UNICEF brENgt sCholEN EN kINdErEN IN INdIa dIChtEr bIj Elkaar

20
Van de 8,1 miljoen kinderen in India tussen
6 en 13 jaar die niet naar school gaan,
komen er 6,7 miljoen van het platteland.
© UNICEF/NYHQ2006-1895/Pietrasik
190 mIljoEN kINdErEN tUssEN 6 EN 14 jaar
gaaN VoortaaN gratIs EN VErplICht Naar
sChool. dIt Is Nog maar EEN bEgIN.
2010 was een historisch jaar voor kinderen in India.
Een nieuwe wet op het gratis en verplicht basisonderwijs
en op deelname aan en voltooiing van het
basisonderwijs zette voor hen de deuren open naar
kennis, alfabetisering en socialisatie. De nationale
overheid is gaan beseffen dat investeren in onderwijs
noodzakelijk is om het land te ontwikkelen en
de armoede te bestrijden. gedaan met zwoegen op
de katoenvelden voor de armsten. gedaan met de
uitbuiting en de misbruiken, de huishoudelijke karweien
en het corvee van water dragen voor meisjes,
en de metallurgiefabrieken voor jongens. gedaan
met bedelen.
Een jaar na de toepassing van de wet is deze droom
nog niet helemaal werkelijkheid, maar de vooruitgang
in het lager onderwijs is indrukwekkend. 190
miljoen kinderen tussen 6 en 14 jaar kunnen voortaan
naar het basisonderwijs. De nationale wetgeving
bevat extra voorzieningen voor uitgesloten
kinderen, kinderen uit minstbedeelde huishoudens,
voormalige kindarbeiders, kinderen met een handicap
of migrantenkinderen. De wet wil ook de kwaliteit
van het onderricht en van het leren verbeteren.
UNICEF heeft een groot aandeel in dit succes, niet in
het minst door de wet en het bijbehorende programma
te ondersteunen dat elke deelstaat verplicht om
strategieën uit te werken om de gezinnen te bereiken
die «sociaal, economisch, cultureel en geografisch,
of omwille van taal, gezondheid, gender of een andere
reden» achtergebleven zijn.
deelde ouders betrekken bij deze comités.
De panchayat raj, een vorm van zelfbestuur
op dorpsniveau, zijn verantwoordelijk voor
onderwijs en worden daarbij ondersteund
door specialisten van UNICEF die ambtenaren
en leerkrachten bijscholen. De populaire
formule «Kindvriendelijke scholen» (zie kader
hieronder) wordt toegepast tot in de verste
uithoeken van het land om ook kinderen uit
de achtergebleven en gemarginaliseerde
bevolkingsgroepen te bereiken. Vele nieuwe
pedagogische initiatieven en succesvolle
pilootprojecten worden herhaald wanneer er
voldoende middelen zijn. Zo is het absenteisme
opmerkelijk gedaald in de pilootscholen
met een actieve en participatieve onderwijsmethode.
Respect voor individuele mogelijkheden,
sociale inclusie, peterschap, een
leertempo op maat van de leeftijd, enthousiaste
leerkrachten en betrokken ouders geven
leerlingen opnieuw vertrouwen.
Dit nationale programma loopt over vijf jaar en legt
ook de nadruk op aanwerving, op het leerproces en
de noodzakelijke pedagogische hervormingen. Meer
dan een miljoen nieuwe en ongeschoolde leerkrachten
moeten opgeleid worden, de bekwaamheid van
de huidige leerkrachten om kindvriendelijk onderwijs
te garanderen moet versterkt worden. Zoals
altijd in India mikt men breed om de ongelijkheden
te overstijgen en het hele sociale, culturele en economische
patchwork dat de Indiase samenleving is,
te bereiken. Dit voornemen werd genomen, ook bij
Zo krijgen ze de smaak van het leren te pak-
de allerhoogste kringen van de macht.
ken. Er zijn ook pilootprojecten in de sloppen-
Maar India is zo groot dat de sensibilisering en de
wijken waar consultants, samen met de ngo’s,
mobilisatie rond dit idee, hoe evident ze ook lijkt,
de overheid en de privésector, programma’s
aChtErgroNdINFormatIE
traag en moeilijk is. Er zijn te weinig financiële mid-
voor «schoolprestaties» uitwerken, en waar
delen en mensen om deze historische wet uit te voe-
scholen, door de bekwaamheid van de leer- tot slot is de investering in het kleuteronderren.
