04.11.2013 Views

Mania 302 Beatles

Speciale editie van de Mania rondom The Beatles. Veel aandacht voor The Beatles Live At The BBC en meer.

Speciale editie van de Mania rondom The Beatles. Veel aandacht voor The Beatles Live At The BBC en meer.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Het blad van/voor muziekliefhebbers 8 november 2013 | nr. <strong>302</strong><br />

On Air: Live At The BBC Vol. 2


mania <strong>302</strong><br />

The <strong>Beatles</strong><br />

On Air: Live At The BBC Vol. 2<br />

Toen in 1994 het eerste deel van<br />

Live At The BBC verscheen was dat<br />

wereldnieuws. Voor het eerst in jaren kwam er<br />

‘nieuw’ materiaal uit van The <strong>Beatles</strong>. Het album was<br />

meteen goed voor maar liefst acht miljoen verkochte<br />

exemplaren en kort daarna werd het Anthologyprogramma<br />

opgezet. Voor deel een was gebruik<br />

gemaakt van de banden die de BBC nog had liggen,<br />

maar helaas was het ook bij die omroep gebruikelijk<br />

om uit zuinigheid banden te hergebruiken, met<br />

als gevolg dat een schat aan materiaal voor<br />

altijd verloren leek. Er werd dan ook een beroep<br />

gedaan op de fans om zoveel mogelijk materiaal<br />

AVAILABLE NOVEMBER 8 TH 2013<br />

CD • LP • DOWNLOAD<br />

AVAILABLE NOVEMBER 8 TH 2013<br />

<strong>Beatles</strong>500x700.indd 1 01-10-13 16:56<br />

CD • LP • DOWNLOAD<br />

te achterhalen en hieruit is nu deel twee voor een<br />

groot deel samengesteld. Het team van Abbey Road<br />

heeft de gevonden banden zo weten te bewerken<br />

dat zelfs banden met een matige geluidskwaliteit<br />

prima klinken. Op deel twee horen we een band<br />

op het hoogtepunt van haar kunnen. In 1963 nam<br />

de band maar liefst 39 radioshows op in het toch al<br />

extreem drukke programma van de band. 37 tracks<br />

werden niet eerder uitgebracht en dat maakt deel<br />

twee voor iedere <strong>Beatles</strong>-adept een must. Tien van<br />

deze songs werden zelfs nooit officieel door de<br />

band opgenomen in de EMI studio’s! Ook op dit<br />

deel wordt de muziek af en toe afgewisseld met<br />

interviews met de band en is de typische humor<br />

volop aanwezig.<br />

Het al jaren niet meer te verkrijgen<br />

Volume One wordt gelukkig ook<br />

opnieuw uitgebracht in een nieuwe<br />

verpakking en met verbeterde<br />

geluidskwaliteit. (Bert Dijkman)<br />

3


The <strong>Beatles</strong> en de BBC<br />

Tussen maart 1962 en juni 1965 namen The<br />

<strong>Beatles</strong> maar liefst 288 nummers voor de BBCradio<br />

op. Een enorme prestatie aangezien ze in<br />

die periode ook nog vijf albums, talloze singles<br />

en twee films opnamen en honderden concerten<br />

gaven.<br />

Hoewel de opnames voor de BBC noodzakelijk<br />

waren voor veel artiesten om hun hits gehoord<br />

te krijgen – de Engelse omroep mocht maar een<br />

paar platen per uur draaien – beperkte de band<br />

zich niet alleen tot het promoten van hun singles.<br />

Maar liefst 30 nummers werden nooit door The<br />

<strong>Beatles</strong> op plaat gezet en vele andere nummers<br />

werden al live voor de BBC gespeeld voordat de<br />

band ze in de studio opnam. Het radio-oeuvre van<br />

The <strong>Beatles</strong> geeft een goed inzicht in de muzikale<br />

roots van de Fab Four. Veel nummers van Carl Perkins,<br />

Elvis en Chuck Berry, maar ook obscure nummers<br />

als Clarabella en Soldier Of Love. Zelfs één Lennon/<br />

McCartney-nummer, I’ll Be On My Way, dat ze zelf nooit<br />

op plaat uitbrachten.<br />

Hoewel de BBC zelf veel opnames achteraf vernietigd<br />

heeft, is het meeste dankzij ijverig tapende fans<br />

bewaard gebleven. Met het verschijnen van een<br />

tweede officiële dubbel-cd is een even belangrijk als<br />

vermakelijk stuk geschiedenis aan de <strong>Beatles</strong>-catalogus<br />

toegevoegd. (Ron Bulters)<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

From Me To You<br />

Baby’s In Black<br />

Bert Buter (North End Haarlem)<br />

Luc van Gaans (<strong>Mania</strong>)<br />

Symbool voor het begin van een<br />

Misschien niet de meest significante<br />

eindeloze reeks mooie, fantastische,<br />

song, maar de ijzersterke<br />

vrolijke, energie gevende en<br />

samenzang van Lennon en<br />

onvergetelijke reeks composities. Ongeëvenaard – McCartney in het refrein (‘Oh, how long will it take...’)<br />

Ongekend!<br />

levert me keer op keer kippenvel op.<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 5


