You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Het blad van/voor muziekliefhebbers 11 september 2015 | nr. 320<br />
NO RISK DISC:<br />
MADISEN WARD &<br />
THE MAMA BEAR
MANIA 320<br />
N RISK<br />
DISC<br />
MADISEN WARD &<br />
THE MAMA BEAR<br />
Skeleton Crew<br />
CD LP GEEL VINYL<br />
(Caroline/Universal)<br />
Madisen Ward And The Mama Bear is een<br />
Amerikaans duo dat tot dusver vooral aandacht trekt<br />
vanwege de unieke samenstelling, want hoe vaak<br />
zie je een jonge muzikant die muziek maakt met zijn<br />
moeder die de zestig inmiddels ruim is gepasseerd?<br />
Skeleton Crew laat horen dat de combinatie van de<br />
talenten van Madisen en Ruth Ward ook in muzikaal<br />
opzicht interessant is. Madisen Ward trekt hierbij<br />
de meeste aandacht met zijn bijzonder krachtige<br />
en soulvolle vocalen, maar ook de subtiele vocale<br />
ondersteuning van The Mama Bear is uiteindelijk van<br />
grote waarde. Het zijn elkaar versterkende vocalen<br />
die worden voorzien van al even goed op elkaar<br />
ingespeelde gitaarlijnen, die eenvoud koppelen<br />
aan kracht. Skeleton Crew staat ook nog eens vol<br />
met uitstekende songs vol prachtige verhalen en<br />
met wortels in soul, gospel en vooral folk en blues.<br />
Madisen Ward And The Mama Bear maken op hun<br />
debuut muziek met gevoel voor traditie en zonder<br />
DE LP VAN SKELETON<br />
CREW VERSCHIJNT OP<br />
GELIMITEERD GEEL VINYL!<br />
opsmuk. De songs van moeder en zoon komen<br />
recht uit het hart en dat voel je. Het levert een<br />
plaat op die net zo gemakkelijk vijftig jaar geleden<br />
gemaakt had kunnen worden, maar die ook in het<br />
heden van de eerste tot de laatste gevoelige noot<br />
urgent klinkt. (Erwin Zijleman)<br />
3
POP & ROCK<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
BEANS & FATBACK<br />
Heroine Lovestruck CD LP+CD<br />
(Excelsior)<br />
Na het fraaie The Gospel Sessions besloten de<br />
heren van Beans & Fatback zich ook weer aan<br />
hun eigen werk te zetten. En ligt de lat altijd al<br />
hoog als je je vernoemt naar een Link Wray lp,<br />
de verwachtingen worden moeiteloos ingelost.<br />
De prachtig in een exotica-omhulsel ingepakte<br />
Bo Diddley-beat van opener Bombshell neemt<br />
de luisteraar mee naar een wereld waarin<br />
voluptueuze vrouwen, luisterend naar namen<br />
als Rita Hayworth, je bedwelmen, en aan wie<br />
je je alleen maar kunt overgeven, ondanks dat<br />
hun snode plannen waarschijnlijk weinig goeds<br />
voor je in petto hebben. Dezelfde broeierige,<br />
explosieve sfeer wordt het hele album<br />
volgehouden, laverend tussen complete adoratie<br />
voor de Hollywood dames van de jaren veertig en<br />
verbazing over het feit dat hun beeltenis ook de<br />
eerste atoombommen versierden, toen deze in de<br />
Stille Oceaan werden gedropt. Explosiviteit in alle<br />
formaten. Gelardeerd met surfgitaren, overstuurde<br />
vocalen en een productie die wel doet denken<br />
aan Dan Auerbachs werk, is dit met afstand B&F’s<br />
beste werk. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
Inhoud<br />
MANIA 320<br />
POP 5<br />
INTERVIEW DAN AUERBACH 6<br />
INTERVIEW GLEN HANSARD 14<br />
BINNENKORT BINNEN 30<br />
