceutische fabrieken i n h e t algemeen,
maar veeleer om aan een blijkbaar
bij U bestaand vooroordeel tegen de onder mijn
leiding staande fabriek uiting te geven — een
genoegen, dat ik U overigens gaarne van tijd tot
tijd gun —, ware het niet, dat ik in het hierboven
bedoeld artikel een samenstelling van mijn kiespijntabletten
vindt vermeld, die niet juist is. Het
door den heer Keulemans in dez'e ingesteld onderzoek
moet dan ook als onvolledig en onjuist
worden gequalificeerd, daar bedoelde tabletten
steeds zijn samengesteld geweest: Uit
Acidum aceto salicylicum en Phenaoetinum.
Ze bevatten derhalve wel degelijk iets anders,
dan de door U genoemde aspirine-tabletten.
Waar ik toch recht heb dat, bij een bespreking
in Uw blad van met name genoemde, door mijn
fabriek vervaardigde tabletten een samenstelling
wordt vermeld, die inderdaad ook juist is, daar
vertrouw ik, dat U in het eerstvolgend nummer
van Uw maandblad aan 'dit schrijven in zijn geheel
plaatsing zult willen verleenen.
A. MIJNHARDT.
Het spreekt als vanzelf, dat "wij ditmaal
aan den Inzender het recht niet zullen onthouden
een rectificatie in ons blad te doen opnemen, daar
inderdaad, bij nader onderzoek, gebleken! is, dat
de kiesprjmtabletten, behalve Acidnm aceto salicylium
ook phenaoetinum bevatten. Voor onze
verkeerde opgaaf (het onderzoek was reeds ten
vorige jaren geschied vóór ons het resultaat van
het Instituut v. Pharm, therap. onderzoek bekend
was maar' er was voortdurend geen plaats voor
de bespreking) bieden wij onze verontschuldiging
aan .... maar verder gaan wij niet.
Integendeel .onze bezwaren tegen de kiespijntabletten
zijn nog gerezen doordat wij 't gebruik
van phenacetine, zonder medische controle, lang
niet onschadelijk achten. De Inzender zal toch
ook wel weten dat genoemde stof behoort tot
die middelen, waarvan in de Pharmacopée
een grootste gift per keer en per etmaal i»
aangegeven.
Het overige van het schrijven laten wij onbesproken.
De aantijgingen daarin laten ons kond.
Reeds herhaalde malen hebben wij geschreven
op welke'gronden onze bezwaren tegen het