The <strong>Beatles</strong> en hun invloed op<br />

de muziekwereld<br />

The <strong>Beatles</strong> hebben als geen andere band de popmuziek<br />

veranderd. Soms door jeugdig bravoure (ze eisten geheel<br />

tegen de mode in dat ze hun eigen composities op single<br />

mochten uitbrengen en baanden daarmee een wegvrij<br />

voor artiesten die speelden wat ze zelf wilden en zelf<br />

songs gingen schrijven), soms door noodzaak (gelet op de<br />

enorme vraag naar kaartjes was het de eerste band die<br />

in een stadion speelde). Van de truttige kraagloze jasjes<br />

en het befaamde <strong>Beatles</strong>-kapsel tot de psychedelische<br />

kleding later: ze stonden aan de wieg van stijliconen als<br />

Madonna. Ze waren eigenlijk de eerste boyband maar<br />

werden al snel zo slim om met een zo’n breed muzikaal<br />

palet te gaan schilderen dat ze populair werden bij jong<br />

én oud. En door hun drang naar experimenteren bleef<br />

de band de concurrentie niet alleen tientallen stappen<br />

voor, ze dicteerden ook de manier waarop muziek werd<br />

opgenomen. In 1963 waren lp’s vooral een verzameling<br />

met wat hits en veel vullers die in een dag opgenomen<br />

werden. The <strong>Beatles</strong> namen – met name toen ze stopten<br />

met touren – echt albums op en namen er als eerste band<br />

maanden de tijd voor. Nummers werden niet meer live<br />

opgenomen maar er werd na hartenlust laag voor laag<br />

opgenomen, tegenwoordig de standaard. Albumhoezen<br />

veranderden door The <strong>Beatles</strong> van truttige groepsfoto’s in<br />

ware kunstwerken. Zonder de tapeloops van The <strong>Beatles</strong><br />

geen samples. De film A Hard Day’s Night en de clips van<br />

Strawberry Fields en Penny Lane stonden aan de basis van<br />

de huidige promotie-industrie en muziekzenders. Zonder<br />

hun eigen platenmaatschappij Apple hadden we geen<br />

indielabels gehad. Maar ook geen imperium als het Applemerk<br />

van Steve Jobs, die de naam Apple niet ontoevallig<br />

een nieuw leven inblies. Sterker nog, het – overigens in de<br />

praktijk volledig mislukte – idee van de band dat iedereen<br />

zijn tapes kon opsturen en zo een platencontractbij Apple<br />

in de wacht kon slepen was een soort analoge YouTube!<br />

Verbazingwekkend zet de band 50 jaar na dato<br />

nog steeds regelmatig de toon. De manier waarop<br />

hun oeuvre in 2009 is geremasterd is de referentie<br />

voor heruitgaven geworden, Anthology die voor<br />

muziekdocumantaires. Los van honderden bands die<br />

muzikaal schatplichtig aan The <strong>Beatles</strong> zijn is dat bandje<br />

van die vier jongens uit Liverpool daardoor nog net zo<br />

relevant als vijftig jaar geleden. (Ron Bulters)<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

I Feel Fine<br />

Ed van der Hout (Velvet Music Dordrecht)<br />

Mijn ouders hadden vroeger een verzamel-lp<br />

<strong>Beatles</strong>’ Greatest en dit nummer heb ik helemaal<br />

grijsgedraaid.<br />

I’ve Just Seen A Face<br />

Erik Mundt (<strong>Mania</strong>)<br />

Perfectie in minder dan drie<br />

minuten, prachtige tekst en<br />

prachtig nummer.<br />

Ticket To Ride<br />

Bert Dijkman (Redactie)<br />

Ultieme popsong op de grens van vernieuwing:<br />

unieke drumpartij en geweldige McCartney (!)<br />

gitaarsolo.<br />

Yesterday<br />

Louk Vanderschuren (<strong>Mania</strong>)<br />

Gek toch, dat het eigenlijk helemaal niet moeilijk is<br />

om het allermooiste liedje te vinden van een band die<br />

zo’n onovertroffen berg prachtsongs geschreven heeft!<br />

Boeken<br />

<strong>Beatles</strong> BBC Archives<br />

1962 - 1970<br />

Prachtig aansluitend bij de<br />

releases van The <strong>Beatles</strong> At The<br />

BBC is dit boek van <strong>Beatles</strong>expert<br />

Kevin Howlett. Hij brengt<br />

uit alle overgebleven transcripties<br />

uit de archieven van de BBC de relatie tussen de band<br />

en de omroep in kaart. Alle feiten woorden door<br />

hem voorzien van passend commentaar en hij heeft<br />

de beschikking over een schat aan fotomateriaal en<br />

andere memorabilia. Natuurlijk is er veel aandacht<br />

voor de sessies die de band deed waaruit de cd’s zijn<br />

samengesteld, maar ook na 1966 had de band een<br />

warme band met de BBC. Vele interviews met de band,<br />

maar ook met naaste medewerkers, presentatoren,<br />

producers en studiopersoneel maken het verhaal en<br />

we zien hoe nauw de band tussen The <strong>Beatles</strong> en de<br />

BBC was. Gestoken in een prachtige hardcover is dit<br />

een waardevolle aanvulling in de overvolle <strong>Beatles</strong>boekenkast.<br />