LIVE IN DE WINKELS 32<br />
REISSUES 33<br />
HEAVY 37<br />
SYMFO 43<br />
ROOTS 43<br />
JAZZ & FUSION 45<br />
DANCE 46<br />
HIPHOP & SOUL 48<br />
WORLD 51<br />
KLASSIEK 52<br />
TV SERIES/DOCUMENTAIRES/MOVIES 54<br />
COLOFON 59<br />
ADRESSEN 60<br />
MANIA OVERZICHTSPAGINA 61<br />
Pop & Rock<br />
4 5<br />
HECTA<br />
The Diet<br />
CD LP<br />
HeCTA bestaat uit drie Amerikaanse<br />
muzikanten. Scott Martin, Ryan Norris en<br />
Kurt Wagner spelen meerdere instrumenten, waaronder<br />
veel elektronisch. Hun debuut The Diet kwam al<br />
experimenterend en jammend tot stand, waarbij ze hun<br />
voorkeur voor stand-up comedy lieten samenkomen<br />
met een liefde voor elektronica. Het album is<br />
toegankelijk, wordt gedomineerd door toetsen en kan<br />
moeilijk in een hokje weggestopt worden. Daarom des<br />
te fraaier. Er zijn raakvlakken met dance en elektro,<br />
maar slechts marginaal. De drie heren programmeerden<br />
en werden geholpen door Jeremy Ferguson van Battle<br />
Tapes in Nashville. Fijn speels debuut. (Erik Mundt)<br />
ANE BRUN<br />
When I’m Free<br />
CD LP+CD<br />
POP & ROCK<br />
EDITORS MAAK KANS<br />
OP GESIGNEERDE FOTO!<br />
Bestel of reserveer nu het nieuwe<br />
album In Dream van Editors en<br />
maak kans op een van de honderd<br />
exclusieve gesigneerde foto’s van<br />
de band gemaakt door fotograaf Rahi Rezvani. In<br />
Dream ligt vanaf 2 oktober in de winkels. In<br />
Dream verschijnt op Limited goud vinyl en als<br />
deluxe 2CD met bonustracks.<br />
(V2)<br />
Na de met zwart en veel grijstinten vormgegeven covers van de meest<br />
recente albums van Ane Brun, springen de felkleurige neonlichten op<br />
de hoes van When I’m Free direct in het oog. Wat ook meteen opvalt<br />
is haar nieuwe, kort krullende kapsel. Gezien het feit dat ze twee jaar<br />
geleden de eerste tien jaar van haar carrière op een rijtje had gezet met<br />
Songs 2003-2013, lijkt het erop dat de Noorse chanteuse nadrukkelijk<br />
aan een nieuwe fase toe is. “I needed a fresh start”, zingt ze dan ook in<br />
het prachtige Black Notebook, een van de sleutelnummers op dit zesde studioalbum. Niet dat Ane Brun nu<br />
opeens heel anders klinkt. When I’m Free is eerder een logisch vervolg op It All Starts With One uit 2011.<br />
Het avontuur dat ze op die plaat zocht, wordt hier verder uitgediept. Zo zijn veel songs opgebouwd vanuit<br />
de ritmes, op een spannende manier zoals bijvoorbeeld ook Peter Gabriel of Efterklang dat kunnen. Brun<br />
nam de plaat met de band waarmee ze de afgelopen jaren ook al toerde, en deze ervaren Scandinavische<br />
muzikanten zorgen voor een organische en atmosferische sound waarin Brun’s karakteristieke stem alle<br />
ruimte krijgt. Dit zou wel eens het beste album tot nu toe kunnen zijn van een zangeres die met de jaren<br />
almaar beter en zelfbewuster begint te klinken. (Marco van Ravenhorst)
INTERVIEW<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
INTERVIEW<br />
Interview met<br />
Dan Auerbach van<br />
The Arcs<br />
Door: Ruben Eg<br />
THE ARCS<br />
Yours, Dreamily<br />
(Warner)<br />
CD LP<br />
Vele Europese fans werden teleurgesteld toen The<br />
Black Keys hun Europese tournee van dit voorjaar<br />
