berichten. - Vereniging tegen de Kwakzalverij

lijk in grootere hoeveelheid aanwezig was ge-
Veest, is zij zeiker door verdampen verdwenen.
Andere bestanddeelen, waaraan de pillen hare
•werkzaamheid zouden kunnen danken, w.erden
niet gevonden.
PILLEN, afk. van „INSTITUUT VAN
R1J8TERVELD-TUINSTRA" te Rotterdam.
Ingezonden door arts H. E. W. te G.
Reeds vroeger werden pillen, afkomstig van
bovengenoemd Instituut, door ons onderzocht.
Deze pillen waren destijds, na diagnose door het
Instituut in quaes tie, gegeven aan een patiënt
lijdende aan „neerziekte". De pillen, die nu voorgeschreven
werden aan een patiënt, volgens den
medicus lijdende aan een maagzweer, vertoonden
uiterlijk zeer veel overeenkomst met de vroeger
onderzochte pillen, terwijl eveneens vroeger kon
•worden aangetoond de aanwezigheid van bismuth,
natrium, carbonaat, salicylzuur en emodine.
In de plantaardige bestanddeelen werd poeder
van rhabarberwortel herkend. Bovendien
werd ditmaal de aanwezigheid van een spoor alkaloïde
gevonden, waarvan echter de identiteit
•weg-en® de geringe" hoeveelheid' niet kon worden
vastgesteld. De reacties op codeïne, dat door de
Vereen, t. d. Kwakzalverij (zie Maandblad No. 5
1917) als werkzaam bestanddeel van pillen van
het Instituut van B.-T. werd gevonden, vielen
negatief uit.
TABLETTEN VAN DEN UROSCOOP
L. J. HEMMES, Hillegersberg.
Ingezonden door arts J. E. H. te A.
De tabletten werden door H. voorgeschreven
aan een patiënt, lijdende aan heftige polyarthritis
rheumatica. De „diagnose" werd door hem gesteld
na onderzoek van de urine op „tuberculose
yan lever en nier".
Uitkomsten van het onderzoek: Harde, witte
tabletten met een gemiddeld gewicht van 570
mg. Zij bestaan uit acetylsalicylzuur (door titratie
werd een gehalte van 99,3 pCt. van deze stof
gevonden) en bevatten een hoeveelheid morphine
overeenkomend met 5 à 6 mg. Hydrachloras
Morphini per tablet, dus ongeveer 1 pCt.
POEDERS TEGEN EPILEPSIE,
afkomstig van een arts.
Ingezonden door Dr. J. H. te A.
Uitkomsten van het onderzoek: De poeders bevatten
als werkzame bestanddeelen luminal (ca.
24 pCt.) en borax (ca. 15,5 pCt.).
MIDDELEN VAN DEN LANDBOUWER
MONSMA TE RINSUMAGEflBSlT (Fr.).
1. Middel tegen diabetes.
Flesch met een troebele bruinachtige, zeer onaangenaam
riekende vloeistof met veel bezinksel.
De drank was geleverd aan een diabeteslijder,
die tot dusverre met succes met insuline
werd behandeld. De patiënt stierf na gebruik
van het middel vrij plotseling in coma diabeticum,
waarschijnlijk ten gevolge van nu nagelaten
of verminderde insuline-injecties of dieetverandeTing.
Op de flesoh (inhoud 375 cm. 3 ) is op het etiket
met potlood de gebruiksaanwijzing vermeld:
„2 maal daags 1 uur voor eten", tegelijk met wat
waarschijnlijk de nota van den kwakzalver is
V 1,80 en reis f 2,50.
Uitkomsten van het onderzoek: De vloeistof
is een klaarblijkelijk koud bereide mixtuur van
tot poeder gestampte laurierbessen en duivelsdrek
met sterk verdunden alkohoi. Zij reageert
zuur, terwijl een door ons uit deze ingrediënten
bereid mengsel geheel met den drank overeen­
kwam in uiterlijk, smaak, enz., doch neutraal reageerde.