Mark Lewisohn –<br />

<strong>Beatles</strong> All These<br />

Years Vol 1; Tune In<br />

Over The <strong>Beatles</strong> zijn hele<br />

boekenkasten volgeschreven,<br />

toch is er nog nooit een<br />

bevredigende biografie over de band geschreven. De<br />

een (Hunter Davies) werd zwaar gecensureerd, een<br />

ander (Philip Normans Shout) staat vol achterhaalde<br />

roddels en verdraaide feiten en de meest recente<br />

poging van Bob Spitz was gewoon saai en deed geen<br />

recht aan de band. Gelukkig is daar connaisseur bij<br />

uitstek Mark Lewisohn nog. Hij excelleerde eerder<br />

met uitstekend gedocumenteerde boeken over alle<br />

optredens van de band en maakte het onvolprezen<br />

Complete Recording Sessions. Dat zijn werk ook<br />

door de band gewaardeerd wordt, mag blijken uit<br />

de hoesteksten die hij voor de Anthology-serie en<br />

Past Masters maakte. De ultieme biografie en het<br />

levenswerk van Lewisohn verschijnt in drie delen<br />

waarvan nu het eerste deel uit is. Het is zoals verwacht<br />

een uitstekend gedocumenteerd verhaal geworden dat<br />

met diverse mythes voor eens en altijd afrekent. Het<br />

boek beslaat de jonge jaren van de band tot en met de<br />

roemruchte jaren in Hamburg en het eerste succes in<br />

Liverpool. Vergeet alles wat je eerder las, ontdek hier<br />

het werkelijke verhaal. (Bert Dijkman)<br />

The <strong>Beatles</strong>: de beste solo<br />

biografieën:<br />

Philip Norman – John Lennon<br />

Ook de moeite waard Lennons<br />

Brieven van Hunter Davies. Laten<br />

liggen: The Lives of John Lennon van<br />

Albert Goldman…<br />

Paul McCartney & Barry<br />

Miles – Many Years From<br />

Now<br />

Macca haalt iets teveel zijn gram,<br />

daarom kan als alternatief dienen:<br />

Howard Sounes - Fab! Het leven van<br />

Paul McCartney.<br />

George Harrison – I Me<br />

Mine<br />

Autobiografie van de man zelf waarin<br />

hij (te) veel overslaat. Betere keuze<br />

is de dvd Living in The Material World<br />

van Martin Scorsese.<br />

Ringo Starr – Postcards<br />

From The Boys<br />

Geen bio, maar een ontroerende<br />

collectie brieven en kaartjes van de<br />

andere leden aan Ringo.<br />

Tip voor de solojaren:<br />

The <strong>Beatles</strong> After The Break Up door<br />

Keith Badman.<br />

6 7


De <strong>Beatles</strong> na<br />

The <strong>Beatles</strong><br />

The <strong>Beatles</strong> was nooit alleen de naam van die band<br />

uit Liverpool. Al bij het begin van ‘Beatlemania’ was<br />

het niet ‘<strong>Beatles</strong>’ wat de vele meisjes in het publiek<br />

schreeuwden, maar ‘John’, ‘Paul’, ‘George’ of ‘Ringo’.<br />

Geen wonder dat deze bijzondere persoonlijkheden zich<br />

op den duur in hun individuele ontwikkeling beperkt<br />

voelden binnen hun unieke samenwerking. Het einde<br />

van The <strong>Beatles</strong> als band was onvermijdelijk.<br />

Alle vier<br />

hebben de<br />

<strong>Beatles</strong> een<br />

min of meer<br />

succesvolle<br />

solocarrière<br />

opgebouwd na het uiteenvallen van de band. Yoko Ono,<br />

die John Lennon kende sinds 1966, kwam niet de eer<br />

toe de breuk veroorzaakt te hebben, maar zij had wel<br />

een sterke invloed op John, die nog radicaler en linkser<br />

werd. Dat is herkenbaar in de muziek die hij deze<br />

periode maakt, in zowel de <strong>Beatles</strong>-songs als zijn<br />

solowerk, waaronder een aantal experimentele albums.<br />

Na het definitieve einde van The <strong>Beatles</strong> in april 1970<br />

brengt John dat jaar het album John Lennon/Plastic<br />

Ono Band uit, een zoektocht naar zichzelf met heel<br />

persoonlijke nummers zoals het prachtige Mother en<br />

God. In 1971 komt Imagine uit, met de gelijknamige<br />

hitsingle, een wereldwijd succesalbum en waarschijnlijk<br />

het beste wat John solo heeft gemaakt. Mind Games<br />

uit 1973 en Walls And Bridges (met Johns enige nr. 1<br />

hit: Whatever Gets You Thru The Night een duet met<br />

Elton John) worden minder goed ontvangen. Na een<br />

jarenlange radiostilte, waarin John zich in New York<br />

toelegt op de opvoeding van zoon Sean, komt hij eind<br />

1980 terug met het album Double Fantasy, waarop<br />

hij zijn wilde haren lijkt te zijn verloren en zingt over<br />

zijn liefde voor Yoko en Sean. Met zijn compleet<br />

onverwachte dood op veertigjarige leeftijd komt er<br />

abrupt een voortijdig einde aan zijn legendarische<br />

muziekcarrière. Doodzonde…<br />

Paul<br />

McCartney<br />

lijkt in zijn<br />

post-<strong>Beatles</strong>werk<br />

het<br />

meest te<br />

bewijzen dat hij een groot – zo niet het grootste –<br />

aandeel heeft gehad in het muzikale succes van The<br />

<strong>Beatles</strong>. Op zijn eerste soloalbum McCartney dat hij in<br />

zijn eentje inzingt en -speelt, zoekt Paul duidelijk nog<br />

naar zijn eigen sound en ademt elk nummer de sfeer<br />

van The <strong>Beatles</strong>. Op Ram, vooruit in zijn tijd en daardoor<br />

in eerste instantie ondergewaardeerd, staat al een<br />

aantal zeer sterke, melodische McCartney-songs. De<br />

variatie die op dat album te horen is blijft McCartney<br />

zijn hele carrière nastreven. Samen met Linda en zijn<br />

band Wings komt het grote succes met de gevierde<br />

albums Band On The Run en Venus And Mars. Zelf houd<br />

ik erg van de elkaar opvolgende albums Tug Of War<br />

(met het prachtige Here Today, Pauls afscheidslied voor<br />

John) en Paul McCartney II uit begin jaren tachtig. Paul<br />

McCartney blijft zich zijn hele carrière vernieuwen,<br />

zoekt de samenwerking op met vele muzikale<br />

kopstukken en schrijft zelfs klassieke stukken. Niet al<br />

zijn werk kon genade vinden in de ogen van zijn fans<br />

en recensenten, maar in zijn ruim vijftigjarige carrière<br />

leverde hij vele pareltjes af. Of zijn zojuist uitgekomen<br />

album met de passende naam New’tot deze categorie<br />

behoort, zal de tijd leren.<br />

George<br />

Harrisons<br />

carrière wordt<br />

alle eer<br />

aangedaan in<br />

de nog jonge<br />

documentaire film van de hand van Martin Scorsese:<br />

George Harrison, Living In The Material World (naar zijn<br />

gelijknamige album uit 1973). In The <strong>Beatles</strong> kreeg<br />

Georg als componist niet veel ruimte naast<br />

‘koningskoppel’ Lennon/McCartney, maar de erkenning<br />

kwam toen zijn Something en Here Comes The Sun<br />