De infrastructuur, de leerkrachten en de leerprokrachten
te versterken en de kwaliteit van wijs als fundament voor het onderwijs een
gramma’s schieten tekort, kwantitatief en kwalitatief;
de leerstof op te krikken, kinderen aantrek- prioriteit in het pleidooi van UNICEF. De veral-
de studieprestaties van de leerlingen zijn middelmaken
die anders gedoemd waren om te gaan gemening van het middelbaar onderwijs is de
tig. Er is een groot verschil tussen scholingsgraad
werken of uitgebuit te worden. tests met de volgende grote uitdaging voor India.
en schoolbezoek: tientallen miljoenen leerlingen
haken af voor ze de basiscyclus hebben afgemaakt.
Het lager onderwijs wordt niet ondersteund door degelijk
kleuteronderwijs, en wordt niet gevolgd door
een degelijke middelbare cyclus. Daardoor krijgt de
onderwijs- en kenniscultuur onvoldoende voet aan
grond bij een bevolking wier eerste zorg is om eten
«Kindvriendelijke scholen»
en een dak boven het hoofd te hebben en niet ziek te
worden.
De «Kindvriendelijke scholen» hebben overal ter
wereld hun nut bewezen op het vlak van onder-
UNICEF grijpt deze wet aan om de bevolking bewust
wijs. Voor UNICEF zijn ze een echte springplank
aCtIVItEItENFIChEs
te maken en te mobiliseren via zijn inclusieve aan-
voor ontwikkeling. «Kindvriendelijke scholen» zijn
pak. Het ontwikkelt strategieën om alle betrokkenen
inclusief, veilig en beschermend. Ze streven naar
op dit immense werkterrein, dat de sleutel is tot ont-
de gelijkheid van meisjes en jongens en naar rechtwikkeling,
mee te krijgen. De wet streeft decentralivaardigheid,
ze bevorderen de gezondheid en de
satie na; het accent van de acties ligt dan ook op de
hygiënische basisregels die leerlingen hun leven
betrokkenheid van gezinnen en gemeenschappen.
lang van pas zullen komen en die ze doorgeven aan
Schoolcomités, samengesteld uit de plaatselijke
hun families. Er zijn waterpompen om de handen
overheid, ouders, leerkrachten en kinderen, moeten
te wassen met zeep en aparte toiletten. Het label
het ontwikkelingsplan activeren, de subsidies voor
«Kindvriendelijke school» staat voor een actieve
de scholen beheren, en hygiëne en sanitatie op
onderwijsmethode, betrokkenheid van de plaatse-
school stimuleren. Het is bekend dat gemeenschaplijke
gemeenschap, voor kwaliteitsvol onderwijs,
pen gemakkelijker de ongelijkheid uit het verleden
voltooiing van de schoolcyclus, hiv-/aidspreventie
achter zich laten als ze 50% vrouwen en minstbe- en een gratis schoolmaaltijd ‘s middags.
bIjlagEN
© UNICEF/NYHQ2009-2164/Pietrasik
verdeling van tablet computers en toegang
tot het internet in scholen op het platteland
zijn veelbelovend. Er worden ook cursussen
voor de officiële talen georganiseerd buiten
de scholen; deze «Tea Gardens» voor kinderen
die op het veld werken, stomen hen klaar om
onderwijs te volgen in een andere taal dan
hun dialect.
UNICEF organiseert ook «zomerkampen
voor onderwijs» om jongeren die afgehaakt
zijn aan te zetten om terug te keren naar de
schoolbanken en jongeren die nog nooit
geweest zijn, de school binnen te loodsen.
Sommigen gaan daarna naar de Kasturba
ghandi Balika Vidyalaya, een programma voor
minstbedeelde meisjes uit de lagere kasten
en stammen die op internaat gratis onderwijs,
een uniform, handboeken, onderdak en voedsel
krijgen. Orthopedagogen begeleiden hen
zodat ze hun leerachterstand kunnen inhalen
en het openbaar examen kunnen afleggen.
Deze jongeren krijgen ook les over hun rechten
en worden geleidelijk geïntegreerd in het
sociale leven. Vaak zijn ze de enigen in hun
familie of in hun gemeenschap die studeren;
iedereen is trots op hen.
21