De oorzaak van deze zure reactie werd
niet gevonden (wellicht een conserveermiddel ?),
evenmin als de identiteit van een spoor alkaloïde,
waarvan de aanwezigheid werd geconstateerd.
2. Fleschje met enkele cm. 3 van een drankje
van denizelfden kwakzalver en gebruikt door een
maaglijder.
Uitkomsten van het onderzoek: De vloeistof,
die ook weer een laagje bezinksel bevatte, was
minder troebel en meer geel van kleur dan de
vorige 1 , doch bevatte eveneens: duivelsdrek, laurierbesen
en alkohoi. De reactie der vloeistof was
neutraal.
3. en 4. De beide drankjes waren door 't boertje
afgegeven aan een patiënt met Parkinsonisme,
die volgens hem echter leed aan „te weinig
vet in het bloed". De gebruiksaanwijzing was
als volgt: uit het bruine fleschje een lepel een
half uur vóór het eten, van het gele drankje een
lepel een uur nà het eten.
Uitkomsten van het onderzoek: a. Het bruine
drankje.
De zwak troebele bruine vloeistof heeft eeu
eigenaardigen geur. Op den bodem der flesch bevindt
zich een laag bezinksel, die uit plantaardige
weefselelementen bestaat, kenmerkend voor
Fruct. Lauri.
De drank bleek te zijn een waterig aftreksel
van laurierbessen.
b. Het gele drankje.
De lichtgele vloeistof is zwak troebel en reukloos.
Op den bodem der flesch bevindt zich een
weinig bezinksel, waarin naast veel schimmelsporen
1 en eenige mijten plantaardige ' elementen
als: stuifmeelkorrels, verschillende soorten haren,
enz, ene. te herkennen waren. Bij verdamping
der vloeistof is de geur. van cumarine waar te
nemen.
Alles wijst er op, dat we ook hier met een plantenaftreksel
te doen hebben, doch de identiteit
kon niet nader worden vastgesteld.
5. De inzender zond slechts een geringe hoeveelheid
van een zeer -onaangenaam riekende,
troebele bruine vloeistof, die hoogst waarschijnlijk
uit een zwak alkoholisch aftreksel van Asa
foetida bestond. In het bezinksel bevonden zich
zeer weinig plantaardige weefselelementen en
eenig zetmeel, hetgeen wellicht er op wijst, dat
tevens nog een of ander plantenaftreksel aanwezig
is. De reuk herinnert aan laurierbessen, waarvan
ook de weefselelemeniten afkomstig kunnen
zijn, zoo dat de hypothese niet ongegrond lijkt,
dat we hier wederom te doen hebben met een
mixtuur van het befaamde Boertje uit Rinsumageest,
die zoowel duivelsdrek als Fructus Lauri
tegen velerlei kwalen aanwendt.
6. Middel tegen asthma.
Het onderzoek moest verricht worden op ongeveer
6 cm. 3 vloeistof en deze hoeveelheid bleek
uit den aard der zaak weder te gering om de samenstelling
van het middel, dat waarschijnlijk
weer bestaat uit een plantenaftreksel, te bepalen.
De vloeistof was lichtbruin en troebel en bezat
een eigenaardigen geur. Het sediment bevatte
vooral zetmeelkorrels en voorts een geringe hoeveelheid
plantaardige elementen. Veel voorkomende
ingrediënten van asthmâmiddelen, als
joodkali en arseen, bleken niet aanwezig, terwijl
ook de reacties op alkaloïden negatief waren.
(Wordt vervolgd).
Cranuline.
Vergun mij geachte heer Redacteur, dat ik
gastvrijheid vraag in Uw gewaardeerd orgaan,
daar ongeveer tegelijkertijd in mijn orgaan „De
Volksgezondheid" waarvan ik de eer heb medewerker
te zijn, een soortgelijk artikel voorkomt.
Ik heb echter gemeend, waar de door Drs. Med.
