Nieuwsbrief 2009 - Stichting Roemeense Kinderhulp

Nieuwsbrief 2009
nr.18
Juli 2009 1
11090_SRK09.indd 1 08-07-2009 09:09:48

Inhoud
2 Voorwoord.
3 Dromen-durven-doen
4 Voedselbonnen.
5 Vakantie 2008: wat een mooie ervaring
6 Onze eerste zomer met twee
Roemeense meisjes.
7 Een heerlijke ervaring.
7 Mijn reis naar Holland.
8 Zomervakantie in Nederland.
8 Een supervakantie
9 Vakantie in Holland
9 Wie helpt Aniko (4 jaar)?
10 Kindervakantie 2008
12 Studiefonds voor Kinga
12 Druivenoogst met de Waldorfschool.
13 Dubbel geluk.
13 Kerstmarkt in Sovata.
14 Dansclub - Het Herfstfeest.
14 Een nieuwe activiteit in de
Funhouse-club.
15 De Baby-Mummy club.
16 Benefi etconcert voor Tinkerbell
17 Day Care Centre.
18 Seksuele voorlichting in Roemenië.
19 Hulpgoederen transport - nov. 2008
20 Sovataanse notities.
24 Fotoverslag Transport 2008.
26 De groeten uit... Sovata
26 Verkoop Roemeense postzegels
27 De groeten terug uit... Schoonhoven
27 De biologische ouders.
28 Ik begin er aan te wennen.
29 Nieuwe kinderen.
30 Lacika.
30 Winter in Tinkerbell.
32 Nieuws over de Tinkerbell kinderen.
33 Logeerpartij in Tinkerbell.
33 Comité van aanbeveling
34 Vertalershoekje.
35 De kinderen hebben een droom.
35 www.roemeensekinderhulp.nl.
36 Statistieken Sovata.
37 Donaties volledig fi scaal aft rekbaar.
38 Uit het fotoboek van Tinkerbell.
40 Jaarverslag 2008
46 Het bestuur van de Stichting
47 Collectie 2008
48 Financiële verantwoording 2008.
49 De website.
50 Sponsors bedankt!
51 Hartelijk bedankt!
51 Activiteitenkalender 2009/2010.
52 Tinkerbell.
Voorwoord
De Stichting Roemeense Kinderhulp heeft een grenzeloze inzet.
Met een enorme passie en vol enthousiasme zetten vrijwilligers
zich in om de kinderen in Sovata, Roemenië een kans op een
beter leven te geven.
De basis hiervoor legt u in IJsselstein. Onze stad is een millennium
gemeente. In de Millenniumdoelstellingen zijn acht
ambitieuze doelen gericht op wereldwijde armoedebestrijding
en verbetering van de leefomstandigheden, die in 2015 behaald
moeten zijn. Om dit te halen is ieders hulp nodig. Elke deelnemende
gemeente geeft haar eigen invulling aan de doelstellingen.
Het platform Millenniumgemeente IJsselstein heeft als een van
haar doelen bewustwording en draagvlak creëren in IJsselstein,
de samenwerking tussen organisaties versterken en concrete activiteiten initiëren en faciliteren.
De Stichting Roemeense Kinderhulp is hierin een voorbeeld voor velen. U bent hier al jarenlang
mee bezig. En met succes. U kunt ook nu weer met trots omkijken naar het afgelopen jaar.
U heeft al zoveel bereikt voor de kinderen én inwoners van Sovata. U heeft uw verantwoordelijkheid
al genomen. Ik hoop dat u dit nog heel lang blijft doen en dat vele IJsselsteiners uw
voorbeeld zullen volgen.
drs. P.C. van den Brink,
Burgemeester IJsselstein, lid van het Comité van aanbeveling
Stenen verleggen
In een voorwoord van een aantal jaren geleden
heb ik wel eens geschreven dat het verleggen
van één steen in een rivier, de loop van het
water voor altijd zal veranderen. Met andere
woorden: kleine acties kunnen soms grote
gevolgen hebben. Toen we 20 jaar geleden
begonnen met de Stichting Roemeense
Kinderhulp had niemand kunnen vermoeden
dat onze acties zulke grote gevolgen zouden
hebben.
Jaar na jaar zijn kansarme kinderen uit Sovata
liefdevol in Nederland opgevangen voor een
onvergetelijke vakantie. Het aantal kinderen
dat op deze manier van een vakantie heeft
genoten is inmiddels bijna de 800 gepasseerd.
Steeds vaker worden wij in Sovata aangesproken
door een volwassen man of vrouw op een
manier van “ken je mij nog? Ik was in …. met
jullie organisatie in Nederland”. Ondertussen
is meer dan duidelijk geworden dat de impact
van deze vakantie veel verder reikt dan je op
het eerste gezicht zou denken. Kinderen die
hier zijn geweest en nu zelfs al als begeleiders
meekomen, bevestigen dit meer dan eens. Ze
kunnen zich vaak jaren later nog de kleinste
details herinneren. Hun verhalen, de foto’s
die ze als dierbare herinneringen bewaren
en vooral de onbeschrijfelijke warmte die ze
hebben gevoeld bij de gastfamilies, houden bij
de kinderen het beeld van Nederland levendig.
Deze kinderen, die nu volwassen zijn en
midden in het leven staan, kunnen het maar
niet nalaten om keer op keer aan te geven hoe
belangrijk deze ene vakantie voor hen was en
nog steeds is. Het heeft hun belevingswereld
veranderd, hun wil om iets te bereiken in het
leven gestimuleerd en hun de motivatie gegeven
om verder te gaan.
In 1991 werden tijdens het eerste hulpgoederentransport
75 pakketten naar Sovata vervoerd.
Nu komen de pakketten vanuit bijna geheel
Nederland naar IJsselstein toe voor het jaarlijkse
transport. In de afgelopen jaren zijn zo in
totaal 38.462 pakketten verstuurd en is voor
bijna € 200.000 aan voedselbonnen uitgegeven
aan hulpbehoevende families, met daarnaast
nog een grote hoeveelheid hulpgoederen voor
scholen, kindertehuizen en kinderdagverblijven.
Naast onontbeerlijke noodhulp voor sommige
families betekent deze ondersteuning veelal een
steuntje in de rug voor de moeilijke wintermaanden.
Kinderen die zo goed als geen toekomst zouden
hebben gehad krijgen door het Kinder tehuis
Tinkerbell een nieuwe start. Achtergelaten door
de eigen ouders en nu met hulp van een nieuwe
familie, kunnen zij bouwen aan een eigen
toekomst. Maar niet alleen deze 20 kinderen
profi teren hiervan. Ook de natuurlijke ouders
en hun familie worden door ons regelmatig
bezocht voor de noodzakelijkste hulpgoederen.
Daarnaast hebben acht medewerkers in
Tinkerbell een goede en zinvolle werk omgeving
gevonden. Dit zijn slechts twee andere positieve
neveneff ecten van de oprichting van Tinkerbell.
Dit alles wordt mogelijk gemaakt door de
vrijwilligers van de lokale Stichting Pro Sovata
die met name door het geven van voorlichtingsbijeenkomsten,
kinderactiviteiten begeleiding,
spel- en knutselactiviteiten en het opzetten van
een traditionele dansgroep, tot een van de gerespecteerde
onderdelen behoort binnen de sociale
omgeving van Sovata.
2 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 2 08-07-2009 08:55:43

De kindervakanties, de transporten en het
familiekindertehuis zijn nog maar een paar van
de activiteiten die de Stichting in Roemenië
heeft gerealiseerd. Een resultaat met veel blijvende
positieve gevolgen voor de Roemeense
kinderen, waar alle vrijwilligers, donateurs
en sponsors met recht trots op kunnen zijn.
Daar waar veel organisaties de activiteiten in
Roemenië in de loop van de jaren helaas niet
meer hebben kunnen voortzetten, hebben we
met elkaar wel kans gezien het enthousiasme
binnen de groep van vrijwilligers in stand te
houden, zodat 20 jaar na de oprichting de kin-
Dagboek van een gastgezin (1)
deren in Roemenië nog steeds op onze steun
kunnen rekenen.
Maar met enthousiasme alleen kan een stichting
helaas niet voortbestaan. De ondersteuning
via gift en en vaste donateurs is hierbij
onontbeerlijk. Een zorg die het bestuur in
de afgelopen jaren minder heeft gekend, kan
momenteel niet meer worden genegeerd.
De huidige economische situatie geeft nu
aanleiding tot deze zorgen. Ook Roemenië zal
zeker niet worden gespaard als het gaat om de
gevolgen van de fi nanciële crisis. De meeste
bedrijven in Roemenië zijn in buitenlandse
handen, die bij het uitblijven van fi nanciële
resultaten en het voortduren van de crisis
zeker ook hard in de buitenlandse activiteiten
zullen moeten gaan ingrijpen. Dit zal zeker de
nodige gevolgen voor het land en de bevolking
hebben.
Ook in Sovata zijn de eerste voortekenen
zichtbaar geworden. Alle overheidsprojecten
die gefi nancierd werden vanuit de nationale
overheid zijn gestopt en worden niet verder
doorgezet. De bedrijven die veelal produceren
voor het buitenland hebben minder te doen
en draaien minder uren. Het gevolg laat zich
uiteraard makkelijk raden; mensen die minder
of geen werk meer hebben en dringend noodzakelijke
infrastructurele werkzaamheden die
Misschien is je ultieme vakantiedroom wel een trip naar Amerika. Of een safari. Of
een luxueuze cruise naar de Caribische Eilanden. Allemaal mooi. Maar de familie
Voss-Huizenga had een andere droom. José en Hein hebben een onvergetelijke vakantie
voor twee Roemeense meisjes bij elkaar gedroomd.
Dromen-durven-doen
Drie woorden, die iedereen wel bekend
klinken. Inhoud geven aan deze woorden lijkt
echter niet voor iedereen te zijn weggelegd.
Alhoewel, dromen hebben we allemaal en
het is internationaal. Meestal blijft het bij een
droom, want om echt wat anders te doen, moet
je het wel prioriteit geven. Je moet uit het normale
patroon of ritme en als je dan het lef hebt,
moet je het ook nog omzetten in daden!
Wat ons gezin betreft was de zomer van 2008
in alle opzichten één die volledig aansluit bij
deze inleiding. De oudste dochter die droomt
van de Wereldjongerendagen in Sydney en
daaraan gekoppeld een wereldreis wil gaan
maken. Het wordt omgezet in een concreet
plan en begin juli gaat ze echt voor 8 maanden
op reis. Backpacken door Australië, Nieuw
Zeeland en Zuidoost Azië om daar ook wat
vrijwilligerswerk te doen.
Wij kunnen, hier achterblijvend, dan gewoon
met een dochter minder op zomervakantie
gaan. Of gaan wij ook eens een wat andere
invulling geven? José had binnen het gezin al
meerdere keren gesproken over het bieden van
een drieweekse zomervakantie aan kansarme
Roemeense kinderen. Een collega had enthousiaste
verhalen, maar ja… Tot dusver hadden
we altijd wel redenen om er geen invulling
aan te geven. Bekende argumenten als: geen
ruimte, onze eigen vakantie dan, vreemde kinderen
in huis, we spreken de taal niet etc. Maar
deze zomer hebben we nu een slaapkamer vrij
en durfden het avontuur aan. We meldden ons
als gastgezin nog laat aan, met een voorkeur
om twee Roemeense “dochters” in huis te
mogen hebben. Met de andere twee dochters
bespraken we hoe de indeling van het slapen
moest worden en we keken al snel uit naar de
eerste kennismaking.
Dan is het zaterdag 12 juli en staan wij wat
onwennig voor de eerste keer te wachten op
de bus die de kinderen na een lange reis naar
IJsselstein brengt. Bij het uitstappen zoeken
naar de twee meisjes, Lidia en Henrietta. Hun
noodgedwongen moeten worden uitgesteld.
Niet alleen in Roemenië heeft de crisis zo zijn
gevolgen. Ook wij in Nederland ondervinden
de eerste signalen dat ook de Stichting
niet ongemoeid zal blijven. Bij onze sponsors
en donateurs wordt met terughoudendheid
gereageerd op de crisis. Een onderdeel dat dan
al gauw wordt overwogen is zuinig te zijn met
uitgaven aan goede doelen. Op dit moment
is het nog lastig te zeggen welke omvang deze
terughoudendheid zal gaan hebben, maar het
mag duidelijk zijn dat wij ons hier als bestuur
terecht zorgen over maken.
Meer dan in voorgaande jaren hopen wij dan
ook dat onze sponsors en donateurs ons zullen
blijven steunen en ons door deze moeilijke
tijden heen helpen. Als zij als ambassadeurs
de aandacht blijven vestigen op de activiteiten
van de Stichting, hebben we vertrouwen dat
ook deze periode goed doorstaan zal worden.
Ondanks dat al veel stenen zijn verlegd en
de loop van de rivier is veranderd, is het nog
steeds noodzakelijk om de kansarme kinderen
in Roemenië niet aan hun lot over te laten.
Uw ondersteuning en hulp is hierbij nog hard
nodig!
Edwin Mentink
Voorzitter
“koppies” hebben we vanaf eerder ontvangen
foto’s goed in ons opgenomen, dus dat moet
lukken. “Ja, daar zijn ze”. “Wat zijn ze nog
klein”. ”Is dit alle bagage die ze voor drie weken
mee hebben?”, zijn zo’n beetje de eerste reacties
van onze dochters. Na de algemene ontvangst
en kennismaking in het Fulco gaan we naar
huis, uiteraard wat aft astend en nog wat moeizaam
communicerend. Eerst een rondje door
het huis, met op “hun kamer” het uitpakken
van de bagage. Daarna nog wat gegeten en dan
op tijd naar bed.
(Lees verder op pagina 4)
Juli 2009 3
11090_SRK09.indd 3 08-07-2009 08:55:44

De eerste maandag hebben Lidia en Henrietta
direct hun ogen uitgekeken toen we bij de
supermarkt even boodschappen gingen doen.
Ze mochten een eigen zakje snoep uitzoeken
waar ze helemaal “toppie” blij van werden. Dan
zelf ook nog de boodschappen scannen. Voor
hen een geweldige ervaring, voor ons allemaal
zo gewoon. Al gaat het ‘elkaar-begrijpen’ nog
wat moeizaam, je ziet ze genieten van alle
kleine dingen. De eerste dagen zijn vooral
gericht op het spelen met de barbies, mini lego,
puzzelen. Net als veel ander speelgoed een
rustgevende afwisseling tussen alle ervaringen
door. Uiteraard is de trampoline al snel de
favoriete “hangplek”. Een sportieve bezigheid
en het is favoriet om op allerlei manieren
kunstjes uit te proberen en aan elkaar te laten
zien. Hier willen ze elke “verloren minuut”
wel even doorbrengen en een plezier dat ze
hebben!
Jammer genoeg lukte het ze niet om zelf te fi etsen.
Ze wilden het wel proberen maar hadden
er absoluut geen gevoel voor. Na drie dagen
oefenen hebben we besloten dat het maar beter
was om hier geen onnodige risico’s te gaan
lopen. Het helaas niet kunnen leren fi etsen,
werd gecompenseerd door het skeeleren. Wat
hebben ze daarvan genoten, ze konden er geen
genoeg van krijgen. Vooral Henrietta, die de
wat mindere techniek had, wilde echt maar
doorzetten en zich zeker niet laten “verslaan”
door de wat jongere Lidia. Leuk om zo de
verschillende karaktertrekjes van de kids snel
te ontdekken en ervaren.
Na de eerste week draaiden “de dames” al
lekker mee in het geheel. Het eten ging goed;
langzaam aan werd het meer en ander beleg
op brood. Het warme eten ging prima en een
enkele keer nog wat extra erbij opscheppen,
maar alle toetjes waren toch wel sterk favoriet.
Het liefst allerlei verschillende soorten vla
en yoghurt door elkaar heen. Wat voor onze
dochters een erg “onsmakelijk” geheel was. Ze
hielpen mee in de keuken en maakten soms
zelf lekkere hapjes klaar. Af en toe was het
nog wel eens moeilijk om na het eten even
aan tafel te blijven zitten of wordt er zelfs even
een smoesje verzonnen. Het douchen en/of in
bad gaan gaf bij de kinderen eigenlijk nog de
meeste aanpassingsproblemen, maar ook dat
went en vindt uiteindelijk zijn weg.
Naast hun eigen wekelijkse programma met de
Stichting, hebben wij als gezin ook verschillende
activiteiten met ze gedaan. Een dagtocht
naar Friesland met een bezoekje aan opa’s en
oma, met wat winkelen in weer een hele andere
stad. Naar het strand, zwemmen en spelen
in zee was ook een speciale belevenis. Maar
ook dichterbij een paar keer even aan de Lek
genieten vonden ze fantastisch. Hein ophalen
van Schiphol en daar de vliegtuigen bekijken.
En het plezier wat ze hebben aan de alledaagse
gewone activiteiten in en om het huis is fi jn
om te zien. Verschillende spelletjes, puzzelen,
ministek of verkleedpartijtjes: alles is voor hen
anders en leuk om met ze te doen. Al met al
hebben ze de drie weken een redelijk gevuld
programma gehad.
Twee andere grote activiteiten, georganiseerd
door de Stichting voor iedereen, waren de
familiedag en uiteraard de slotavond. Fantastische
evenementen met een leuke spontane
invulling en blijvende impact, waarvan zowel
de kids als wij volop hebben genoten.
Bejaardenproject
Voedselbonnen
Ja, en dan opeens is het weer zover, de drie
weken zijn om. Het is zoals ons vanuit de
organisatie al min of meer vooraf was verteld.
Een eerste week die wat onwennig en aft astend
is, de tweede week wordt al veel vrijer, en
de derde week gaan bijna alle remmen los,
waarbij er soms zelfs even “opgetreden” moest
worden. Wat ons betreft hebben onze “tijdelijke
dochters” Henrietta en Lidia daarmee alleen
maar aangegeven dat ze zich bij ons goed thuis
hebben gevoeld. Afscheid van hen nemen, na
zo’n mooie waardevolle ervaring en gezellige
periode, valt dan ook niet mee. Gelukkig blijken
we daarin niet de enige te zijn. Als de bus
vertrokken is krijgen alle “achterblijvers” dan
ook nog een “bakkie troost” aangeboden om
dit afscheid even te verwerken.
Wij hopen dat we een stukje hebben kunnen
bijdragen aan het verwezenlijken van een
droom van Henrietta en Lidia. De Stichting
durft het al heel wat jaren aan om zo’n 42
kinderen een droomvakantie in IJsselstein te
bieden. Onze complimenten voor al dat vele
goede werk, de basis voor de vakanties. Wij
durfden het ook aan, door het gewoon mee te
doen. En daarmee hebben we invulling gegeven
aan een eigen droom: om daadwerkelijk
iets voor een ander te kunnen betekenen.
Inmiddels hebben we al wat berichtjes heen en
weer gestuurd naar “onze Roemeense dochters”
en gaan we ze wellicht in de toekomst in Sovata
nog eens een bezoekje brengen. Dat is nu nog
een droom, maar wie weet!
Hein Voss, José Huizenga, Nienke, Judith (en
Tirza, die nu nog in het buitenland vertoeft ),
IJsselstein
Vanuit Roemenië krijgen wij ook veel aanvragen van oudere mensen om hulp. Sinds enkele
jaren wordt in oktober door onze vrijwilligers een doos gevuld met dekens, truien, vesten
en sokken e.d. voor deze groep ouderen die vaak ziek zijn en moeten rondkomen van een
pensioentje van € 40,- per maand. Inmiddels helpen wij op deze manier 115 alleenstaanden
of echtparen die dringend hulp nodig hebben. Graag willen wij deze oude mensen ook een
voedselbon geven. Wilt u deze mensen steunen dan kunt u een eenmalige donatie doen onder
vermelding van “Voedselbonnen bejaardenproject”.
Daarnaast bieden wij tijdens het ophalen van de dozen voor ons hulpgoederentransport
ook diverse artikelen en producten te koop aan, die u kunt meesturen in uw pakket naar
Roemenië. Deze artikelen zijn door bedrijven aan ons geschonken en mogen door ons
worden verkocht waarbij de opbrengst naar het bejaardenproject gaat.
4 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 4 08-07-2009 08:55:47

Dagboek van een gastgezin (2)
Best spannend, zo’n eerste keer een paar onbekende kinderen drie weken in huis nemen. Maar na een paar dagen horen ze er al
helemaal bij. En mocht er dan toch iets zijn, dan sta je er als gastouder niet alleen voor. Voor vragen, tips en bij problemen is er een
vangnet: de mensen van de Stichting en de andere gastouders. En natuurlijk is het ook gewoon leuk om ervaringen te delen met
gelijkgestemden…
Vakantie 2008: wat een mooie ervaring
Begin juli was het zover. Er zouden twee
meisjes bij ons vakantie komen vieren. Andrea
(Andi) en Margit. In de weken voordat ze
kwamen werd de zolder opgeruimd en gezellig
gemaakt en vroegen we ons regelmatig af of de
meiden net zo nerveus zouden zijn als wij…
Op een zondagmiddag in juli kwam dan
eindelijk de bus aan op de Overtoom, met vele
vermoeide gezichtjes. We herkenden elkaar
al snel van de foto’s. Na wat te drinken en
informatie gekregen te hebben, gingen we dan
eindelijk naar ons (vakantie)huis. De meiden
keken hun ogen uit en er werd al heel wat
gekletst in het Hongaars. Het regende “Ooooh”
en “Aaaahh” en “Osto”. Na een bord soep en
wat brood wilden Andi en Margit graag op de
trampoline. Onze dochter Mariska moest ook
meedoen. Nog wat spelletjes en dan onder de
douche en naar bed.
Die maandag ging mijn man naar zijn werk
en Mariska naar school. Een hele dag met de
twee meiden alleen. Ik was er wat zenuwachtig
voor, maar het ging prima. De dames konden
zichzelf goed vermaken. De eerste week vloog
voorbij door de activiteiten die de Stichting
voor de hele groep georganiseerd had en ook
omdat wij op school en op het werk druk
waren om af te sluiten voor de vakantie.
In de tweede week bleven we ons verbazen
over de enorme hoeveelheden boterhammen
met dik boter, Penotti en hagelslag die ze naar
binnen kregen gewerkt. Bijna alles was lekker,
behalve broccoli, dat was “jakkie dakkie”.
We hebben in deze weken IJsselstein weer een
beetje opnieuw ontdekt door het enthousiasme
van Àndi en Margit. Kijken bij de molen, een
patatje op de markt, zwemmen in het zwembad,
naar een speelveldje, bezoek aan ome Ko,
naar de Nicolaaskerk, fi etsen (zonder verkeersregels!)
alles vonden ze geweldig.
Ook de uitstapjes verder weg vielen zeker in
de smaak, het strand, Avifauna, ze keken hun
ogen uit. Langzaam ontstond een sfeer van
vertrouwen en leerden we elkaar woordjes in
het Hongaars en Nederlands, dat zorgde voor
de nodige lachbuien!! Net als Mr. Bean op tv
trouwens. Over het algemeen zijn het leuke
gezellige weken geweest. Af en toe merkten we
aan Margit dat alles wel veel van haar vergde.
Dan kon ze een beetje vervelend doen tegen
Andi en Mariska. Gelukkig gebeurde dat maar
een enkele keer.
Wat echt een obstakel bleef, was de taalbarrière.
Deze kinderen worden op een bepaalde
manier in die paar weken heel “eigen”, maar
toch blijft het contact door de gebrekkige communicatie
oppervlakkig. Met handen en voeten
en wat Engels kwamen we een heel eind, maar
over meer persoonlijke zaken was geen contact
mogelijk (misschien i.v.m. heimwee ook maar
beter?). Wie weet is een cursus Hongaars nog
wel eens iets voor ons!
Ook na een dagje uit wil je van alles aan ze
vragen en zij willen ook wel vertellen, maar erg
duidelijk werd het meestal niet. Daarom was
het des te leuker om achteraf samen naar de
foto’s op de website van de Stichting te kijken.
De begeleiding van de Stichting was erg prettig.
We hadden meteen het gevoel dat we in een
warm bad stapten. Door andere gastoudergezinnen
werden we hartelijk ontvangen en we
kwamen er al gauw achter dat hier sprake was
van een echt samenwerkend team. Altijd kon
je voor advies of spulletjes bij de Stichting of
andere ouders terecht. Vele verhalen, foto’s en
ervaringen zijn er in die drie weken uitgewisseld.
Een fi jne groep mensen waar wij goede
herinneringen aan hebben.
Maar aan drie weken vakantie komt een eind
en na een daverende disco-avond met veel
optredens van de kinderen moesten we op
zaterdagochtend afscheid nemen van ‘onze’
kinderen. De bus werd door iedereen nagezwaaid
en tranen liepen over onze wangen…
Gelukkig konden we met de andere gastouders
nog even napraten over de afgelopen drie
weken. Deze zomer zullen er geen kinderen bij
ons in huis zijn, maar wie weet het volgende
jaar…?
Caroline, Mariska en Wout van Vliet,
IJsselstein
Juli 2009 5
11090_SRK09.indd 5 08-07-2009 08:55:49

Dagboek van een gastgezin (3)
Die kindervakanties werken aanstekelijk. Als vrienden, kennissen of buren twee van
die hartenbrekertjes in huis hebben gehad en je dat van dichtbij hebt meegemaakt,
dan komt onherroepelijk de dag dat je zelf ook voor de bijl gaat. De familie Verhoef
kan erover meepraten.
Onze eerste zomer met
twee Roemeense meisjes
Al enkele jaren hadden wij van dichtbij
meegemaakt dat twee kinderen uit Roemenië
vakantie vierden in Nederland bij familie en
kennissen. In 2008 hebben wij onze vakantie
erop afgestemd om in de eerste periode van de
zomervakantie thuis te zijn om zodoende ook
gastgezin te kunnen zijn.
De eerste kennismaking met de Stichting was
een huisbezoek van Karin en Petra waarbij we
informatie ontvingen en zij een indruk kregen
van ons gezin. Op 24 juni was de informatieavond,
waarbij we de namen en de foto’s kregen
van de twee meisjes die bij ons zouden komen.
De avond bij de familie De With was erg
gezellig, alsof je binnenviel op een verjaardag
in een grote warme familie. We ontvingen een
grote kopie-foto van Magdika van net 10 jaar
en Beata van 11 jaar, twee heel verschillende
meisjes. Meteen was er een uitwisseling wie
welke kinderen kreeg en werden nieuwsgierig
alle foto’s bekeken.
Zaterdag 12 juli werd de slaapkamer klaar
gemaakt. Caroline ging voor drie weken bij
haar zus op de kamer logeren en haar kamer
zou dan door Magdika en Beata gebruikt kunnen
worden. Een groot tweepersoonsluchtbed,
een doos met kleding voor de meiden en wat
persoonlijke dingen. We konden bijna niet
wachten tot ze alles zouden zien. De zondag
waren we nog niet eens zo gespannen, maar
toen het telefoontje kwam dat ze rond twee
uur in IJsselstein werden verwacht, begon het
toch te kriebelen. Wat een mooi gezicht, een
plein vol wachtende mensen en dan toeterend
een Connexxion bus met 42 kinderen. We
herkenden de meiden meteen en ze hadden
elkaar ook al gevonden in de bus. Met een rugzakje
en hun tasje met spullen gingen we eerst
binnen in het Fulco wat drinken. Een beetje
onwennig nog, je kon ze nog niet veel vragen
en uitleggen.
Eenmaal thuis liepen ze verbaasd door het huis
met zoveel kamers, een trap op en af, op en af.
En ze ontdekten al snel buiten de trampoline
en de fi etsen. Moe? Welnee, de lange busreis
leek alweer vergeten te zijn. De tomatensoep
lieten ze ’s avonds staan. Dan maar een boterham
met gebakken ei, dat lustten ze wel.
De eerste dagen ontdekten ze de omgeving,
de school van Caroline en Madeleine en de
winkels. Het liefst zouden ze iedere dag naar de
“supermarket” gaan. Ik nam ze mee om aan te
wijzen wat ze “jammie” vonden en wat “blèèh”.
Helaas zag het er op een verpakking net weer
anders uit dan in de pan of zoals in Roemenië,
want het is ons niet gelukt om ze groente te
laten eten. De aardappelen en vooral het vlees
smaakten prima en ook rijst en macaroni vonden
ze smakelijk. Met verbazing keken onze
meiden hoe ze een plak boter op hun brood
smeerden, en er in een maaltijd met gemak
twee ons worst doorheen ging.
Het klikte heel goed met onze meiden. Ze
deden veel spelletjes memory en ganzenbord
met elkaar en op de derde dag vroeg Madeleine
al of we volgend jaar weer Roemeense kinderen
krijgen.
Hoogtepunt van de eerste drukke week was
de familiedag bij de familie Van Vuuren. De
kinderen genoten ervan elkaar te zien en met
elkaar te spelen. Ook voor de gastgezinnen was
het erg gezellig om met elkaar bij te praten en
ervaringen te delen. Wat was dat goed geregeld
allemaal. Alleen het weer werkte niet echt mee,
maar binnen was genoeg ruimte en gezelligheid.
De eerste zondag kregen we te maken met
heimwee. Magdi, nog maar 10 jaar, had foto’s
van de familie bij zich. Wij vonden dat heel
leuk om te zien, maar voor haar gaven de foto’s
een gevoel van gemis. Gelukkig kon Beata dat
goed oplossen met de begeleiding. Ze verstopte
de foto’s in de keuken en vrolijkte Magdi weer
helemaal op.
De meiden keken echt uit naar de gezamenlijke
dagtochtjes met de Stichting. Vooraf werd er
drie keer van kleding gewisseld voordat de
defi nitieve keuze was gemaakt. We moesten
echt aangeven “fi ve minutes” anders waren ze
nooit op tijd klaar met frutselen. Het was wel
jammer dat je zo weinig hoorde hoe ze het
gehad hadden die dagen. Vaak keken we samen
een paar dagen later naar de foto’s op internet
en kregen we zo een indruk wat ze allemaal
hadden meegemaakt.
De eerste week was het weer nog niet zo mooi,
maar in de weken daarna werd het gelukkig
steeds beter en konden ze hier thuis lekker veel
buiten spelen en zwemmen. Eerst heel voorzichtig
met veel bandjes om aan je hand door
het water lopen. De laatste week kwam Wilma
uit haar werk en deden ze voor hoe goed ze al
konden zwemmen, van de kant af durfden te
springen en alleen van de glijbaan af durfden!!
Wat een heerlijkheid.
Een ander hoogtepunt was een middag naar
het strand. In de zee zwemmen, op het strand
spelen en lekker patat eten en natuurlijk veel
schelpen zoeken. Overigens alles wat de meisjes
vonden en kregen in de drie weken werd
bewaard. Hun tassen op hun kamer puilden uit
van spulletjes die waren verzameld.
De laatste donderdag was de discoavond.
Met vijf opgetutte meiden gingen we naar
de Schouw waar we genoten van veel mooie
acts door Hollandse en Roemeense kinderen.
Aan het eind van de avond ontvingen
de Roemeense kinderen allemaal een nieuwe
winterjas en de gastgezinnen werden bedankt
met een witte roos, een mooi moment.
Vrijdag was het tijd voor de allerlaatste keer
zwemmen, spelen en dan de tassen inpakken.
Alles kon gelukkig mee in de grote boodschappentas.
Zaterdagochtend was het al vroeg
opstaan en dan voor de laatste keer het ritje
naar IJsselstein. Ze hadden er zin in om weer
naar huis te gaan met veel mooie herinneringen,
veel foto’s en allerlei spulletjes. Wat zou ik
graag even om het hoekje hebben gekeken bij
hun thuiskomst!
Voor ons was deze vakantie een prachtige
ervaring en voor herhaling vatbaar. Het is wat
aanpassen, over je heen laten komen en helaas
valt de communicatie niet altijd mee. Maar je
krijgt er veel voor terug! Ik wil de organisatie
heel erg bedanken. Alles liep fantastisch en de
saamhorigheid voelt erg goed. Wij hopen dit
de komende zomer weer te ervaren.
Hartelijke groeten,
Anne en Wilma, Emmely, Caroline en
Madeleine Verhoef
6 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 6 08-07-2009 08:55:52

