Courant 100 - De waarde van kunst - VTi

Small hands (out of the lie of no) - rosas (foto: Herman Sorgeloos)
Toen ik tien jaar oud was,
won ik een kunstwedstrijd
in mijn dorp. Mijn
winnende inzending was een
zeezicht – een beeld in waterverf
dat ik me herinnerde van
familievakanties; de prijs een boek
over een paard met illustraties,
ook in waterverf. Ik weet niet of
mijn schilderij echt goed was,
dan wel of ik misschien de enige
deelnemer aan de wedstrijd was,
maar dat moment markeert
mijn blijvende geloof in het
belang van kunst in het leven
van kinderen. The arts speak of
great things … over liefde en
passie, over spiritualiteit en de
betekenis van het leven, over de
menselijke natuur en onze noden
en verlangens, over technologie en
onze toekomst … Kunst resoneert
met de patronen van de natuur,
de wereld, het universum en de
mensheid. Kunst markeert onze
identiteit als mens en voedt in
ons een gevoel van gemeenschap
en wederkerigheid. Door aan de
kunsten deel te nemen krijgen
we de kans om onze handen
en ons hele lichaam op een
weldoende manier te gebruiken
en om de niet-verbale delen van
onze hersenen te exploreren.
De kunsten erkennen die zaken
waar we het meeste belang aan
hechten en zijn noodzakelijke
sleutels om toegang te krijgen tot
de diepere en hogere regionen
van de menselijke natuur. De
waarden die de kunst schragen
overstijgen het individuele, de tijd
en omstandigheid om gevoel uit te
drukken en begrip door te geven,
voorbij culturele en historische
grenzen, en alle mensen aan te
spreken.
Anne Bamford, directeur van the
Engine Room aan de University of
the Arts London
Kunst is voor mij een vlucht,
een uitlaatklep, een troost,
een inspiratie, een spiegel,
een ultieme uiting van mens-zijn,
visie delen, uitdagen, grenzen
verleggen, commentaar geven,
vragen oproepen.
We maken een voorstelling
met een twintigtal mensen van
evenveel nationaliteiten; we
werken samen, denken samen.
Dan spelen we in theaters op veel
plaatsen in de wereld waar mensen
naar ons komen kijken.
We gaan samen eten in een
restaurant met de technici,
de directie en de muzikanten.
We bezoeken musea, laten
de kostuums reinigen, de
schoenen repareren, het decor
vervoeren, spreken met mensen
die geïnspireerd (of geïrriteerd)
werden door de voorstelling, geven
en volgen workshops en lessen,
doen interviews voor een krant.
We brengen verhalen en anekdotes
mee naar huis, gaan naar andere
voorstellingen, tentoonstellingen
en kopen boeken en muziek ter
inspiratie, doen scholenprojecten,
maken een film. We zijn begaan
met die verschillende landen
van onze collega’s, hun familie,
we proberen te communiceren
ondanks de barrières en met het
geloof dat beweging een geweldige
manier is om iets te zeggen, ook al
weten we soms niet precies wat.
Ik heb door het dansen leren
luisteren naar uiteenlopende
soorten muziek, leren kijken naar
oude en moderne kunst, leren
omgaan met mensen die je niet
liggen, ik ben bewust geworden
van lichaam, tijd, ruimte en
energie.
Kunst raakt alles aan.
Cynthia Loemij, danseres
Beste Delphine,
Bedankt voor de
sympathieke uitnodiging.
Mag ik antwoorden met een mooi
citaat van Claudio Magris (in een
vertaling van Anton Haakman)
dat mij dagelijks inspireert omdat
ik het op mijn bureau heb geprikt:
‘Filosofie en religie formuleren
waarheden, geschiedenis stelt de
feiten vast, maar literatuur – kunst
in het algemeen – zegt ons hoe en
waarom mensen die waarheden en
die feiten beleven.’
Ik vond dat een verfijnde,
trefzekere quote, zo maar
aangeboden door het Nederlands
Letterenfonds.
Waarvoor dank.
André Van Halewyck, uitgever
Brandhout. Een irritatie - tg STAN (foto: Thomas Walgrave)
Hegel ••• Toen Winston Churchill ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werd gevraagd te bezuinigen op de kunst vanwege de huizenhoge oorlogsuitgaven, was zijn antwoord: ‘maar waar vechten wij dan nog voor?’
Courant 100 >> NAAr DE INHOUDSTAFEL 46
47 >> NAAr DE INHOUDSTAFEL
DE waaRDE van kUnSt