Integraal waterbeleid: - Vlaamse Milieumaatschappij

16
officieel vastgelegd in uitvoeringsbeslui-
ten, al zijn ze informeel wel al opgestart.
Pas tegen eind dit jaar zullen de eerste
waterbeheerplannen in een eerste ont-
werp gegoten zijn. Dat ontwerp zal dan
aan het grote publiek worden voorgelegd.
Pas dan zullen de mensen te zien krijgen
wat het geïntegreerd waterbeleid con-
creet kan inhouden voor het water in hun
omgeving, en het landschap eromheen.
Uiteraard zullen ze op dat ogenblik ook
inspraak hebben in die plannen: com-
municatie en participatie zijn belangrijke
pijlers van het waterbeleid zoals het nu
vorm krijgt.’
Meer informatie over integraal
waterbeleid en de CIW vindt u op de
website www.ciwvlaanderen.be
De VMM heeft het decreet Integraal
Waterbeleid samengevat in de
bevattelijke brochure Mijlpaal voor
het Vlaamse waterbeleid. Over de
waterbeleidsnota maakte de CIW een
informatieve brochure. Beide brochures
kunt u gratis aanvragen bij het Infoloket
van de VMM.
Europa wijst de weg
Het decreet Integraal Waterbeleid komt
niet zomaar uit de lucht vallen. In heel
Europa evolueren de geesten al een tijdje
in de richting van integraal waterbeleid
en van meer samenwerking binnen
eenzelfde stroomgebied. De Europese
kaderrichtlijn Water die op 23 oktober
2000 van kracht werd, legt daarover
een aantal basisprincipes vast waaraan
alle Europese lidstaten zich moeten
houden.
Het decreet Integraal Waterbeleid vertaalt
de principes van de kaderrichtlijn
in Vlaamse regelgeving en gaat tegelijk
een stuk verder. Zo geeft de kaderrichtlijn
Water wel regels in verband
met stroomgebieden, maar spreekt
ze niet over bekkens of deelbekkens.
Het decreet doet dat wel. Bovendien
schenkt de kaderrichtlijn Water weinig
aandacht aan wateroverlast, in tegenstelling
tot het decreet.
Het hoofddoel van de kaderrichtlijn
Water is om tegen eind 2015 in alle Euro-
© Yves Adams
Oeverversteviging ter hoogte van Sint-Amands.
pese wateren een goede toestand te
bereiken, zowel op ecologisch als op
chemisch vlak. Een bijzonder ambitieuze
doelstelling, zeker als je de huidige
toestand van de Vlaamse oppervlaktewateren
bekijkt.
‘De kaderrichtlijn is dan ook in de eerste
plaats een inspanningsverplichting’, zegt
Veronique Van Den Langenbergh van
de VMM. ‘Ze legt alle landen een methodiek
op om de goede toestand van het
oppervlakte- en grondwater te bereiken:
ieder stroomgebied moet de huidige en
de gewenste toestand beschrijven, en
een realistisch plan opmaken om tot die
gewenste toestand te komen. Natuurlijk
beseft iedereen dat de Schelde niet de
waterkwaliteit van een Noorse fjord gaat
halen, want daarvoor verschillen beide
gebieden te sterk op het vlak van bevolking
en industrie, reliëf, neerslag, enzovoort.
De kaderrichtlijn houdt ook rekening
met die verschillen. Maar zomaar
bij de pakken blijven zitten, is niet toegestaan.’