Vakantieverhalen (1)
Niet alleen de Roemeense kinderen genieten met volle teugen van
hun vakantie in Nederland, maar ook de begeleiders hebben de tijd
van hun leven. Izabella had dubbel geluk: in 1991 was ze hier als kind
en in 2008 als begeleider. Beide vakanties waren onvergetelijk voor
haar.
Een heerlijke herhaling
Ergens in februari hoorde ik dat ik
een van de leiders zou zijn die in de
zomer met 42 kinderen naar Nederland
zouden komen. Ik was blij en
opgewonden, maar tegelijkertijd ook
een beetje zenuwachtig. Zenuwachtig
omdat het een grote verantwoordelijkheid
was, blij omdat het mijn
tweede keer zou zijn (in 1991 was ik
als kind in Nederland) en ik zou de
ervaring van toen opnieuw kunnen
beleven.
Na veel voorbereidingen en een lange
reis kwamen we in Nederland aan.
En het was precies hetzelfde als in
1991. Fantastische families, lachende
gezichten en een beetje bange Roemeense
kinderen. Voor hen was het
een heel nieuwe ervaring en ik wist
precies wat ze voelden. Na de eerste
week, toen wij als leiders alle families
Vakantieverhalen (2)
bezochten zagen we andere gezichtjes,
iedereen was blij. Het was leuk
om al die families te bezoeken, ik heb
heel veel lieve mensen ontmoet.
Ik had zelf ook hele leuke gastouders
(ik wil ze graag bedanken voor hun
gastvrijheid). Zij maakten het mij zo
gemakkelijk mogelijk en ik voelde
me er erg thuis. Ik heb daar een hele
De vakantie in Nederland maakt op de kinderen een onuitwisbare
indruk. Jaren later weten ze zich nog haarscherp te herinneren hoe
het was. En stuk voor stuk vonden ze het geweldig.
Mijn reis naar Holland
In 2006 gingen we op reis naar
Holland. We gingen ’s ochtends vroeg
weg en we zijn heel vaak gestopt om
te rusten en te eten, totdat de reis
erop zat. Toen we in IJsselstein aankwamen
kregen we een warm onthaal
van de gastgezinnen. Ze waren
blij om ons te zien. Toen we de bus
uit kwamen ging ieder kind naar zijn
eigen gezin toe. Wij waren blij dat we
ons gezin zagen. We hebben veel over
onszelf gepraat om elkaar te leren
kennen. De naam van de moeder is
Ans en de vader heette Wim.
Een van de volgende dagen maakten
we met de hele groep kinderen een
leuk uitstapje. En toen we thuis
kwamen kwam een meneer ons een
PlayStation spel brengen. We hebben
hier heel vaak mee gespeeld. Samen
met onze familie gingen we ook
leuke tijd gehad en ze hebben me
meegenomen op gezellige uitjes.
Tijdens de uitjes die we samen met
de kinderen hebben gemaakt voelde
ik me zelf ook weer een kind, heerlijk
zorgeloos. Ik heb genoten van de
pretparken, de bootreis, de bowlingbaan
(dit was zelfs nieuw voor mij),
de familiedag en het discofeest.
Ik vond het allemaal geweldig, en
uiteraard de kinderen ook. Ik zag hun
ogen stralen van geluk, en aan het
eind van zo’n uitje wilden ze gewoon
niet naar huis toe gaan. Voor hen was
het een grote, unieke ervaring om de
zee te zien, een pretpark te bezoeken,
gewoonweg alles!
Hierbij wil ik de mensen die dat
allemaal georganiseerd hebben heel
hartelijk bedanken, omdat ik hierdoor
de kans heb gekregen om mijn
gastouders uit 1991 terug te zien en
de plaatsen waar ik toen geweest ben
(Madurodam). Ik hoop dat de organisatie
dit werk nog lang zal blijven
doen, en dat ze bij nog heel veel arme
Roemeense kinderen een lach op hun
gezicht zullen brengen. Bedankt voor
deze heerlijke ervaring!
Izsabella Szikszai
Sovata
vaak op pad. We zijn naar het strand
geweest en naar het zwembad. De
laatste dag voordat we weg gingen
was er een groot disco feest met hele
leuke spelletjes.
Ik weet nog goed hoe geweldig het in
Holland was en ik wil iedereen graag
bedanken dat ik de kans heb gekregen
om daar naartoe te gaan.
Csaba Barabas, Sovata
Naam: Izabella
Szikszai
Leeftijd: 27
Vakantiejaar: 2008
– begeleider
Naam: Csaba
Barabas
Leeftijd: 14
Vakantiejaar: 2006
Juli 2009 7
11090_SRK09.indd 7 08-07-2009 08:55:52

Naam: Andrea
Csaszar
Leeftijd: 14
Vakantiejaar: 2006
Naam: Renata
Denesi en Orsolya
Fulop
Leeftijd: 15 en 14
Vakantiejaar: 2005
Vakantieverhalen (3)
De vakantie in Nederland is voor de Roemeense kinderen zo indrukwekkend dat ze de kleinste details
herinneren. Schone straten bijvoorbeeld. En de naam van de hond.
Zomervakantie in Nederland
Op 1 juli kwam de dag waar ik zo
lang naar uitgekeken had. Onze reis
begon op die dag en het doel was
Nederland. We vertrokken vroeg in
de morgen en ik vond het heel spannend.
Wat zou ik gaan zien? Wat zou
ik gaan leren?
Ik deed er lang over om afscheid van
mijn ouders te nemen en toen de
bus wegreed moest ik toch wel even
huilen. We zijn door een aantal landen
gereden: Hongarije, Duitsland,
Oostenrijk en Nederland. Iedere vier
uur hebben we gepauzeerd. Na een
lange en vermoeiende reis kwamen
we in Holland aan. De gastouders
wachtten op ons. Mijn gastouders
waren John en Mieke. We namen
onze bagage mee en we kregen ergens
limonade te drinken.
Vakantieverhalen (4)
Renata en Orsoyla zijn een paar jaar geleden hier op vakantie geweest. Ze herinneren zich nog goed wat
ze allemaal gedaan hebben. En als ze erover vertellen dan klinkt er een klein tikje heimwee door in hun
verhaal.
Een supervakantie
In 2005 hebben we een hele interessante
en geweldig mooie vakantie in
Holland gehad. Met twee van onze
onderwijzers uit Sovata en twee
hele lieve begeleidsters uit Nederland
maakten we de lange reis naar
IJsselstein. Toen we aankwamen
werden we verwelkomd door onze
gastouders, de familie Bootsma.
We hebben in een café jus d’orange
gedronken. En daar kwamen we
erachter dat de buren van onze
gastouders ook twee meisjes uit
Roemenië te logeren kregen.
Toen we naar ons huis in Lopikerkapel
gingen, zagen we vanuit de auto
een prachtig landschap. We waren
heel blij dat we daar onze vakantie
gingen doorbrengen. Eenmaal thuis
hebben we onze bagage uitgepakt en
Ik weet nog dat de straten heel netjes
waren en dat er helemaal geen vuilnis
lag. De planten en tuinen waren ook
mooi. Het was een heel gezellig huis
in een mooie omgeving. Mijn familie
had een hond, Morris. En twee dochters:
Sanne en Lisa.
hebben we een ijsje gegeten op de
trampoline. Onze gastouders lieten
ons het hele huis zien en we kregen
een eigen kamer.
We hebben heel veel uitstapjes
gemaakt met onze familie. We gingen
naar het strand, naar het vliegveld,
naar de speeltuin, zwemmen, fi etsen
en boodschappen doen. We hebben
de grootouders ontmoet. Bij hen hebben
we voor het eerst lof gegeten.
Met de groep uit Sovata hebben we
ook leuke dingen gedaan. We hebben
gevaren en we zijn naar de kermis
geweest. We hebben nu een heleboel
heerlijke herinneringen, die niemand
ons meer afneemt. Het was jammer
dat het zo snel voorbij ging en dat we
weer naar huis moesten. We hebben
Het programma was geweldig.
Bijna elke dag gingen we wel ergens
naartoe. Ik herinner me nog goed
dat we naar Plaswijck gingen. Dat
was een hele leuke speeltuin met een
verkeerstuin. Op 10 juli hebben we
een boottochtje gemaakt. We hadden
een gids en dat was een heerlijke dag.
Ook zijn we naar Duinrell geweest.
We hebben tijdens onze vakantie een
heleboel interessante plaatsen gezien.
De vakantie eindigde met een
feestavond. Het was heel jammer dat
het zo snel voorbij is gegaan. Ik zou
heel graag nog een paar dagen in dat
heerlijke, mooie Nederland willen
doorbrengen.
Andrea Csaszar,
Sovata
drie heerlijke weken in Holland
doorgebracht, een tijd om nooit meer
te vergeten. Het houdt altijd een
plekje in ons hart.
Renata Denesi en Orolya Fulop,
Sovata
8 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 8 08-07-2009 08:55:55

Vakantieverhalen (5)
Szilvia was bijna vijf jaar geleden op vakantie in Nederland. Het dagboek dat ze bijhield leest ze nog regelmatig.
Maar om zich de warmte en gezelligheid van haar gastfamilie te herinneren heeft ze geen dagboek
nodig.
Vakantie in Holland
Mijn naam is Szilvia Panna Lázár.
Ik heb in 2004 een vakantie in
Holland doorgebracht. Ik ben nu
16 jaar oud, maar ik kan me de
geweldige tijd nog goed herinneren
toen ik de kans kreeg om samen met
andere kinderen daar naartoe te reizen
en allerlei leuke dingen te doen.
Een aantal gastvrije families nam ons
in huis en ze behandelden ons drie
weken alsof we hun eigen kinderen
waren. Mijn gastouders waren de
familie Schep uit Lopik. We werden
warm ontvangen, ze stonden al
ongeduldig op ons te wachten en
Sponsor(s) gezocht (1)
we waren blij met hun gastvrijheid.
We kregen een eigen kamer en alles
wat we nodig hadden en konden
bedenken. We mochten ook naar
huis schrijven. Het is nu heel leuk om
mijn dagboek terug te lezen en terug
te denken aan deze heerlijke reis.
Al mijn kinderwensen werden
werkelijkheid. Ik heb pretparken,
speeltuinen en bezienswaardigheden
bezocht, een geweldig programma.
En nadat ik daar ben geweest, heb
ik nog steeds contact met mijn
Hollandse familie. Ze zijn me
thuis komen opzoeken toen ze in
Roemenië waren. We konden goed
met elkaar praten, want ze spraken
goed Engels.
Ik wil iedereen die dit hulpproject
voor kinderen ondersteunt heel
hartelijk danken. Zij hebben voor
mij een fantastische, onvergetelijke
vakantie mogelijk gemaakt.
Dus organisatoren, gastfamilies, buschauff
eurs en iedereen die geholpen
heeft : dank u wel!
Groetjes, Szilvia
In Roemenië worden wij gezien als rijke westerlingen. Er bereiken ons zo nu en dan ook verzoeken om
sponsoring. Wij bekijken die verzoeken natuurlijk uiterst kritisch. Ze moeten passen bij de doelstellingen
van de Stichting, het moeten geen gewone bedelbrieven zijn en de indieners moeten zichzelf ook tot het
uiterste inspannen om hun situatie te verbeteren. Kortom, het verzoek wordt aan alle kanten gewikt en
gewogen voordat we het aannemen en op zoek gaan naar een sponsor.
Wie helpt Aniko (4 jaar)?
Aniko is doof geboren. Het soort
doofh eid dat niet met een hoortoestel
te verhelpen is. Om haar een betere
kans te geven in het leven hebben de
ouders van Aniko haar laten opereren.
Ze heeft een implantaat gekregen.
En dat kostte heel veel geld. Geld
dat haar ouders niet hadden, maar ze
verkozen een beter leven voor hun
kind boven hun eigen welzijn.
Aniko’s ouders zijn nog heel jong, nu
27 jaar. Het is zwaar om als je zo jong
bent een kind met een handicap te
krijgen. Maar zodra zij merkten dat
Aniko doof was, hebben ze alles op
alles gezet om haar te kunnen laten
opereren. En nu spannen ze zich tot
het uiterste in om de schulden die
ze hebben moeten maken terug te
betalen.
De operatie kostte 30.000 euro. Door
naar Hongarije te verhuizen en daar
te gaan werken hebben ze een ziektekostenverzekering
kunnen afsluiten.
Die dekte de kosten voor het verblijf
in het ziekenhuis en de operatie.
Wat ze zelf moesten betalen was het
implantaat en de onderzoeken.
In totaal was dat 3.000.000 forint.
De moeder was kleuterjuf in Sovata
en de scholen in Sovata hebben
verschillende acties en inzamelingen
voor Aniko gehouden. Die hebben
in totaal 1.000.000 forint opgebracht.
Van een aantal mensen in Hongarije
hebben ze 450.000 forint geleend.
Toen bleef er nog 1.550.000 forint
aan schuld over. Die wordt door
de verzekeringsmaatschappij in de
komende jaren van het salaris van de
vader ingehouden.
Na aft rek van de kosten voor de verzekering
houden ze een maandelijks
inkomen over van 170.000 forint.
Hier gaat 100.000 forint af voor de
huur en 40.000 forint voor de afl ossing
van de schuld aan de mensen
waar ze die 450.000 van geleend hebben.
Dan blijft er 30.000 forint over
om van te leven, voor twee volwassenen
en inmiddels twee kinderen,
en van die 30.000 forint moeten ze
ook nog de kosten betalen van de
logopedist, waar ze dagelijks naartoe
moeten om Aniko te leren praten.
Dat is eigenlijk niet te doen.
Ze klagen niet, ze werken heel hard
om hun schulden terug te betalen
en ze verdienen het om geholpen
te worden. Waar we naar zoeken is
één of meer sponsors, die (in totaal)
1.500 euro willen doneren. Daarmee
kan de 450.000 forint die de familie
van verschillende mensen geleend
heeft afb etaald worden. Doordat ze
die afl ossing dan niet meer hebben
houden ze een redelijk bedrag over
om van te leven.
Wilt u de ouders van Aniko helpen?
Neem dan contact op met een van de
bestuursleden van de Stichting. Zie
voor de contactgegevens de colofon.
Naam: Szilvia
Panna
Leeftijd: 16 jaar
Vakantiejaar: 2004
Juli 2009 9
11090_SRK09.indd 9 08-07-2009 08:55:59

Kindervakantie 2008
10 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 10 08-07-2009 08:56:00

Juli 2009 11
11090_SRK09.indd 11 08-07-2009 08:56:12

Sponsor(s) gezocht (2)
Ook de wat grotere kinderen hebben soms een steuntje in de rug nodig. Om een
kind te laten studeren moeten de ouders ongeveer 700 euro per jaar bijdragen. Dat is
voor het gemiddelde Roemeense gezin heel veel geld. Voor ons is het ook een aardig
bedrag, maar een roker geeft hier meer uit aan sigaretten. We zoeken voor Kinga een
of meer sponsors die ervoor willen zorgen dat ze haar studie af kan maken. Voor één
sponsor komt dat neer op ongeveer 13,50 per week. Maar meerdere sponsors voor een
kleiner bedrag zijn ook welkom. Hieronder haar verhaal.
Studiefonds voor Kinga
Van: Kinga Izabella Kacsó
Aan: Roemeense Kinderhulp
Beste Roemeense Kinderhulp,
Mijn naam is Kinga Izabella Kacsó. Ik woon
in Sovata, ben 19 jaar oud en studeer aan de
‘Petru Maior’ universiteit in Targu-Mures. Ik
wil graag advocaat worden.
Ik zit in mijn eerste studiejaar en mijn ouders
hebben het erg zwaar, omdat hun salaris eigenlijk
te laag is om mijn studie te bekostigen.
Studeren is duur, zo moet ik moet studiegeld
aan de universiteit betalen en de huur van een
kleine kamer omdat ik doordeweeks in een
fl at verblijf in Tirgu Mures. De universiteit is
in een andere stad en in het weekend kom ik
terug naar huis. Ik heb het heel erg naar mijn
Leven in Sovata, Roemenië (1)
Roemenië kent veel kleine en grote feestdagen. Van eenvoudige gebeurtenissen wordt,
met veel gevoel voor traditie, iets bijzonders gemaakt voor klein en groot. Zo geniet
de Waldorf kleuterschool in de herfst van de druivenoogst.
De druivenoogst met de
Waldorf kleuterschool
Op een mooie herfstdag, met een heerlijk
zonnetje, gingen de kinderen van de Waldorf
kleuterschool en hun ouders naar de tuin voor
een feestelijk uitje: de druivenoogst. Iedereen
nam fruitmanden mee. De kinderen waren
uitgelaten, omdat ze wisten dat ze een leuke
middag vol met verrassingen zouden krijgen.
zin op deze school en ik wil mijn opleiding heel
graag afmaken, echter mijn ouders kunnen het
bijna niet meer opbrengen om mij hiermee te
ondersteunen.
Ik hoorde over jullie stichting en ik hoop dat
jullie mij op de een of andere manier kunnen
helpen om deze opleiding te blijven volgen.
Voor een heel jaar studiegeld plus kamerhuur
betaal ik ongeveer 700 euro. Ik zou jullie erg
dankbaar zijn als jullie me kunnen helpen.
Alvast heel erg bedankt,
Kinga
Wilt u Kinga helpen, neem dan contact op met
een van onze bestuursleden. Zie de colofon hoe u
ons kunt bereiken.
Toen ze in de tuin aankwamen begonnen de
ouders, vooral de vaders, een plek voor de
druiven in te richten. Ze hadden een hele grote
kuip meegenomen, waar de druiven in geperst
zouden worden.
Dan begint het echte werk. Alle jongens en
meisjes rennen in het rond om druiven te plukken
en iedereen haast zich om de kuip te vullen.
Ze weten dat, als de kuip vol is, het leukste
deel van de middag begint: de druiven worden
geperst en ze kunnen het sap gaan proeven.
Het sap was erg lekker, iedereen genoot ervan.
Natuurlijk waren de moeders niet vergeten
om ook allerlei lekkers mee te nemen, om de
middag nog leuker te maken. De volwassenen
en de kinderen namen de tijd om met elkaar te
praten en te spelen.
Het was een heerlijke middag omdat we samen
waren, we genoten van de omgeving en van
wat de natuur ons gaf en we brachten tijd met
onze kinderen door.
Zsuzsa Varga
Kleuterjuf op de Waldorf kleuterschool
12 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 12 08-07-2009 08:56:28

Pro Sovata projecten (1)
Naast de meer bekende projecten als de pakkettenactie, Tinkerbell en de kindervakanties
ondersteunt de Stichting Roemeense Kinderhulp ook Pro Sovata, onze zusterstichting
en vrijwilligersorganisatie in Roemenië, bij haar activiteiten. Zo biedt Pro
Sovata bijvoorbeeld hulp aan tieners die een opleiding willen volgen, maar daar zelf
niet de middelen voor hebben.
Dubbel geluk
Door de ondersteuning van Jon Karelse
Intercoiff ure in IJsselstein is het ook afgelopen
jaar weer mogelijk geweest twee meisjes een
kappersopleiding te laten volgen. Door het
oprichten van een studiefonds dat door deze
IJsselsteinse kapsalon mogelijk is gemaakt,
heeft de Stichting voor het tweede achtereenvolgende
jaar twee meisjes een kappersvervolgopleiding
kunnen laten volgen.
Emoke Lukacs en Laura Margit Moga kregen
Pro Sovata projecten (2)
In december 2008 werd er weer een kerstmarkt
georganiseerd. Dit jaar was er gekozen voor
zelfs twee dagen, omdat er vorig jaar meer
aanvragen waren van kraamhouders dan dat er
ruimte was.
De eerste markt werd georganiseerd op 13
december, de tweede op 20 december. Voor
beide data waren de kramenplaatsen uitverkocht,
waarmee duidelijk was dat het een goed
dit jaar de mogelijkheid om zich te bekwamen
in het kappersvak, manicure en pedicure.
Door onze zusterorganisatie Pro Sovata worden regelmatig in Roemenië zelf activiteiten
georganiseerd. De kerstmarkt is één goed voorbeeld hiervan. De kraamhouders
geven die dag 10% van hun inkomsten aan Pro Sovata. Voor Tinkerbell zijn deze
inkomsten van de kerstmarkt samen met de winst van hun eigen kraam een mooie
aanvulling op de lokale donaties.
Kerstmarkt in Sovata
idee is geweest om het aanbod uit te breiden.
Vanuit Sovata kwamen er 15 deelnemers en de
overige kwamen uit de buurtgemeentes Kibed
en Chindari, die vooral oude volkskunst op de
markt verkochten.
De kramen stonden vol met artikelen,
huisgemaakte koekjes, kaarten, cadeautjes en
kerstversieringen. Onze (Tinkerbell’s) kraam
stond ook helemaal vol. Erika en Gyongyi, de
Afgelopen januari hebben Emoke en Laura
de cursus met succes afgerond. Emoke heeft
ondertussen al werk gevonden en Laura is
zoekende naar een werkgever. Mede door de
ondersteuning van Jon Karelse hebben deze
meisjes meer mogelijkheden gekregen om aan
hun eigen toekomst te werken.
In Sovata heeft de studiefi nancieringsmogelijkheid
bekendheid gekregen en zijn er al nieuwe
aanvragen binnengekomen, ook voor andere
opleidingen. De Stichting is nu op zoek naar
bedrijven of instellingen die door een sponsorbijdrage
te leveren aan dit fonds, kinderen in
Sovata een studiebeurs willen bieden. Mocht
uw bedrijf of instelling hiervoor interesse hebben
en graag meer informatie ontvangen, neem
dan contact op met een van onze bestuursleden
(zie colofon).
moeders uit Tinkerbell, hadden samen met de
oudere kinderen een heleboel mooie dingen
gemaakt. Ik weet dat ze er een heleboel tijd
in gestoken hebben om mooie handgemaakte
spullen te maken. Isabella, Zsuzsa, Andrea en
Noemi hadden dit jaar ook hard gewerkt om
de kraam te vullen met een heleboel mooie en
goed verkoopbare producten. De beide Kati’s
probeerden ze nu te verkopen.
We hebben weer bewezen dat we een bijdrage
kunnen leveren. Misschien niet heel groot,
maar het heeft ons weer dichter bij elkaar
gebracht omdat we iets SAMEN deden. Ik denk
dat dit precies is wat het betekent om een grote
familie te zijn, en dat is wat we proberen te zijn.
Katalin Király,
Sovata
Juli 2009 13
11090_SRK09.indd 13 08-07-2009 08:56:33

Pro Sovata projecten (3)
Pro Sovata probeert niet alleen geld in te zamelen, maar ook activiteiten te organiseren
die ervoor zorgen dat kinderen in contact blijven met, en trots zijn op, hun eigen
cultuur. Gabriella Mihaly, Katalin Kiraly en Zsuzsa Varga vertellen over het Herfstfeest
dat gevierd is op de dansclub van Pro Sovata.
Dansclub – Het Herfstfeest
In oktober, als de druivenpluk afgelopen is, dan
hoort daar normaal gesproken een groot feest
bij. In onze cultuur wordt in deze tijd van het
jaar dan een herfstfeest georganiseerd, en we
noemen dat ‘Het Druivenbal’. Dan komen een
heleboel mensen bij elkaar om te volksdansen
en om traditionele spelletjes te spelen.
De meeste mensen komen dan ook in klederdracht.
En er worden muzikanten uitgenodigd
om onze traditionele liedjes te vertolken.
De Dansclub voor kinderen in Sovata organiseerde
ook dit jaar weer Het Druivenbal.
Pro Sovata projecten (4)
Pro Sovata staat open voor nieuwe ideeën. Vanuit Nederland waren een aantal suggesties
aangedragen voor nieuwe creatieve workshops en leerzame activiteiten voor
kinderen. In een kort verslagje vertelt Katalin ons over het resultaat hiervan.
Een nieuwe activiteit in de
Funhouse-club
De Funhouse-club heeft in de afgelopen jaren
al meerdere seizoenen gewerkt in Sovata. In
eerste instantie waren we te gast in klaslokalen
van scholen. Met de komst van het nieuwe
klaslokaal in het Waldorf kinderdagverblijf dat
door de Stichting Roemeense Kinderhulp is
gebouwd, hebben we nu de beschikking gekregen
over een eigen ruimte.
We hadden gepland om in november te beginnen
met een nieuw seizoen van de Funhouseclub.
Omdat het nieuwe lokaal van het Waldorf
We hebben kinderen van verschillende scholen
uitgenodigd en er waren muzikanten die voor
een onvergetelijke avond zorgden. De zaal was
versierd met druiven en er stonden manden
vol met dit fruit.
Het bal begon met bijzondere liedjes en
dansen. Alle kinderen waren aan het dansen
en een aantal had zelfs voor deze gelegenheid
onze nationale klederdracht aangetrokken.
Er werden ook een heleboel spelletjes gedaan.
De leukste daarvan is ‘het stelen van druiven’,
waarbij iedereen druiven moet stelen en gepakt
kinderdagverblijf nog niet klaar was, besloten
we om er met de vrijwilligers op uit te gaan
om bij diverse vakmensen te gaan kijken hoe
zij hun beroep hebben gemaakt van het maken
van verschillende producten.
Met een groep van vijf mensen gingen we o.a.
naar Chendu. We hadden gehoord dat we daar
een aantal mensen konden vinden die dingen
maakten van bladeren van maïsplanten.
We hadden zo een afspraak gekregen met een
oude dame, Erzsike genaamd, die ons liet zien
hoe je van alles van deze plant kan maken.
Bloemen, kerstversieringen, manden, ballen.
Het was interessant om te zien hoeveel werk er
in een mand ging zitten en om het hele proces,
vanaf het uitzoeken van de bladeren tot het
afgewerkte product, te volgen. We hebben een
heleboel van haar kunnen leren dat we straks
weer in onze Funhouse-club goed kunnen
gebruiken. Ook zullen we Erzsike in een van
onze volgende Funhouse-club dagen uitnodigen
om een keer les te komt geven.
Begin december hoorden we dat een aantal
leerkrachten zeer geïnteresseerd was in onze
kan worden door de ‘bewakers’, die ze dan
moeten straff en. Na afl oop van de spelletjes en
dansen, mogen de kinderen de druiven opeten
en meenemen naar huis. Het was een heel leuk
feest en we zijn blij dat we op deze manier de
cultuur van onze voorvaderen kunnen doorgeven
aan onze kinderen.
Katalin Király,
Sovata
handwerk activiteiten in de Funhouse-club van
Pro Sovata. Om hen ook meer te betrekken in
onze activiteiten, hebben we vervolgens een
workshop ‘Werken met stro’ georganiseerd.
Daarvoor hebben we Borbala uitgenodigd,
een vrouw die expert is in het maken van
kerstversieringen van stro. Ze heeft ons geleerd
hoe we het stro moesten voorbereiden voor de
bewerking door het nat te maken. Uiteraard
heeft ze voorgedaan hoe we een aantal fi guren
moesten maken.
De meest populaire voorbeelden waren gezien
de naderende kerst uiteraard de engeltjes en
sterren, die we als versiering in de kerstboom
konden hangen. Alle deelnemers waren blij
dat ze de cursus gedaan hadden en dat ze nu
decoraties uit natuurlijke materialen kunnen
maken.
Katalin Király,
Sovata
14 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 14 08-07-2009 08:56:35

Pro Sovata projecten (5)
De Baby-Mummy club is een van de activiteiten van Pro Sovata,
die iedere keer weer op enthousiaste deelnemers kan rekenen.
Het helpt moeders om op een goede manier met hun kind om
te gaan en vervult daarnaast ook een sociale functie, doordat
moeders elkaar daar kunnen ontmoeten. Katalin Kiraly vertelt
over de eerste bijeenkomst in 2009.
De Baby-Mummy
club begint met een
nieuw seizoen!
In de middag van 12 januari werd het klaslokaal van de Waldorf groep
klaargemaakt voor de eerste bijeenkomst van der Baby-Mummy club
bijeenkomst van dit jaar. De organisatoren, Izabella Szikszai, Zsuzsa
Varga and Gabriella Mihaly, hebben tweewekelijks bijeenkomsten
gepland voor moeders en hun baby’s van tussen 0 en 3 jaar oud.
Ze willen de moeders tonen hoe ze hun kinderen dingen kunnen leren
door spelletjes te spelen, te zingen en plezier te hebben. En ze willen
ze vertellen hoe ze voor hun kind moeten zorgen, wat de meest voorkomende
gezondheidsproblemen zijn en wat ze moeten weten over de
dagelijkse routine van hun kind. Voor het bespreken en uitleggen hiervan
worden specialisten, doctoren en verpleegsters uitgenodigd.
Gezocht (1)
Enthousiaste vrijwilliger voor
organisatie collecte!
Voor de organisatie en administratie van de collecte in Lopik en
Benschop zoeken we nog een enthousiaste vrijwilliger. Vorig jaar heeft
Th ea Bosch voor het eerst de organisatie op zich genomen, maar zij kan
nog wel wat extra hulp gebruiken. Heb jij rond de collecteperiode
(23 – 30 augustus) een paar uurtjes over? Meld je dan aan!
Th ea Bosch Karin en Edwin Mentink
0348-553236 030-6886128
bosc2808@planet.nl info@roemeensekinderhulp.nl
Gezocht (2)
Vrijwilligers gezocht
Wij zouden graag in contact komen met mensen die ons bij een of meer
activiteiten willen helpen. Vooral voor de volgende activiteiten zoeken wij
nog dringend nieuwe medewerkers:
• Verkoop van loten bij familie, vrienden, verenigingen en
werkomgeving
• Collectanten voor IJsselstein (vooral Zenderpark!), Benschop en
Lopik
Maar ook voor andere activiteiten zoals voor onze bazaar/rommelmarkt,
braderie, inladen van de vrachtwagens etc., is uw hulp van harte welkom.
Als u de medewerkers, die deze activiteiten met veel plezier uitvoeren,
een handje wilt helpen, verzoeken wij u contact op te nemen met een van
de bestuursleden (zie colofon).
In de eerste bijeenkomst hebben de organisatoren uitleg gegeven over de
onderwerpen die in de volgende bijeenkomsten zullen worden behandeld.
Tevens maakten de moeders en baby’s verder kennis met elkaar
door wat gezamenlijke activiteiten. Iedereen had veel plezier, de moeders
hebben kinderliedjes geleerd en samen met de kinderen gespeeld. Ze
hadden ook nog tijd om wat met elkaar te praten onder het genot van
een kopje thee. De eerste Baby-Mummy club van dit jaar was weer een
succes, en heeft voor de deelnemers de basis gelegd om de vraag ‘Hoe
voed ik mijn kind goed op?’ later te kunnen beantwoorden.
Katalin Király,
Sovata
Gezocht (3)
Artikelen voor kinderdagverblijven:
• vouwblaadjes, stift en, potloden, pennen, passers, linialen,
kleurpotloden, scharen, plakband, lijmstift en, plaksel
• gekleurd en wit papier
• kerstversiering
• verfk wastjes
• crêpepapier
• verf, plasticine
Artikelen voor het basis- en voortgezet onderwijs:
• kantoorartikelen (paperclips, pennen, scharen, nietmachines, nietjes,
etc.)
• knutselartikelen voor de lagere scholen (gekleurd papier, lijm,
plaksel, scharen, vouwblaadjes, stift en, potloden, pennen, passers,
linialen, kleurpotloden, gummetjes, schrift en, etc.)
• educatieve video’s (Engels gesproken)
• (elektrisch) gereedschap (boormachine, cirkelzaag, hamers,
s chroevendraaiers, etc.)
• gebruiksmaterialen voor natuur- en scheikunde onderwijs (bekers,
reageerbuisjes, etc.)
• biologiemodellen en -posters
• handballen, voetballen en volleyballen
• tafeltennis benodigdheden (batjes, ballen, net)
• voetbalschoenen
• turn- en atletiekschoenen
• kopieerapparatuur en -materialen
• pc’s (minimaal Pentium-IV of hoger) en printers
• leerzaam speelgoed voor 7-10 jarigen (Lego, Meccano, Knexx)
De aangeboden zaken moeten in goede staat zijn en bij apparatuur het
liefst voorzien zijn van de bijbehorende instructieboekjes.
Juli 2009 15
11090_SRK09.indd 15 08-07-2009 08:56:39