verschenen op Abbey Road in 1969. George had toen al<br />

een eerste soloplaat uitgebracht waarop hij – net als<br />

John en Ringo – vooral experimenteerde. De invloed<br />

van zijn grote voorliefde voor oosterse spiritualiteit en<br />

muziek is onmiskenbaar. Het vele materiaal van George<br />

Harrison dat niet gebruikt is door The <strong>Beatles</strong> vond in<br />

1973 een plaats op zijn dubbele soloalbum All Things<br />

Must Pass met o.a. de grote hit My Sweet Lord. Het<br />

succes van dit album wordt niet meer overtroffen,<br />

hoewel George Harrison nog meer dan tien albums zou<br />

uitbrengen tot zijn overlijden in 2001. Alleen het in<br />

1987 door Jeff Lynn geproduceerde Cloud Nine duikt<br />

– terecht – nog op in het hitlijsten.<br />

George Harrison was gedurende zijn hele solocarrière<br />

graag gezien als sessiemuzikant en hield een sterke<br />

band met o.a. Ravi Shankar en Eric Clapton. Hij schreef<br />

als eerbetoon aan John de hit All These Years Ago die<br />

werd opgenomen met Paul McCartney en Ringo Starr.<br />

Het staat op het album Somewhere In England uit<br />

1981. In 2002 kwam – postuum – zijn laatste album uit:<br />

Brainwashed, dat is volbracht door zijn zoon Dhani en<br />

producer Jeff Lynn.<br />

Tenslotte – hij is<br />

niet anders<br />

gewend, vrees<br />

ik – Ringo Starr.<br />

Dat over zijn<br />

drumkwaliteiten<br />

in The <strong>Beatles</strong> de neus werd opgetrokken, is al lang<br />

achterhaald. Componeren deed hij echter bij The<br />

<strong>Beatles</strong> nauwelijks (hij deed vijf jaar over Don’t Pass Me<br />

By, zijn eerste <strong>Beatles</strong>-compositie). Geen verrassing dus<br />

dat zijn eerste soloalbum met alleen covers er niet<br />

direct uitspringt. In 1973 komt Ringo uit, met zijn<br />

grootste hits Photograph en You’re Sixteen. Op dit<br />

album staan nummers van alle drie zijn <strong>Beatles</strong>collega’s<br />

en nummers die Ringo schreef (en opnam)<br />

met hulp van vele bekenden uit de <strong>Beatles</strong>-tijd.<br />

Kwalitatief halen de volgende albums niet meer het<br />

niveau van Ringo met als dieptepunt het in 1981<br />

uitgebrachte Stop And Smell The Roses. Ringo heeft<br />

daarna jaren nodig om zijn drankverslaving af te komen<br />

en start in 1989 concerten met zijn All Stars Band,<br />

waarvan ook vele live-registraties zijn verschenen.<br />

Vanaf 1992 verschijnen er weer nieuwe studioalbums<br />

die het beluisteren meer dan waard zijn. Niet in de<br />

minste plaats omdat Ringo hierop weer zelf alle<br />

nummers drumt. Hoogtepunt uit deze periode is Choose<br />

Love uit 2005 met zijn pakkende titelsong. Ringo Starr<br />

ontving heel terecht – wederom als laatste – zijn ster op<br />

de Hollywood Walk of Fame in 2010. (Marijke Snel-Van<br />

Asperen)<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

Daytripper<br />

Menno Valk (<strong>Mania</strong>)<br />

Het klassieke verhaal<br />

van een oom die een<br />

plaat opzet en zegt: ‘Dit<br />

moet je eens horen!’, geweldige riff en<br />

lekker meebrullen!<br />

Drive My Car<br />

Sicco (Plato Leiden)<br />

Rubber Soul is sowieso de lekkerste plaat<br />

om op te legoën<br />

In My Life<br />

Jos van den Berg (<strong>Mania</strong>)<br />

Een bepalend nummer voor de ontwikkeling<br />

van rock ‘n’ roll, door de toevoeging van<br />

emoties als nostalgie en melancholie; tevens<br />

het nummer met de mooiste samenzang<br />

van Paul en John.<br />

Erwin Zijleman (<strong>Mania</strong>)<br />

Niet de bekendste song op de plaat, maar<br />

wel popliedje dat de perfectie benadert of<br />

zelfs heeft bereikt.<br />

Peter Zantingh (<strong>Mania</strong>)<br />

Door en door <strong>Beatles</strong>que in tekst en muziek,<br />

de mediaan in het repertoire van de beste<br />

band ooit.<br />

Paperback Writer<br />

Ruud Verkerk (<strong>Mania</strong>)<br />

En nog 100 andere…<br />

8 9


The <strong>Beatles</strong> samenwerkingen<br />

Got To Get You In My Life<br />

Gijs Hesselmans (<strong>Mania</strong>)<br />

Hoor het koperwerk schetteren en besef dat dit<br />

de meest expliciete soultrack van The <strong>Beatles</strong> is.<br />

Onlangs verscheen het werk van 1 hit Fame, waarop hij tevens musiceerde. Hij werkte<br />

Harry Nilsson in de prachtige box The echter vooral samen met zijn vrouw Yoko Ono, maar<br />

RCA Albums Collection. Het meest in niet iedereen was daarvan gecharmeerd. Obscuur is het<br />

het oog springende album daarin is wel: zo speelde hij onder andere met jazzmuzikanten<br />

Pussy Cats, dat John Lennon<br />

Charles Haden en Ornette Coleman op de plaat Yoko<br />

produceerde. Mooie aanleiding om enkele<br />

Ono/Plastic Ono Band.<br />

samenwerkingen van de (ex-)<strong>Beatles</strong> aan te halen.<br />

Waarschuwing daarbij: de opsomming is alles behalve Ringo Starr heeft samenwerken na zijn <strong>Beatles</strong>-tijd<br />

compleet!<br />

tot credo verheven. Op zijn (niet altijd geweldige)<br />

albums komen namen voorbij als Quincy Jones (die<br />

The <strong>Beatles</strong> maakten opnames met Eric Clapton arrangementen aanleverde voor het album Sentimental<br />

(gitaarsolo op While My Guitar Gently Weeps)<br />

Journey), Klaus Voorman, Billy Preston en Harry Nilsson.<br />

en Billy Preston (op Let It Be). Beiden zouden na Sinds de jaren tachtig toert hij met zijn All Starr Band,<br />

het uiteenvallen van de Fab 4 nog voornamelijk die wisselt qua bezetting en waarin hijzelf de rol van<br />

met George Harrison samenwerken. Preston is<br />

zowel frontman als drummer vervult. Grootheden<br />

vooral prominent aanwezig tijdens The Concert For als Nils Lofgren, Peter Frampton, Gary Brooker, Joe<br />

Bangladesh, Clapton was lid van Lennons Plastic Ono Walsh, Sheila E. en Steve Lukather maakten reeds hun<br />

Band en is te horen op Harrisons meesterlijke albums opwachting.<br />

All Things Must Pass en Cloud 9.<br />

Paul McCartney, de meest<br />

Lennons samenwerking met anderen is, door zijn<br />

productieve en succesvolle ex-Beatle,<br />

vijfjarige retraite uit de muziekbusiness en zijn vroege<br />

maakte hits met Stevie Wonder<br />

dood, wat beperkter. Hij trad op met Elton John in New<br />

(Ebony and Ivory) en Michael Jackson<br />

York en hij schreef mee aan David Bowies nummer<br />

(The Girl Is Mine en Say Say Say), liet<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