3. H. van Grafhorst, Arts geplaatste annonces in
diverse bladen onder het eenigszins misleidende
opschrift „Is Tuberculose te genezen?", velen
hierop zouden denken, dat de daarop toegezonden
brochure en de daarin vervatte raad om Granuline
te koopen, een genezing van Tuberculose zou
bewerken. Laat ik beginen met de brochure zelve,
welke een knap stukje van stijl-kunst, maar
tevens van Amerikaansche reclame is. Heel handig
goochelt samensteller hiervan met citaten
van vooraanstaande T.B.C.-bestrijders en mengt
dit met perscommentaren. Voorts schermt hij
verschrikkelijk met 't feit, dat de officieele medici
en Uw orgaan het hem zoo lastig maken, omdat
ze hem (den fabrikant-uitvinder) zijn succes
niet gunnen.
Wat het middel betreft, citeer ik slechts, wat
vetgedrukt in de brochure staat (blz. 11) :
„In het 3e stadium van tuberculose verbetert
Granuline in de meeste gevallen het algemeen
welbevinden, doch geeft geen herste 1".
„In het 2e stadium van longtuberculose werkt
Granuline b ij n a steeds verbeterend, echter dikwijls
genezend".
„In het Ie stadium van longtuberculose werkt
Granuline b ij n a steeds genezend."
„Bij latente tuberculose heeft Granuline een
gunstige werking door verbetering van eetlust,
gewichtstoename, verdwijnen van anaemie.
Granuline werkt steeds zeer gunstig bij scrafuleuze
kinderen: de klierzwellingen verdwijnen,
de eetlust verbetert, buikklachten verdwijnen
en de patiënten nemen in gewicht toe.
Ook bij zeer langdurig gebruik is> Granuline
een volkomen onschadelijk middel."
Ziehier de conclusie van den fabrikant-uitvinder,
welke hij publiceerde na z'n proefnemingen.
En nu vraagt hij even verder, blz. 12-13, nog
verbaasd — „Waarom waren de Nederlandsche
medici niet verheugd bij m'n ontdekking ?"
't Is kinderlijk naief. Dr. Med. Grafhorst, trekt
te veel een wissel op de toekomst. Hij speculeert
te veel op den goeden afloop. Niet onaardig is
even hier te vermelden de meening van Schopenhauer
over 't toeval.
„Der Zufall hat bei allem menschlichen Dingen
so groszen Spielraum, dasz, wenn wir einer von
Ferne drohender Gefahr gleich durch Ausopferungen
vorzubeugen suchen, diese Gefahr oft
durch einen unvorhergesehenen Stand, den die
Dinge annehmen, verschwindet, und jetzt nicht
nur die gebrachten Opfer verloren sind, sondern
die durch sie herbeigeführte Veränderung nunmehr,
beim veränderten Stande der Dinge, gerade
ein Nachteil ist. Wir müssen) daher in unsern
Vorhehrungen nicht zu weit in die Zukunft greifen,
sondern auch auf den Zufall rechnen und
mancher Gefahr kühn entgegensehen, hoffend,
das» sie, wie so mansche Gewitterwolke, vorüberzieht."
En nu tenslotte het middel zelve. Ik heb hier
klachten liggen van proefkonijmtjes, dat het middel
niet helpt. Ik wil aannemen datdit leugen is.
Ik wil gelooven dat er een hetze is van de medici
en Uw orgaan, tegen Dr. Med. Grafhorst te
's-Gravenhage. Ik wil zweren dat hij gelijk heeft
en z'n middel geneest .... maar .... ik wil eerst
overtuigd zijn. Eerder niet. Laat Dr. Med. Grafhorst,
die zich in zijn reclame-brochure zoo
menschlievenid voordoet de medici en d« leeken
versteld doen staan. Laat hij 15 tuberculose lijders
nemen, vijf in het Ie, vijf in het 2e en vijf in het
3e stadium, en deze lijders gratis behandelen.
Bij den aanvang der kuur ze door een aantal spe-