Activiteiten van de Stichting (1)
Tinkerbell draait natuurlijk niet op liefde alleen. Er zijn inkomsten nodig om de uitgaven te kunnen dekken. In Roemenië worden
allerlei initiatieven ontplooid, en ook hier in Nederland proberen we manieren te verzinnen om fondsen te werven. Een van die
manieren is het benefi etconcert dat afgelopen jaar in het Fulco werd gegeven. Het is een daverend succes geworden dat van het
publiek vele lovende woorden kreeg. Aanleiding dus om hiervan een terugkerend evenement te maken.
Benefi etconcert voor Tinkerbell
De kaartjes waren al lang uitverkocht, maar op
de avond zelf stond er toch nog een rij bij de
kassa. Dat leek een voorteken te zijn. De avond
overtrof inderdaad alle verwachtingen. Chiel
van Praag presenteerde en praatte de verschillende
onderdelen aan elkaar. De aft rap werd
gedaan door Karin, in een tweegesprek met
Chiel van Praag. Chiel stak hierbij zijn bewondering
voor haar jarenlange inzet en doorzettingsvermogen
niet onder stoelen of banken.
Daarop volgde een fi lm over Sovata en over de
activiteiten van de Stichting. De fi lm gaf een
goed beeld van Tinkerbell, het toeristenbureau,
het hulpgoederentransport, de kinderdagopvang
en de kindervakanties. Het maakte duidelijk
wat de Stichting allemaal al bereikt heeft ,
maar tegelijkertijd ook dat er nog heel veel
te doen is. ‘Een beeld zegt meer dan duizend
woorden’ is het gezegde. En dat bleek ook zo
te zijn. De aanwezigen waren duidelijk onder
de indruk van de omstandigheden waaronder
de kinderen daar opgroeien. “Daar bent u even
stil van”, merkte de presentator terecht op.
Hierna verzorgde Fulco's Regionaal Mannenkoor
een meeslepend optreden, waarbij ze het
publiek volledig wisten te bespelen. Het koor
werd gevolgd door burgemeester Patrick van
den Brink. Als lid van het comité van aanbeveling
was hij graag bereid om een woordje te
houden. Ook hij was onder de indruk van de
fi lm. “Het maakt je klein en dankbaar voor
wat we hier hebben” zei hij in zijn toespraak.
Hij legde verband tussen het thema ‘mensen
maken het verschil’, dat in zijn nieuwjaarstoespraak
verweven was, en de activiteiten van
de Stichting. Om een kind in Roemenië een
maand te onderhouden is maar een paar euro
nodig, "dat stemt je wel tot nadenken".
De burgemeester steunt het werk van de
Stichting van harte en hij hoopte dat de
aanwezigen zijn voorbeeld zouden volgen.
Henk Wieman nam een fl ink deel van het
muzikale programma voor zijn rekening
met een aantal wervelende optredens. De Jos
Dostra dansers dansten een klassiek ballet op
het toepasselijke Tinkerbell’s Adagio. Vervolgens
was het de beurt aan de jonge muzikanten
Jang Mi op keyboard en Marten Boers op
viool. Onder begeleiding van het strijkkwartet
en Henk Wieman brachten zij twee nummers
ten gehore. Wieman sloot af met een aantal
anekdotes over zijn muziek, waarbij hij het
publiek betoverde met bijzondere nummers.
Onder het laatste nummer werden nog een
aantal beelden uit Sovata getoond.
De avond werd afgesloten met de veiling van
een aantal kunstwerken en cadeaus. Uiteindelijk
heeft de avond ruim vijft ig nieuwe donateurs
opgeleverd. Van deze donateurs hebben
er 39 getekend voor een jaarlijkse bijdrage van
totaal ruim tweeduizend euro. De avond zelf
bracht ook nog eens 5000 euro op, dus in totaal
7000 euro. "Dit is meer dan we hadden durven
hopen", zei Edwin hierover. "Op deze manier
moeten we toch minimaal één extra kind in het
kindertehuis kunnen opvangen".
16 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 16 08-07-2009 08:56:41

Activiteiten van de Stichting (2)
De kinderhulp van de Stichting reikt verder dan de direct zichtbare acties als het
pakkettentransport en Tinkerbell. Er zijn nog veel meer gebieden waar de Stichting
een steentje aan bijdraagt. Het kinderdagverblijf is één van die onderdelen.
Day Care Centre
De gemeente Sovata heeft een kinderdagverblijf
waar dagelijks ca. 150 kinderen worden
opgevangen terwijl ouders of verzorgers werken.
De leeft ijd van de kinderen varieert van
4 tot 7 jaar. Het centrum is geopend van 8 uur
’s morgens tot 6 uur ’s avonds en heeft 6 klassen.
Omdat Sovata in Transsylvanië ligt is de
spreektaal Hongaars. Een minderheid spreekt
Roemeens; voor die kinderen is een aparte klas
gemaakt.
Naast deze bestaande klassen is er nóg een
aparte klas. Een beetje een buitenbeentje
in dit kinderdagverblijf. Er wordt hier niet
volgens het algemene nationale schoolprogramma
gewerkt, maar op basis van de ‘Vrije
School’ principes van Rudolf Steiner. Ook wel
‘Waldorf ’ systeem genoemd. Deze klas wordt
gesponsord door de Stichting Roemeense Kinderhulp.
De juff en zijn Izabella en Zsuzsa.
Omdat de kinderen de hele dag op het kinderdagverblijf
doorbrengen, krijgen ze daar ook
te eten. Als lunch wordt er een warme maaltijd
verstrekt. ’s Morgens en ‘s middags krijgen ze
boterhammen en fruit. Voor het eten moeten
de ouders wel betalen; per kind is dat ca. 30
euro per maand.
Na de lunch gaan alle kinderen slapen.
Daarvoor zijn in het lokaal allemaal kinderopklap-stapelbedjes
geplaatst. Prachtig om te
zien en reuze handig gemaakt door een lokale
timmerman. De realisatie hiervan is gedaan
met hulp van de Stichting.
In de Vrije School-methode is er veel aandacht
voor de individuele ontwikkeling van elk kind,
waarbij de nadruk ligt op de vrije keuze en
de creatieve ontwikkeling. Naast zingen en
muziek maken is er veel tijd voor verhaaltjes
voorlezen. Een ander belangrijk onderdeel
is de buitenlucht. Zomer en winter gaan de
kinderen elke dag een tijdje naar buiten.
De belangstelling in Sovata voor kinderopvang
is groot. Er zijn lange wachtlijsten, en niet ieder
gezin heeft een oma of opa in de buurt wonen
die voor de opvang kunnen zorgen. Dat heeft
geresulteerd in een project dat de Stichting
heeft gesponsord. De klas van Izabella en
Zsuzsa is namelijk vergroot! De ruimte voor
de 25 kinderen in die klas is bijna verdubbeld.
Dat is maar goed ook, het was er wel heel erg
benauwd geworden met zoveel kinderen. De
realisatie is uitgevoerd in samenwerking met
de gemeente Sovata, waarbij ieder een deel van
de kosten voor zijn rekening heeft genomen.
Buiten schooltijd wordt het lokaal regelmatig
gebruikt door Pro Sovata, onze lokale Stichting.
Onder leiding van Izabella en Zsuzsa kunnen
kinderen vanuit Sovata komen om hier te
spelen en te knutselen. Dat levert mooie spullen
op voor de kerst- en paasmarkt en weer wat
geld waarmee iets extra’s kan worden gedaan
in de creativiteitsclub (Funclub). Bovendien
wordt de ruimte door Pro Sovata ook regelmatig
gebruikt voor de Baby-mammyclub en
de informatie bijeenkomsten die zij in Sovata
organiseert.
Volgens de methode van Rudolf Steiner wordt
er zoveel mogelijk gewerkt met natuurlijke
materialen. Plastic speelgoed zie je er dan ook
niet. Speelgoed van hout en blokken zijn er
te over. Ze werken niet met stift en, maar met
kleurpotloden.
Het gemeentelijke kinderdagverblijf heeft een
beperkt budget. In de praktijk betekent dit
dat er erg weinig geld is voor materiaal en dat
kinderen materiaal mee moeten nemen van
thuis – en daar is ook meestal niet zoveel. Het
Day Care Centre wordt gelukkig gesponsord
door de Stichting, en bij het jaarlijkse goederentransport
is er veel materiaal waar ze heel
blij mee zijn. Elk jaar zijn er weer bedrijven en
particulieren die zorgen voor een aanvulling
van de voorraad knutselmateriaal. Maar er is
ook elk jaar weer veel behoeft e aan dit soort
materiaal. Wat ze bijvoorbeeld altijd kunnen
gebruiken:
• Gekleurd papier
• Vilt in diverse kleuren
• Houten speelgoed
• Waterverf
• Blokfl uiten (hout)
• Kleurpotloden
• Raffi a
• Klei
Tijdens ons bezoek in februari 2009 is de
nieuwe ruimte in het Day Care Centre offi cieel
geopend. Door een delegatie van het Waldorf
onderwijs uit Hongarije, de burgemeester van
Sovata en in aanwezigheid van Karin en Edwin
Mentink als vertegenwoordigers van de Stichting
Roemeense Kinderhulp, werd de nieuwe
ruimte op feestelijke wijze in gebruik genomen.
De burgemeester van Sovata, Peter Ference,
gaf in zijn speech aan erg blij te zijn met de
Juli 2009 17
11090_SRK09.indd 17 08-07-2009 08:56:41

samenwerking met de Stichting Roemeense
Kinderhulp. Doordat meerdere partijen in het
belang van de kinderen hebben samengewerkt,
is in drie jaar een geweldig resultaat neergezet
waarmee uiteindelijk het gehele kinderdag-
Activiteiten van de Stichting (3)
In oktober werd vanuit de Stichting Roemeense
Kinderhulp de vraag gesteld of ik
naar Sovata zou willen gaan om seksuele
voorlichting te geven. Deze voorlichting ligt
in de lijn van m’n studie, ik doe de opleiding
Gezondheidswetenschappen. Het idee sprak
mij vooral aan omdat er veel kinderen in een
kindertehuis terechtkomen omdat ouders niet
voor hen kunnen zorgen. In mijn ogen kan je
beter voorbehoedsmiddelen gebruiken om dit
te voorkomen.
Voorafgaand aan de reis richting Sovata moest
er eerst het een en ander geregeld worden:
demonstratiepakketten met allerlei anticonceptiemiddelen,
het vertalen van een handboek
hoe je seksuele voorlichting kunt geven etc.
verblijf en uiteraard de bevolking van Sovata
erg mee is geholpen. Mede door de nieuwe
leermethode is het kind veel meer centraal
komen te staan en zijn bij veel leraren de ogen
geopend voor het wel erg starre Roemeense
Daarnaast moest er natuurlijk contact gelegd
worden met de mensen in Roemenië, die uiteindelijk
een mooi programma in elkaar hebben
gezet. Ik ben hen daar erg dankbaar voor.
Op 13 februari was het dan eindelijk zover,
samen met de familie Mentink op naar Sovata.
Na een goede vlucht werd ook ik warm
onthaald in het familiekindertehuis en later
bij de familie Gal. Ik verbleef tijdens deze
week namelijk bij Kato, de psycholoog van
Tinkerbell en haar moeder. Het doel van deze
week was om meer aandacht te creëren voor
seksuele voorlichting en daarmee het taboe
proberen te doorbreken. Daarnaast wilden wij
jongeren informeren over SOA’s en diverse
anticonceptiemethoden. Door samen met Kato
schoolsysteem. Samen met Edwin Mentink
werd een symbolische openingshandeling verricht
door een lint bij de entree van de ruimte
door te knippen.
Seksuele voorlichting in Roemenië. Een beetje de ‘ver van mijn bed show’ voor de Stichting? Vinden wij niet. Er is niets beter voor
het welzijn van kinderen dan gewenst en geliefd te zijn door hun ouders. En hoe zorg je ervoor dat kinderen gewenst zijn? Door
de ouders een keus te geven. Maar dan moeten ze natuurlijk wel eerst weten wat de keuzes zijn. In samenwerking met de faculteit
Gezondheidswetenschappen van de universiteit van Utrecht en Pro Sovata werd hiervoor door Jetty van Kats in Sovata een cursus
verzorgd.
Seksuele voorlichting in Roemenië
seksuele voorlichting aan jongeren te geven en
daarnaast trainingen te geven aan docenten
hebben wij getracht dit doel te bereiken.
Tijdens de voorlichtingen op de scholen en in
een kindertehuis hebben wij door middel van
interactieve werkvormen informatie gegeven
over SOA’s en anticonceptiemiddelen. Bij de
trainingen voor de docenten werd informatie
gegeven over de door ons gebruikte methoden
voor het geven van seksuele voorlichting
en het makkelijk bespreekbaar te maken. Bij
de trainingen op de drie scholen en in een
kindertehuis werden ook docenten uit nabij
gelegen dorpen uitgenodigd, zodat het eff ect
zo optimaal mogelijk zal gaan worden. Met de
trainingen van de docenten hopen we natuurlijk
een groter bereik te krijgen aangezien zij
de kennis over een langere periode weer door
kunnen geven aan vele jongeren.
Ik kijk met een goed gevoel terug op de week
in Sovata. Ik denk dat er meer aandacht voor
seksuele voorlichting is gekomen, niet alleen
door de voorlichtingen en trainingen, maar
ook omdat de lokale televisie en de krant er
aandacht aan hebben besteed. In totaal hebben
we in één week tijd 75 jongeren en 35 volwassenen
bereikt. Ondanks de cultuurverschillen
hebben we positieve reacties van de docenten
en jongeren gehad op dit project. De eerste stap
is met succes gezet!
Ik wil hierbij iedereen bedanken die heeft
meegewerkt aan deze succesvolle week.
Jetty van Kats, Lopik
18 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 18 08-07-2009 08:56:43

Verhaal van een vrijwilliger (1)
Er zijn veel vrijwilligers die ieder jaar weer het hulpgoederentransport mogelijk maken. En gelukkig doen ze dat allemaal jarenlang.
Die gecombineerde ervaring zorgt ervoor dat het transport ieder jaar weer een beetje gesmeerder gaat lopen. Jaap is een van
die vrijwilligers. Hij vertelt over het transport van het afgelopen jaar.
Hulpgoederen transport - november 2008
Dit jaar ben ik er weer bij. Eerst op zaterdag
8 november in de hal van Terberg Schade in
IJsselstein. Steeds weer een geweldig proces!
Het inleveren van de pakketten loopt steeds
beter. Een fi nale controle op de match tussen
de papieren en de pakketten; zijn ze goed
gecodeerd en compleet? Dan gaat er nog 'n
sluitband om en kunnen de pakketten via de
rollerbaan de hal in om gesorteerd te worden
op nummer. Er moet zekerheid zijn dat alle
uitgegeven dozen ook ingeleverd zijn, zodat er
bij het uitdelen in Sovata geen teleurgestelde
families merken dat er voor hen geen pakketten
zijn! Tellen en nog eens alle rijen door;
ontbreekt er niets?
Inmiddels is er ook een controle op alle ingeleverde
enveloppen. Er blijken er om 12:00 uur
nog een aantal te ontbreken! Het administratieteam
gaat bellen. En ja hoor, er komen nog
een aantal mensen de klaarstaande pakketten
aanleveren. Uiteindelijk zijn alle pakketten,
op twee na, compleet! Een goed resultaat op
de ruim 2000 pakketten. En gelukkig zijn er
reservepakketten, zodat in Sovata niemand
teleurgesteld zal zijn!
Het is indrukwekkend om te zien wat er naast
de pakketten als extra wordt ingeleverd. Dozen
vol met speelgoed, fi etsen groot en klein,
wandelwagens en een naaimachine. Maar ook
dekens, knutselmateriaal, tekenpapier en nog
veel meer. Om 2 uur komt het sein: laden!
De rollerbaan wordt omgesteld zodat nu de
pakketten vanuit de hal naar de vrachtauto's
kunnen worden geduwd. En gelukkig zijn er
weer veel helpende handen. Zo worden de
vrachtauto's volgepakt met alle klaarstaande
pakketten en overige zaken. Drie vrachtwagens
tot de nok toe gevuld zullen zondag
naar Sovata vertrekken. Dit jaar zijn er weer
zes chauff eurs die geheel belangeloos tijd en
materiaal beschikbaar stellen om het transport
tot een succes te laten worden. Bravo!
De 'lopers' zijn al een week voor 9 november
richting Sovata afgereisd. Deze groep vrijwilligers
bezoekt de pakketgezinnen allemaal thuis
om een uitnodiging te overhandigen. In deze
uitnodiging staat dat er dit jaar voor hun gezin
een pakket onderweg is vanuit Nederland. Ook
staat erin waar en hoe laat de familie het pakket
in ontvangst kan komen nemen. Eventuele
aanpassingen, bijvoorbeeld door verhuizing
of overlijden, worden door Marijke meteen
verwerkt in het adressenbestand.
De vrachtwagens komen in de loop van
woensdag in Sovata aan. Er is een prachtige
parkeerplek beschikbaar op het terrein van een
bouwmaterialenbedrijf. Belangrijk is dat daar
's nachts bewaking is! Donderdag is bestemd
voor het maken van een eerste sortering in de
enorme hoeveelheid goederen. Want naast de
pakketten is er nog heel veel meer meegekomen.
Materiaal voor Tinkerbell, voor het
toeristenbureau, voor het Day Care Centre en
voor een aantal scholen in Sovata en omgeving.
Gelukkig zijn er meerdere vrijwilligers
uit Nederland die jaar in jaar uit aanwezig zijn
rond het hulpgoederentransport en ook de
handen uit de mouwen steken. Ze kennen de
weg en brengen heel wat materiaal op de goede
plek.
Er zijn ook pakketten voor de zigeuners die
in een dorpje verderop (Hostad) wonen. Die
zullen vrijdag worden gedistribueerd. Dat
bespaart hen een lange rit naar Sovata op zaterdag.
Erg indrukwekkend en triest makende
beelden van de mensen die daar wonen in zeer
slechte omstandigheden. Veel kansen hebben
ze niet, en daarnaast nemen ze ook geen eigen
initiatief om uit deze ellendige situatie te
ontsnappen.
Op zaterdag 15 november is het dan echt zover.
Al vroeg in de ochtend is het een drukte van
belang op de plaats waar het uitdelen plaatsvindt.
Er worden tenten opgezet, waaronder
een grote tent voor degenen die de administratie
bijhouden. De hele week is het hier
schitterend weer! Overdag een stralend blauwe
lucht, en 's nachts een paar graden vorst. En
dat is al een tijdje het geval. Voor ons betekent
dit dat er geen modder is! En dat maakt het een
stuk aangenamer.
Als alle administratieve handelingen achter de
rug zijn komt het moment dat de familie de
dozen en/of voedselbonnen in ontvangst kan
nemen. Uit een van de twee enorme vrachtwagens
worden dan de dozen aangereikt.
Het uitdelen van de pakketten verloopt vlekkeloos,
mede dankzij de vele helpende handen
van een groot aantal vrijwilligers. Niet alleen
van de lokale stichting Pro Sovata, maar ook
van scholieren die helpen bij het wegbrengen
van de pakketten van oudere mensen.
Met gezichten vol spanning - want wat zal
er inzitten - zie je de gezinnen weer vertrekken.
Met allerlei hulpmiddelen om alles mee
naar huis te nemen. Je ziet karretjes waar de
dozen in worden vervoerd, mensen die de
fi ets gebruiken, gecharterde auto's en paard en
wagen. Rond het middaguur is er even pauze
Juli 2009 19
11090_SRK09.indd 19 08-07-2009 08:56:45

en kunnen we genieten van heerlijk soep die
door de ouders van Tinkerbell wordt aangeleverd.
Om 3 uur 's middags is iedereen langs
geweest en kan het opruimen en inpakken
beginnen, en om 5 uur is alles ingepakt, staan
de vrachtwagens weer geparkeerd, en maken
alle vrijwilligers zich op om naar de lokale
pizzeria te gaan voor een 'afscheidsavond'.
We kunnen terugkijken op een geslaagde dag.
Ook dit jaar is weer een groot aantal gezinnen
verblijd met iets extra's voor de donkere
en koude wintermaanden. Veel Nederlandse
gezinnen - en zeker niet alleen uit IJsselstein -
hebben er dit jaar weer voor gezorgd dat 1352
gezinnen 2385 dozen kregen. Bovendien is
voor een totaal van ruim € 41.600,- aan voedseltegoedbonnen
aan de families uitgedeeld!
En dit mede dankzij de belangeloze medewerking
van heel veel vrijwilligers in IJsselstein en
Sovata en een geweldig team chauff eurs! Voor
een uitgebreidere fotoreportage: zie ook de
website.
Jaap Valk, IJsselstein
Sovataanse notities
van Sjef Goërtz
Hij is vaste vrijwilliger van het team dat in november persoonlijk de uitnodigingen voor het ophalen van de hulpgoederen bij de
families thuisbezorgt. In die hoedanigheid wordt Sjef Goërtz keer op keer geconfronteerd met het echte Roemenië. Hij vertoeft
meer dan drie weken tussen de families. Een goede manier om eens even achter de façades te kijken. Met zijn heel eigen,
humoristische kijk op het leven in Roemenië weet hij daar erg smakelijk over te vertellen.
Een kijkje in de
spiegel
Ik manage m'n haargroei vooraf altijd zó dat
ik in Sovata meer dan voldoende reden heb
om naar de kapper te gaan, op het vertrouwde
adres aan de Principala, in het rijtje winkels
tegenover het gemeentehuis. In de afgelopen 14
jaar heb ik de geleidelijke gedaanteverwisseling
meegemaakt van een ram-boem-klets-rechttoe-recht-aan-klaar-terwijl-u-wacht-bedoeninkje
naar een heuse kapsalon. Plukken en
snijden voelde ik allengs veranderen in knippen
en scheren. Geen gevaar meer geëlektrocuteerd
te worden als de tondeuse op je haardos
wordt gezet. Aan de muur al lang geen uit de
Roemeense Libelle gescheurde pagina's meer,
maar glossy foto’s van L’Oréal met eigentijdse
coupes, overigens enkel dames-coupes. En
naast de twee kapstoelen ook geen uitstalling
meer van grafstukken – handel die de inmiddels
verschenen bloemenwinkeltjes naar zich
toe hebben getrokken - maar een heus zitje.
Wèl nog steeds het oude, vertrouwde jampotje
met alcohol waarin de kammen en scharen
worden ontsmet.
Het is kwart over twaalf als ik goedgemutst en
vol verwachting binnentreed. Lunchpauze. De
twee kapstoelen worden bezet door de twee
knipsters zèlf, de een 'n dame-op-leeft ijd, de
ander een hittepetitje van een jaar of zeventien.
Trommeltjes boterhammen op de schoot. Mijn
binnenkomst onderbreekt een verhaal van het
hittepetitje, dat, gelet op het abrupt afgebroken
gegiechel en geproest, wel erg privé en spannend
moet zijn geweest.
De simpele rekensom dat niet-knippen geen
bonus oplevert doet uiteindelijk de dame-opleeft
ijd opstaan. Oké, vooruit dan maar! Ik
mag in haar stoel gaan zitten. Leg haar uit hoe
ik het wil hebben: opgeknipt, oren vrij, van
niets naar iets, en heel kort! Tussen duim en
wijsvinger geef ik iets minder dan 1 cm aan.
Zij knikt bevestigend en ik sluit m'n ogen, geef
me geheel aan haar over, zoals ik dat bij Jon
Karelse Intercoiff ure in Hoog Zandveld ook
pleeg te doen.
Blijkt dat ze de boodschap tóch verkeerd begrepen
heeft , want als ik na een poosje weinig
activiteit op m'n hoofd bespeur zie ik in de
spiegel dat ze met een klein schaartje ingespannen
bezig is precies iets minder dan 1 cm haar
te verwijderen. Ik gris een krant van het tafeltje
achter me en houd haar na wat bladeren een
foto met een bijna kaal iemand voor. Oh, dát
bedoelde ik! Korten tót 1 cm! Aha! Oh zó! Nu
ze het door heeft ziet ze ook mogelijkheden
om een deel van de tot nu toe verloren gegane
lunchtijd in te halen. Zo overgeconcentreerd
als ze eerst opereerde, zo luchtig en ontspannen
fi etst ze nu met forse halen routineus de
tondeuse kris-kras heen en weer over m'n
schedeldak. Klaarblijkelijk ligt dit coupe-type
haar het best.
Het hittepetitje, in de stoel naast me haar
boterhammen wegkauwend, neemt de kans
waar om het abrupt afgekapte verhaal over haar
– naar ik vermoed – amoureuze escapades te
hervatten. Ze gokt er kennelijk op – met succes
- dat ik er toch niets van versta.
Een smeuïg verslag hygiënisch combineren met
het nuttigen van je lunch blijkt evenwel een
vaardigheid die zij in het geheel niet beheerst,
want bij elke proest en schater passeert een
portie voorgekauwd brood mij voorlangs.
Evenzeer blijkt ingespannen luisteren en
tegelijkertijd knippen ook niet te kunnen
samengaan, want ik zie opeens méér haar m'n
hoofd verlaten dan ik had. Maar, helaas, te
laat! De coupe die mij nu aangemeten is komt
mij niet bekend voor. Toch zijn beide dames
unaniem van oordeel dat het me bijzonder
goed staat. Ik betaal de 7 RON (€ 2,-) - heb dus
niks te zeuren - en verlaat met een gemeend
"wisontlaatasjra", oft ewel "tot de volgende
keer", het pand.
Aan de overkant van de straat drentelt een
politieagent heen en weer. Waakt over personeel
en bezoekers van het gemeentehuis èn
over een vers geschilderd zebrapad. Degene die
het vertikt om er over heen te lopen, riskeert
een boete van 40 RON, zeg ca. € 11,-. Ik heb
de dag tevoren in de supermarkt wat prijzen
genoteerd, en bereken dat het bedrag van de
20 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 20 08-07-2009 08:56:49