Taxman<br />

Eleanor Rigby<br />

Jorn van der Linde (Concerto)<br />

Henk Visser (Kroese Nijmegen)<br />

Michel Weber (Plato Groningen)<br />

Behoeft weinig uitleg. Pure klasse!<br />

Weergaloos ritme, vaak nagemaakt door o.a. The Joop (Concerto klassiek)<br />

Jam, Beck en The Chemical Brothers. Uitermate Dat liedje gaat over eenzaamheid en wat dat met<br />

pakkende melodie, en mooie vocale harmonieën. een mens kan doen. Verder is dat liedje zo mooi<br />

vanwege de begeleiding door een strijkkwartet en<br />

Here, There and Everywhere.<br />

last but not least: Paul Mccartney zingt het prachtig.<br />

Dennis Dekker (<strong>Mania</strong>)<br />

NielsAchtereekte (<strong>Mania</strong>)<br />

Dat ogenschijnlijk simpele muziekstructuurtje, Een geweldig, popliedjes overstijgend arrangement,<br />

gecombineerd met een kraakheldere tekst en die waarbij de strijkpartijen de veelzijdigheid van de<br />

werkelijk prachtige harmonieën: twee minuten en 25 band benadrukken.<br />

seconden lang kippenvel all over...<br />

10<br />

zich produceren door Nigel Godrich (Chaos And Creation<br />

In The Backyard) en trad op met Billy Joel, Bruce<br />

Springsteen en Nirvana. De meest creatieve<br />

samenwerking was met Elvis Costello, die een<br />

gelijkwaardig schrijfpartner bleek. Hun pennenvruchten<br />

zijn vooral te vinden op McCartneys platen Flowers In<br />

The Dirt en Off The Ground en Costellos platen Spike en<br />

Mighty Like A Rose.<br />

Misschien wel de mooiste samenwerking uit de<br />

geschiedenis van de popmuziek was die van Bob<br />

Dylan, Tom Petty, Roy Orbison, Jeff Lynne en… George<br />

Harrison, die zichzelf Traveling Wilburys noemden. De<br />

twee platen die ze maakten waren fris, consistent en<br />

succesvol. Aangeraden!<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

Tomorrow Never Knows<br />

Jeroen (Plato Utrecht)<br />

Psychedelisch hoogtepunt met laag<br />

overvliegende gitaren, achteruit draaiende<br />

tapes en Ringo in topvorm (en ook nog een<br />

mooi liedje!)<br />

Cees Visser (<strong>Mania</strong>)<br />

De heerlijk dronerige en ‘oosterse’ track<br />

Tomorrow Never Knows stamt uit de<br />

periode waarin ze in de weer gingen met<br />

(hallucinante) studio-effecten, ingezet op<br />

Revolver (1966) en vervolmaakt op Sgt.<br />

Pepper’s Lonely Hearts Club Band (1967).<br />

Enno de Witt (<strong>Mania</strong>)<br />

Killer beat meets psychedelica<br />

Strawberry Fields<br />

Forever<br />

Simone (Plato Leiden)<br />

Reden: Jim<br />

Jelle Teitsma (<strong>Mania</strong>)<br />

Dit tekstueel krachtige nummer neemt<br />

mij steevast mee terug naar mijn eigen<br />

jeugdjaren.<br />

Erik Damen (Kroese Nijmegen)<br />

Of het nu om pop, rock of psychedelica gaat:<br />

absoluut tijdloos!<br />

Penny Lane<br />

Ron Loontjes (<strong>Mania</strong>)<br />

Het nagenoeg ‘simpele’ arrangement en de<br />

briljante lyrics zorgen voor een fenomenale<br />

combinatie<br />

She Came In Through the<br />

Bathroom Window<br />

Gerard Endenburg (Platenhuis ‘t Oor-<br />

Almere).<br />

Ik heb iedere dag een andere favoriete <strong>Beatles</strong>ong.<br />

En zo hebben we allemaal onze stille<br />

wensen en guilty pleasures...<br />

11


Excelsior Presents:<br />

The <strong>Beatles</strong><br />

Al jaren is het Nederlandse label Excelsior Recordings<br />

onze hofleverancier als het om liedjes in de beste<br />

poptraditie gaat. En bij The <strong>Beatles</strong> gaat het om liedjes,<br />

vandaar dat we een aantal muzikanten uit de Excelsior<br />

stal vroegen om hun favoriete vijf <strong>Beatles</strong>-liedjes uit te<br />

kiezen.<br />

Jacco Gardner<br />

1. Tomorrow Never Knows<br />

2. Martha My Dear<br />

3. Girl<br />

4. Fool On The Hill<br />

5. Because<br />

Marien (Moss)<br />

1. I’m Looking Trough You<br />

2. For No One<br />

3. The Fool On The Hill<br />

4. The Word<br />

5. Get Back<br />

Jelle Paulusma (Daryll-Ann)<br />

1. I’m Only Sleeping<br />

Van m’n favoriete <strong>Beatles</strong>-plaat<br />

Revolver. Nonchalant, broeierig en<br />

hypnotiserend.<br />

2. Strawberry Fields Forever<br />

Wat mij betreft een van de ultieme psychedelische<br />

popopera’s. En ik ben een sucker voor Mellotrons.<br />

3. Lucy In The Sky With Diamonds<br />

Ik hou het meest van de psychedelische <strong>Beatles</strong>. Hier<br />

waart de geest van Syd Barrett rond. En nee, dit lied<br />

gaat niet over LSD.<br />

4. Come Together<br />

Van Abbey Road uit 1969 toen de heren elkaar niet<br />

meer echt konden luchten. Misschien wel het meest<br />

sexy nummer dat ze opnamen.<br />

5. Dear Prudence<br />

Dezelfde broeierige sfeer als I’m Only Sleeping. Ik<br />

leerde het nummer kennen op de middelbare school<br />

als cover van Siouxsie And The Banshees.<br />

Dave von Raven (The Kik)<br />

Een <strong>Beatles</strong> Top 5, het verscheurt me.<br />

Maar toch, wat moet dat moet.<br />

Revolver vind ik als lp het best gelukt,<br />

terwijl mijn persoonlijke top 5 toch<br />

keurig onder 1965 blijft hangen.<br />

1. She Loves You<br />

2. Anytime At All<br />

3. If I Fell<br />

4. Every Little Thing<br />

5. Don’t Bother Me<br />

Tangarine<br />

Het is eigenlijk onmogelijk om een top 5<br />

te maken van zoveel jaloersmakende<br />

mooie liedjes. Dit lijstje is dan ook een<br />

momentopname, ‘s ochtends met een<br />

bak koffie. Als we in de kroeg zitten<br />

willen we misschien wel heel wat anders.<br />

1. Strawberry Fields Forever<br />

2. Here Comes The Sun<br />

3. Lucy In The Sky With Diamonds<br />

3. Something<br />

