Januari - Schaakvereniging Het Probleem

Probleem-1 tegen Almere-2
Donderdag 10 januari speelden we thuis tegen
Almere-2. Het team van Almere is niet het
team waar we het liefst tegen spelen. Als we
“uit” spelen moeten we de kale klei in, en dat
eindigt altijd in een zoektocht, maar als we
thuis spelen dan zie je dat zij zich hier ook
niet helemaal thuis voelen tussen die
anarchisten in de kruipruimtes van hun kerkjes.
Toch, als je iets dichterbij komt blijkt het
vooral de teamleider te zijn die ons met de
grootste argwaan bejegent alsof we hen de
puntjes willen afsnoepen! Niets is minder waar,
al krijgen ze die punten niet cadeau, ten minste
meestal niet!
Met hun teamleden valt het meteen al weer
erg mee, dat zijn eigenlijk gewoon aardige
schakers, die bovendien soms erg mooie
zetten produceren. Ook deze avond mochten
we daarvan genieten, misschien voor sommige
van ons net iets te veel!
Het was heel druk die donderdagavond, en
laten we wel wezen, beter kan het niet. Dit
seizoen, sinds we gezamenlijk met TAL/DCG
optrekken, en zelfs gaan fuseren, gaat het
fantastisch. Feitelijk is die fusie er al, die is al
in de speelzaal en achter de bar tot stand
gekomen. Alleen de externe teams spelen nog
gesegregeerd, wit bij wit, zwart bij zwart. We
spelen met twee teams in de Promotieklasse,
en deze avond mocht ook het tweede team
van TAL/DCG het proberen. Zij speelden
tegen het Boven-IJ. Ook zij hadden het
moeilijk. Hoe moeilijk, dat laat ik even aan
Dirk over, want het was zo vol, dat het niet
gepast leek langs alle borden te struinen. Ik
hield me maar even bij mijn eigen troepen, en
Externe Competitie
8
die konden mijn steun met de ballpoint goed
gebruiken.
Zoals meestal zag het er na de openingszetten
allemaal vrij redelijk uit. Echte rampen
voltrokken zich niet. Toch zie je de verschillen
wel gauw, de partijen die zichzelf wat gemakkelijker
laten spelen en de partijen waar
het verband toch wat moelijker te handhaven
is. Op grond daarvan verwacht je wat, en deze
ronde was ik niet echt optimistisch gestemd.
De borden langslopend, zag het er bij Peter
goed uit. Jan had moeite om alles onder
controle te houden, maar dat lukte hem wel.
Paul speelde een partij met een stelling vol
tactische wendingen, maar zeker niet met enig
nadeel. De stelling van Mark zag er weer
minder geruststellend uit, en ook Rob stond
misschien vrij vroeg al lastig. Alhoewel ik hier
niet zeker weet, of de uitslag mijn oordeel niet
beïnvloed heeft, wat het natuurlijk altijd juist
wel doet. Rob kreeg een aanval op wits
koningsstelling die er best prima uitzag, en
als hij gewonnen had, had dat mijn oordeel
over de hele partij bepaald. Tenslotte stond
Frank er relaxed voor, Marcel niet best, en
Fariborsz uitstekend. Alles bij elkaar was mijn
eerste voorzichtige prognose dat het wellicht
wel eens op 4-4 uit zou kunnen komen, als
we tijdnood- en eindspelproblemen even
buiten beschouwing laten.
Sommige van mijn verwachtingen kwamen uit.
Mark had een fraaie partij, althans hij kon
bewondering opbrengen voor de wijze waarop
zijn tegenstander hem uitschakelde. Ook
ik keek gefascineerd toe hoe een zeer degelijk
spelende Mark toch geen kans kreeg.