ekeuring gelijk is aan 11 kg suiker of 11 liter
cola (€ 1,-/kg/ltr), iets meer dan 2 pondspakken
koffi e (€ 5,-/pond), 1 liter-blik olijfolie
(€ 12,-/ltr.), 8 kuipjes Rama (€ 1,40 per 500 gr),
5 tubes Colgate (€ 2,-- per 75 ml) en 7 kilo rijst
(€ 1,50/kg). Voor ons één, heel klein ribje uit
ons lijf, voor de gemiddelde Roemeen de helft
van zijn ribbenkast.
Later kloppen we weer aan bij een huis waar
we al drie keer met de enveloppe voor niets aan
de deur zijn geweest. Steeds niemand thuis ! 's
Ochtends niet, 's middags niet, 's avonds niet.
Bij die derde keer vertelt de buurvrouw dat
ze werkt, lange dagen maakt, in de kapsalon
aan de Principala. Het blijkt de kapster te zijn
die m'n nieuwe look veroorzaakt heeft . Het
weerzien is hartelijk.
Mihai & Rebecca
Mihai is inmiddels 85 jaar. Ziet niet al te
best meer. Hoort slecht. Is al sinds lange tijd
31/32ste deel van z'n tanden kwijt en daardoor
nagenoeg onverstaanbaar. Draagt kleren die
in verregaande staat van ontbinding verkeren,
terwijl in z'n hutje een hele stapel nota bene ligt
te beschimmelen. Draagt altijd rubberlaarzen
waarvan ik elk jaar weer vurig hoop dat hij die
in mijn bijzijn niet uittrekt.
Woont sinds jaar en dag in Capeti, richting
Reghin, ver van de bewoonde wereld, te midden
van een werkelijk prachtige omgeving met
uitgestrekte beukenbossen en veel wild: beren,
vossen, herten, everzwijnen en oehoe's van wel
driekwart meter hoog. Hij bewoont er een houten
hutje van pakweg 3 bij 4 meter. Geen gas.
Geen water. Geen licht. Houtkacheltje. Wateruit-de-beek.
Transistor-radiootje. Waxinelichtjes.
Woont er in z'n uppie. Heeft buren – uit
het zicht, maar wél op roepafstand - die een
oogje in het zeil houden. Ook twee dochters
– één ergens in Sovata, één ergens in Praid - ,
maar die kijken nooit naar hem om.
Mihai is twee keer getrouwd geweest. Z'n eerste
vrouw heette Rebecca. Het huwelijk hield geen
stand en Rebecca vertrok naar Sovata. Z'n
tweede vrouw – ik heb haar nog gekend, maar
ben de naam kwijt – overleed zo'n tien jaar
geleden. Een plek op het kerkhof kon Mihai
niet betalen, dus begroef hij haar eigenhandig
op z'n landje. Kruisje en bloemetjes er op, een
stevig, hoog, houten hek er omheen – tegen
bezoek van beren.
Of hij een pensioentje heeft en zo ja, hoeveel,
heb ik, al zolang als ik er kom, niet kunnen
achterhalen. Hij had een aantal jaren geleden
een stuk van z'n landje verkocht en de contanten
in het schuurtje verstopt. Schuurtje vloog
in de hens. Weg contanten. Heeft nu alleen nog
z'n hutje, z'n half-verbrande persoonsbewijs,
z'n moestuintje, z'n fruitboompjes en z'n pakkettengezin.
Èn Rebecca, z'n eerste vrouw, nú
z'n trouwste vriendin.
Rebecca - 75 jaar, kromgetrokken, behoorlijk
dementerend - kom ik regelmatig tegen
vóór de Bar de Zi, bij de brug in de Strada
Eminescu. Ze is daar dag in dag uit, van
's morgens vroeg tot 's avonds laat druk in de
weer met het vegen van stoep en straat. Met
haar takkenbezempje-met-afgezaagde-steel.
Een enkele keer zie ik haar zelfs nog rond middernacht
– de straten zijn leeg, de bar is allang
gesloten en alle lichten zijn uit – op het terras
op haar blote knieën de houten vlonders met
de hand schrobben. Geen idee hoe hoog haar
honorarium is.
Zij kreeg het vorig jaar nog fl ink aan de stok
met een man van de gemeentereiniging. Het
had de hele middag fl ink gesneeuwd, zeker
10 cm. De Eminescu, de belangrijke toegangsweg
naar de hotels in Baï, moest en zou
sneeuwvrij gemaakt worden. De gemeenteman
scheurde met z'n tractor-met-sneeuwschuiver
de Eminescu op en af. Ook vóór de Bar de Zi
langs, Rebecca's territorium. Die liep hem,
voor de sneeuwschuiver uit heen en weer
springend, luidkeels uit te foeteren in, volgens
een late voorbijganger die gelukkig Engels
sprak, uitermate onvrouwelijke bewoordin-
gen. Zwaar gekuist kwamen die zo'n beetje
in de buurt van: "...Opzouten, fl apdrol, dat
is míjn werk!!!...", aangevuld met "...Berg die
rot-machine van je maar ergens in je lichaam
op!!!..." en "...Krijg een heleboel vreselijks!!!...".
De Bar de Zi kent trouwens een door mij nog
niet eerder in Sovata gespot fenomeen: een
rookvrije ruimte. Waar nagenoeg alle kroegen
van binnen blauw zien van de rook, heeft Bar
de Zi een "spatiu pentru nefumatori" zoals het
bordje boven de doorgang naar een achterkamertje
aangeeft . Vier keurig gedekte tafeltjes,
zestien stoelen. Volgens de dame achter de
bar is er nog nooit iemand gaan zitten, althans
niet als zij dienst heeft . Ze weet ook niet of het
bordje vanwege een wettelijke verordening is
aangebracht. Ze heeft alleen de eigenaar horen
mompelen dat-ie het er binnenkort weer vanaf
haalt.
Voor Rebecca maakt het niet uit. Zij is toch de
godganselijke dag en avond buiten bezig met
het heen-en-weer-vegen van het straatvuil.
Rebecca valt onder het ouderen-projekt van de
Stichting.
Szabolcs
Zondagavond op de E70 bij Ludus. Zes vrienden
in een aft andse Dacia, bonkend op de rubbers.
Ze hadden die dag goed verdiend met hun
wafel-handeltje, en waren nu op weg naar huis.
Twee man voorin, vier op de achterbank,
waaronder Szabolcs, 17 jaar. De sfeer was jolig.
Volgens het verhaal had hun chauff eur geen
voorrang verleend en was aangetikt door een
vrachtwagen. Vette pech voor Szabolcs, die
rechtsachter – de plek waar de twee voertuigen
elkaar ontmoetten - tegen de deur aan lag te
slapen, hoofd tegen het autoraampje. De vrachtwagen
had al van alles meegemaakt, dus was
niet na te trekken welke deuk er bij was gekomen.
Van de eigen auto lag het achterraampje
compleet aan diggelen en de achterkant was wat
gekreukeld en ietwat ontzet. Maar het geheel
kon nog rijden, en niemand van z'n vrienden
had ook maar één schrammetje. De schade viel
dus ogenschijnlijk nog wel mee.
Totdat Szabolcs zich kermend van de pijn liet
horen en met een bebloed hoofd uit de auto
moest worden getild.
Hij werd in allerijl naar de dichtstbijzijnde
huisarts gebracht. Die sprenkelde wat betadine
en legde een verbandje, vond verder onderzoek
niet nodig en zette hem in een stoel in de
wachtkamer "om tot rust te komen". Volgens
het verhaal van z'n vrienden zou de man pas na
drie uren, toen Szabolcs maar bleef overgeven,
geadviseerd hebben even bij het ziekenhuis in
Tirgu Mures – 45 km. verderop - langs te gaan.
Een ambulance vond hij niet nodig. Kon best
wel met die Dacia. In Tirgu Mures constateerde
Juli 2009 21
11090_SRK09.indd 21 08-07-2009 08:56:50

men talrijke uitwendige en inwendige kneuzingen,
èn een fi kse hersenschudding. Opname
werd noodzakelijk gevonden.
Z'n vrienden vervolgden hun weg naar huis,
65 km gaans. Vergaten in de consternatie – of
uit angst, want er was wel degelijk drank in het
spel! – de ouders van Szabolcs te verwittigen.
Die hadden nog geen notie van het drama,
want Szabolcs kwam wel vaker laat thuis. De
volgende ochtend heeft de vader van Szabolcs
dan toch alarm geslagen en kwam er al gauw
via de vriendenclub achter dat Szabolcs in het
ziekenhuis lag.
Met de bus naar Tirgu Mures, een rit van 65
km. Daar werd de hevig verontruste ouders
de toegang tot de afdeling geweigerd. Nergens
voor nodig, had de dienstdoende arts laten
weten. Zij hadden het nu veel te druk. Hoe het
met Szabolcs was? Daar mochten de verpleegsters
geen mededeling over doen. Moesten ze
maar aan de arts vragen. Geen idee waar die
is. Komt u morgen nog maar eens terug. Pas
na anderhalve dag, nadat ze besloten hadden
dan toch maar een envelopje met inhoud te
overhandigen (hoeveel erin zat wilde vader
me niet vertellen), werd het de wanhopige
ouders gegund om een blik op hun zoon te
werpen. Even maar… Voldoende om hen nog
ongeruster te maken dan ze al waren. De dag
erna werden ze pas aan z’n bed toegelaten. En
de dag dáárna mocht Szabolcs alweer naar
huis, om het thuis in bed enige tijd kalm aan
te doen.
Ook al is Roemenië lid van de EU, met de
moraal van de medische stand is het nog altijd
droevig gestemd. Heb daar in een eerder Jaarverslag
al eens voorbeelden van beschreven.
Ik hoor nog steeds tè veel verhalen en lees
nog altijd tè veel berichten over wantoestanden,
variërend van huisartsen die, omdat het
zondagavond is, geen tijd aan je wensen te
besteden, tot tandartsen die bij het trekken van
kiezen weigeren te verdoven omdat de patiënt
niks extra's kan of wil betalen, tot artsen die
pas na overhandiging van een fl ink bedrag aan
fooi bereid zijn om bij een risicovolle bevalling
de keizersnede toe te passen. In november nog
las ik het bericht dat een 17-jarig meisje overleed
omdat het ziekenhuis haar had geweigerd
te helpen en haar had weggestuurd, terwijl ze
juist dringend spoedeisende hulp nodig had.
De Inspectie stelt een onderzoek in, volgens
zeggen.
Een ander bericht maakte melding van een
oude man die met hartklachten een ziekenhuis
was binnengebracht, maar daar vier uur
lang van de ene naar de andere afdeling werd
gestuurd, zonder dat ook maar iemand zich
daadwerkelijk om hem bekommerde. Hij
overleed uiteindelijk aan een hartaanval, zonder
enige medische zorg te hebben gehad. De
Inspectie stelt een onderzoek in, zo heette het.
Een 33-jarige vrouw overleed omdat de enige
gynaecoloog die in het ziekenhuis werkt
weigerde te komen. De vrouw was naar het
ziekenhuis gegaan omdat de geboorte van haar
tweede kind zich volgens haar aandiende. De
betreff ende arts was hier niet zo van overtuigd
en verdomde het om te komen. De vrouw
overleed in het kraambed. De Inspectie stelt
een onderzoek in, zo eindigde het bericht.
Als ik Szabolcs bezoek – nog steeds schrammen
en snijwonden in z’n gezicht - en z’n vader
het verhaal laat doen, is er alweer een maand
verstreken. Szabolcs heeft nog steeds hoofdpijn
en kan zich niet concentreren. Blijft voorlopig
thuis. Geen loon, geen uitkering. Vader heeft
de jonge chauff eur aansprakelijk gesteld. Begin
maart kreeg ik het bericht dat diens ouders
inmiddels 1000 RON (ca. € 300,-) hebben
betaald, op voorwaarde dat geen aangift e zal
worden gedaan.
Susanna
Ons appartement – Sjakie’s House in de Rozelor
(Rozenstraat) - beschikt over een TV. Ik
kijk bijna elke morgen vóór het ontbijt nog snel
even naar Realitatea TV. In het bijzonder naar
het weerbericht, maar als de tijd het toelaat ook
naar het laatste nieuws. Veel sensatiegerichte,
smijdige live-berichtgeving met sensationele
beelden van verkeersongelukken, natuurrampen,
huisuitzettingen, stakingen, burenruzies
en liquidaties in het criminele circuit.
De verslaggevers doen ter plekke verslag,
omgeven door stofwolken, nog geen
2 seconden na de ontploffi ng, te midden van de
ravage, tussen stapels nog verse lijken of achter
hun hand zachtjes fl uisterend ter zitting in de
rechtbank.
Pik er deze ochtend uit op dat het gemeentebestuur
van Boekarest het helemaal heeft gehad
met de uitbundig gevierde zigeunerbruiloft en
en partijen in deze miljoenenstad. Die plegen
zich in de regel niet binnen, maar buiten, in
de open lucht af te spelen, midden op straat,
vooral in de buitenwijken, tussen de fl atblokken.
De gemeente heeft ze nu verboden. Niet
zozeer vanwege het feit dat ze in de regel
dagen en nachten aan een stuk voortduren,
veel geluidoverlast veroorzaken, kruispunten
blokkeren en tonnen vuilnis opleveren, maar
eerder nog vanwege het kwalijke feit dat de
voor feestverlichting, geluidsapparatuur en talloze
elektrische BBQ’s benodigde stroom uit de
lantarenpalen wordt afgetapt.
Kleurrijke opnames van een de complete straat
vullende, dansende, etende en drinkende
menigte geven de kijker een goed beeld van
de massaliteit van dit soort evenementen.
Vervolgens zoomt de camera in op een tweetal
lantarenpalen waarvan op een meter boven het
trottoir de afdekplaat is afgeschroefd. Een veelheid
van kabels en snoeren gaat er in of komt
er uit. Naast de clandestiene stekkerdoos staat
een grijnzende zigeunerjongen die de camera
trots een schroevendraaier en een nijptang
toont.
Behalve het hoofd Gemeentewerken die in het
stadhuis van Boekarest, tegen een wandvullende
stadsplattegrond geleund, wordt
geïnterviewd, wordt ook mijnheer C. Biobaba
naar zijn mening gevraagd. Th uis, in z'n eigen
woonkamer, met op de achtergrond een stel
sigarenrokende zigeunervrouwen. Mijnheer
Biobaba is de lokale bullibasha, het plaatselijke
opperhoofd van de zigeuners. Hij is
hevig verontwaardigd. Vindt het het zoveelste
schandelijke bewijs van Roma-discriminatie
in Roemenië. Hier blijkt maar weer eens voor
de zoveelste keer dat de overheid geen enkel
respect heeft voor de zigeunercultuur.
Ik daal de trap af richting koffi e en meld dat
we ook deze dag weer geen regen hebben te
22 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 22 08-07-2009 08:56:53

vrezen. Krijg daar te horen dat katten vannacht
verwoestend hebben toegeslagen. Ze
hebben de 2 kg natriumarme jonge-kaas-uit-
Benschop opgevreten, op een miniem brokje
na. We hadden die bij het bier, de frisdrank, de
sinaas appels en de mandarijnen op het balkon
gelegd, omdat de koelkast vol en het buiten
lekker fris was. Pech dus voor J. en G.
De eveneens uit Benschop afk omstige komijnekaas
hebben ze evenwel onaangeroerd gelaten.
Mijn geluksdag!
Boeiend volkje, overigens, die zigeuners.
Bedoel dan niet zozeer die uit Capeti en
Hostad, maar eerder die uit Scurta en Ciocarlei:
de "traditionele" Roma, de "tent"-zigeuners,
behorend tot de grote groep die in vroeger
tijden in huifk arren en woonwagens rondtrokken,
maar zich nu gesettled hebben. Waarvan
de mannen zware snorren, wijde, zwarte broeken
en breedgerande zwarte hoeden dragen en
de vrouwen fl eurig-kleurige blouses en hoofddoeken
en evenzo fl eurige en kleurige, tot
over de enkels vallende, fantastisch geplooide
rokken – wist u trouwens dat er 6 à 8 meter
stof in één rok gaat en dat het strijken van de
ontelbare plooien van 1,5 tot 3 cm méér dan 'n
uur in beslag neemt?
In de ogen van velen is het een van God en
gebod losgeslagen, immoreel zooitje. Maar
vergis je niet. Weliswaar leven de Roma hun
geheel eigen leven in hun geheel eigen wereld
en hebben zij weinig op met de "gadje"-maatschappij,
maar hun leven verloopt stipt langs
de lijnen van vaste gewoonten en gebruiken,
strakke regels en wetten, eeuwenoude tradities,
tot in de kleinste details van toepassing op
alle aspecten van het leven: gezin, opvoeding,
kleding, hygiëne, sexualiteit, geboorte, huwelijk
en dood. (Bepaald interessant om kennis te
nemen van hun opvattingen over "rein" en
"onrein", om maar eens wat te noemen. Dit
verklaart bijvoorbeeld waarom een zigeunervrouw
nooit een jurk draagt!)
Susanna is een van hen, lid van de trotse
Gabor-clan die in Hongarije en Roemenië vele
duizenden leden telt. Ze is 14, dus al een tijdje
huwbaar. We treff en haar thuis aan in gezelschap
van haar tante. Op de vraag waarom ze
op dit uur van de dag niet op school is, lacht
ze besmuikt. Tante vertelt na enige aarzeling
dat ze drie weken geleden van school gehaald
is en sindsdien niet meer zonder begeleiding
het huis uit mag. Haar ouders hadden namelijk
gemerkt dat jongens op het schoolplein wel
erg veel oogjes op haar wierpen en dat zij die
begon terug te werpen. Niks mis mee, zou
je zeggen: hoe meer belangstelling, des te
groter de keuze. Maar daar zat 'm nou net de
kneep: dat spoorde niet met de plannen van
haar ouders. Want volgens traditie zijn zíj het
die beslissen met wie wordt getrouwd. Geen
plaats dus voor verliefdheid! Geen plaats voor
vlinders in de buik! Niks romantiek!
In de zigeunercultuur is het de plicht van
de ouders van de jongen om voor hem een
passende bruid te vinden. Daartoe houden ze
alle huwbare meisjes in hun groep vanaf een
afstand nauwlettend in de gaten en noteren
hun kwaliteiten. Fysiek voorkomen – knap
koppie, mooi fi guurtje – wordt het minst
belangrijk gevonden. Gezondheid, kracht, uithoudingsvermogen,
karakter, goede manieren
en huishoudelijke vaardigheden, daarbij ook
de gegoedheid van haar familie en hun aanzien
binnen de groep, dáár gaat het om. Eenmaal
de match bepaald, laat de vader van de jongen
via via onderzoeken of zijn zoon ook voor de
ouders van het meisje acceptabel is. Zo ja, dan
starten veelvuldige en langdurige besprekingen
over de prijs die voor de bruid betaald moet
worden, als compensatie voor het verlies van
dochterlief.
De vader van de bruid rekent dan na wat
zij hem sinds de geboorte gekost heeft , vult
aan met zijn honorarium voor opvoeding en
training, telt daar bij op wat zij hem nog zou
hebben opgebracht als ze thuis zou zijn gebleven
en gooit er dan nog een bedrag overheen
vanwege het profi jt dat de toekomstige schoonfamilie
van zijn dochter gaat krijgen. Al die tijd
calculeren de families op de achtergrond drift ig
mee en ronden naar boven, respectievelijk naar
onderen af. Op het moment dat de vader van
de bruid een door de vader van de bruidegom
aangeboden glas wijn accepteert, heet de zaak
tot tevredenheid van beide families beklonken
te zijn en kunnen de voorbereidingen voor
het feest beginnen. Zorgt de familie van de
bruidegom voor een bruidsschat, bij voorkeur
uit te betalen in goud en sieraden, en zorgt de
familie van de bruid voor de uitzet: kleding,
beddengoed, huisraad.
Niettemin wil het ook wel voorkomen dat
twee jongelui het absoluut niet eens zijn met
de partnerkeuze van hun ouders, zoals nog
niet zo vreselijk lang geleden het geval was bij
Susanna's nichtje, tante's dochter. Wat ze dan
kunnen doen is er met z'n tweeën eff e tussenuit
knijpen. Brengen de jong-geliefden meerdere
dagen en met name nachten met elkaar door,
dan zit er voor beider families niets anders op
dan hen als getrouwd stel te accepteren. In de
regel wordt het het jonge stel dan vergeven dat
ze de regels hebben overtreden, maar onder
een publieke straf – stokslagen in het openbaar!
– en betaling van een forse geldelijke boete
komen ze niet uit. Hun leeft ijdgenoten zouden
anders op hetzelfde idee kunnen worden
gebracht.
De bezorgde blik van Susanna vertelt me
dat ze school mist, maar haar zenuwachtige,
besmuikte lachje doet ook andere gedachten
vermoeden. Ben benieuwd hoe het afl oopt.
Hoor het wel in november a.s.
Beestjes
Ik zag ze elk jaar weer met bosjes tegelijk vrolijk
op en neer en heen en weer springen wanneer
ik weer eens een huis in Hostad, in Capeti
of in Iliesi binnenstapte waar het geen zin had
om een stofzuiger te gebruiken omdat er toch
geen elektra was. Zag ze elk jaar weer ó zo blij
zijn en enthousiast attaqueren. Ik werd er niet
warm of koud van. Kon ze makkelijk aan. Hun
aanvallen waren ieder jaar weer tevergeefs.
Ik was onaantastbaar. Ongenaakbaar. Onoverwinnelijk.
Volkomen immuun. Ging daar prat
op! Aan mijn lijf nooit één polonaise gehad.
Konden m'n mede-postbezorgers niet zeggen.
Maar dit jaar hebben ze me dan tóch te grazen
genomen, de kleine loedertjes. Denk dat het
er twee waren; professionals, aan de intensiteit
van de jeuk te oordelen. Niet en route
opgelopen, in een of ander bloedheet woonkook-slaap-vertrek,
maar tussen de lakens van
m'n bed in Sjakie's logement. Terwijl ik lag te
slapen, nota bene. De lafaards!
Zijn zeer waarschijnlijk Russische of Moldavische
geweest die óók bij de EU wilden horen.
Ze hebben zich het land in laten smokkelen en
hebben bij Sjakie ondergedoken gezeten.
Misschien wachtend op het komende toeristenseizoen
om dan weer met 'n Rus of 'n
Moldavische naar hun geboortestreek terug te
kunnen lift en.
Van mij mogen ze.
Juli 2009 23
11090_SRK09.indd 23 08-07-2009 08:56:55

Fotoverslag Transport 2008
24 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 24 08-07-2009 08:56:57

Juli 2009 25
11090_SRK09.indd 25 08-07-2009 08:57:09

Verhaal van een vrijwilliger (2)
In het kader van haar studie heeft Jetty van Kats afgelopen jaar 3,5 week doorgebracht
in Tinkerbell. Ze heeft zo haar eigen ervaringen over Roemenie aan het papier toevertrouwd.
Kato, de psychologe van Tinkerbell die de ouders en kinderen van Tinkerbell
met raad en daad bijstaat, is op haar beurt weer op bezoek geweest in Nederland.
Beiden hebben gedurende het verblijf over en weer veel contact met elkaar gehad.
Hun ervaringen over het leven in een ander land levert twee mooie verhalen op.
De groeten uit… Sovata
Mijn ervaringen in Roemenië en Tinkerbell
In februari 2008 kwam ik via Petra de Vos in
contact met de familie Mentink. Na een tijdje
werd duidelijk dat ik in de zomer naar het
familiekindertehuis Tinkerbell mocht gaan.
Ik was erg blij met dit bericht, maar toen het
zover was vond ik het wel spannend, aangezien
ik voor de eerste keer naar Roemenië zou gaan
en daar als enige Nederlander 3,5 week zou
verblijven.
Tijdens mijn verblijf zijn mij daar verschillende
dingen opgevallen. Zo zijn de Roemenen die ik
heb ontmoet erg gastvrij. De betrokkenen van
de Stichting lieten mij ook niet aan m’n lot over
en lieten mij het prachtige land zien met de
mooie meren.
Wat betreft de mentaliteit heb ik geleerd dat in
Roemenië de mensen anders omgaan met het
organiseren en plannen van activiteiten. Zo
werd slechts een kleine week van tevoren pas
de organisatie doorgenomen voor een kinderactiviteitenkamp
op het terrein van Tinkerbell.
In mijn ogen was dat wel erg kort dag. Het
kamp hield in dat voor de lokale kinderen van
Sovata activiteiten werden aangeboden van
9.00 uur tot 13.00 uur. De kinderen leerden
liedjes, knutselden veel, speelden met de skelters
en vooral de trampoline was erg populair.
Ook zijn wij op zaterdag samen met de kinderen
naar een manege, het ondergelopen dorp
en een strohoed museum geweest. De kinderen
waren erg enthousiast en ik ben achteraf van
mening dat je het een geslaagde activiteit kan
noemen. Mijn motto van ‘alles van te voren
goed plannen’ gaat in Roemenië dus niet op, en
ik zie nu ook wel in dat het dan, weliswaar op
een andere manier, vaak ook wel goed gaat.
Het eten is anders dan in Nederland, het is
namelijk een gewoonte dat je hier elke dag
soep eet. Ik trof het gelukkig wel met Erika
(een van de moeders van Tinkerbell), want zij
kan heerlijk koken. Ook eten ze veel wit brood
bij het ontbijt, bij de soep en meestal ook nog
eens bij het avondeten. Daarnaast zie je dat
eten nooit wordt weggegooid. Echt heel goed.
Daar kunnen veel Nederlanders en restaurants
wel wat van leren.
De begroeting in Roemenië vind ik veel hartelijker
dan bij ons. Om een voorbeeld te geven,
we gingen naar een lief oud vrouwtje dat mij
daarvoor één keer had gezien en zij begroette
mij al uitbundig met twee zoenen op de wang
op de koop toe.
Een andere gewoonte is dat een deel van de
bevolking nog steeds gebruik maakt van paard
en wagen. En dan niet als hobby zoals je ze bij
ons in de buurt nog wel eens ziet, maar voor de
landbouw. Dan zie je een hele familie op zo’n
wagen zitten, een mooi gezicht.
Op de heenreis keek ik al mijn ogen uit over
alles wat je onderweg tegenkomt. Later toen ik
met Antal naar een danskamp ging, kon hij mij
ook veel vertellen over geasfalteerde wegen die
opeens ophouden, een trein die twee mensen
uit laat stappen om het verkeer tegen te houden
zodat deze verder kan rijden en gebouwen die
langs de weg staan en niet gesloopt worden.
Dit was erg leuk want nu hoorde ik ook meer
over wat achter die dingen schuilgaat. Vaak is
gebrek aan geld en beleid de oorzaak.
In de bus heb ik Veronique (een andere vrijwilligster
die via de Stichting naar Roemenië is
gegaan) ontmoet. Zij ging samen met haar
vriendin Suzan naar Tirgu Mures om daar in
het kindertehuis “Lidia’s Home” bij de jongeren
te gaan helpen. Tijdens mijn verblijf hebben
Kati (de psychologe van Tinkerbell) en ik hen
opgezocht. Dat was een van mijn heft igste
dagen daar, aangezien die jongeren niet zomaar
jongeren zijn. Ze snijden in zichzelf, maken
zelf tattoos, piercings en communiceren niet
op een normale manier. Ons plan was om
daar evenals in Sovata seksuele voorlichting
te gaan geven. Bij de eerste ontmoetingen op
die dag werd ik toch iets minder optimistisch.
Gelukkig was er een goede begeleiding vanuit
het kindertehuis en de jongeren hebben zich
gedurende de voorlichting goed gedragen. Zij
vonden het uiteindelijk zeer interessant en ik
hoop dat wij ze op deze manier toch wat hebben
bijgebracht over anticonceptie en SOA’s.
Het contrast met Tinkerbell na mijn bezoek
aan Veronique was erg groot. Ik was zo blij dat
ik terug mocht naar die lieve kinderen, die in
mijn ogen een goede toekomst tegemoet gaan.
Het concept van Tinkerbell spreekt mij vele
malen beter aan dan zoals dat in het Lidia’s
Home wordt uitgevoerd. In Tinkerbell hebben
de kinderen een vast gezin met een eigen
vader en moeder. In Lidia’s Home wisselt de
leiding elke keer en zijn er meerdere begeleiders
op een dag. De wijze waarop de ouders in
Tinkerbell geven om de kinderen en andersom
is dan ook heel mooi om te zien.
Ik wil tenslotte iedereen bedanken die mij een
fi jne periode in Sovata hebben bezorgd. In
februari ga ik nog een keer terug om op scholen
de docenten te trainen hoe je de seksuele
voorlichting kan geven aan de jongeren. Het is
toch moeilijk te moeten zien dat meisjes van
soms pas 15 jaar al zwanger zijn. Hopelijk kan
ik zo mijn steentje bijdragen aan een betere
preventie hiervoor.
Jetty van Kats, 20 jaar
Derdejaars student Gezondheidswetenschappen
Verkoop Roemeense postzegels
Om de Roemeense pakketfamilie kosten te
laten besparen, willen veel mensen graag een
postzegel in hun brieven bijsluiten. Zelfs een
klein bedrag als porto is namelijk al voor
veel families een groot bedrag. We krijgen
regelmatig de vraag of wij postzegels uit
Roemenië willen meebrengen. Dat doen we
natuurlijk graag. Wilt u het uw pakketfamilie
op deze manier ook makkelijker maken om
terug te schrijven, dan kunt u Roemeense
postzegels kopen bij Gerry Dekker in
Nieuwegein (030-6065586) of Joyce Meijer
in IJsselstein (030-6881154).
26 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 26 08-07-2009 08:57:21

De groeten terug uit…
Schoonhoven
Vakantie in Nederland
In augustus 2008 bezocht ik voor de eerste keer
Nederland en daar verbleef ik in een mooie
kleine stad genaamd Schoonhoven. Ik verbleef
bij mijn familie, dus het was een makkelijke en
comfortabele manier om een nieuwe cultuur
te leren kennen. Ik wist dat het een andere cultuur
was, maar ik was natuurlijk niet voorbereid
op alle verschillen, vreemde en rare dingen
die ik heb ervaren.
Ik wist al een aantal dingen over Nederland
maar het kon natuurlijk geen kwaad om meer
informatie op internet te zoeken. En raad eens
wat ik las: ik las dat Nederland het enige land is
dat helemaal plat is. Tot mijn grote verbazing is
het waar (althans, dat is wat ik heb ervaren).
Vrienden vertelde mij dat ik geluk had dat ik
in augustus naar Nederland zou gaan omdat
het dan de mooiste periode van het jaar is wat
betreft het weer. Ik weet niet of dit jaar een
uitzondering was, maar in de drie weken dat
ik er was, waren er maar drie dagen zonder
regen. Het is echt ongeloofl ijk hoe veel het
regende. Het andere interessante aan het weer
was, dat het ene moment de zon scheen en het
andere moment het hard begon te regenen. Ik
moet ook de wind even noemen, ook tijdens de
zonnige dagen was er een koude wind. Ik had
vooral zomerkleren meegenomen (in Sovata is
het altijd mooi weer in die periode), je kunt je
voorstellen hoe ik mij voelde bij dat weer.
Nu wil ik jullie graag wat vertellen over mijn
Tinkerbell's post (1)
ervaringen met jullie cultuur.
Een van de eerste dingen die mij opviel is dat
mannen een groot deel van de taken in de
keuken doen. Ze koken, ruimen de tafel af en
doen de afwas. Bij elke familie waar ik op visite
ben geweest deed de man de afwas (natuurlijk
wel met behulp van een machine). In
eerste instantie was ik verbouwereerd en toen
realiseerde ik mij opeens dat dit normaal is in
Nederland. En wat helemaal verbazingwekkend
is dat ze het vrijwillig doen. WOW!!!!!!!
Als een man dat hier in Roemenië zou doen,
zou ik hem een paar dagen een nationale held
noemen. Nogmaals, de meeste mannen doen
wat de vrouwen vragen, zonder slag of stoot.
NOGMAALS WOW!!!! Wat kan ik zeggen, ik
feliciteer de vrouwen dat zij het geheim weten
hoe om te gaan met hun man. Maar ik adviseer
Nederlandse vrouwen dit soort dingen niet in
Transsylvanië uit te proberen. Je komt hier het
tegenovergestelde soort mannen tegen. Mannen
van Nederland, ga zo door, jullie zijn echt
bijzonder!
Een andere verrassing is de eerlijkheid van
mensen. Bijvoorbeeld, als iemand je wil bezoeken
en dat komt voor jou niet goed uit, dan
kan je gewoon nee zeggen zonder iemand te
kwetsen. Als je dat in Roemenië probeert is dat
een sociale zelfmoordpoging.
Veel mensen vertellen mij hoe mooi het is in
Transsylvanië en dat het leven minder stressvol
Kata, de sociaal werker van Tinkerbell, houdt ons per mail regelmatig op de hoogte
van allerlei gebeurtenissen. Goed, minder goed of gewoon wat administratief nieuws,
met af en toe een hartverscheurend stukje ertussen.
De biologische ouders
We hebben de bezoekjes aan de biologische
ouders voor dit jaar afgerond. In hun situatie is
niets veranderd, alles verliep rustig en zonder
problemen. Ze waren blij om ons te zien, en ze
waren vooral erg blij met de pakketten die we
mee hadden gebracht. Die konden ze heel goed
gebruiken.
De ouders van Edi hebben een nieuw huis
gebouwd, ze hebben zelfs de grond gekocht.
Ze hebben wat geld van de gemeente gekregen.
We hebben ze niet gesproken omdat ze in
Hongarije aan het werk waren. Dus we gaan er
nog een keer langs, maar dat doen we dan bij
ons volgende bezoeksronde in februari.
We hadden ook een erg emotionele ontmoeting
met de moeder van Carmen en Bandika.
Zij is de enige ouder die echt om haar kinderen
geeft . Ze weet dat ze nu in goede handen zijn
en is daar erg dankbaar voor. Van alle ouders
is zij er het slechtste aan toe en ze ziet er ook
niet goed uit. Ze haalt haar eten uit vuilnisbakken
en leek niet erg gezond te zijn. Ze was
niet echt geïnteresseerd in de pakketten die we
voor haar hadden. In plaats daarvan had ze wel
een vraag: ze wilde heel graag haar kinderen
bezoeken.
Over de nieuwe kinderen hebben we verder
helaas nog geen nieuws vernomen. Blijkbaar
is dan dat van hen. Hmm… ik zie het niet
altijd zo. Of misschien zijn we bevooroordeeld
over verschillende dingen.
En dan het eten.
In Nederland eten de mensen op andere tijden
een ander soort eten. Om een voorbeeld te
geven, je eet alleen ’s avonds warm. Wij eten
zowel ’s middags als ’s avonds warm.
Hollanders eten bijna nooit soep, wij eten dit
elke dag en het is een erg belangrijk onderdeel
van onze eetgewoonte.
Ook moet ik de dieren even noemen: ik zag
zoveel schattige wilde eenden en zwanen die
eigenlijk niet wild waren. Ze komen hartstikke
dichtbij zodat je ze eten kunt geven. Met de
huisdieren gaat het heel anders dan bij ons
in Roemenië. Jammergenoeg hebben we veel
katten en honden die uit huis gezet zijn. En
wij gebruiken de paarden in de landbouw.
In tegenstelling tot Nederland waar ik veel
treurige huisdieren opgesloten binnen zag zitten
tussen de bloemen op de vensterbank om
naar buiten te staren. Ze hebben alles – katten
hebben zelfs speciale planten die ze kunnen
kauwen voor de haarballen, maar die ze niet
eten – maar ik had het gevoel dat ze alles zouden
doen voor een beetje vrijheid.
Ik moet ook nog even zeggen dat ik het platteland
en de architectuur erg mooi vond. Ik
vond de kleine steden en dorpen met de kleine
huizen en mooie bloementuinen zo ontzettend
schattig.
Ik wil graag iedereen bedanken die heeft
bijgedragen aan mijn mooie vakantie in jullie
Nederland.
Katalin Gall
Psychologe Tinkerbell
heeft de rechtbank nog geen uitspraak gedaan.
De verwachting is dat we tegen het einde van
het jaar hier mee over zullen horen.
Ik houd jullie op de hoogte,
Katalin Polotca,
Sociaalwerkster Tinkerbell
Juli 2009 27
11090_SRK09.indd 27 08-07-2009 08:57:22

