Download de PDF hier

willen drinken? Ik heb zaken te bespreken die in uw voordeel kunnen zijn.’
Zaken? De Keizerlijke Opera? Wilde gedachten schoten door Asca’s hoofd,
maar ze werden direct gevolgd door een golf wantrouwen. Is hij echt van de
Keizerlijke Opera? Of wil ‘ie alleen maar gezelschap voor vannacht?
Even zwierig als tevoren, deed Holus Quene een greep in zijn binnenzak.
‘Mijn kaartje, burgeres. Ik zou het zeer waarderen als wij straks even kunnen
praten.’
Bevallig als een prinses - ze had er toen ze klein was op het toneel genoeg
gespeeld - nam Asca het kaartje aan. ‘Ik zie u zo, burger.’
Snel ging Asca verder met haar ronde en in haar kleedkamer verwisselde ze
gehaast haar kostuum voor haar japon. Zit mijn haar goed? Ja! Met haar tas, met
haar kostuum en zwaarden - beide te kostbaar om onbeheerd achter te laten -,
keerde ze terug naar de gelagkamer.
Holus Quene zat er nog.
Tijdens het verkleden had Asca het kaartje bestudeerd. Zijn naam stond er
op, plus zijn functie. Tevens was er hetzelfde teken op gedrukt dat boven de
toegangsdeuren van de Keizerlijke Opera hing: drie maskers, een droevig, een
verbaasd en een vrolijk. Het zag er allemaal echt uit, en het vóelde allemaal
echt. En Holus Quene had tenslotte haar al zomaar drie duiten gegeven. Het
kon geen kwaad aan te horen wat hij wilde. Ze zou het snel genoeg door hebben
als het allemaal loze praatjes waren met de bedoeling om haar in bed te
krijgen.
In de tussentijd had Holus Quene een tweede kom laten brengen, die hij nu
volschonk. ‘Een bijzondere voorstelling, burgeres. Zeer de moeite waard. Een
goede structuur, en een strak ritme.’
Asca glimlachte. Gewoonlijk gingen de complimenten van de toeschouwers
niet verder dan een opmerking over haar borsten of billen, en flauwe grappen
of ze ook andere dingen dan zwaarden slikte. De kunst van haar dans was volledig
aan de meeste klanten verspild. ‘Dank u.’
‘Lof waar lof op zijn plaats is, burgeres. Vertel mij, wat voor ervaring heeft u
verder als artieste?’
‘Ik heb vanaf jongsaf onderricht gehad in de kunst van het toneel, jongleren,
dansen, zang en voordracht,’ somde Asca op. ‘Mijn vader had jarenlang een
toneelgezelschap.’
‘Aha, interessant. Dat verklaart veel. De meeste kroegdanseressen kunnen
nog geen maat houden als ze er een slok water voor kregen. U wel.’
Een lekker warm gevoel verspreidde zich vanuit haar buik door heel haar lichaam.
Ze wíst dat woorden niets kostten, maar het was heerlijk iemand te horen
die haar inspanningen op waarde wist te schatten.
‘Ik ben op zoek naar een zwaarddanseres voor een nieuwe voorstelling in de
40