4. Penny Lane / The Fool On The Hill<br />

5. Blackbird<br />

Meindert Talma<br />

1. I Am The Walrus<br />

2. I’m Down<br />

3. Sexy Sadie<br />

4. A Hard Day’s Night<br />

5. While My Guitar Gently Weeps<br />

Thomas Bruining (Awkward I)<br />

1. Across The Universe<br />

Ik vind het melodisch mysterieus<br />

(dat geld voor alle 5) en ik vind het<br />

altijd ontroerend als Lennon zingt<br />

‘nothing’s gonna change my world’.<br />

Zo mooi omdat het zo niet waar is.<br />

2. Because<br />

Dit nummer is ongrijpbaar mooi: simpel en complex<br />

door elkaar. ‘Because the wind is high, it makes me<br />

cry’- geweldig.<br />

3. Strawberry Fields Forever<br />

Weer een beetje dat ‘ nothing’s gonna change my<br />

world’-idee: het verlangen naar iets dat niet sterft,<br />

terwijl dat eigenlijk met alles wel het geval is.<br />

4. I’m Only Sleeping<br />

Een vrolijk psychedelisch nummer dat ik altijd heel<br />

goed heb gevonden. Alsof ze het uit het niets<br />

gewoon voor de vuist wegspelen, terwijl het zeer<br />

kunstig in elkaar zit.<br />

5. I Want You (She’s So Heavy)<br />

Om het oneindige einde. Ik heb het idee dat dit<br />

megalomane einde erg veel zegt (en niet alleen over<br />

het verlangen naar liefde) zonder enige tekst. Dat<br />

wou ik hier dan ook maar niet verpesten.<br />

Maurits Westerik<br />

1. Strawberry Fields<br />

2. Ticket to Ride<br />

3. Here comes the Sun<br />

4. I’m only sleeping<br />

5. Hey Bulldog<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

Your Mother Should Know<br />

A Day In The Life<br />

Hey Jude<br />

Happiness Is A Warm Gun<br />

Jeannette (Poort Music)<br />

Gerard Baars (Pop-Eye/Velvet Music Alkmaar)<br />

Sanna Marije van Elst (Mana)<br />

Martijn Koetsier (<strong>Mania</strong>)<br />

Alleen de clip is al geweldig! Nummer verveelt nooit.<br />

Nr.13! op Sgt Pepper’s, sfeer is onheilspellend en<br />

Meer dan tien maatwisselingen in één nummer<br />

Magical Mystery Tour<br />

psychedelisch, unieke samensmelting van een Lennon<br />

en een McCartney song , het nummer eindigt met een<br />

zou voor elke andere band op een pretentieuze<br />

nachtmerrie uitlopen, bij The <strong>Beatles</strong> klinkt het als<br />

Cecile Bol (<strong>Mania</strong>)<br />

Omdat het bijbehorende album<br />

onterecht niet voor vol wordt<br />

fantastisch en nog steeds indrukwekkend slot.<br />

Hello, Goodbye<br />

Dear Prudence<br />

Gilly Verrest (de Waterput)<br />

het meest logische en mooiste dat je ooit hoorde.<br />

Mark Siera (Velvet Leiden)<br />

Een rockopera avant la lettre, Lennon plakt drie<br />

aangezien en ik van de eerste<br />

Rena Postma (<strong>Mania</strong>)<br />

Eerlijk gezegd ontdekt via Siouxsie & The Banshees.<br />

nummers aan elkaar tot één geweldige rocksong met<br />

maten altijd meteen helemaal vrolijk word.<br />

Als ik aan dit nummer denk word ik al blij, dat is al<br />

bijtend cynische teksten van nog geen drie minuten.<br />

zo sinds m’n vijfde.<br />

12 13


50 Jaar <strong>Beatles</strong>fanclub in<br />

Nederland<br />

Een populaire artiest kan nog zo veel bewonderaars<br />

hebben, er zijn er altijd maar een paar honderd die<br />

lid worden van een fanclub. En er zijn altijd maar één<br />

of twee bewonderaars die zelf zo’n fanclub oprichten.<br />

Waarom doet iemand dat? Waarom zijn wij in 1963 met<br />

de ‘Official Dutch <strong>Beatles</strong> Fanclub’ begonnen?<br />

Bewondering voor een artiest is daarvoor niet<br />

genoeg. Je moet een innerlijke drang hebben om te<br />

corresponderen, stukjes te schrijven en blaadjes in<br />

elkaar te zetten. Har van Fulpen was zo iemand. In<br />

1962 kocht hij van zijn eerste salaris als leerling-analist<br />

een tweedehands schrijfmachine en een tweedehands<br />

stencilmachine.<br />

Voor het oprichten van een fanclub heb je de<br />

toestemming (met handtekening) van de betreffende<br />

artiest of zijn manager nodig. De brief aan the <strong>Beatles</strong>,<br />

die Har meteen na het uitkomen van Please, Please<br />

Me (februari 1963) verstuurd had, bleef maandenlang<br />

onbeantwoord. Hij had de moed al opgegeven toen hij<br />

in november opeens bevestigend bericht uit Engeland<br />

kreeg.<br />

14<br />

Toen Har in augustus 1966 uit dienst kwam besloot<br />

hij weer een blaadje te gaan maken. Het nieuwe<br />

fanclubblad, gestencild, maar met een gedrukt<br />

omslag, werd Chains genoemd (als zijnde de keten<br />

die de Nederlandse <strong>Beatles</strong>-fans verbindt) naar het<br />

gelijknamige nummer van the <strong>Beatles</strong>. Het einde van<br />

the <strong>Beatles</strong> kwam in zicht, en werd officieel toen Paul<br />

op 15 november 1970 de rechter verzocht om de<br />

groep op te heffen. Het nieuws over the <strong>Beatles</strong> werd<br />

verwarrend en onregelmatig, zodat het ondoenlijk was<br />

om Chains in de huidige vorm te blijven uitgeven.<br />

Nog voor dat laatste nummer van Chains was de<br />

fanclub begonnen met het rondsturen van vlugschriften<br />

met nieuws over the <strong>Beatles</strong>. De nieuwsbrieven<br />

werden nu het officiële kanaal van de fanclub onder<br />

de naam Nota <strong>Beatles</strong>. Ze verschenen onregelmatig,<br />

steeds als er nieuws was. De fanclub ging door, ook<br />

nadat de Engelse en Amerikaanse fanclubs gestopt<br />

waren. De eerste landelijke `<strong>Beatles</strong>dag’ was gehouden<br />

op 11 september 1971 in het Kreatief Sentrum aan de<br />

Breestraat in Leiden.<br />

In 1979 besloot Har om, met pijn in het hart, de fanclub opgeheven en de fanclub begon aan een sluimerend<br />