Tinkerbell's post (2)
In de zomer van 2008 heeft Jetty van Kats 3,5 week in Tinkerbell doorgebracht. Als
student Gezondheidswetenschappen heeft ze vanuit een van haar kernvakken een
programma ontwikkeld voor het geven van seksuele voorlichting aan jongeren op een
interactieve manier. Aangezien in Roemenie dit onderwerp nog zeer onderbelicht is,
leek het ons als Stichting een stap in de goede richting als zij in Sovata dit programma
eens zou doorlopen met leraren en kinderen. Tijdens haar verblijf heeft ze zo de sfeer
van Roemenië, Tinkerbell met haar bewoners en de hartelijkheid van de bevolking
zelf kunnen ervaren. Gedurende het verblijf heeft ze ons steeds per mail op de hoogte
gehouden van haar ervaringen. Een impressie van een email dat ze ons stuurde tijdens
haar eerste bezoek aan Roemenië.
Ik begin er aan te wennen
Hier gaat het goed. Na de eerste hectische
dagen heb ik het weekend van 12 juli een beetje
bijgeslapen en de kinderen van de familie
Kibedi beter leren kennen. De kinderen zijn
erg enthousiast en als ik binnenkom roepen ze
meteen, Retty, Retty. De Nederlands “J” lukt
nog niet helemaal, maar dat gaat vast nog wel
goed komen.
De communicatie met de kinderen gaat ook
steeds beter. Vooral met Bandi, aangezien hij
heel erg veel met zijn handen praat. De Engelse
variant van Nijntje is hier een groot succes.
Bandi leert erg snel, echt een slimme, temperamentvolle
jongen. Verder heb ik met Laci aan
de Engelse puzzel en het werkboek gezeten. Ik
merk dat de kinderen het heel erg fi jn vinden
om veel aandacht te krijgen. Carmen, Dora en
Szunita maken dan ook vaak ruzie om wie er
dit keer op m'n schoot mag gaan zitten.
Ik ben inmiddels nu wel gewend aan de soep
hier, gaten in de weg, de manier van "planning"
van de Roemenen, het soms weer niet werken
van internet, het dagelijkse leven bij de familie
Kibedi, het enthousiasme van Erika en de mensen
van de stichting.
Ondertussen heb ik al veel gezien hier in
Sovata en de omgeving. Zo ben ik al naar
de zoutmijn, het berenmeer (twee keer),
het danskamp (geholpen met de tent opzetten
voor Anamaria en Renate) en het dorpje
Korund geweest. Ook ben ik al naar Tirgu
Mures geweest met Maria, Antal en Kata. Kata
heeft me in de stad een uitgebreide rondleiding
gegeven. We zijn naar het paleis van de
cultuur, twee kerken, het winkelcentrum en
het oude stadsgedeelte geweest. Kato heeft me
vervolgens weer wegwijs gemaakt in Sovata
en aanstaande donderdag ga ik vervolgens
met Denes, Kato en Claudiu meer zien van
de omgeving. Ik ben benieuwd. Gyuongy en
Denes zijn ook echt heel aardig. Zondagavond
hebben ze mij zelfs meegenomen naar het
visrestaurant.
Ik moet overigens wel even wennen aan al die
bijnamen van de mensen hier. Kati, Kato en
Kata, etc. Maar goed, alles beter dan drie keer
Katalin te horen noemen en steeds weer na te
moeten vragen welke Katalin ze nu bedoelen….
Zoals afgesproken was een van mijn hoofddoelen
van het bezoek de voorlichting die we
gaan geven aan de kinderen in Sovata. Op 28
juli gaan Kato en ik voor het eerst de seksuele
voorlichting geven voor zowel moeders als
jongeren. Ik ben benieuwd of er animo voor is.
Gisteren hebben we informatieposters in het
dorp opgehangen. Nu maar even afwachten
hoe dat gaat verlopen.
Morgen ga ik samen met Kato naar het kindertehuis
in Tirgu Mures. Ook daar willen we
proberen of we onze seksuele voorlichting kunnen
gaan geven. De mensen daar hebben me
gewaarschuwd niet al te hoge verwachtingen te
hebben, dus we zullen wel zien.
Volgende week begint het vakantiekamp
voor kinderen uit Sovata op het terrein van
Tinkerbell. Ze hebben gevraagd of ik daar ook
wilde komen helpen. Helemaal te gek dus.
Ik vind trouwens dat iedereen heel enthousiast
is en niemand laat mij aan m'n lot over. Dat is
erg fi jn en daardoor heb ik het hier erg naar
m'n zin. De kids van beide families zijn ook
echt super.
Ik wil jullie nu al heel erg bedanken voor deze
bijzondere ervaring!
Tot zo ver mijn verslag vanuit Sovata.
Groetjes, Jetty
(Opm. Red.: Zie ook het verslag van Jetty m.b.t.
de voorlichting elders in deze nieuwsbrief)
28 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 28 08-07-2009 08:57:23

Tinkerbell's post (3)
Door het “seizoen” gedreven wordt elk jaar in december de Stichting benaderd
door de Roemeense kinderbescherming voor een nieuwe plaatsing van kinderen in
Tinkerbell. Zo ook afgelopen jaar weer. In december zijn drie nieuwe kinderen door
de rechtbank aan Tinkerbell toegewezen. Kata doet verslag van hun aankomst en hun
achtergrond.
Nieuwe kinderen
Op 31 december zijn de nieuwe kinderen in
Tinkerbell aangekomen. Ze zijn erg lief en
het lijkt erop dat ze zich snel zullen aanpassen.
Ze noemen Erika en Sanyi al moeder en
vader. Vandaag moesten ze voor het eerst naar
school en dat ging prima, geen problemen tot
nu toe. Ze zijn erg dankbaar voor alles wat ze
hier krijgen, een groot huis, mooie kleren en
speelgoed. Lori (de oudste jongen) is 9 jaar
oud en zal het misschien wat moeilijk krijgen
op school. Noemi is zijn 8 jaar oude zusje. Zij
heeft een helder verstand en vindt het ook leuk
om te leren. Tamas is hun 5 jaar oude broertje.
Hij lijkt een vrolijk kereltje te zijn.
Hun zaak kwam voor op 29 december. Uit de
papieren konden we opmaken dat de moeder
de diagnose ‘borderline syndroom’ gekregen
heeft . Ze is voor onbepaalde tijd in het ziekenhuis
opgenomen. Naar mijn mening is het
met die diagnose onwaarschijnlijk dat ze haar
kinderen terug zal krijgen. Op dit moment kan
ze geen rechtsgeldige aanspraak maken op haar
kinderen. Hun voogd is de Roemeense staat.
Hun familie (overgrootmoeder, grootouders,
ooms, tantes en de biologische vader) heeft
aangegeven dat ze niet voor de kinderen kunnen
zorgen.
De kinderen zijn gezond en we hebben ze ingeschreven
bij de lokale school en kleuterschool.
De kinderen van de Kibedy familie zijn blij dat
ze twee nieuwe broertjes en een zusje gekregen
hebben. Ze hebben zich goed aan de nieuwe
situatie aangepast.
De moeder van de nieuwe kinderen is 30 jaar
oud. Van maart tot augustus van het afgelopen
jaar verbleef ze in het Moeder en Kind
Centrum (we weten niet waarom). Daar heeft
ze haar huidige vriend ontmoet en ze is met
haar kinderen bij hem ingetrokken toen ze het
Centrum verliet. Ze woonden in Valeni, vlakbij
Acatari. Deze man onderhield moeder en kinderen
van zijn bescheiden salaris, aangevuld
met het geld dat de kinderen van de staat ontvangen.
In de tijd dat ze in Valeni woonde heeft
de moeder drie keer geprobeerd om zelfmoord
te plegen, gelukkig zonder succes. Vermoedelijk
had ze al eerder psychiatrische problemen
en slikte ze medicijnen. Ze is naar Tirgu Mures
gegaan om haar paspoort te verlengen en voor
controle in het ziekenhuis. De doktoren daar
hebben besloten dat ze moest blijven.
De autoriteiten hebben de kinderen bezocht
en vond ze alleen thuis. Toen de vriend van de
moeder thuis kwam zei hij dat hij wel voor de
kinderen wilde zorgen, maar doordat hij moest
werken ontbrak hem de tijd om er altijd voor
ze te zijn. Daarom zijn de kinderen naar de
kinderbescherming in Tirgu Mures gebracht.
Over de familie van de moeder: de overgrootmoeder
is 71 en ziekelijk. De grootmoeder
heeft TBC. De broer van de moeder (de oom)
is net getrouwd en woont bij de grootmoeder.
Zij willen de kinderen niet in huis nemen. We
weten niet veel over de biologische vader, hij
is niet voor de rechtbank verschenen. Maar hij
wil de kinderen ook niet.
De moeder gaat ermee akkoord dat de kinderen
in Tinkerbell ondergebracht worden. In
het ziekenhuis van Tarnaveni blijven mensen
zo lang als dat nodig is. Dat kan dus hun leven
lang zijn. De diagnose van de moeder houdt in
dat ze een gevaar is voor zichzelf en eventueel
haar omgeving. Wij voorzien dat ze met een
dergelijke diagnose haar kinderen niet terug
zal krijgen als ze uit het ziekenhuis ontslagen
zou worden (ze zou ook een gevaar voor hen
kunnen zijn). Ik weet niet goed of haar ziekte
wel te genezen is.
Katalin Polotca,
Sociaalwerkster Tinkerbell
Juli 2009 29
11090_SRK09.indd 29 08-07-2009 08:57:28

Tinkerbell's post (4)
Lacika is nu een tijdje in Tinkerbell. Het aanpassen aan de nieuwe omgeving valt hem
zwaar. Ook het naar school gaan is niet zijn favoriete bezigheid. In december heeft
hij zijn moeder weer ontmoet samen met de Socioloog van Tinkerbell. Kata doet met
gemengde gevoelens verslag van deze ontmoeting.
Lacika
In december hebben we ook een bijeenkomst
gehad bij de kinderbescherming met
de moeder van Lacika. Sanyi, Kato en ik zijn
met Lacika meegegaan. De afspraak was om
12 uur, maar de moeder kwam niet opdagen.
We hebben haar gebeld en ze zei dat ze net
bevallen was van een meisje. We zijn daarom
naar de afdeling verloskunde gegaan (uiteraard
nadat we daarover met Lacika en zijn moeder
gesproken hadden). Ze waren blij om elkaar
te zien en het was een leuk samenzijn. Hierna
heb ik nog even met de moeder gesproken en
zij vertelde wat er de dag daarvoor bij de kinderbescherming
was gebeurd. Zij was daar om
met de kinderbescherming te bespreken of ze
ook haar tweede kind zou kunnen afstaan. Ze
Tinkerbell's post (5)
heeft al lange tijd geen onderdak en ze werkt
als prostituee. De kinderbescherming had de
afspraak gemaakt omdat Lacika’s moeder had
gezegd dat ze hem vanaf zijn derde niet meer
had gezien. Misschien was de gedachte van
een ontmoeting de volgende dag te emotioneel
voor haar, want van daaruit ging ze rechtstreeks
naar het ziekenhuis omdat de weeën
waren begonnen. Zij en de baby hebben beiden
syfi lis, waarvoor ze in het ziekenhuis moesten
blijven zodat ze behandeld konden worden.
De moeder vertelde mij ook dat ze nog een
gevangenisstraf uit moet zitten. Ze heeft de
auto van haar ex-man in brand gestoken en
ze heeft geen geld om de schade te betalen. Ze
moet hiervoor een jaar en 8 maanden naar de
Met het voorjaar in het vooruitzicht en de dagen die weer langer worden, kijken we
nog even terug op de winter in Tinkerbell. De families vertellen ons over het weer, de
feestdagen, de activiteiten en de calamiteiten die in de afgelopen maanden hebben
gespeeld.
Winter in Tinkerbell
(De familie Kibedi)
Lieve vrienden,
Hier zien we de eerste voortekenen van de
lente alweer. Het weer wordt steeds beter en
gaandeweg worden de dagen langer. Terwijl
de lente ons leven weer binnen komt zijn we
getuige van de wedergeboorte van de natuur.
Het Tinkerbell huis maakt zich ook op voor de
lente. We maken de kassen klaar en de velden
schoon. De dieren doen ook mee. De geiten
hebben jongen gekregen en we hebben een
heleboel kuikentjes erbij.
Maar nu willen we jullie eerst vertellen over
hoe we de winter doorgebracht hebben.
Voor de kleintjes is de winter het seizoen van
cadeautjes. Het is hier de gewoonte dat de
kinderen brieven schrijven naar Mikulas en de
Engel met een verlanglijstje erin.
Het eerste grote feest in de winter is Mikulas,
de Hongaarse versie van het Sinterklaasfeest in
Nederland. Hij komt op 5 december en brengt
snoepjes voor de lieve kinderen en ‘virgacs’
(een houten stokje) voor de stoute kinderen.
Onze kinderen zongen allemaal een liedje voor
hem. Ze worden al groot, alleen Carmen en
Dora moesten huilen toen ze Mikulas zagen.
Een paar jaar geleden huilden ze bijna allemaal
nog. Erika besloot om Carmen en Erika maar
gevangenis. Eerder dan dat komt ze niet vrij,
want dit is niet haar eerste vergrijp.
Desalniettemin was Lacika blij om zijn moeder
en zijn nieuwe zusje te zien.
Katalin Polotca,
Sociaalwerkster Tinkerbell
meteen hun pakje te geven en ze verder met
rust te laten. De kinderen hebben uiteraard
weer de nodige snoepjes gegeten. We waren
bang dat ze er ziek van zouden worden, maar
gelukkig was er niets aan de hand. Ze speelden
met hun nieuwe speelgoed en hadden dolle
pret.
Daarna kwam kerstmis. Dit is een van de
belangrijkste feestdagen voor de meeste families
in Transsylvanië, en zeker voor de families
met kleine kinderen. Ook de volwassenen zijn
in deze tijd van het jaar erg druk met de voorbereidingen.
De Engel brengt dan de cadeautjes
en een prachtige kerstboom. In Tinkerbell
versieren de grotere kinderen ’s middags de
boom, terwijl de kleintjes slapen. Als iedereen
30 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 30 08-07-2009 08:57:34

klaar is wordt er een bel geluid om ze te laten
weten dat ze beneden mogen komen. Voordat
ze hun cadeautje krijgen moeten de kinderen
een versje opzeggen of een liedje zingen.
De viering van Nieuwjaar is meer voor de volwassenen
dan voor de kinderen. In Tinkerbell
wordt Nieuwjaar gevierd met vrienden en
lekker eten.
Dan moeten we natuurlijk niet vergeten om
carnaval te noemen Dat hebben we in februari
vooral met de kleintjes gevierd. We hebben ze
in allerlei mooie verkleedkostuums gestoken.
Ze zagen er echt geweldig uit.
Deze winter hebben we weinig sneeuw gehad,
maar we hebben gebruik gemaakt van wat
we wel hebben gehad. Samen met de kinderen
hebben toch een aantal keer lekker in de
sneeuw kunnen spelen.
(De familie Nagy)
Lieve vrienden,
Hier weer een mailtje met wat nieuws van onze
grote familie.
Ana logeert momenteel bij de familie van
Gyongyi’s zus in St. Georgiu en ze heeft het
daar erg naar haar zin. Gyongyi’s zus vertelde
dat Ana ook daar het huis schoonmaakt en
helpt met koken. Ze is echt onvermoeibaar, een
heerlijke meid en een geweldige steun.
Gisteren kwam Mikulas. De kinderen vonden
het heel spannend, van te voren hebben ze
bijna niet gegeten van de opwinding. Ze hadden
zich netjes aangekleed en bleven allemaal
een beetje rond de deur hangen. ’s Avonds
om half 8 kwam Mikulas. Dit jaar hadden we
Reni’s vriendje hiervoor weten te strikken. Hij
Last, but not least: op oudjaarsavond is onze
familie Kibedi verrijkt met drie nieuwe kindjes.
Het zijn twee broertjes en een zusje. Lori is de
oudste jongen, nu 9 jaar oud. Zusje Noemi is 8
en Tamas is de jongste, hij is 5 jaar oud.
had zich echt heel goed verkleed. De kinderen
probeerden elkaar ervan te overtuigen dat ze
helemaal niet bang voor Mikulas hoefden te
zijn en ze kropen inderdaad niet weg toen hij
de kamer binnen kwam. Alle kinderen moesten
een versje opzeggen en een liedje zingen.
Pistike was zo zenuwachtig dat hij een paar
regels oversloeg, maar Panda hielp hem even
door ze in zijn oor te fl uisteren. De spanning
werd Andika een beetje teveel en dat uitte zich
in een paar traantjes. Na de liedjes en de versjes
kreeg iedereen een klein cadeautje.
Kerstmis was natuurlijk geweldig. De kinderen
zongen liedjes en hebben versjes opgezegd
rond de kerstboom, maar natuurlijk waren de
cadeautjes voor hun het belangrijkst. De vader
van een klasgenootje van Ana heeft zich als
kerstman verkleed en heeft voor iedereen in
Tinkerbell cadeautjes gebracht. De orthodoxe
priester die Claudiu godsdienstles geeft , heeft
ook voor alle kinderen cadeautjes meegenomen.
Op eerste kerstdag deed Lori mee in het
kerstspel in de kerk. Heb ik al eens verteld
hoe actief Lori is in de kerk? Hij is heel vaak
misdienaar. Ana en Claudiu hebben langs de
deuren kerstliederen gezongen. Dit is hier een
traditie in Roemenië, waarmee de kinderen
dan wat geld en cadeautjes krijgen, heel lief van
de mensen hier.
Bij ons in de familie is ook weer een nieuw
huisdier gekomen. Een hamster dit keer. Deze
hebben we gekregen van Joco, de vorige sociaal
werker. Het is erg aardig van hem dat hij ons
nog steeds blijft bezoeken en de kinderen een
warm hart toedraagt.
Buiten is het momenteel erg koud en er ligt een
beetje sneeuw. De kinderen genieten er desondanks
met volle teugen van en spelen soms
uren buiten totdat ze door de kou gedwongen
Bedankt voor al jullie steun en hulp in de afgelopen
maanden, uit naam van alle kinderen in
Tinkerbell.
Veel liefs van de familie Kibedi
wel weer naar binnen moeten komen.
Dan moeten we ook nog even wat vertellen
over ons nieuwjaarsmenu. Het was heerlijk
en van Gyongy mocht ik de keukengeheimen
doorvertellen. We hadden dit jaar iets bijzonders,
nl. kikkerbilletjes en krab, met pannenkoeken.
De pannenkoeken waren gevuld met
kaas en ham en gebakken ei. Dus eten voor
fi jnproevers!
Afgelopen vrijdag deed Lacika overigens mee
aan een zangwedstrijd en hij is derde geworden!
Na al het goede nieuws helaas ook wat minder
goed nieuws dit keer: we moeten met Lacika
naar Tg Mures omdat hij een bultje op zijn
been heeft en met Panda moeten we binnenkort
ook weer naar de oogarts, we zijn bang dat
ze steeds slechter gaat zien.
Tevens hebben we vrijdagmiddag een probleem
met de elektriciteit in ons deel van het
huis gehad (in het andere deel van de familie
Kibedi hadden we gelukkig geen problemen).
We hebben het elektriciteitsbedrijf erbij
gehaald en zij vertelden dat er op de een of
andere manier 380V op de stopcontacten stond
in plaats van 220V. Ze hebben buiten het huis
gecontroleerd en daar was niets aan de hand,
dus het probleem zit binnen in het huis. Ze
wisten niet wat er precies fout was gegaan,
maar het gevolg is wel dat een aantal apparaten
nu kapot zijn. Tevens moeten de elektriciteitsbedradingen
worden nagekeken. Gelukkig
hebben de wasmachine, de koelkast en de tv
het overleefd. Al met al een grote kostenpost.
Alleen de reparatiewerkzaamheden plus materiaalkosten
al meer dan 400 euro.
Veel liefs van de familie Nagy.
Juli 2009 31
11090_SRK09.indd 31 08-07-2009 08:57:36

Tinkerbell's post (6)
Onze psychologe, Kato, houdt ons periodiek op de hoogte van wat er speelt in de twee Tinkerbell gezinnen. Leuke en niet leuke
dingen, kinderen die lief en lastig zijn, het komt allemaal voor. Net als in ‘gewone’ gezinnen.
Nieuws over de Tinkerbell kinderen
Ik heb al lang niets geschreven over de kinderen,
het wordt dus weer eens tijd om hierover
wat meer aan de sponsors te vertellen. Ik zal
beginnen met de familie Kibedi, omdat er bij
hen de meeste nieuwtjes zijn.
Met Sanyi heb ik regelmatig gesprekken over
opvoedkundige vraagstukken, en tot dusver
gaat dat in goede harmonie. We hebben
gepraat over hoe we zoveel kinderen van de
gelijke leeft ijd kunnen hanteren. Vooral hebben
we het hierbij over belonen en straff en. Naar
mijn mening is teveel straff en niet eff ectief en
dat er onderscheid moet zijn tussen de verschillende
soorten straff en voor kleine en grote
problemen. Verder hebben we het gehad over
belonen, wat naar mijn idee net zo belangrijk
is als straff en, maar daarover zitten we nog
niet op één lijn. Ik vind dat een beloning iets
moet zijn dat een kind leuk vindt, hij vindt dat
een beloning iets is waarvan hij denkt dat het
kind het leuk vindt of waar het kind beter van
wordt.
Hiermee kom ik op het volgende onderwerp:
Lacika. Zoals je weet heeft hij zijn biologische
moeder gezien, en dat heeft grote indruk op
hem gemaakt. Toen we daarover met hem
praatten, realiseerde ik me dat hij een heel
laag zelfb eeld heeft . Hij vertrouwt geen enkele
volwassene, heel sneu, maar ook zorgwekkend.
Hij liegt vaak, en dat is de oorzaak van zijn
problemen met Sanyi en de leraren op school.
Hij kan niet heel goed meekomen op school
en heeft niets waar hij in uitblinkt. En dat is
jammer, want dat maakt het voor zijn ouders
moeilijker om hem het gevoel te geven dat ook
hij bijzonder is.
Dan de nieuwe kinderen. Lori is de oudste
jongen. Hij loopt erg achter op school. Hij kan
nauwelijks lezen, kent sommige letters ook
niet, kan alleen met behulp van zijn handen
tellen en maakt zelfs dan nog fouten. We hebben
veel moeite om hem bij zijn huiswerk te
helpen. We doen daar vaak de hele middag
over. Gisteren hebben we bijvoorbeeld van 3
tot 7 aan zijn huiswerk gezeten en toen hadden
we het net af. Maar het is een heerlijk kind, hij
is heel open en lief. Hij klaagt zelden en hij wil
heel graag leren. Hij is niet opstandig tegenover
volwassenen.
Noemi is het middelste kind. Ze heeft geen
noemenswaardige problemen op school, ze is
behoorlijk pienter. Van karakter is ze minder
makkelijk dan haar broers. Ze wil graag in het
middelpunt van de belangstelling staan, ze is
vaak jaloers, ze is zelfs brutaal tegenover volwassenen
en liegt tegen ze. Maar tegelijkertijd
kan ze ook heel lief zijn.
Tamas, de jongste, is heel lief. Ik kan nog niet
zoveel over hem vertellen omdat ik nog niet
veel tijd met hem heb doorgebracht. Ik hoop
dat ik dat in de vakantie goed kan maken en
dat ik hem dan wat beter leer kennen.
De kleintjes worden zo snel groot, ze beginnen
nu jongens en meisjes dingen te doen.
De meisjes spelen met poppen en willen rokjes
aan. Ze hebben een keukentje en spelen hun
moeder na door daarin te koken. De jongens
spelen voornamelijk met auto’s. Ze kunnen
allemaal al heel goed praten.
Dan de familie Nagy. Bij de familie Nagy is
alles normaal. Gyongyi is het zonnetje in huis
en de kleintjes groeien als kool. Andrea is de
geduldigste van allemaal. Ze is heel goed in
puzzels en met blokken. Ze kan er helemaal in
opgaan en houdt niet op voordat ze de puzzel
heeft opgelost. Aan de andere kant is ze wat
gevoeliger aan het worden. Ze heeft het een
aantal keren op een brullen gezet als ze in een
spannende situatie terechtkwam, zoals bij het
opzeggen van een versje of wanneer ze op een
andere manier in de belangstelling kwam te
staan.
Panda, Pisti en Lacika zijn nog steeds hetzelfde,
maar dan een beetje groter en slimmer. Precies
zoals ze moeten zijn. Alin praat meer, zingt
meer en zegt zelfs versjes op, maar alleen als hij
er zin in heeft . Dat is een beetje een probleem:
hij doet alleen waar hij zin in heeft en niet wat
hem gevraagd wordt. Dan raakt hij nog steeds
snel gefrustreerd.
Lori doet het geweldig. Hij haalt mooie cijfers,
hij kan heel goed leren, hij heeft geen gedragsproblemen.
Natuurlijk is hij af en toe een beetje
ondeugend, maar dat is normaal. Als hij zo
doorgaat dan gaat hij een mooie toekomst
tegemoet.
Bij de grotere kinderen is er niet veel veranderd.
Renate heeft meer belangstelling voor
kleding en sieraden dan voor school. Claudiu
vindt alles interessanter dan school. Maar
hun cijfers zijn toch goed genoeg om steeds
weer over te gaan. Deneske wil wel graag leren
en mooie cijfers halen. Anamaria vindt het
huishouden leuker dan leren. Je moet haar niet
vragen wat het verschil tussen een componist
en een dichter is, maar ze kan veel beter
schoonmaken dan ik.
Katalin Gall,
Psychologe Tinkerbell
32 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 32 08-07-2009 08:57:39

Tinkerbell's post (7)
Het wel en wee van de kinderen in Tinkerbell maken we natuurlijk allemaal een beetje
mee via de verhalen in de nieuwsbrief, op de site en vooral in Tinkerbell’s Post. En je
gaat vanzelf een beetje van ze houden. Jaap Valk heeft ze een paar dagen echt meegemaakt.
Een ervaring om blij van te worden.
Logeerpartij in Tinkerbell
Aansluitend op het uitdelen van de pakketten
in november 2008 mocht ik een paar dagen
bij de Kibedi-familie in Tinkerbell logeren.
Op de kamer van Laciko was een bed voor mij
gemaakt. Zo maakte ik kennis met het reilen
en zeilen van de beide families. Zondagmiddag
was er al direct feest! De verjaardag van Renata
werd gevierd met alle Nederlanders die nog in
Sovata waren. En de buren waren er natuurlijk
ook; het was dus een hele gezellige boel.
Er was een heerlijke verjaardagstaart en later
in de middag allerlei lekkere hapjes. Gezongen
moest er natuurlijk ook worden, met Renata op
de stoel. De kleintjes gaven nog een geweldige
voorstelling: dansjes en zingen, dat kunnen ze
goed en met veel pret.
De dag in Tinkerbell begint al vroeg, want alle
kinderen gaan tegenwoordig naar school. De
kleintjes moeten nog wel geholpen worden
met aankleden. Laciko is natuurlijk helemaal
zelfstandig. Daarna allemaal aan tafel voor het
ontbijt; soms een boterham, en de volgende
dag pap. Een grote beker thee erbij. Inmiddels
maakt 'vader' Sandor de hapjes voor school
klaar en zorgt dat de rugzakjes gevuld zijn. En
dan op weg. Netjes in de rij - twee aan twee -
en elkaar goed vasthouden! Dat moet ook wel
want het korte stukje lopen naar school gaat
wel in de berm van een doorgaande weg. En de
Roemenen rijden hard - erg hard!
Dinsdagavond is het groot feest in Tinkerbell.
Dan worden de pakketten voor de bewoners
uitgepakt! Een heel ritueel. Eerst worden
alle dozen (die zo lang in de garage hadden
gestaan) naar de woonkamer gebracht. En elk
kind gaat bij zijn of haar doos of dozen staan.
De kleintjes klimmen er zelfs op. Het openmaken
en uitpakken is een prachtig gezicht. Ze
zijn allemaal, stuk voor stuk, enorm blij met
wat er allemaal uit die dozen komt. De een kan
zijn nieuwe auto niet meer loslaten en de ander
is helemaal verguld met die prachtige sjaal of
nieuwe pantoff els! En een fl es shampoo is ook
erg gewild. Heel fi jn om te zien dat ze allemaal
ontzettend blij en trots zijn met de nieuwe
spulletjes.
Zo heb ik drie dagen de families beter leren
kennen. Wel enkele verschillen, vooral omdat
er in de ene familie bijna alleen maar kleintjes
zijn en bij de andere familie er vijf grotere kinderen
zijn die ook erg betrokken zijn bij hun
kleinere broertjes en zusjes. Maar voor beide
families geldt dat er een enorme blijdschap is.
Er wordt veel gelachen en de kinderen maken
met elkaar erg veel plezier. Er is altijd wel wat
te doen. De vaders zijn ook erg actief rond het
huis. Zo is er een fl inke veestapel die dagelijkse
verzorging nodig heeft . En er wordt nu druk
gebouwd aan een tuinhuis, waar het 's zomers
goed vertoeven is in de schaduw; want het kan
er heel erg heet worden.
De laatste avond verleen ik hand- en spandiensten
bij het maken van een tekening die
Comité van aanbeveling
gemaakt wordt door een van de leden van het
begeleidingsteam. En niet zo maar een tekening,
maar wel vijf dezelfde. Die zijn bedoeld
als dank voor een vijft al zeer belangrijke sponsors.
Om te laten zien dat de gezinnen in Tinkerbell
zich heel goed realiseren dat ze zoveel
steun en aandacht uit Nederland krijgen. En
nog 's avonds voor het vertrek zijn ook de grote
kinderen er nog druk mee om de tekeningen,
met een voorstelling uit het verhaal van Peter
Pan, in te kleuren.
Ik heb enorm genoten van deze drie dagen
en ben blij gezien en gevoeld te hebben wat
een geweldige inzet van de vele vrijwilligers in
Nederland, maar ook in Sovata, voor deze oorspronkelijk
kansarme kinderen iedere dag weer
betekent. Een kans op een goede toekomst.
Jaap Valk, IJsselstein
Met gepaste trots vermelden wij elk jaar graag de samenstelling van het comité van aanbeveling.
Wij zijn nog steeds bijzonder blij en verheugd dat respectabele personen graag aan hun
verbondenheid met Roemenië en onze Stichting in het bijzonder, uiting willen geven door
zitting te nemen in het comité van aanbeveling. Ieder lid heeft in de afgelopen periode op zijn
eigen wijze invulling gegeven aan het helpen uitdragen van de noodzaak om Roemenië en
Sovata te blijven steunen. Het bestuur is hiervoor veel dank verschuldigd aan:
Comité van aanbeveling
Drs. P.C. van den Brink, Burgemeester van IJsselstein
F. Peter, Burgemeester van Sovata
Mr. drs. Th .E.M. Wijte, Oud-burgemeester van IJsselstein
E. Mátyás, Oud-burgemeester van Sovata
M.J.P. Vrijaldenhoven, COO Mercedes-Benz Financial Services Nederland B.V.
W. Pompe, Directeur Schilte B.V.
J. Reinerie, Landelijk Voorzitter van de Garantie Makelaars Nederland
Drs. P.A.W.A. Renardel de Lavalette, Kinderarts
P.A.C. Terberg, Vertegenwoordiger Terberg Groep IJsselstein
Prof. Dr. René Hoksbergen, Bijzonder Hoogleraar Universiteit Utrecht
Juli 2009 33
11090_SRK09.indd 33 08-07-2009 08:57:40

