Risicoberekening en brandveiligheid

More documents

Recommendations

Info

Klasse I: S1: geen interventie in het gebouw vereist. Klasse II: S2 + F1 + P1 : korte interventie in gunstige omstandigheden Klasse III: S2 + F1 + P2 : langdurige interventie in gunstige omstandigheden Klasse IV: S2 + F2 + P1 : korte interventie in ongunstige omstandigheden Klasse V: S2 + F2 + P2 : langdurige interventie in ongunstige omstandigheden Wat brandbescherming betreft, moeten we vaststellen dat er nog weinig is nagedacht over een dergelijke systematische benadering, en dat de verschillende manieren om de betrouwbaarheid van de bescherming te verhogen eerder disparaat worden gebruikt. Het brandwerend maken van bouwelementen is onder te brengen bij de overdimensionering, de eisen gesteld aan evacuatiewegen komen vaak neer op ontdubbeling. Brandverspreiding wordt beperkt door materialen voor te schrijven die aan bepaalde testen beantwoorden. Detectiesystemen worden betrouwbaar gemaakt door zelfbewaking. Sprinklerinstallaties gaat men regelmatig inspecteren, watervoorzieningen worden ontdubbeld om ze betrouwbaar te maken. De organisatie van de brandweer komt neer op een combinatie van testen (door oefeningen), ontdubbeling ( door spreiding van de posten) of redundancy ( civiele bescherming). Als men het bestaande veiligheidsniveau voor woningen gaat vergelijken met de benadering voor machineveiligheid kan men de "standaard" woningbrand catalogeren als een klasse II risico voor de bewoners en een klasse I risico voor het gebouw. De bescherming door de brandweer is een categorie 1 bescherming. Een brand in een hotel in een torengebouw zou men dan als een klasse V risico kunnen beschouwen, waarvoor een bescherming van categorie 4 nodig is. Deze benadering van het brandrisico kan zeker verhelderend werken en helpen om verantwoorde en verstaanbare preventievoorschriften uit te werken. In de brandbeveiliging vertrouwt men vrij sterk op testen en overdimensionering, terwijl uit de machineveiligheid blijkt dat men een hogere graad van betrouwbaarheid slechts kan bereiken door controle, zelfbewaking of ontdubbeling.
Voor de overheid kan deze benadering zeer nuttig zijn om de gelijkwaardig van veiligheidsniveaus te gaan beoordelen. Men kan zeggen dat de diagonaal in de tabel, die in feite overeenstemt met de vereisten van prEN 954-1, gelijkwaardige veiligheidsniveaus geeft met wat nu bestaat voor woningen, die zich in het de risicoklasse II met bescherming categorie 1 bevinden. Als het risico voor de personen in een hogere klasse ligt dan voor de goederen, wat meestal het geval is in gebouwen waar veel mensen aanwezig zijn, zal er geen tegenspraak zijn tussen de eisen van de overheid en die van de bouwheer. Het wordt wel moeilijker indien het risico verschillend is voor gebruikers, patrimonium, brandweer en buren. In dat geval kan een correcte aanduiding van de risicoklassen helpen om de juiste beschermingsgraad te kiezen. Risicoberekening met de FRAME-methode De indeling in 5 klassen en 5 categorieën is slechts een hulpmiddel, in de praktijk stelt men heel wat gradaties in brandschade vast, waar een skala van beschermingsmogelijkheden tegenover staat. Er spelen zoveel invloedsfactoren mee en de prestaties en betrouwbaarheid van de beveiligingstechnieken zijn zo verscheiden dat een graduele benadering van risico en beschermingsgraad in een aantal gevallen wenselijk is. Het is precies die graduele benadering die de FRAME methode zo aantrekkelijk maakt om brandrisico’s te evalueren. Hoewel de methode ontwikkeld werd in een periode waar er nog geen sprake was van faalkansen en beveiligingscategorieën, doorstaat de methode goed de vergelijking met deze benadering. FRAME is opgebouwd op basis van een logaritmische schaal, en het relatieve gewicht dat aan de invloedsfactoren is gegeven sluit behoorlijk aan bij tolerantie- en faalkanscijfers. Een hoogbouw van meer dan 50 meter hoog krijgt in FRAME een risicofactor x2 tov van een laagbouw wat overeen komt met een tolerantiegrens die 100 x lager ligt. Dit betekent dat als men een laagbouw in risicoklasse II indeelt, dat de hoogbouw dan risicoklasse IV zou zijn. De veiligheidsgraad berekend voor een basisbescherming bestaande uit een manueel alarm systeem, een interventie door een beroepskorps binnen de 10 minuten na de melding, en een adequate watervoorziening, is D=2, wat zou overeenkomen met een faalkans van 1/100. Dit komt vrij overeen met de statistische waarneming over het aantal woningbranden die de brandweer niet onder controle kan krijgen. Voor de afwezigheid van een watervoorziening wordt de watervoorzieningfactor W = 0.32 wat overeenkomt met een faalkans van 48 %. M.a.w. als er geen waterreserve is om te blussen, is de kans dat men met de meegebrachte middelen een brand onder controle krijgt slechts 1 op 2. Voor een aantal elementen is de inschatting van de bekomen veiligheidsgraad niet eenvoudig. Er zijn mij geen statistische of andere gegevens bekend die vermelden hoeveel veiliger een structuur met brandweerstand Rf60min is tov van een structuur met Rf30min. Deze vorm van overdimensionering komt nochtans vrij veel voor in reglementaire voorschriften. Met het inzicht dat gegroeid is uit de benadering van de machineveiligheid kan men zich afvragen of dit altijd de juiste of de beste keuze is, en of we niet eerder de beste beveiliging bekomen door een gebalanceerd menu met meerdere soorten bescherming. Met deze blik over de (brand)muur in de richting van de machineveiligheid hoop ik te kunnen aanduiden hoe risicoberekening gebruikt kan worden om een aanvaarbaar niveau van brandveiligheid te bepalen. Erik De Smet.
Page 1 and 2: Risicoberekening en brandveiligheid
Page 3 and 4: In Bern, Zwitserland, dient de bran
Page 5 and 6: De "Machinerichtlijn" als inspirati
Page 7 and 8: tolerantie grens klasse/ categorie
Page 9: Hierbij is de klasse S1 enkel van t

Risicoberekening en brandveiligheid

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?