aan anderen over te doen. Op de vijfde Nederlandse bestaan.<br />

<strong>Beatles</strong>dag in Nieuwegein kondigde Har zijn beslissing Op 22 oktober 1999 is Bertus Elzenaar op internet<br />

aan. Het werd als ‘popnieuws’ uitgezonden in het gestart met een Nederlandstalige website die dagelijks<br />

tv-programma Countdown, waarmee maar weer werd nieuws brengt over The <strong>Beatles</strong> en hun individuele<br />

bewezen dat alles wat met the <strong>Beatles</strong> te maken heeft leden John Lennon, Paul McCartney, George Harrison en<br />

nog altijd nieuws is. Bertus Elzenaar nam het stokje van Ringo Starr.<br />

Har over. En niet alleen hij maar samen met Henk van Met de domeinnaam www.beatlesfanclub.nl, een<br />

der Woude en Henk Plomp. Wanneer je nu die bladen geschenk van Har van Fulpen, werd op 10 november<br />

bekijkt, zie je ook meteen waarmee zij begonnen zijn. 2003 – precies veertig jaar nadat Har van Fulpen de<br />

Een hele oude typemachine waarvan de verschillende <strong>Beatles</strong> Fanclub in Nederland oprichtte – de stap gezet<br />

letters boven de woorden zweefde. Maar de twee naar een professionele aanpak, met een organisatie<br />

bladen zijn er gekomen en met de goedkeuring van Har die geheel uit vrijwilligers bestaat. Het redactieteam<br />

namen zij in 1980 de Nederlandse <strong>Beatles</strong>-fanclub over. van <strong>Beatles</strong>fanclub.nl zorgt voor een dagelijkse<br />

Zo organiseerden de fanclub in samenwerking met stroom nieuws, cd-, dvd- en boekrecensies en<br />

derden diverse <strong>Beatles</strong>-dagen o.a. in Gemert en we achtergrondverhalen over belangrijkste popgroep uit de<br />

waren bij het officieuze wereldrecord “nonstop <strong>Beatles</strong>platen<br />

draaien” in Den Bosch. We werden uitgenodigd Op 27 oktober jl. heeft de fanclub het vijftigjarig<br />

geschiedenis van de populaire muziek.<br />

door Allan Williams om zijn <strong>Beatles</strong>-dag in Liverpool jubileum in Leiden gevierd. Op deze wijze vond het<br />

bij te wonen en natuurlijk was de <strong>Beatles</strong>-fanclub bestuur dat de cirkel weer rond was. Har van Fulpen<br />

ook veelvuldig op de radio te horen. Zo ook bij een werd op deze dag benoemd tot erevoorzitter en hij<br />

nachtuitzending, wat toen nog Hilversum 1 heette. kreeg uit handen van de voorzitter van de fanclub nu<br />

13 oktober 1983: Oprichting Vereniging Nederlandse een oorkonde. Deze kreeg hij voor het oprichten van<br />

<strong>Beatles</strong> Fanclub Voorzitter: Bertus Elzenaar, Secretaris: de fanclub en zijn inzet voor en achter de schermen<br />

Jan Hendrik Breeuwer (afgetreden 17 maart 1984) en daarna. (Bertus)<br />

Penningmeester: Robert van de Bijl.<br />

Op 1 oktober 1987 werd deze stichting alweer<br />

MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

While My Guitar Gently Weeps<br />

Helter Skelter<br />

Dick van Dijk (Concerto/Plato)<br />

Dirk Derks (Concerto)<br />

The White Album was mijn eerste lp, geweldig Volstrekt uniek (hard) rocknummer tussen hun verder<br />

nummer van George Harrison met onvergetelijke solo nogal weeïge oeuvre.<br />

van Eric Clapton.<br />

Tjalling Amberg (Kroese Nijmegen)<br />

Paul van ’t Veer (Plato Zwolle)<br />

Absoluut tijdloos!<br />

Janken!<br />

Cedric (Plato Leiden)<br />

Long Long Long<br />

Het eerste nummer dat ik ooit van The <strong>Beatles</strong> Dries Klontje (<strong>Mania</strong>)<br />