Vertalershoekje
Een brief uit Roemenië voelt vaak als een klein cadeautje. Het is heel leuk om iets terug
te horen van ‘uw’ familie of ‘uw’ kinderen. Soms is zo’n brief in het Engels of Duits
geschreven, maar soms ook in het Roemeens of Hongaars.
Zoals u wellicht weet is er een trouw groepje vertalers die u kunnen helpen door de
Roemeense of Hongaarse brieven te vertalen. Zij doen dit werk vrijwillig en met grote
liefde en toewijding en ze steken er veel vrije tijd in. Om hen te helpen hebben we wat
tips en regels vastgesteld voor het laten vertalen van brieven.
Is een brief Roemeens of Hongaars?
Er zijn zowel Roemeens als Hongaars sprekende
families in Sovata. Dat komt doordat
Sovata in Roemenië ligt, maar de bewoners van
Sovata voor het overgrote deel behoren tot het
Hongaarse bevolkingsdeel van Transsylvanië.
De meeste brieven die uit Sovata komen, zijn
dus in het Hongaars geschreven. U kunt zelf
ontdekken of de brief die u wilt laten vertalen,
in het Hongaars of het Roemeens is geschreven.
Hongaarse brieven beginnen vaak met: ‘Kedves
....’, ‘Tisztelt ...’, ‘Szeretett ...’ en u ziet in de brief
veel van de volgende leestekens: ö, ü, á en é.
(Dus veel trema’s en ‘streepjes’)
Roemeense brieven beginnen vaak met: ‘Dragi
...’ of ‘Stimati ...’ en in de brief komen de
leestekens ă, î, ţ en ş voor. (Dus veel ‘dakjes’ en
komma’s onder aan de letters)
Aan de hand van deze kleine hulpmiddelen
kunt u bepalen naar welke vertaler u de brief
kunt sturen.
Vertalingen van brieven
Bij het laten vertalen van uw brieven uit
Roemenië verzoeken wij u vriendelijk zich te
houden aan de volgende procedure:
• Voor de vertalingen geldt, dat alleen wordt
vertaald van het Roemeens/Hongaars naar
het Nederlands. Brieven die u stuurt naar
Sovata kunt u gerust in het Engels of Duits
schrijven. In Sovata zijn er voldoende mogelijkheden
(via leraren, collega's of vrienden)
om deze te laten vertalen.
• Wilt u bij elke gewenste vertaling een
gefrankeerde retourenvelop met uw eigen
adres bijsluiten of uw emailadres vermelden,
zodat de vertaling per e-mail aan u kan
worden verzonden (stuur in dit laatste geval
een kopie van de brief!).
• Let op! Het gewicht van de retourenvelop
is groter i.v.m. de vertaalde brief die samen
met het origineel in de envelop wordt geretourneerd.
• Voor de dekking van de kosten van onze
vertalers verzoeken wij u 2 of 3 extra postzegels
bij te sluiten.
Wij vertrouwen erop dat u begrijpt dat vertalingen
en aanvragen zonder retourenvelop
helaas niet door onze vertalers in behandeling
kunnen worden genomen.
Uit naam van de vertalers hartelijk dank voor
uw medewerking.
De adressen voor de vertalingen zijn:
(Zie ook de site voor de meest recente lijst!)
HONGAARSE VERTALERS
drs. Rozália Bencze
Van der Palmkade 186
1051 RK Amsterdam
Mevrouw Valeri Csöllei
Vuursche Schans 23
3432 TX Nieuwegein
Mevrouw Anna Gall
Rotterdamseweg 25
2871 GB Schoonhoven
Mevrouw Eszter Horvath
Maartveld 18
6226 DA Maastricht
Mevrouw Linda Korf
Haverveld 54
2661 VC Bergschenhoek
j.a.korf@planet.nl
Mevrouw Elly Willemse
Eurovisieplein 41
3402 GE IJsselstein
Mevrouw Annamaria Feher
Heer Ottostraat 15
4205 TP Gorkum
ROEMEENSE VERTALERS
Mevrouw Doinita Craciun
Noorweg 77
3704 GL Zeist
Mevrouw Zita Koreck
Ringslangweide 47
3437 VD Nieuwegein
Mevrouw Anna Gall
Rotterdamseweg 25
2871 GB Schoonhoven
Mevrouw Tünde Snijders heeft zich om
gezondheidsredenen en wegens tijdsgebrek
moeten terugtrekken als vertaler. Wij willen
haar hierbij graag hartelijk bedanken voor haar
belangeloze inzet. Wij verzoeken u vriendelijk
om haar dan ook verder geen vertaalverzoeken
meer toe te sturen.
34 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 34 08-07-2009 08:57:41

De kinderen hebben een droom www.roemeensekinderhulp.nl
U maakt het werkelijkheid… Want voor het draaiend houden van de
gezinnen is naast liefde, zorg en aanhankelijkheid, ook geld nodig. Door
vaste donateur te worden, kunt u de kinderen en hun ouders deze broodnodige
steun geven. Daarnaast kunt u hen steunen door ambassadeur te
worden van de Stichting Roemeense Kinderhulp. U heeft “De sleutel voor
een betere toekomst” van deze kinderen in uw hand!
Mogelijkheden om ons te steunen
Er zijn een aantal mogelijkheden om het kindertehuis te ondersteunen:
Donateur worden van Tinkerbell
Als maandelijkse donateur (dat kan al voor een minimale bijdrage van
slechts € 3,00 per maand) ondersteunt u de families in het huis en draagt
u direct bij in de dagelijkse verzorging van de kinderen.
Spaarhuisje
Speciaal voor kinderen, scholen en verenigingen is een eenvoudige
manier gecreëerd waarmee ook zij hun steentje kunnen bijdragen. Dat
kan met behulp van een spaarpot in de vorm van een klein huisje, dat
bijvoorbeeld wekelijks met een vaste bijdrage, met fooien etc. kan worden
gevuld.
Eenmalige gift
Uiteraard kunt u ook een eenmalige gift overmaken op het bankrekeningnummer
om de realisatie van het project te ondersteunen.
Ons adres!
Voor meer informatie over onze activiteiten voor Tinkerbell, een vast
donateurschap of het aanvragen van een spaarhuisje kunt u zich altijd
tot ons wenden. Hiervoor kunt u contact opnemen met een van onze
bestuursleden. Zie de colofon voor adressen en telefoonnummers.
Familiekindertehuis Tinkerbell
P/A Weegbree 122, 3401 KB IJsselstein
Tel. : 030-6886128
E-mail: info@roemeensekinderhulp.nl
Bankrelatie: Rabobank IJsselstein nr. 16.92.29.629
t.n.v. Stichting Roemeense Kinderhulp
Of gebruik onze antwoordkaart
Naam/Bedrijf ________________________________________________________________________________________________________________________
t.a.v. ________________________________________________________________________________________________________________________________
Adres _______________________________________________________________________________________________________________________________
Postcode en woonplaats _______________________________________________________________________________________________________________
Ja, ik wil graag:
vaste donateur worden van Tinkerbell voor € __________ per maand.
Hierbij machtig ik de Stichting Roemeense Kinderhulp om eenmaal per maand dit bedrag van van mijn giro-/bankrekening af te schrijven.
Mijn rekeningnummer is ____________________.
Ook in 2008 is onze website weer goed bezocht. Vooral nieuwe
donateurs en geïnteresseerden hebben ons vaak via de site gevonden,
naast de trouwe bezoekers die steeds even gaan kijken of er weer
nieuwtjes zijn vanuit Tinkerbell en nieuwe foto’s bekijken in het
fotoboek.
Op onze website treft u momenteel de volgende informatieblokken
aan:
• Algemene informatie over de Stichting Roemeense Kinderhulp
• Zomervakantie voor Roemeense kinderen en gastouderinformatie
• Ingezonden brieven van Roemeense kinderen en gastouders
• Informatie over het familiekindertehuis Tinkerbell
• Inschrijving voor onze elektronische nieuwsbrief Tinkerbell’s Post
• Fotoalbums van Tinkerbell, onze projecten en acties
• Financiële ondersteuning van families in Roemenië
• Informatie van ons toeristenkantoor en goedkope vluchtgegevens
naar Roemenië
• Diverse downloads van inschrijf- en machtigingsformulieren
• Agenda 2009
• ‘Links’ naar andere websites met interessante informatie over
Roemenië
• Informatie en inschrijvingsformulieren voor deelname aan het
hulpgoederentransport
• Kranten- en actieberichten
• E-mail ter attentie van de Stichting
• Gastenboek
• Panoramafoto Sovata
• Wijzigingsformulieren voor verhuizingen en emailadressen
(nieuw)
• Online donatie module (nieuw)
Als u de beschikking heeft over een internetaansluiting, nodigen wij
u graag uit om regelmatig een kijkje op onze website te nemen. De
nieuwste ontwikkelingen worden steeds speciaal op de hoofdpagina
aangegeven. Graag vernemen wij uw reactie per e-mail of in ons gastenboek.
Ook voor het laten opnemen van een ‘sponsor link-adres’
kunt u via deze internetsite contact met ons opnemen.
Graag tot ziens bij: www.roemeensekinderhulp.nl
een eenmalige donatie doen. Ik maak € __________ over op rekeningnummer 16.92.29.629 ten name van Stichting Roemeense Kinderhulp te
IJsselstein
Datum: _______________________________________________ Handtekening: _____________________________________________________
Na toezending van deze antwoordstrook ontvangt u van de Stichting Roemeense Kinderhulp de nodige informatie.
11090_SRK09.indd 35 08-07-2009 08:57:43

Leven in Sovata, Roemenië (2)
Heel anders en toch ook een beetje hetzelfde. Mensen zijn overal mensen. Niet vergelijkbaar
maar overal gelijk. Voor wie toch een beetje wil vergelijken hebben we wat
cijfertjes verzameld.
Statistieken Sovata
In 2002 woonden er in Sovata 11.614 mensen,
maar toen Sarateni in 2005 een zelfstandige
gemeente is geworden, bleven er 10.248 inwoners
over.
De inwoners van Sovata zijn in leeft ijd als volgt
verdeeld:
• 25% is tussen 0 en 19 jaar oud
• 58% tussen 20 en 59 jaar oud
• en 17% boven de 60
51,01% van de bevolking is vrouw, tot groot
plezier van de mannen.
Opvallend is dat er veel verschillende religies
zijn vertegenwoordigd in Sovata:
• Rooms Katholieken: 4918
• Gereformeerden: 4888
• Grieks Katholieken: 47
• Orthodoxen: 942
• Unitariërs: 178
• Baptisten: 20
• Adventisten: 94
En verschillende nationaliteiten:
• Hongaars: 10.465
• Roemeens: 909
• Zigeuners: 222
• Duitsers: 7
Nog wat andere weetjes over Sovata:
• er zijn 6 kleuterscholen (voor in totaal 417
kinderen)
• 3 basisscholen plus 1 school in Sacadat en
1 in Iliesi. Deze laatste twee scholen zullen
waarschijnlijk niet lang meer bestaan
omdat er te weinig kinderen op zitten (in
totaal zijn er 879 kinderen op de scholen
ingeschreven)
Familiekindertehuis Tinkerbell
Stichting Roemeense Kinderhulp
Antwoordnummer 1804
3400 WB IJsselstein
• 1 lyceum voor het voortgezet onderwijs
met verschillende richtingen (380 kinderen)
• Sovata strekt zich uit over 16.244 hectare
(ter vergelijking IJsselstein is 2.153 hectare
voor 33.600 mensen), waarvan het grootste
deel bos en landbouwgrond is.
• de gemeenteraad bestaat uit 15 personen.
10 zijn van de UDMR (de Hongaars
Roemeense Democratische partij), 4 van de
MPP (Hongaarse burgerpartij) en 1 van de
PSD (Roemeense partij). De burgemeester
is van de UDMR.
Postzegel
mag, hoeft
niet
11090_SRK09.indd 36 08-07-2009 08:57:43

Donaties volledig
fi scaal aftrekbaar
De Stichting Roemeense Kinderhulp is een niet-gesubsidieerde
organisatie. Om ons werk te kunnen verrichten zijn wij afhankelijk
van donaties, de jaarlijkse collecte en inkomsten uit
andere door ons georganiseerde activiteiten. Als u de kinderen
van Sovata ook een warm hart toedraagt, dan is een van de
onderstaande mogelijkheden wellicht een idee voor u?
ANBI
De Stichting Roemeense Kinderhulp heeft al vanaf 2001 een erkenning
van de Belastingdienst als goed doel. Sinds 1 januari 2007 is over dit
punt ook een wetgeving van kracht geworden. De Stichting heeft sinds
die datum dan ook de offi ciële status ontvangen als ANBI (Algemeen
Nut Beogende Instelling). Zoals wellicht bekend is deze status nodig om
donaties en verkregen sponsorgelden zonder aangift e en belastingheffi ng
te mogen ontvangen. Ook voor de donateurs en sponsoren is deze erkenning
noodzakelijk om hun gift en en donaties af te mogen trekken bij de
belastingaangift e.
Fiscale donatie
Een voor u fi scaal erg aantrekkelijke manier van schenken om de Stichting
fi nancieel te steunen, is een periodieke schenking. Dit is een fi scale
donatie, die zonder drempel volledig aft rekbaar is van de belasting. Bij
een dergelijke schenking, ook wel lijfrente genoemd, hoort dan wel een
notariële akte waarin vast komt te liggen dat u gedurende een bepaalde
periode (minimaal vijf jaar) jaarlijks een bedrag zult schenken. In feite
komt het er op neer dat u – afh ankelijk van het voor u geldende tarief
Van de penningmeester
Donaties en familieondersteuning
in 2008
Mijn naam is Piet Jonker en ik heb als penningmeester in het afgelopen
jaar de nodige gelden van de Stichting Roemeense Kinderhulp
administratief beheerd. En voor u, die het werk van de SRKH ondersteunen,
zet ik graag even wat gegevens op een rij.
• In 2008 hebben 352 vaste donateurs voor het kindertehuis
Tinkerbell samen een bedrag van 31.548 euro gestort.
• In het Familie Support Programma waar Roemeense gezinnen
door Nederlandse families maandelijks fi nancieel worden ondersteund,
betalen 79 gezinnen gezamenlijk een bedrag van 2.330 euro
per maand en helpen zo mee om de nood voor deze kwetsbare
Roemenen wat te verlichten.
U zult als vaste donateur waarschijnlijk hebben gemerkt dat rond de
10e van elke maand uw donatie en/of uw support bijdrage automatisch
van uw rekening wordt gehaald.
Mochten er zich wijzigingen in uw fi nanciën voordoen die van
invloed zijn op de maandelijkse incasso, wilt u mij dit dan laten
weten? Ik ben bereikbaar onder telefoonnummer 030-6889140 of per
mail: piet@srkh.nl.
Met uw inspanningen vertrouw ik erop dat we voor de kansarmen in
Roemenië het verschil kunnen blijven maken.
Piet Jonker
inkomstenbelasting - tot 52% terug kunt krijgen van de schenking die
u aan de Stichting Roemeense Kinderhulp doet. Vooral als u een vaste
donateur van de Stichting bent, kan dit een zeer attractieve wijze zijn om
met dezelfde donatie meer waarde te creëren!
Om het voor u gemakkelijk te maken, hebben wij contact gelegd met
notariskantoor Blokhuis en Akkermans uit IJsselstein. Wij hebben
notaris J.W.P.M. Akkermans bereid gevonden om, zonder dat hiervoor
kosten voor u aan verbonden zijn, een volmacht ten behoeve van de
Stichting op te stellen. In deze volmacht wordt naast uw persoonlijke
gegevens gevraagd welk bedrag geschonken wordt (minimaal € 150,- per
jaar), met welke looptijd en wanneer deze ingaat. Indien u de Stichting
een schenking wilt doen in de vorm van een lijfrente, kunt u de volmacht
opvragen bij onze penningmeester of rechtstreeks bij het notariskantoor
Blokhuis en Akkermans. Ook is dit formulier via onze website
te downloaden. Na invulling en ondertekening stuurt u de volmacht
naar het notariskantoor, dat vervolgens een conceptakte voor u opstelt.
Na uw akkoordbevinding kan de akte worden ondertekend. Belangrijk:
aan het opstellen en de ondertekening van de notariële akte zijn voor
u geen verdere kosten verbonden en alles kan door de volmacht via de
post worden afgehandeld.
Testament
Een testament is iets waar niemand graag over nadenkt, maar u kunt het
ook anders zien: uw testament kan ook de sleutel zijn voor een betere
toekomst van een aantal Roemeense kinderen. Deze bijzondere manier
van schenken via uw nalatenschap kan door middel van een legaat
of erfstelling. Een legaat is een specifi ek omschreven bedrag of goed,
bijvoorbeeld in de vorm van een postzegelverzameling, onroerend goed,
eff ecten enz. Van een erfstelling is sprake als een bepaald deel van uw
totale nalatenschap aan de Stichting wordt toegekend. De notaris maakt
uw wensen voor een legaat of erfstelling rechtsgeldig. Ook kunt u in uw
testament de erfgenamen verzoeken om na uw overlijden een bedrag
aan de Stichting uit te keren. Een verzoek is echter, in tegenstelling tot
een legaat of erfstelling, niet bindend. Bij al deze mogelijkheden kunt
u uw schenking ook specifi ek bestemmen voor een onderdeel van de
Stichting, bijvoorbeeld het familiekindertehuis Tinkerbell.
Voor meer informatie over deze fi scaal aantrekkelijke donaties kunt u
contact opnemen met één van de bestuursleden (zie colofon) of met
notariskantoor Blokhuis en Akkermans, mevr. Mr. A.M.A.M. van
Lexmond (tel. 030-6881212).
Ook kunt u voor een onafh ankelijk advies vrijblijvend bellen met de
Notaristelefoon, iedere werkdag van 9.00 tot 14.00 uur op telefoonnummer
0900-3469393 of de website www.notaris.nl bezoeken.
Goed om te weten
Belastingaftrek
Sinds 2001 heeft de Stichting al een erkenning van de Belastingdienst
als ‘Goed Doel’. Op 1 januari 2007 is de nieuwe Nederlandse wetgeving
op dit punt van kracht geworden en heeft de Stichting de offi ciele
status van ‘ANBI’ (Algemeen Nut Beogende Instelling) gekregen.
Voor de Stichting is dat belangrijk omdat deze status ervoor zorgt
dat we donaties en sponsorgelden zonder aangift e en belastingheffi
ng mogen ontvangen. Maar voor u is dat ook van belang omdat
hierdoor uw gift en en donaties aft rekbaar worden van de belasting.
Door deze erkenning kunt u een donatie aan de Stichting dus zonder
problemen opvoeren bij uw belastingaangift e.
Juli 2009 37
11090_SRK09.indd 37 08-07-2009 08:57:44

Uit het fotoboek van Tinkerbell
38 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 38 08-07-2009 08:57:44

Juli 2009 39
11090_SRK09.indd 39 08-07-2009 08:57:55

JAARVERSLAG 2008
STICHTING ROEMEENSE KINDERHULP
In 2008 hebben we als Stichting weer een nieuwe mijlpaal mogen bereiken. Net voor de jaarwisseling konden we de laatste 3
kinderen in het kindertehuis Tinkerbell verwelkomen. Daarmee was het maximale aantal van 20 kinderen bereikt. Ook organisatorisch
gezien was het afgelopen jaar voor onze zusterstichting Pro Sovata een bijzonder jaar. Alle formatieplaatsen die vanuit de
Roemeense wetgeving noodzakelijk geacht worden voor kindertehuizen, hebben we kunnen invullen met goede en vakkundige
medewerkers. Vanuit alle kanten bekeken beschikt Pro Sovata nu over een professionele organisatorische opbouw om de kinderen
goed te kunnen helpen hun weg naar zelfstandigheid met succes af te kunnen ronden. Met het bereiken van deze mijlpaal is de
weg vrijgemaakt voor het volgende doel. Steeds meer van onze inspanning zal gericht worden op het creëren van mogelijkheden in
Roemenië waarmee onze Roemeense Stichting op langere termijn de mogelijkheid gaat krijgen een eigen, zelfstandig bestaan op te
bouwen. Als resultaat van de principiële strategische beleidskeuze ‘liever vishengels te geven dan vissen te brengen’.
Binnen de Nederlandse organisatie was het afgelopen jaar een stabiel en rustig jaar waarbij zowel de ‘standaard’ activiteiten als ook
een paar nieuwe fondsenwervingsactiviteiten met groot succes zijn afgerond. Het is zeer bemoedigend om te constateren dat de
Stichting Roemeense Kinderhulp na bijna 20 jaar nog steeds zeer veel aandacht krijgt van vrijwilligers, media en sponsors. Mede
door een aantal substantiële sponsorbijdragen hebben we evenals vorige jaren een goed fi nancieel resultaat kunnen bereiken.
Hierdoor zijn wij in staat geweest om naast onze vaste en bekende activiteiten zoals de kindervakantie, het hulpgoederentransport
en de dagelijkse ondersteuning van het kindertehuis, ook nog een aantal nieuwe projecten uit te voeren. Een studiebeurs voor
kansarme kinderen, voorlichting en informatiesessies voor kinderen en leraren op het gebied van SOA’s en geboortebeperkingsmethodes
en een uitbreiding van de klaslokalen voor het kinderdagverblijf, zijn slechts enkele mooie voorbeelden hiervan.
Acties en projecten
Kindervakantie
Tijdens de afgelopen zomervakantie van
13 juli t/m 2 augustus, hebben weer 42 kinderen
en twee begeleiders van een onvergetelijke
vakantie in Nederland kunnen genieten. Voor
het negentiende achtereenvolgende jaar hebben
22 families met veel liefde hun huis en vooral
hun hart opengesteld voor de opvang van twee
Roemeense kinderen. In Sovata zijn er nu 835
kinderen en begeleiders die terugkijken op
een onvergetelijke tijd in ons ‘sprookjesland’.
Het zijn uiteindelijk de herinneringen aan het
warme onthaal en het gastvrije verblijf bij de
gastfamilies die de kinderen nog vele jaren
zullen bijblijven.
Niet alleen voor de gastouders is het een
jaarlijks feest om deel te nemen aan deze
actie, de busmaatschappij en chauff eurs van
Connexxion denken daar net zo over. Al
veertien jaar dragen zij hun steentje bij om
voor deze kansarme kinderen uit Sovata een
zomervakantie hier in Nederland mogelijk
te maken. Geheel belangeloos geven diverse
personeelsleden hun ondersteuning aan
deze actie en maakt de directie het voor hen
mogelijk hieraan deel te nemen. Zonder hen
zou de organisatie van deze kindervakantie
vele malen moeilijker te realiseren zijn. Wij
zijn de medewerkers Ed van Beijersbergen
van Henegouwen, Rinus van Vliet en Cees
Walder en de directie van Connexxion
hiervoor zeer dankbaar.
Daarnaast mogen we uiteraard ook de andere
sponsoren niet vergeten die een substantiële
bijdrage hebben geleverd om de kindervakantie
mogelijk te maken. De meeste van hen dragen
de Roemeense kinderen al vele jaren een
warm hart toe. Wij willen in dit kader vooral
Jaap Kieviet, Pretpark Plaswijk, Bekenkamp
Yachting, Ikea Delft en uiteraard de Texas
Drive-In Discotheek hartelijk bedanken dat zij
ons ook afgelopen jaar weer op een geweldige
manier hebben ondersteund.
Hulpgoederentransport
Nu alle problemen met de grenzen zo goed
als weggevallen zijn, begint de organisatie van
het hulpgoederentransport steeds meer op
een ‘routinematig logistiek proces’ te lijken.
Met de hulp van onze vaste steunpilaren
Wim Bouman, Jeroen van Drogenbroek,
Hans Fafi ani, Pank Hensbroek, Niels van
Maaren, Bert Middag, Clarisse Schep en
Kees Verwoerd wordt het elk jaar weer wat
professioneler en beter geregeld. Met een goed
verloop van de inzameling hier in Nederland,
het transport, het verdelen van de uitnodigingen
en de uitgift e zelf, liep alles ook dit jaar
weer op rolletjes. Na een geslaagde proef in
2007 is afgelopen jaar bij het afrekenen van de
transportkosten weer gebruik gemaakt van een
40 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 40 08-07-2009 08:58:08

mobiel pinapparaat. Naast het feit dat hiermee
contante betalingen konden worden vermeden,
leverde het de deelnemers automatisch ook
een bewijs op dat gebruikt kan worden bij de
belastingaangift e. Aangezien deze betaalwijze
op grote schaal is gebruikt, kunnen we concluderen
dat dit een blijvende service zal gaan
worden bij het hulpgoederentransport.
Drie vrachtwagens, zes chauff eurs en 13 vrijwilligers
maakten het afgelopen 15 november
weer mogelijk om vele families in Sovata een
ongekende vreugde te bezorgen door het afl everen
van de hulpgoederenpakketten. Met iets
meer pakketten dan vorig jaar zijn tijdens de
hulpgoederenactie van 2008 door de Stichting
2.385 pakketten afgeleverd bij 1.352 gezinnen.
Door de Nederlandse families werd ten
opzichte van 2007 wel beduidend meer aan
voedseltegoedbonnen ter beschikking gesteld.
Totaal is voor € 41.600,- aan de families uitgedeeld.
De resterende ruimte in de vrachtwagens
is zoals gebruikelijk opgevuld met hulpgoederen
voor scholen, kinderdagverblijven,
de kinderarts en het familiekindertehuis. Op
deze wijze hebben een groot aantal algemene
hulpgoederen (o.a. 140 schooltafeltjes en
stoelen, 59 fi etsen en 10 kinderwagens) hun
weg naar Sovata gevonden.
Wij maken van deze gelegenheid ook graag
gebruik om Bring Logistics, Dijkstra transport,
Firma Van Dijk, Firma Beerepoot,
Firma Ebach, Firma Verspui, G.J. Middag
Fruit, LTC en Firma Vorex en Transport
Borst en Zn. hartelijk te bedanken voor het
belangeloos beschikbaar stellen van het benodigde
materieel. Zonder hun ondersteuning
zou een hulpgoederentransport in de huidige
vorm (en tegen de huidige lage kosten) niet
mogelijk zijn!
In het bijzonder willen we de fi rma Terberg
bedanken voor het beschikbaar stellen van de
opslagruimte in de afgelopen jaren. Met medewerking
van het personeel werd elk jaar weer
gezorgd voor een schone en grote opslagruimte
in de schadeafdeling. Wij zijn zeer erkentelijk
dat zij steeds weer deze moeite hebben geno-
men om ons hierin te ondersteunen. Vanaf het
transport van 2009 zullen we echter wel naar
een andere locatie moeten gaan verhuizen
aangezien het pand een andere bestemming
heeft gekregen. Met enige weemoed hebben we
afgelopen november dan ook afscheid genomen
van deze ruimte en de afdeling schade van
de Firma Terberg.
Computersystemen
Helaas is de voorgenomen aansluiting van
internet in de gemeente Chibet nog steeds
niet mogelijk. In deze kleine buurtgemeente is
het netwerk nog niet beschikbaar gekomen en
zullen ze daar nog even geduld moeten hebben.
Zo gauw ook in deze gemeente internet
beschikbaar zal zijn, kunnen we een volgende
stap maken.
Om deze scholen te kunnen voorzien van een
mooi computernetwerk, zijn we nog op zoek
naar goede en complete PC systemen. Gezien
de voortschrijdende eisen die de soft ware aan
systemen stelt, is het echter wel noodzakelijk
om moderne systemen te plaatsen. Wij houden
ons van harte aanbevolen voor snelle en
moderne computersystemen.
Noodhulp kinderartsenpraktijk,
patiënten en families
De ondersteuning vanuit onze Stichting voor
noodhulp beperkt zich de laatste jaren helaas
niet meer tot ondersteuning op medische
gronden alleen. In het afgelopen jaar hebben
we kans gezien meer schrijnende gezinsgevallen
te helpen doordat de sociaal medewerkster
van onze Roemeense stichting Pro Sovata hier
ook een deel van haar taken aan heeft besteed.
Hierdoor zijn wij in staat om beter en meer
structurele aandacht te geven aan de gezinnen
die dat nodig hebben. Op lokaal niveau kan
eenvoudig een deugdelijke inschatting worden
gemaakt over de echte noodzaak en behoeft e
aan hulp. Naar aanleiding van de vorig jaar
ingeslagen koers om deze noodlijdende gezinnen
rechtstreeks te gaan helpen, onderhouden
we nu op meer regelmatige basis het contact
met hen. Wij zijn er dan ook in geslaagd om
meer periodieke bezoeken aan de families
te brengen, waarbij we naast hulp en advies
ook onder andere kleding en voedsel hebben
overhandigd.
Gezondheidscentrum Sarateni
Het gezondheidscentrum dat sinds vier jaar is
overgegaan in de handen van de zelfstandige
gemeente Sarateni, staat er nog steeds goed
verzorgd bij. De artsenpraktijk en de apotheek
werken naar volle tevredenheid vanuit dit
centrum. Afgelopen jaar is daar de laatste vrije
kamer ingericht als de plaatselijke politiepost.
Wij zijn verheugd dat wij kunnen constateren
dat onze “overdrachtsafspraken” over het
gezondheidscentrum met de gemeente van
Sarateni nog steeds worden gerespecteerd. De
'dakloze bewaker' heeft namelijk nog steeds
zijn ‘aanleunschuur’, als betaling voor zijn
diensten, in gebruik en het gebouw staat er nog
steeds goed verzorgd bij.
Financiële ondersteuning ‘Lokale
initiatieven’
Bij aanvang van het nieuwe schoolseizoen
kregen we een aanvraag vanuit Sovata of wij als
Stichting een nieuw lokaal voor het kinderdagverblijf
konden fi nancieren. De ouders, kinderen
en begeleiders zijn zeer enthousiast over de
school en de wijze waarop les wordt gegeven.
Het kinderdagverblijf dat op basis van het Waldorf
principe werkt, heeft daardoor veel meer
aanvragen dan dat er kinderen kunnen worden
geplaatst. Ook voor deze uitbreiding is uiteindelijk
samenwerking gezocht met de Gemeente
Sovata. Door beide een deel van de kosten te
dragen is er binnen enkele maanden een extra
ruimte bij gebouwd. In december 2008 kon
tijdens een feestelijke openingsceremonie dit
lokaal offi cieel in gebruik worden genomen.
Naast een extra lokaal voor het kinderdagverblijf
is hiermee als bijkomend voordeel voor
Pro Sovata ook een extra lokaal verkregen voor
hun activiteiten van de Baby Mammieclub en
het Funhouse project. Deze activiteiten worden
door een toenemend aantal kinderen bezocht,
mede door het enthousiasme en de gedreven
wijze waarop onze vrijwilligers de organisatie
hiervan voor hun rekening nemen.
Juli 2009 41
11090_SRK09.indd 41 08-07-2009 08:58:12