moesten afzeggen wegens de schouderblessure<br />
van drummer Patrick Carney. Aangezien andere<br />
helft Dan Auerbach niet in staat is stil te zitten<br />
dook hij de studio in met onder andere Leon<br />
Na zijn solodebuut Keep It Hid (2009) en productiewerk<br />
We wilden toen iets verzinnen om deze muziek uit te<br />
naar de studio komen. Hun bassist, de gitarron, heeft een<br />
Michels, vaste saxofonist van het Daptone-label,<br />
voor Ray LaMontagne, Dr. John, Lana Del Rey en talloze<br />
brengen. Zo werd The Arcs geboren.’<br />
akoestische bas die op een viersnarige gitaar lijkt. Er komt<br />
en ook vaak doublerend als keyboardtoevoeging<br />
anderen, is van The Black Keys-gitarist Dan Auerbach nu<br />
een sterk geluid uit. We lieten de groep met dit nummer<br />
bij The Black Keys. Eerste single Stay In My Corner,<br />
een plaat met The Arcs verschenen. ‘Allemaal kapiteins<br />
Hoe selecteer je 14 nummers uit 72 nummers?<br />
meespelen, en dat bracht het naar een ander niveau.’<br />
vol mooie muzikale verwijzingen naar met name<br />
op een schip’, omschrijft Auerbach zijn vijfkoppige<br />
‘Niet. We hebben in twee weken allemaal nieuwe<br />
de Chess soul, bleek een voorbode van een<br />
hobbybandje. Maar dit zijn vijf jongens die ik enorm<br />
nummers opgenomen. Dat enorme aantal nummers<br />
Waar kwam het idee voor een mariachiband vandaan?<br />
geheel album van deze nieuwe band. Klinkend<br />
respecteer. En we zijn nog vrienden ook. We hebben<br />
was gewoon een wake-up call. We hadden toen een<br />
‘Toen we Pistol Made Of Bones maakten. Er is een<br />
als een, je gelooft het niet, kruising tussen The<br />
allemaal liefde voor opnemen en de studio, plus<br />
doel. Alles veranderde een beetje toen er een naam<br />
kleine brug van tien seconden waarbij Leon en ik het<br />
Black Keys en The Dap Kings, blijkt echter ook<br />
hetzelfde doel: iets cools maken.’<br />
was voor de groep. Iedereen was net iets meer<br />
leuk leek om een mariachiband voor te gebruiken. Dus<br />
dat beide voormannen hun sporen in de hiphop,<br />
gefocust. Alsof we wat meer als een band klonken,<br />
we huurden een groep. Tot onze verrassing bleek het<br />
respectievelijk met Blak Roc en The Wu-Tang Clan,<br />
Hoe is het album Yours, Dreamily ontstaan?<br />
iets meer coherent.’<br />
een vrouwenband te zijn. Het klonk direct geweldig.<br />
hebben. De vocalen van Dan Auerbach worden<br />
‘Zo’n acht maanden geleden ging ik met Leon (Michels,<br />
Omdat het zelfs zo goed en relatief gemakkelijk was<br />
met het jaar soulvoller, en gecombineerd met het<br />
red.) door de opnames die we met zijn allen hadden<br />
Cold Companion en Pistol Made Of Bones zijn mijn<br />
om samen te spelen, besloten we nog iets te proberen<br />
prachtige achtergrondkoor, zoals in Chains Of Love,<br />
gemaakt, om te zien wat we nu hadden. We kwamen<br />
favoriete nummers van het album. Kun je over deze<br />
met ze. En toen nog een nummer. En nog een. En nog<br />
en de als altijd fraaie retroproductie vormen ze<br />
op 72 nummers. En dat was dus alleen maar van de<br />
twee iets vertellen?<br />
een. Ik vroeg ze vervolgens of ze konden zingen. De<br />