hoorde en daarom altijd bijzonder zal zijn.<br />

Een van de vele parels op The White Album.<br />

Wim Koevoet (<strong>Mania</strong>)<br />

Vanwege de ontstaansgeschiedenis en om recht te Old Brown Shoe<br />

doen aan stilste Beatle.<br />

Ron Bulters (<strong>Mania</strong>)<br />

Hoewel de verhoudingen binnen de band al lang niet<br />

meer om over naar huis te schrijven waren, klonken<br />

ze als een hechte groep op dit nummer met een<br />

hoog octaangehalte!<br />

15


MANIA FAVORIETE BEATLES SONG<br />

The <strong>Beatles</strong> op DVD<br />

Don’t Let Me Down<br />

Martijn (Velvet Amersfoort)<br />

A Hard Day’s Night<br />

in herinneringen (de ontmoeting met Elvis bijv.) en de<br />

Linda Rettenwander (<strong>Mania</strong>)<br />

Wat een enorme rijkdom aan melodieën, wendingen<br />

Eerste speelfilm van de band en een blauwdruk voor<br />

sterke band onderling. Boordevol uniek materiaal uit de<br />

Het luisteren naar de<br />

en spanningsopbouw... elke songschrijver zal smullen<br />

vele imitaties. Naast de geweldige muziek krijgen<br />

eigen archieven.<br />

onweerstaanbare flow van dit<br />

nummer zorgt er elke keer weer<br />

voor een automatische positieve boost.<br />

van het ontleden van deze song.<br />

Wiebren Rijkeboer (<strong>Mania</strong>)<br />

Abbey Road - het mooiste <strong>Beatles</strong>-album.<br />

alle vier een karikatuur-achtige rol toebedeeld en is<br />

de Liverpoolse humor overal prominent aanwezig.<br />

Opvallend feitje: het woord The <strong>Beatles</strong> wordt in de<br />

Solo:<br />

John Lennon<br />

Come Together<br />

Peter Paul van der Hout (Velvet Music Dordrecht)<br />

You Never Give Me Your Money<br />

Hermen Dijkstra (<strong>Mania</strong>)<br />

hele film niet genoemd!<br />

Help!<br />

Het uit persoonlijke archieven<br />

afkomstige materiaal in deze film<br />

draagt zorg voor een ontroerend<br />

Mede dankzij het drumwerk, en het feit dat-ie qua<br />

Niet alleen muzikaal maar ook vocaal excelleert<br />

Ringo krijgt de hoofdrol na zijn opvallende acteertalent<br />

portret. Misschien iets te positief voor<br />

productie nog steeds klinkt als een klok!<br />

McCartney in zijn eerste compositie na het Get Back-<br />

in A Hard Day’s Night. Full color, reisjes naar de Bahama’s<br />

het complete beeld, maar een must<br />

Bram van Kolfschooten (<strong>Mania</strong>)<br />

debacle.<br />

en Oostenrijk - niets is te dol. Mooie clip van Ticket To<br />

voor de fan. Ook leuk zijn de Making of DVD’s van de<br />

Ringo kan dus wel degelijk drummen, de Fab Four<br />

ging er uit met een knal!<br />

Jeroen van Heukelom (<strong>Mania</strong>)<br />

Openingsnummer van Abbey Road en vanaf de<br />

Medley op kant 2 van Abbey Road<br />

Appie Clermonts (Plato Groningen)<br />

Geweldig zo als zij leftovers aan elkaar hebben<br />

Ride terwijl men loopt te blowen in de sneeuw (buiten<br />

beeld uiteraard). Flinterdun verhaaltje, dat wel.<br />

Magical Mystery Tour<br />

albums John Lennon/Plastic Ono Band en Imagine.<br />

Paul McCartney<br />

Het door dochter Mary gemaakte<br />

eerste toon kippenvel. Nog steeds up to date.<br />

weten te plakken.<br />

De eerste blunder van de band. Epstein was er niet<br />

Wingspan komt het dichts bij een<br />

Willem Jaap van Essen (<strong>Mania</strong>)<br />

Henri Drost (<strong>Mania</strong>)<br />

meer en McCartney nam het over met een leuk doch<br />

rockumentary en is de moeite waard<br />

Here Comes The Sun<br />

Niet meer uit elkaar te halen plaatkant waarbij het<br />

eindresultaat zoveel meer is dan de som van de<br />

slecht voorbereid idee. De eerste uitzending was in<br />

zwart wit en zorgde voor een golf aan kritiek. De film<br />

ook al is het louter positief. Erg leuk<br />

is The McCartney Years, een collectie<br />

Jurgen Vreugdenhil (<strong>Mania</strong>)<br />

fragmentjes en aanzetten.<br />

mag dan gedateerd zijn, de geweldige clip van I Am<br />

clips door de jaren heen die door Macca zelf van<br />

Meer bewijs is er niet nodig voor wie de meest<br />

getalenteerde Beatle was.<br />

Something<br />

Marijn de Valk (Kroese Nijmegen)<br />

Let It Be<br />

Jitze (Plato Zwolle)<br />

the Walrus is dat niet. De reissue bevat ook nog een<br />

opname van Traffic dat in de uiteindelijke montage niet<br />

werd gebruikt.<br />

Yellow Submarine<br />

hilarisch commentaar wordt voorzien.<br />

George Harrison<br />

[hoesje: George Harrison - Living In<br />

The Material World]<br />

Behoeft weinig uitleg. Pure klasse!<br />

Gebaseerd op de songs van Sgt Pepper is dit een goed<br />

Het verhaal van de ‘stille Beatle’<br />

Marco van Ravenhorst (<strong>Mania</strong>)<br />

Octopus’s Garden<br />

The Long And Winding Road<br />

Joep (Velvet Music Ede)<br />

geslaagde animatie waar de band verder niet veel mee<br />

van doen had. Zelfs de stemmen zijn van acteurs! Wel<br />

een aardige soundtrack met o.a. Lennon’s Hey Bulldog.<br />

wordt uiteraard het beste verteld in<br />

de Martin Scorsese film Living in The<br />

Material World. Veel aandacht voor de spirituele kant<br />

Corné Ooijman (<strong>Mania</strong>)<br />

Misschien niet het beste liedje, maar uit sympathie<br />

Waarom is een lang verhaal, maar laat ik het houden<br />

op emotie (het einde van?)<br />

Let It Be<br />

van Harrison en gelukkig is niet alles positief in deze<br />

voorbeeldige film. Live is natuurlijk The Concert For<br />

voor Ringo.<br />

Martin Kikkert (<strong>Mania</strong>)<br />

Helaas nog steeds niet officieel op DVD uitgebracht. Deze<br />

Bangladesh essentieel en de tribute die Eric Clapton op<br />

I Want You (She’s So Heavy)<br />

Maar alleen in de Spector-versie met harp, strijkers<br />

en engelenkoren!<br />

voor de historie van de band essentiële film laat zien hoe<br />

het verval steeds duidelijker werd. Met legendarische<br />

poten zette na Harrisons dood - Concert For George - is<br />

fenomenaal.<br />

Anton Speijers (Concerto)<br />

Omdat het een mooie ballad is.<br />

ruzie tussen McCartney en Harrison en de beroemde<br />

dakscene (Lennon: I hope we passed the audition…).<br />

Ringo Starr<br />

Geen prettig hoofdstuk, wel veel goeie muziek.<br />

Van Ringo is er geen biografie op DVD. Wel veel live-<br />

Anthology<br />

opnames met zijn All Star Band maar voor de oude<br />

clipjes (It Don’t Come Easy bijv.) moet je naar YouTube.<br />

Het verhaal van de band door de band. Een CD Serie,<br />

Tenzij je van Thomas The Tank Engine houdt natuurlijk…<br />

een boek en een uit 5 DVD’s bestaande box laten<br />

alles zien en horen. Wat vooral opvalt is het verschil<br />

16<br />

17

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!