Hetzelfde beeld zien we ook terug bij de in
2007 opgestarte activiteit rond een folkloristische
dansgroep. De Stichting heeft deze
activiteiten afgelopen jaar weer fi nancieel
ondersteund. Door het grote aantal aanvragen
voor deelname mag duidelijk zijn dat het folkloristische
gevoel nog steeds sterk leeft onder
de bewoners van Sovata. In meerdere groepen
wordt nu les gegeven aan kinderen en volwassenen
waarbij de zeer karakteristieke (Hongaarse)
folkloristische dansen worden geleerd.
De speciale cursussen die onze vrijwilligers
hiervoor hebben gevolgd werpen, gezien het
enthousiasme voor de deelname, dus duidelijk
hun vruchten af.
Een nieuwe activiteit van Pro Sovata is de Roemeense
variant van de in IJsselstein zo bekende
“IJVO” (IJsselsteinse Vakantie Ontspanning).
Gedurende de afgelopen zomervakantie, die in
Roemenië ruim drie maanden duurt, is voor
de eerste keer een vakantiekamp voor kinderen
georganiseerd. Hoe vreemd het ook mag klinken,
deze 3 maanden zijn een echte sleur voor
de kinderen. Dit door het ontbreken van speelmogelijkheden,
sociale activiteiten en uiteraard
het gebrek aan fi nanciële middelen om zelf iets
te organiseren. Met spelletjes, knutselen en
handenarbeid, hebben 30 kinderen gedurende
vijf dagen in deze lange vakantie hierdoor een
welkome afwisseling gehad. De fi nanciering
van deze activiteit is voornamelijk gekomen
vanuit een subsidie die Pro Sovata heeft weten
te krijgen vanuit de Roemeense overheid.
Aangevuld met een ondersteuning vanuit onze
Stichting en de prachtige locatie rond het familiekindertehuis
Tinkerbell, was er voldoende
basis om een leuk en interessant aanbod voor
de kinderen op te zetten. Aangezien het een
zeer geslaagde activiteit was die in de smaak is
gevallen bij de kinderen, zal dit zeker volgend
jaar een opvolging gaan krijgen.
Pro Sovata
Pro Sovata is onze plaatselijke zusterstichting
die verantwoordelijk is voor alle activiteiten die
in Sovata worden uitgevoerd. Het Nederlandse
bestuur draagt hierin wel de eindverantwoording,
terwijl de dagelijkse werkzaamheden
door lokale medewerkers en vrijwilligers worden
verzorgd. In het afgelopen jaar hebben de
medewerkers van deze stichting bewezen dat
we de afgelopen maanden een goede weg zijn
ingeslagen met een meer professionele opzet.
Katalin Gall, de psychologe die de families in
het kindertehuis ondersteunt bij de opvoeding
van de kinderen en de dagelijkse problemen
die hierbij naar voren komen, speelt hierbij een
belangrijke rol. Aangezien de meeste kinderen
in meer of mindere mate een “rugzakje”
met zich meedragen, mag duidelijk zijn dat
deze kinderen meer dan normaal de nodige
aandacht vragen. Zeker met de komst van de
nieuwe, oudere kinderen, zal haar hulp binnen
de gezinnen meer dan welkom zijn.
Ook Katalin Polotca, onze sociaal werkster die
verantwoordelijk is voor het afh andelen van
alle administratieve zaken die noodzakelijk zijn
voor de kinderbescherming en de kindertehuislicentie,
heeft met haar activiteiten goede
resultaten kunnen boeken. De Roemeense staat
eist steeds uitgebreidere verslaglegging van alle
activiteiten die binnen en rond het kindertehuis
worden uitgevoerd om de status en licentie
te mogen behouden. Aangezien Katalin ook
een studie heeft afgesloten als juriste heeft ze
het afgelopen jaar ook de taak gekregen om de
noodzakelijk offi ciële contracten en documenten
voor de Stichting te maken en onderhouden.
Naast al deze administratieve taken is
ook het onderhouden van de contacten met de
natuurlijke ouders en andere hulpbehoevende
gezinnen nog een onderdeel van haar brede
takenpakket.
Tenslotte heeft Tunde Fulop, die de administratie
van de Stichting en alle bijbehorende
overige fi nanciële taken op zich heeft genomen,
haar steentje bijgedragen om de Stichting optimaal
te laten functioneren. De organisatie heeft
in het afgelopen jaar aangetoond dat met deze
medewerkers en het lokale bestuur een stabiele
basis is verkregen, waarmee met vertrouwen
naar de toekomst kan worden gekeken. Naast
de bestaande taken is ruimte gekomen om
aandacht te besteden aan nieuwe activiteiten
in Sovata . Deze nieuwe activiteiten moeten
vooral gericht zijn op de doelstelling om over
een aantal jaar over meerdere bronnen van
inkomsten te beschikken die het op de lange
duur mogelijk moeten maken om de Roemeense
Stichting zelfstandig te onderhouden.
Familiekindertehuis Tinkerbell
Vier jaar na de offi ciële start van het familiekindertehuis
kunnen we melden dat alle
geplande plaatsen nu bezet zijn. Sinds 31
december hebben 20 kansarme kinderen een
nieuw tehuis gekregen in Tinkerbell. Met
de komst van Tamas, Noemi en Lori op de
laatste dag van het jaar, zijn beide families nu
compleet. Evenals voorgaande jaren kwam de
Roemeense kinderbescherming net voor kerst
vragen of wij plaats hadden voor nieuwe kinderen.
Gebruikmakend van de kerstperiode werd
door hen naar onderdak gezocht voor deze
kinderen. Aangezien de nieuwe kinderen een
meer evenwichtige leeft ijdsverhouding zouden
gaan brengen in het gezin van de Kibedi familie,
zijn we dit keer op het verzoek ingegaan.
Zeker het feit dat door een gezamenlijke plaatsing
in Tinkerbell de kinderen als broertjes en
zusje bij elkaar zouden kunnen blijven, was
voor onze beslissing een extra argument.
Na alle turbulente beginjaren is samen met de
stabilisering van de Roemeense Stichting, dan
nu ook de rust in Tinkerbell gekomen. Beide
families voelen zich echt thuis in het familiekindertehuis
en de ouders beschouwen de kinderen
als hun eigen kroost. Dat de ouders echt
zorgdragen voor hun familie mag wel blijken
uit het feit dat de eigen activiteiten zoals het
verbouwen van de groenten en aardappels en
42 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 42 08-07-2009 08:58:15

het houden van dieren nog steeds in omvang,
aantal en soort verder zijn uitgebreid.
In het afgelopen jaar zijn door speciale
nieuwsbrieven de donateurs en sponsors op
de hoogte gehouden van de ontwikkelingen
in Tinkerbell. Ook afgelopen jaar hebben wij
ons verheugd over de komst van sponsors en
donateurs die nieuwsgierig zijn geworden door
deze nieuwsbrieven. Met eigen ogen hebben ze
kunnen zien hoe Tinkerbell voor de kinderen
een nieuw thuis is geworden. In het gastenboek
waarin de donateurs naar aanleiding van hun
bezoeken hun ervaringen kunnen opschrijven,
zijn de complimenten over de warme, kindvriendelijke
en gezellige sfeer meer dan eens
aangehaald. Zowel de kinderen, families alsook
het bestuur zijn hierover bijzonder verheugd
en waarderen het feit dat sponsors zich de
moeite nemen om even op bezoek te gaan om
zelf deze sfeer te voelen.
Project voor een restaurant, speeltuin en
vakantiehuisjes
Wat gestart is in 2005 met de realisatie van
een openbare speeltuin op het terrein van
Tinkerbell, is in het afgelopen jaar uitgegroeid
tot een veel breder georiënteerd project met als
doelstelling het genereren van inkomsten in
Roemenië. Mede door het feit dat in Roemenië
nu ook de uitgebreide EU-regelgeving op het
gebied van openbare speeltuinen van kracht is
geworden, moest het beleid op dit onderdeel
worden herzien. De eerder voor de speeltuin
lokaal vervaardigde speeltoestellen voldeden
helaas niet aan deze eisen, waardoor aansprakelijkheidsrisico’s
voor de Stichting in Roemenië
onacceptabel hoog zouden gaan worden.
Gebaseerd op het feit dat de Stichting een
strategische keuze heeft gemaakt voor het meer
zelfstandig maken van de Roemeense Stichting
met betrekking tot de fi nanciële inkomsten,
is dit project opgepakt in een nieuw project
dat de kansen moet gaan benutten van de
economische bloei in Roemenië. Zelfs met de
huidige slechte economische vooruitzichten,
gaat de economie in Roemenië vooruit. De
lokale zusterstichting ‘Pro Sovata’ krijgt door
het toenemen van de welvaart binnen Roemenië
meer kansen en fi nanciële mogelijkheden
om vanuit dit streven ook daadwerkelijk een
duidelijk actieplan te gaan opstellen. Met deze
uitgangspunten als basis is een nieuw project
gedefi nieerd waarin het voormalige speeltuinproject
weer een plaats heeft gevonden. Het
project bestaat uit een aantal onderdelen die
elkaar aanvullen en ondersteunen. Gebaseerd
op de toeristische ontwikkeling van Sovata en
het ontbreken van echt gezellige restaurants
en speelgelegenheden voor kinderen, is het
project opgezet rond een thema-restaurant,
een speeltuin en een midgetgolfb aan. Met de
nodige ondersteuning binnen dit project voor
een faciliteit voor kinderactiviteiten/-feestjes
en een schaats- en rollerskatebaan, moet ook
het nodige publiek worden getrokken buiten
de toeristische seizoenen. Samen met de bouw
van een paar vakantiehuisjes krijgt het project
de mogelijkheid om ook daadwerkelijk aan
de fi nanciële draagkracht voor de Stichting in
Roemenië een bijdrage te gaan leveren.
Het spreekt voor zich, dat dit project alleen
met de nodige sponsoring, fondsen en EUsubsidie
kan worden ontwikkeld. Daarnaast
zal het gehele project in deelprojecten met een
groeiscenario worden gerealiseerd. Het feit dat
we nu beschikken over een project dat verder
kan worden ontwikkeld, is een eerste stap in
het lange traject tot realisatie. Maar evenals
bij de realisatie van het familiekindertehuis
Tinkerbell, stelt het bestuur zich op het standpunt
dat zonder een droom geen enkel idee
werkelijkheid kan worden.
Toeristenbureau ‘Salt Lake Travel’
Onder het motto ‘hengels geven in plaats van
vissen’ heeft de Stichting Roemeense Kinderhulp
het Toeristenbureau vorm en inhoud
gegeven. Door de buitenlandse investeerders is
de aantrekkelijkheid van Sovata voor toeristen
en de populariteit van het kuuroord Sovata Bai
verbeterd. Jaarlijks komen steeds meer toeristen
naar Sovata. Vooral aangetrokken door
de mooi gerenoveerde en verzorgde hotels
en pensions en het warme zoutwatermeer, dé
toeristentrekker van het hele gebied, vinden
steeds meer toeristen de weg naar Sovata. Het
inkomende toerisme is wel vooral van binnenlandse
en Hongaarse oorsprong. Helaas is
Sovata nog minder bekend in het buitenland.
Door meer te bieden dan alleen maar het
warme zoutwatermeer kan het toeristenbureau
meeprofi teren van deze nieuwe inkomstenbron.
Naast uiteraard het creëren van nieuwe
werkgelegenheid in Pro Sovata is het primaire
doel van het toeristenbureau vooral geld te
genereren voor het familiekindertehuis Tinkerbell.
De winst die wordt gemaakt komt 100%
direct ten goede aan de ondersteuning van het
familiekindertehuis.
Naast de inkomsten die gebaseerd zijn op de
bemiddeling van hotelkamers en appartementen
voor het inkomende toerisme, is het
uitgaande toerisme sterk in opkomst. Voor een
kleine groep van mensen geldt dat zij meer
geld te besteden hebben (en dit ook graag laat
zien). Vooral de bestemmingen Griekenland,
Egypte en Cyprus waren afgelopen jaar in trek.
Naast de zonvakanties heeft het toeristenbureau
het afgelopen jaar ook voor het eerst een
wintersport arrangement gerealiseerd. Met een
groep van 45 mensen is een reis gemaakt naar
Oostenrijk, die zeer geslaagd is geweest. In het
aankomende seizoen zal het aanbod hierin
verder worden uitgebreid zowel in locaties alsook
naar andere landen. Weliswaar is de groep
mensen die zich een buitenlandse reis kan veroorloven
momenteel nog maar zeer beperkt, de
welvaart zal in de aankomende jaren voor deze
groep alleen nog maar toenemen, zodat de
verwachtingen voor deze inkomstenbron zeer
gunstig zijn. Door de nodige investeringen in
de ontwikkeling van de nieuwe programma’s is
het helaas niet gelukt een positief resultaat
te bereiken. Met een bescheiden verlies van
€ 4.800,- is de winstdoelstelling dus helaas niet
gehaald. Maar gezien de nieuwe mogelijkheden
Juli 2009 43
11090_SRK09.indd 43 08-07-2009 08:58:19

kan de toekomst wel met vertrouwen tegemoet
worden gezien.
Studie fi nanciering
Naar aanleiding van het 100-jarige jubileumfeest
van Intercoiff ure Jon Karelse in IJsselstein
in 2007 en de hiermee verbonden ondersteuning
van twee studentes, is vorig jaar hierop
een vervolg gekomen. Jon Karelse heeft met
een nieuwe donatie de ondersteuning mogelijk
gemaakt van een tweetal meisjes die op kosten
van deze sponsoring een opleiding voor kapper
hebben kunnen volgen. Emoke Lukacs en
Laura Margit Moga (beiden 18 jaar) hebben op
deze wijze in 2008 de opleiding kunnen volgen
en afronden.
Naar aanleiding van het succes van deze directe
manier van ondersteuning, heeft het bestuur
het plan opgevat om een studiefi nanciering op
te zetten voor kansarme Roemeense kinderen.
Door de ervaringen die zijn opgedaan bij de
ondersteuning vanuit Jon Karelse, zou deze
activiteit nu een bredere basis moeten gaan
krijgen, zodat ook ondersteuning voor andere
opleidingen mogelijk moet gaan worden. Met
de hulp van bedrijven en fondsen in Nederland
zou een studiebeurs moeten worden opgezet
die aan kinderen voor een of meerdere jaren
ondersteuning kan gaan geven. Door de
ondersteuning op basis van een “zachte lening”
te verstrekken, kunnen kinderen de benodigde
fi nanciële middelen verkrijgen om een studie
mee te bekostigen. Wanneer na de studie een
baan is gevonden, wordt op maandelijkse basis
de lening (zonder rente) weer terugbetaald.
Met deze terugbetalingsregeling kunnen dan
weer nieuwe kinderen worden geholpen aan
een beurs. Door een soepele terugbetalingsregeling
te handhaven, zou het voor iedereen
mogelijk moeten worden hieraan deel te
nemen zonder dat de schuld als een zware last
zal worden ervaren. Het terugbetaalbeding
zorgt er wel voor dat de studenten gemotiveerd
zijn en blijven om echt aan de slag te gaan met
de opleiding en op deze wijze te werken aan
hun eigen toekomst.
Voorlichtingscampagne
Een activiteit die het bestuur van de Stichting
altijd al graag heeft wilden opstarten, maar
door gebrek aan een goede ruimte en organisatiemogelijkheden
in Sovata tot vorig jaar niet
eerder heeft kunnen uitvoeren, is het organiseren
van voorlichtingsbijeenkomsten. In
de afgelopen jaren hebben we gemerkt dat de
“kennisachterstand” in Roemenië en daarmee
ook in Sovata, op bepaalde gebieden wel erg
groot is. Soms houden de mensen er (in onze
ogen) wel bijna vooroorlogse denkbeelden en
vooroordelen op na, terwijl de ‘modernere’
opvatting hier toch een heel ander licht op zou
kunnen laten schijnen. Enerzijds doordat nooit
aandacht is besteed aan het verspreiden van
kennis, en anderzijds vanuit de Roemeense culturele
achtergrond, zijn sommige onderwerpen
niet iets waar mensen zich echt in (hebben willen)
verdiepen. Aangezien wij graag ons steentje
willen bijdragen aan een verbetering van de
kennisverspreiding en voorlichting, is besloten
met behulp van Pro Sovata in de aankomende
tijd cursussen en voorlichtingsbijeenkomsten
te gaan organiseren waar materiedeskundigen,
doktoren en specialisten informatie en
uitleg komen geven over tal van onderwerpen.
Uiteraard zullen vooral vanuit onze kinderhulpdoelstelling
onderwerpen worden gezocht
en aangeboden die betrekking hebben op deze
doelgroep. Opvoedingsaspecten, verzorging,
beroepskeuze, hygiëne en medische onderwerpen
zijn slechts een kleine greep uit het aanbod
dat wij willen gaan creëren.
Om hiermee een start te maken en ervaringen
te verzamelen, hebben we in samenwerking
met de faculteit Gezondheidswetenschappen
in Utrecht een eerste voorlichting opgezet.
Via een studente is het onderwerp voorbehoedsmiddelen,
SOA’s en sexualiteit onder de
aandacht gebracht. Ondanks de overwegend
conservatieve houding van de meeste mensen
in Sovata op dit gebied, zijn wij de uitdaging
aangegaan om dit onderwerp bespreekbaar te
maken. In eerste instantie hebben we contact
gelegd met scholen. Door het trainen van leraren
in het bespreekbaar maken van het onderwerp
met kinderen en de verspreiding van kennis
over de mogelijkheden hierbij, kan dit ook
voor de toekomst een verder vervolg krijgen
zonder dat kennis vanuit Nederland hiervoor
moet worden gebruikt. Nadat de leraren in een
eerste ronde waren voorzien van de nodige
informatie en kennis, is de voorlichting samen
met de leraren aan de leerlingen doorgegeven.
Door een heel uitgekiend programma waarbij
spelletjes een kapstok vormen om de diverse
aspecten te bespreken, is deze eerste voorlichtingscampagne
een groot succes geworden.
Zowel scholen en leraren alsook de leerlingen
waren zeer geïnteresseerd en hebben de cursus
als zeer leerzaam ervaren. Naast de scholen
zijn ook twee kindertehuizen bezocht en heeft
onze activiteit de nodige aandacht gekregen in
de lokale en regionale media. Het resultaat van
deze wijze van verstrekken van informatie is
zeer bemoedigend gebleken, zodat wij ons ook
gesterkt voelen in het uitgangspunt dat bij een
goede benaderingswijze veel mensen bereikt
kunnen gaan worden.
Fondsenwerving
In 2008 heeft de recessie gelukkig nog weinig
invloed gehad op de bereidheid van sponsors
en donateurs om hun vertrouwen aan de
Stichting te geven. Wij vernemen vooral dat
het kleinschalige, lokale karakter de mensen
nog steeds aanspreekt, wat hun uiteindelijk
doet besluiten om hun ondersteuning aan ons
te willen geven. Het directe, zichtbare resultaat
zonder strijkstokprincipe, heeft ervoor gezorgd
dat de inkomsten ook dit jaar weer op peil zijn
gebleven. Als Stichting zijn wij dan ook zeer
vereerd met dit in ons gestelde vertrouwen. Wij
hopen dan ook dat dit jaarverslag het vertrouwen
verder verstevigt en voldoende aanleiding
geeft om de ondersteuning in het aanstaande
jaar te continueren.
De vaste basis wordt gevormd door de
fondsenwerving via jaarlijkse stortingen van
donateurs. Door het in januari 2008 gehouden
benefi etconcert, zijn naast een substantiële
bijdrage van € 3.413,- een groot aantal nieuwe
donateurs ingeschreven. Momenteel heeft de
Stichting 340 vaste donateurs die op maandelijkse
of jaarlijkse basis een vaste bijdrage
geven. De inkomsten die op deze wijze per
maand worden ontvangen zijn mede door het
benefi etconcert gestegen tot € 2.109,-. Naast
deze vaste donateurs wordt vanuit de jaarlijkse
nieuwsbrief een redelijk vaste sponsoring
ontvangen van donateurs. Per jaar zien we
altijd wel enige verschuiving in de gekozen
ondersteuning. Het ene jaar worden meer giften
ontvangen voor ons familiekindertehuis en
een volgend jaar wordt de gift of donatie aan de
algemene stichting overgemaakt. Hierbij zien
we gelukkig ook steeds vaker dat donateurs
zelfstandig en zonder dat de nieuwsbrief is verstuurd,
een ondersteuningsbedrag overmaken.
Dit verklaart dan ook deels de verschuiving
van donateurs naar gift en, omdat niet altijd
duidelijk is of sprake is van een eenmalige gift
of van een vaste periodieke ondersteuning die
zelfstandig is overgemaakt op onze rekening.
Op basis van de nieuwsbrief met een ingesloten
acceptgiro is afgelopen jaar een gemiddelde
van € 53,- per donateur ontvangen. In totaal
is door donateurs € 44.763,- aan de Stichting
geschonken.
Bij de werving van donateurs wordt vooral het
principe van ‘veel donateurs voor een klein
maandelijks bedrag’ positief ontvangen.
Een mogelijke afh ankelijkheid van grote
44 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 44 08-07-2009 08:58:23

sponsors en daarmee het risico op een plotselinge
vermindering van de vaste inkomsten,
wordt hierdoor vermeden. Een nadeel van deze
benadering is uiteraard dat er veel donateurs
vereist zijn om de benodigde gelden te verkrijgen.
Zoals ook in de fi nanciële verantwoording
kan worden afgelezen, dekken de huidige
inkomsten vanuit de donateurs nog lang
niet de jaarlijkse kosten die moeten worden
gemaakt om het familiekindertehuis en de
bijbehorende Roemeense organisatie operationeel
te houden. Om budgettair verantwoord te
kunnen werken, zal het bestand van donateurs
nog aanzienlijk moeten worden vergroot. Met
het zicht op een verslechterende economische
omgeving baart dit het bestuur uiteraard de
nodige zorgen. In het aankomende jaar zal dan
ook alle energie moeten worden gestoken in de
werving van nieuwe donateurs.
Naast de donateurs vormen nog steeds de incidentele
gift en een van de belangrijke inkomstenbronnen.
Deze gift en komen meestal voort
uit eenmalige gebeurtenissen zoals bedrijven
die jubileren, verjaardagen, scholen die een
actie houden, etc. Het zijn vooral onze ambassadeurs
die de Stichting regelmatig voordragen
als het goede doel voor een dergelijke inzameling.
Zeker gezien de huidige omstandigheden
zien we ook een versterking van de trend dat
meer sponsors liever een eenmalige bijdrage
geven dan een vaste donateurondersteuning
willen toezeggen. Bij elkaar is afgelopen jaar
€ 40.643,- aan gift en ontvangen. Een geweldig
resultaat, waarbij wij alle sponsors en ambassadeurs
hartelijk bedanken voor hun bijdrage
hierin.
Naast deze sponsorbronnen zijn de jaarlijks
terugkerende acties een onlosmakelijk deel
binnen de fondsenwerving. De bazaar/rommelmarkt,
de loterij en de huis-aan-huis collecte
zijn hiervan de grootste activiteiten. Veel
publicaties in de lokale dag- en weekbladen
hebben bijgedragen aan meer bekendheid van
de Stichting en haar activiteiten in IJsselstein
en de directe omgeving. Via deze activiteiten
is € 19.067,- ter beschikking gekomen voor de
doelstellingen van de Stichting.
Evenals vorig jaar zijn er in Roemenië zelf ook
nog diverse ontvangsten geweest. Enerzijds zijn
dit bezoekers van Tinkerbell die een donatie
hebben achtergelaten en anderzijds zijn ze
binnengekomen als resultaat van acties die Pro
Sovata heeft georganiseerd zoals de Paas- en
Kerstmarkten en het Berenmeer festival. Een
bijzonder onderdeel van de inkomsten aan
de Roemeense kant zijn de baten die via de
Roemeense belastingdienst kunnen worden
verkregen. Bij de aangift e voor de Roemeense
inkomstenbelasting kan 2% van het belastinggeld
worden uitgekeerd aan een goed doel.
Het kost de gever dus geen geld, alleen maar
de moeite om de aanvraag in te dienen. De
uitdaging hierbij is om als Stichting dat deel
van de bevolking te bereiken dat ook werkelijk
inkomstenbelasting zal gaan aangeven. Door
in Sovata promotie hiervoor te maken is het de
lokale Pro Sovata Stichting gelukt ook hier een
klein deel van hun inkomsten uit te genereren.
Afgelopen jaar is door al deze verschillende
zaken € 406,- in Sovata zelf opgehaald. Wellicht
in onze ogen een klein bedrag, maar wel een
zeer bemoedigende start voor een jonge organisatie
als Pro Sovata.
Financiën
De fi nanciële balans voor het jaar 2008 laat
nagenoeg dezelfde lijn zien die we in voorgaande
jaren hadden: inkomsten die bijna
gelijk zijn aan het voorgaande jaar, waarbij
we wel wat verschuivingen zien tussen de
diverse inkomstenbronnen. Met name de grote
opbrengst van de collecte en de bazaar vallen
hierbij op. Aangezien deze activiteiten zeer
weersgebonden zijn, kunnen de resultaten
hiervoor nagenoeg niet worden voorspeld. De
fl uctuaties zoals hiervoor aangegeven leveren
echter geen grote fi nanciële problemen op,
aangezien andere bronnen dit deels weer
compenseren.
Het uitgavenpatroon van de Stichting in
Nederland is op totaal niveau redelijk gelijk
gebleven. De onkosten die de operatie in
Roemenië met zich meebrengt zijn ten opzichte
van vorig jaar echter wel behoorlijk gestegen.
Dit wordt met name veroorzaakt door het
feit dat we ten opzichte van 2007 het afgelopen
jaar met een volledige bezetting hebben
gewerkt en het aantal kinderen in Tinkerbell is
toegenomen, zodat uiteraard de kosten van het
levensonderhoud en de salarissen hierdoor zijn
gestegen. Uiteraard werkt ook nog de prijsinfl atie
in Roemenië door in ons uitgavenpatroon.
Door de kostenstijging aan de uitgavenkant is
het evenwicht tussen de uitgaven en de inkomsten
afgelopen jaar minder goed geweest. Zoals
hiervoor toegelicht zijn met name de exploitatiekosten
van het familiekindertehuis hiervan
de oorzaak. In totaal is rond de € 16.000,- onttrokken
aan de algemene reserves. Dat de
Stichting toch nog een grote toevoeging aan
het reservevermogen heeft kunnen bewerkstellingen
(€ 109.961,-) is veroorzaakt door het
feit dat we inkomsten hebben gehad vanuit een
nalatenschap.
Met betrekking tot de overige inkomsten en
uitgavenonderdelen kan worden opgemerkt
dat de stijgingen van opbrengsten en/of kosten
voor bepaalde activiteiten gecompenseerd
zijn door dalingen van andere onderdelen. Op
totaal niveau kan worden geconstateerd dat de
kosten en inkomsten in evenwicht zijn ondanks
de onderlinge verschillen tussen de activiteiten.
Concluderend kan worden vastgesteld, dat
het bestuur er in is geslaagd om de bestaande
stabiliteit te handhaven in zowel de kosten-
als opbrengstensfeer. Uiteraard is dit alleen
mogelijk geweest door de geweldige inzet
en hulp van onze vrijwilligers en sponsors.
Gezien de verwachte economische situatie in
zowel Nederland als Roemenië is het van groot
belang dat de aandacht in 2009 vooral gericht
zal zijn op het verkrijgen van nieuwe donateurs
en sponsors. Uiteraard zal ook aan de uitgavenzijde
voorzichtig moeten worden omgesprongen
met de uitgaven. Wanneer de sponsoring
achterblijft zoals momenteel de verwachting is,
zullen de uitgaven uiteraard hiermee in overeenstemming
moeten worden gebracht.
In het afgelopen jaar is € 215.938,- besteed aan
activiteiten die binnen de doelstellingen van de
Stichting vallen. De secretariële kosten bestonden
evenals voorgaande jaren in Nederland
vooral uit communicatiekosten, drukwerk en
postverzendingen. De posten die binnen deze
kostenpost rechtstreeks samenhangen met
individuele acties, zijn voor zover mogelijk ook
aan deze acties toegerekend, zodat een duidelijk
beeld wordt verkregen van de echte kosten
en opbrengsten per activiteit. Tevens wordt,
waar mogelijk, gebruik gemaakt van vrijwillige
postbezorgers, sponsoring en donaties voor
secretariële activiteiten. Samen met de afschrijving
van de apparatuur, de kosten voor het
secretariaat en de Stichting als instituut, bedragen
deze kosten slechts € 1.069,- en vormen zij
minder dan 1% van de totale uitgaven.
Tot slot kunnen wij stellen dat de fi nanciële
situatie van de Stichting gezond kan worden
genoemd. Daardoor is het voor de Stichting
mogelijk een goed en gedegen fi nancieel beleid
te blijven voeren. Evenals in afgelopen jaren
blijft vooral de aandacht liggen op het in de
hand houden van de exploitatiekosten van
het familiekindertehuis en deze in evenwicht
brengen met de verkregen donaties. Samen
met Pro Sovata zal nauwgezet een goede balans
moeten worden gevonden tussen inkomsten en
uitgaven.
ANBI - Belasting aft rek
Met ingang van 2008 heeft de belastingaangift
e ervoor gezorgd dat het ANBI kenmerk
meer bekentenis heeft gekregen bij het brede
publiek. Ondanks dat de Stichting al vanaf
2001 een erkenning van de Belastingdienst
had als goed doel, willen we hierbij graag nog
even vermelden dat onze Stichting op 1 januari
2007, bij het van kracht worden van de nieuwe
Nederlandse wetgeving over dit punt, ook
de offi ciële status heeft ontvangen als ANBI
(Algemeen Nut Beogende Instelling). Zoals
wellicht bekend is deze status voor instellingen
noodzakelijk om donaties en verkregen sponsorgelden
zonder aangift e en belastingheffi ng
te mogen ontvangen. Ook voor de donateurs
en sponsoren is deze erkenning noodzakelijk
om hun gift en en donaties af te mogen trekken
bij de belastingaangift e.
Juli 2009 45
11090_SRK09.indd 45 08-07-2009 08:58:24

Het Bestuur van de Stichting
Wij zijn blij dat het afgelopen jaar de samenstelling van zowel het
algemene bestuur als ook die van de werkgroepen niet aan veranderingen
onderhevig zijn geweest. De Stichting kent dan ook de volgende
bestuurssamenstelling:
Dagelijks bestuur:
Voorzitter - Edwin Mentink
Secretaris - Marijke Ringers
Penningmeester - Piet Jonker
Algemeen bestuur
Piet Jonker
Karin Mentink
Edwin Mentink
Marijke Ringers
Actieleiders, medewerkers en werkgroepen
Het grote aantal activiteiten van de Stichting brengt met zich mee dat
er steeds meer werkgroepen moeten worden gevormd. Gelukkig kan de
Stichting hierbij rekenen op een vaste groep van medewerkers, die (deel)
taken of zelfs gehele acties ondersteunen en/of aansturen. Wij zijn met
name de volgende personen zeer dankbaar voor hun inzet:
Wim Gamelkoorn – Organisatie braderie en jaarmarkten
Henk de Groot – Onderhoud computerprogramma
Peter Hogendonk/ – Beheerders opslag en technische
Jan Dekker installaties
Cor Knijff – Bazaar en Rommelmarkt
Buff y Perier – Redactie Tinkerbell’s Post
Th ea Bosch en Joyce Meijer – Organisatie Collecte IJsselstein,
Benschop en Lopik
Jaap Valk – Webmaster www.roemeensekinderhulp.nl
Petra de Vos – Kindervakantie
Cees Walder/Jos Dukker – Coördinatie contact met Connexxion
(vestigingen/pakketinzamelingen)
Edwin Mentink
Peter Hogendonk
Marijke Ringers
Jon Karelse
Piet Jonker
Cor Knijff
Karin Mentink
Jaap Langerak
Daarnaast is voor het familiekindertehuis een speciale werkgroep
geformeerd. Deze bestaat, naast het algemene bestuur, uit de volgende
personen:
Sjef Göertz
Jaap Langerak
Jon Karelse
Cor Knijff
Marie-José de Zeeuw
Pro Sovata
Aangezien de organisatie van Pro Sovata een steeds belangrijker plaats
inneemt, lijkt het ons ook goed om de medewerkers en vrijwilligers die
een vaste taak hebben binnen deze organisatie, in dit overzicht op te
nemen. Onder de verantwoordelijkheid en de aansturing van het dagelijks
bestuur van de Stichting Roemeense Kinderhulp zijn de volgende
medewerkers betrokken bij Pro Sovata:
Erika Abodi – medewerker Salt Lake Travel (full-time)
Gyöngyike Kincses – medewerker Salt Lake Travel (full-time)
Tünde Fülop – administratie en boekhouding (part-time)
Katalin Gall – psycholoog Tinkerbell (part-time)
Erika Kibedi – ouder Tinkerbell
Sndor Kibedi – ouder Tinkerbell
Katalin Király – actieleider kindervakantie en buitenschoolse
activiteiten (vrijwilliger)
Dénes Nagy – ouder Tinkerbell
Gyöngyi Nagy – ouder Tinkerbell
Katalin Polotca – sociaal werker Tinkerbell (full-time)
Antal Portik – administrator (plaatselijk verantwoordelijk)
Pro Sovata (vrijwilliger)
Mária Portik – manager Salt Lake Travel (full-time)
Gerry Dekker
Jaap Valk
Jan Dekker
Petra de Vos
Sjef Göertz
Marie-José de Zeeuw
46 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 46 08-07-2009 08:58:24

Collecte 2008
De jaarlijkse collecte heeft in 2008 een
geweldig bedrag opgebracht:
IJsselstein: € 2.592,00
Lopik € 2.834,55
Benschop € 1.232,67
Totaal: € 6.659,22
De opbrengst van de collecte zal worden
besteed aan de aankomende jaarlijkse kindervakantie.
Uiteraard willen wij al onze collectanten heel
hartelijk bedanken voor hun onvermoeibare
inzet! Dat het niet alleen voetenwerk, maar
ook veel gezelligheid met zich meebrengt, kunt
u lezen in onderstaand stukje, dat door de
coördinator van het IJsselsteinse team naar de
collectanten verstuurd werd. Een kijkje in de
keuken.
“Allereerst bedankt voor het collecte lopen. Het
zit er weer op, ‘op een bus na’ is alles gebeurd
En …
Bent u prijsbewust?
Wilt u Tinkerbell en de lokale werkgelegenheid steunen?
… u wilt naar Sovata en u zoekt:
- accommodatie in Sovata;
- een goedkope vlucht naar Roemenië;
- een transfer van het vliegveld naar Sovata en terug;
- een routebeschrijving per auto vanuit Nederland naar Sovata;
- een huurauto ter plaatse?
… u bent in Sovata en u zoekt:
- georganiseerde dagtochten en wandelingen met begeleiding;
- een internetmogelijkheid;
- het maken van een CD-Rom met uw vakantiefoto’s;
- vervoer of vertalingservices in Sovata;
- een plattegrond of wegenkaart;
- een huurfi ets?
en morgenochtend kunnen we een bedrag gaan
storten. Dit bedrag is nog even onder voorbehoud
(handmatig geteld)… 2592 euro!!! Dat is
950 euro meer dan vorig jaar.
Stiekem kneep ik ’em een beetje na het mailtje
van Th ea dat het bij hun minder was. Ik denk
dat we aardig tevreden kunnen zijn.
Nog even wat weetjes: mevrouw Tersteeg, Ria
van het Pad en Riet van de Tempel hebben
geteld. Jannie Stigter had de volste bus met 304
euro, zij versloeg Jeanette de Wit, die 171 euro
ophaalde. De minst volle bus bedroeg 12 euro.
Een deel van de mensen bleef wachten onder het
genot van een kopje koffi e en anderen gingen
meteen weer weg. Ans Gamelkoorn kwam door-
en doornat binnen, want die zat in een fl inke
bui. Al met al een gezellige avond met een mooi
eindbedrag.
Het uiteindelijke bedrag laat ik nog wel even
horen. Jullie een prettige avond.”
Neem dan contact op met
Salt Lake Travel in Sovata.
Tourist Offi ce Sovata, Salt Lake Travel
Str. Bradului 2/A
545500 Sovata
Tel.: 0040-265-577-421 (Engels)
Mob.: 0040-7421-78884 (Engels)
e-mail: offi ce@sovatatravel.ro (Engels-Duits)
Website: www.sovatatravel.ro
U steunt hiermee rechtstreeks:
- het familiekindertehuis Tinkerbell
- de lokale werkgelegenheid
- uw eigen portemonnee, aangezien zij snel en goedkoop de beste
aanbiedingen voor u op een rijtje kunnen zetten
Juli 2009 47
11090_SRK09.indd 47 08-07-2009 08:58:34

Financiële verantwoording 2008
VERLIES & WINST REKENING 01.01.08 01.01.07 01.01.06 Begroting
(in hele euro’s) 31.12.08 31.12.07 31.12.06 2009
Inkomsten
€ € € €
Nalatenschap 125.000 - - -
Verkoop pakketten/voedselbonnen 59.985 53.516 53.108 60.000
Donateurs Kindertehuis 31.215 27.995 22.868 32.000
Donaties voor families in Sovata 29.972 30.421 32.321 30.000
Gift en Kindertehuis 25.180 18.389 32.625 25.000
Donateurs algemene projecten 13.548 11.519 13.228 15.000
Gift en Stichting 11.287 28.246 7.561 20.000
Collecte 6.648 5.741 6.957 6.000
Loterij opbrengst (netto) 5.557 4.634 2.558 5.200
Rommelmarkt/Bazar (netto) 4.315 1.452 3.937 2.500
Salt Lake Travel (netto) 4.100 1.823 115- 5.000
Bijzondere baten 4.029 474 1.211 500
Bijdragen vanuit Fondsen 3.555 5.400 13.330 3.000
Benefi et concert 3.413 375 - -
Kerstmarkt (netto) 1.701 1.842 387 1.500
Ontvangen rente 1.658 713 991 1.500
Koninginnedag/Braderie verkoop (netto) 847 676 87 600
Gift en ontvangen in Sovata 406 863 - 1.000
Poppenhuis 225 188 - -
Spaarpot-actie Kindertehuis 216 449 559 600
Saldo inkomsten 332.857 194.716 191.613 209.400
Uitgaven
Pakkettenvervoer / inkoop voedselbonnen 55.699 60.123 62.371 60.000
Exploitatie Kindertehuis en salariskosten ouders 52.637 32.975 29.896 55.000
Uitbetaling aan families in Sovata 29.645 30.242 30.168 30.000
Salariskosten Pro Sovata 21.556 17.425 22.982 26.000
Kindervakantie 17.623 22.300 15.513 18.000
Kindertehuis project 9.070 7.330 - 2.000
Wervingskosten Stichting en Kindertehuis 8.826 6.723 6.372 7.500
Kinderdagverblijf project 7.491 211- 3.330 -
Kindertehuis bouwproject 5.948 4.530 3.611 2.000
Secretariaat & diversen 4.662 1.036 976 1.500
Toeristenbureau project 2.964 19 - -
Noodsteun voor families 2.168 2.196 893 2.000
Kosten Benefi etconcert 1.655 430 - -
Kappers project 920 742 - 1.000
Bankkosten 817 751 1.070 900
Landbouwproject Roemenië 326 3.506 3.901 400
Afschrijving apparatuur 273 296 286 400
Stichtingskosten Pro Sovata 234 296 249 500
School projecten 165 729 916 200
Playhouse project 134 336 -
500
Opleidingskosten Pro Sovata 68 - 113 500
Speeltuinproject 15 - 4.538 -
Bijzondere lasten - - 409 1.000
Saldo uitgaven 222.896 191.774 187.595 209.400
Saldo verschil 109.961 2.942 4.018 -
Toelichting/opmerkingen bij het
fi nanciële overzicht
Verlies- en winstrekening
- Wervingskosten (Stichting/Kindertehuis)
De kosten die noodzakelijk zijn voor het
verkrijgen van de donaties zijn separaat als
kostenpost opgevoerd. Het bedrag fl uctueert
met name door de afh ankelijkheid van de
kosten die nodig zijn voor de reproductie van
de nieuwsbrieven.
- Pakkettenvervoer / voedselbonnen
Een deel van de transportkosten in 2005 en
2006 zijn steeds verrekend in daaropvolgende
jaren in verband met nog te ontvangen voedselbonnen.
- Opbrengst Toeristenbureau / Toeristenbureau
Roemenië
Alle opbrengsten en kosten die te maken
hebben met het operationele gedeelte van het
Toeristenbureau zijn hier samengebracht. De
kosten voor de investeringen zijn in de aparte
categorie Toeristenbureau project ondergebracht.
Een lening vanuit Pro Sovata aan het
toeristenbureau is opgenomen in de categorie
debiteuren. Door de scheiding kan de eff ectiviteit
van het operationele gedeelte beter worden
gesignaleerd. Door de lening is echter het netto
resultaat voor 2008 € 4.800 negatief geworden.
- Salariskosten Roemenië
In de salariskosten Pro Sovata zitten alle kosten
die gemaakt zijn voor de betaalde medewerkers
in Roemenië. De salariskosten zijn bruto
opgenomen.
- Exploitatiekosten Kindertehuis en salariskosten
ouders
De kosten voor het directe levensonderhoud
worden via de kindertehuisouders verrekend.
Derhalve zijn ook de salariskosten van deze
ouders hierin opgenomen. De kinderbijslag die
in Roemenië wordt ontvangen, is als ontvangsten
op deze exploitatierekening geboekt.
Balans overzicht
- Voorzieningen
De voorziening is een reservering vanuit een
speciale donatie voor het levensonderhoud
van een aantal kinderen voor de komende
jaren. De reserve is in 2004 aangevuld met een
speciale donatie voor de jaren 2005 – 2006
als een bijdrage in de salariskosten van een
van de medewerkers in Roemenië. In 2007
is een aanvulling hiervan geboekt voor het
kappersproject en een donatie voor een nog te
realiseren project.
- Kas Roemenië
De post Kas Roemenië vormt de gezamenlijke
rekening-courant van alle gelden die vanuit de
Nederlandse Stichting zijn overgemaakt naar
Roemenië. Het bedrag op de balans is hoger
dan op enig moment in werkelijkheid aan kasgeld
aanwezig is in Sovata. Dit wordt veroorzaakt
door de tijdsfactor in de afrekening met
Roemenië. Vanuit veiligheidsoverwegingen
wordt alleen bijgestort indien hiervoor noodzaak
bestaat. De afrekening van de bedragen
wordt echter later in de tijd gedaan.
48 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 48 08-07-2009 08:58:36

BALANS OVERZICHT
(in hele euro’s) per 31.12.08 31.12.07 31.12.06 31.12.07 31.12.06 31.12.05
Activa Passiva
Bank 53.962 62.362 60.810 Stichtingskapitaal 281.869 170.790 167.930
Kas 2.340 4.366 6.168 Crediteuren 3.104 72 0
Kas-Roemenië 13.873 7.687 30.600 Voorzieningen 7.500 8.258 4.000
Spaarbank (NL) 169.113 52.879 23.286
Spaarbank (Roem.) 498 3.998 4
Debiteuren 5.132 0 2.937
Land Kindertehuis 47.555 47.555 47.555
Apparatuur op afschr. - 273 570
Totaal activa 292.473 179.120 171.930 Totaal passiva 292.473 179.120 171.930
De website
De informatie op de website wordt regelmatig aangevuld.
Wilt u dus ook tussentijds op de hoogte blijven, neem dan
af en toe een kijkje. De laatste aanwinsten hebben we even
voor u op een rijtje gezet. Met uiteraard hartelijke dank
aan onze webmaster Jaap Valk, die al jarenlang belangeloos
de site voor ons onderhoudt.
WWWeetjes
1. We hebben nu ook een invulformulier op de website geplaatst
waarmee u de wijzigingen van uw adresgegevens en/of e-mail
gegevens kunt doorgeven.
2.
Heeft u een onverwachte meevaller gehad en wilt u de kinderen
in Tinkerbell of een van de andere projecten daarvan laten
meegenieten? Via de site kunt u nu een online donatie doen.
We werken hierbij samen met de Stichting Alle Goede Doelen,
die een groot deel van de administratie voor haar rekening
neemt. Het werkt heel eenvoudig. Als u op het logo klikt
dan wordt u verbonden met een pagina waarop een aantal
betaalmogelijk heden staat:
- iDeal (bij ABN AMRO, Fortis, ING, Rabobank en
SNS Bank)
- creditcard (Mastercard/Eurocard, Visa, American Express
en Diners Club)
- PayPal
- machtiging ten laste van een door u te kiezen rekening
- acceptgiro
- Wallie
De afwikkeling gaat via de u bekende methode. U ontvangt
direct na de donatie een bevestiging van de Stichting
Roemeense Kinderhulp. Uw donaties via deze manier van
schenken zijn uiteraard aft rekbaar van de belasting.
3. De trekkingslijst van de loterij. Zodat u zelf kunt controleren of
het geluk u gunstig gezind was.
4. De actuele adressenlijst van de vertalers. Altijd handig om een
actuele lijst bij de hand te hebben, waarin eventuele wijzigingen
altijd direct op de site zijn bijgewerkt. De lijst staat ook in de
jaarlijkse nieuwsbrief.
5. ‘In de media’. Hier plaatsen we krantenartikelen en berichten
die in de nieuwsbladen hebben gestaan over de activiteiten van
de Stichting.
6. Alle uitgaven van de Tinkerbell’s post en nieuwsbrieven
kunnen nu on-line worden opgehaald en bekeken.
Buitenlandse Gasten Verzekering
Gasten. Een veel voorkomend gebeuren in Nederland. Jaarlijks
komen er velen naar Nederland in het kader van een stedenband,
gemeentelijke samenwerking, uitwisseling van organisaties, familie-
of vriendenbezoek, etc.
U, als gastheer/gastvrouw, voelt zich natuurlijk moreel verantwoordelijk
voor het welzijn van uw gasten.
U gaat er natuurlijk ook niet vanuit dat tijdens het verblijf in
Nederland bij hen ziekte of een ongeval kan toeslaan, maar… het
kan altijd gebeuren.
Daarom hebben wij een speciale verzekering voor gasten uit het buitenland
ontwikkeld, die de fi nanciële gevolgen van ziekte, ongeval en
bagageschade dekt.
Als er iets zou gebeuren, zit u noch uw gast met de fi nanciële brokken.
De Buitenlandse Gasten Verzekering biedt eff ectieve dekking
vanaf slechts € 1,35 p.p.p.d. tegen uiterst gunstige voorwaarden.
U kunt de verzekering telefonisch afsluiten of vul het formulier
in op: www.van-zee.nl in en wij zorgen dat uw gasten uitstekend
verzekerd zijn.
Ook hebben wij een uitgebreide folder voor u klaarliggen.
Markt 16
Postbus 101
4140 AC Leerdam
Tel. 0345-637333
Fax. 0345-611015
e-mail: info@van-zee.nl
website: www.van-zee.nl
Juli 2009 49
11090_SRK09.indd 49 08-07-2009 08:58:37

Sponsors (1)
Sponsors bedankt!
Als niet-gesubsidieerde organisatie zijn wij bijzonder afh ankelijk van collectes, gift en en sponsoring. Zonder de ondersteuning van
veel bedrijven en particulieren zouden wij onze doelstellingen nooit kunnen realiseren. Gelukkig hebben wij een groeiende lijst
met mensen, bedrijven en instellingen die de Roemeense bevolking een warm hart toedragen en die via onze Stichting hier uiting
aan geven.
Naast alle vrijwilligers, medewerkers en donateurs willen wij ook graag de volgende bedrijven bedanken voor hun ondersteuning
en hun bijdragen in het afgelopen jaar:
Aannemersbedrijf Benschop, Benschop
Aarendonk Assurantiën & Hypotheken,
IJsselstein
Airtrade, Haarlem
Apotheek Borgele/Holtkamp, Diepenveen
ATR Wielersport, Nieuwegein
Autobedrijf Verbree, Benschop
Bakkerij Aelbers, IJsselstein
Bakkerij Lakerveld, Lopikerkapel
Basalt Bouwadvies, Nieuwegein
Basisschool De Brug, IJsselstein
Basisschool De Opstap, IJsselstein
Basisschool De Wenteltrap, IJsselstein
Basisschool Eben-Haëzer, Benschop
BasT, IJsselstein
Bekenkamp Yachting, Almere
Beleggingsclub Gina, Nieuwegein
Berko V.O.F., Nederhorst den Berg
Bert Middag Fruit, IJsselstein
Bloemkwekerijk Blom Pol, Tuil
Bloemenkwekerij Van Wijk, Zaltbommel
Borst en Zn. Transport, Lopik
Brokking Interieurverzorging, IJsselstein
Bunnik Projecten BV, IJsselstein
C1000 J. Langerak, IJsselstein
Chiel van Praag, Loosdrecht
Chinees restaurant Foe Wah, IJsselstein
City Bed, IJsselstein
Clinckhoeff , IJsselstein
Connexxion
Daltonschool De Tandem, IJsselstein
De Leeuw Handelsonderneming, IJsselstein
De Schouw, Lopik
De Wit Computers, IJsselstein
Derko Installatiebedrijf, Lopik
Diaconie Hervormde Gemeente, IJsselstein
Diaconie Hervormde Gemeente, Jaarsveld
Difrax, Bilthoven
Dierenspeciaalzaak Mini Zoo, IJsselstein
Drukkerij Huybregts, Woerden
Duinrell, Wassenaar
Electrawerk John Vandermeer, Kamerik
Eljo Suikerwerken, IJsselstein
Enorm De Rie, Lopik
Firma Beerepoot, Spanbroek
Firma Dedicated Services, Lopikerkapel
Firma EBAG, Ede
Firma Gebr. Schep, Benschop
Firma Kraima, Barendrecht
Firma Van Baaren Aannemers, Lopik
Firma Van Os, Benschop
Firma Verwoerd, Benschop
Five Star BV, Stompetoren
Forex, Zwijndrecht
Fulco Th eather, IJsselstein
Fulco’s Mannenkoor, IJsselstein
G.G. Rietveld, Benschop
Galerie De Boog, IJsselstein
Gebo Betonbewapening, Lopik
Geels Tuin- en Serremeubelen, Woerden
Gemeente IJsselstein
Hage, Rotterdam
Henk Wieman, IJsselstein
Hoxemacoa, Lopik
Hoogendoorn Kaas, Waddinxveen
Hubo Wim van Eijk, IJsselstein
IKEA, Delft en Utrecht
Instituut voor Dans en Beweging Jos Dolstra,
IJsselstein
Info 66, Benschop
IJspaleis, Rotterdam
J. Eding, IJsselstein
J. Mink, Montfoort
Jenaplanschool De Overkant, IJsselstein
Joop Sluis, Benschop
Jon Karelse Intercoiff ure, IJsselstein
John Broere Catering, IJsselstein
Kaasboerderij het Klaphek, IJsselstein
Kaashal J. Duits, IJsselstein
Kabelkrant Nieuwegein/IJsselstein
Kabelradio Benschop
Kapsalon Bibi’s Haarmode, Benschop
Kapsalon Modern, IJsselstein
KeesJan Stevering, IJsselstein
Kerkhof Beheer, Nieuwegein
KPN Broadcast Services, IJsselstein
Leewis Rijwielen, De Meern
Lekkerkerker Kaas en Wijn, IJsselstein
Lysette Verwegen, IJsselstein
LTC, Lopik
Mercedes Benz CharterWay, Utrecht
Mercedes-Benz Financial Services BV, Utrecht
Mercedes-Benz Nederland BV, Utrecht
Molen “De Windotter”, IJsselstein
Natuurhoeve Lekkerkerker, Benschop
Notarissen Blokhuis & Akkermans, IJsselstein
Onderlinge Verzekeringsmaatschappij,
Benschop
Onze IJsselstreek, IJsselstein
Oskam Handelsmaatschappij Jr. & Zn.,
IJsselstein
P. Borst Bandenservice, Schoonhoven
Partyshop, IJsselstein
Perier Vleesbedrijf, Almere
Plaswijck (park & theehuis), Rotterdam
Plover Systems BV, Nieuwegein
Plusmarkt Schimmel, IJssestein
Rabobank, IJsselstein
Radio 9, Lopik
Radio M, Utrecht
Register Historisch Onderzoek, Groningen
R.K. Tabor parochie, Nieuwegein
R.K.B.S. De Touwladder. IJsselstein
Rondetafel, IJsselstein
Roto Smeets, Utrecht
RTV, Utrecht
Rijwielhandel Lanceé, IJsselstein
Scanex BV, Zwijndrecht
Schilte Schoolmeubelen BV, IJsselstein
Schilte Beheer, IJsselstein
Schouten BV, Benschop
Schrijvershof Groenten en Fruit, Rotterdam
Shell servicestation Heeswijk, Montfoort
Slagerij Patrick v/d Heuvel, IJsselstein
Smederij Kramer, Hekendorp
S.P.O.C.L., Lopikerkapel
Tandartsen Wentink & Wentink, Rotterdam
Terberg verenigde bedrijven, IJsselstein
Texas Drive-in Show, IJsselstein
Utrechts Nieuwsblad, Houten
Van Os, Benschop
Van Ravenswaaij BV, Veenendaal
Van Rooij Reclame, Benschop
Van Zee Assurantiën, Leerdam
Velleman & Tas int., Rotterdam
Vergeer Gereedschappen, Benschop
Vliegwinkel, Haarlem
VVIJ, IJsselstein
Wiegand Bruss optiek, IJsselstein
Zenderstreeknieuws, IJsselstein
Zucotto, IJsselstein
Zwembad De Hooghe Waerd, IJsselstein
Wij hopen dat wij ook dit jaar weer op uw steun
mogen rekenen.
50 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 50 08-07-2009 08:58:37

Sponsors (2)
Hartelijk bedankt!
In 2008 hebben wij veel donaties in ontvangst mogen nemen. In sommige
gevallen hebben dergelijke donaties een speciale aanleiding. Naast
de reeds in eerdere nieuwsbrieven gemelde speciale donaties willen wij
graag de volgende acties vermelden:
• De jongerengroep ‘Noname’ van de Taborparochie heeft het afgelopen
jaar weer een succesvolle actie opgezet met een pannenkoekenrestaurant.
De opbrengst van € 805,37 werd aan ons gedoneerd.
• Fam. Verbeek-Van Cooten heeft hun 50-jarig huwelijk gevierd en
daarbij een donatie overgemaakt aan de Stichting (€ 150).
• Basisschool ‘De Opstap’ in IJsselstein heeft hun geweldige fancy fair
opbrengst van € 1.400 geschonken aan de kinderen in het familie
kindertehuis Tinkerbell.
• De onderbouw van de basischool ‘De Touwladder’ in IJsselstein heeft
een inzameling gehouden. Dit heeft € 400 euro opgeleverd en is
besteed aan het ‘kippenproject’ van Tinkerbell.
• De familie Tesink heeft tijdens hun huwelijksfeest de kinderen in
Sovata niet vergeten. Zij hebben dit goede doel aan hun feest gekoppeld.
Een geweldige bijdrage van € 5.555 was hiervan het resultaat.
• De Jenaplanschool ‘De Overkant’ in IJsselstein heeft een schoenendoos
inzameling gehouden. Veertig goed gevulde schoenendozen
voor kansarme kinderen in Sovata zijn met ons transport meegegeven.
• In IJsselstein is het afgelopen jaar voor de eerste keer een City golf
evenement georganiseerd door de Rondetafel. Met de fantastische
opbrengst van € 9.325 voor de Stichting Roemeense Kinderhulp is
deze dag afgesloten.
• De personeelsvereniging ‘De Afwegers’ uit Zaltbommel levert al
jarenlang een donatie aan de Stichting. Dit jaar hebben zij met € 220
weer een mooie bijdrage kunnen realiseren.
Activiteitenkalender 2009/2010
Voor het jaar 2009/2010 zijn de volgende activiteiten gepland:
2009
Juni - juli Loterij (met een trekking op 22 juli)
4 juli Braderie binnenstad IJsselstein
5 juli t/m 24 juli Zomervakantie Roemeense kinderen
23 t/m 30 augustus Collecte Lopik/Benschop
24 augustus t/m 5 september Collecte IJsselstein
5 september Jaarmarkt Benschop (*)/Vreeswijk (*)
12 september Sluitingsdatum inschrijving hulpgoederentransport
9 en 10 oktober Ophalen dozen voor het hulpgoederentransport
13 en 14 november Inleveren dozen voor het hulpgoederentransport
15 t/m 20 november Transport hulpgoederen
21 november Uitdelen pakketten in Sovata
12 en 20 december Kerstmarkt binnenstad IJsselstein
11 december Kerstmarkt Lopik (*)
19 december Kerstmarkt Achterveld IJsselstein (*)
2010
10 april Fancy Fair/Rommelmarkt in ’t Kruispunt
IJsselstein
27 juni t/m 17 juli Zomervakantie Roemeense kinderen
(*) datum nog onder voorbehoud
• Mevrouw Brouwer uit Den Haag heeft afscheid genomen van haar
carrière als onderwijzeres. Op haar afscheidsfeest heeft zij een bijdrage
gevraagd voor naschoolse activiteiten in Roemenië. Drie volle
dozen met verf, papier, scharen, kwasten, potloden en 12 dozen vol
met kinderkleding en wat groot speelgoed was het resultaat.
• Het koor ‘Promise’ heeft het overschot van de kas na de opheffi ng
overgemaakt aan de Stichting. (€ 60)
• Bij het afscheid van haar werkgever heeft mevrouw Van Dijck uit
Oud Beijerland als afscheidcadeau aan haar gasten gevraagd of zij
een bijdrage wilden geven voor het Kindertehuis Tinkerbell. Het
resultaat was € 140.
• KPN Broadcast in IJsselstein heeft als bijdrage voor de kindervakantie
van de kansarme Roemeense kinderen besloten de opbrengst van
de verkochte tuin- en onderhoudmaterialen onder hun medewerkers
(€ 1.650) te schenken aan dit doel.
Uiteraard hebben wij ook nog van vele andere donateurs bijdragen
gekregen (zie hiervoor ook o.a. de lijst achter in deze nieuwsbrief). Wij
danken alle donateurs voor het in ons gestelde vertrouwen en voor hun
bijdragen.
Juli 2009 51
11090_SRK09.indd 51 08-07-2009 08:58:38

Colofon
Nieuwsbrief nr. 18
Email en Internet
e-mail: info@roemeensekinderhulp.nl
Internet : www.roemeensekinderhulp.nl
K.v.K : Utrecht nr. 41184637
Secretariaat:
Achtersloot 9/b,
3401 NR IJsselstein
Tel: 030-6884870
e-mail: m.ringers@tiscali.nl
Algemene bankrekening:
Rabobank IJsselstein
15.92.84.600
Kindertehuis bankrekening:
Rabobank IJsselstein
16.92.29.629
Bestuursleden:
Karin en Edwin Mentink
Weegbree 122
3401 KB IJsselstein
Tel. 030–6886128
e-mail: info@roemeensekinderhulp.nl
Marijke Ringers
Achtersloot 9/b,
3401 NR IJsselstein
Tel. 030-6884870
e-mail: marijke@srkh.nl
Piet Jonker
Overwaard 19
3402 SJ IJsselstein
Tel. 030-6889140
e-mail: piet@srkh.nl
Redactie:
Willy Niesten
Nienke van Toor
Marie-José de Zeeuw
Edwin Mentink
Pro Sovata (Zusterstichting SRKH):
Király Katalin
Portik Mária
Portik Antal
Tinkerbell (Familiekindertehuis)
Alín
28 jan 2004 / 20 mei 2004
Dóra
31 juli 2004 / 29 sept 2004
Carmen
6 maart 2005 / 18 aug 2005
Istvan
16 april 2004 / 28 nov 2005
Laszlo
18 dec 1997 / 23 dec 2007
Eduard
20 aug 2003 / 20 mei 2004
Krisztina
1 juli 2004 / 18 nov 2004
Bandika
10 mei 2003 / 18 aug 2005
Lorand
18 juli 1999 / 1 febr 2007
Tamas
16-3-2004 / 31 dec 2008
Déneske
19 mei 1994 / 5 juni 2004
Andrea
2 dec 2003 / 21 okt 2004
Anamaria
31 aug 1994 / 7 nov 2005
Lorand (2)
5 febr 2003 / 1 febr 2007
Noemi
15-11-2000 / 31 dec 2008
Lay-out en drukkerij:
Roto Smeets Grafi Services
Kanaalweg 30
3526 KM Utrecht
Postbus 7052
3502 KB Utrecht Salt Lake Travel
Tourist Offi ce Sovata
Str. Bradului 2/A, 545500 Sovata (Engels of Duits)
Tel.: 0040 - 265 577 421 Mobiel: 0040 – 742 178 884
Email: offi ce@sovatatravel.ro Internet: www.sovatatravel.ro
Renáta
7 nov 1991 / 5 juni 2004
Sunita
3 aug 2004 / 9 dec 2004
Claudiu
2 febr 1993 / 7 nov 2005
Eduard (2)
6 juli 2005 / 1 febr 2007
Lori
23–5-1999 / 31 dec 2008
52 Nieuwsbrief nr. 18
11090_SRK09.indd 52 08-07-2009 08:58:43