de kers op de taart op dit zeer muzikale stevige<br />
uurtjes die we tijdens tournees of het maken van<br />
‘Ik heb Cold Companion in Nashville geschreven, laat<br />
manier waarop hun zang bij de nummers klonk knalde<br />
soulalbum. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
albums voor anderen hadden gemaakt. Het was echt<br />
op een avond. Het klonk en voelde erg goed, vooral<br />
mij omver. Het was gewoon soul, New York City-soul.<br />
van: “What the fuck! Wat zijn we hier aan het doen?!”<br />
de manier waarop ik de teksten zong. In New York<br />
Hun manier van zingen is zo bijzonder. Zo cool. En het<br />
Dat was de trap onder onze kont die we nodig hadden.<br />
lieten we de mariachiband Mariachi Flor De Toloache<br />
gebeurde gewoon per toeval.’<br />
6 7
POP & ROCK<br />
GRAND CRU<br />
GLEN HANSARD<br />
Didn’t He Ramble CD LP LP CLEAR VINYL<br />
(Epitaph/PIAS)<br />
Frontman van The Frames en Swell Season, Glen<br />
Hansard, kwam in 2012 met zijn eerste soloalbum<br />
Rhythm And Repose. Drie jaar later is Glen terug<br />
met Didn’t He Ramble. Tien nieuwe tracks die<br />
een weerspiegeling lijken te zijn van Hansards<br />
veelzijdigheid. Waar de track McCormack’s Wall zijn<br />
Ierse roots reflecteert, zo laat Wedding Ring een<br />
ander stemgeluid horen. Als zonlicht dat de bodem<br />
van een put weet te bereiken en het licht in alle<br />
mooiheid weet te reflecteren. Het verstaan van<br />
de Engelse taal is niet eens zozeer nodig voor het<br />
inhaleren van het gevoel dat Hansard over weet<br />
te brengen. Naar eigen zeggen is dit album een<br />
collectie van nummers waarbij hij zichzelf steeds<br />
heeft gevraagd waarom en wat het precies is dat hij<br />
wilde neerzetten. Verdieping en zelfreflectie waren<br />
de twee hoofdingrediënten en de mogelijke reden<br />
waarom de opnames veel tijd in beslag hebben<br />
genomen. Samen met onder andere Sam Beam<br />
van Iron And Wine en David Odlum van The Frames<br />
DIDN’T HE RAMBLE<br />
VERSCHIJNT OOK OP<br />
LIMITED CLEAR VINYL<br />
EN DEZE IS ALLEEN VIA<br />
DE MANIA-WINKELS<br />
VERKRIJGBAAR!<br />
heeft hij aan dit album gewerkt in New York,<br />
Chicago, Dublin en Frankrijk. Die variatie aan steden<br />
waar het album is opgenomen, is er ook in de stijl<br />
van nummers. Het eindresultaat is een intieme<br />
plaat die het lange wachten zeker beloont. 20<br />
oktober staat Hansard in De Melkweg, Amsterdam.<br />
(Linda Rettenwander)<br />
sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
A POLAROID VIEW<br />
Zilch<br />
CD LP<br />
(PIAS)<br />
Zilch, wat zoveel betekent als ‘niets’ of ‘nada’, is het tweede album van<br />
de Amsterdamse band A Polaroid View. Met het in 2012 uitgebrachte<br />
debuut Darling oogstte de driemansbezetting veel lof. Over hun doel<br />
waren ze duidelijk: de beste band van de wereld worden. Met Zilch wordt getracht het succes<br />
voort te zetten, maar muzikaal is er wel voor een iets andere richting gekozen. Op advies<br />
van producer Thijs van der Klugt werd het idee van de compacte en radiovriendelijke liedjes<br />
losgelaten en zijn de songs donkerder, spannender en vooral gelaagder geworden. Nog altijd<br />
spelen de stuwende gitaren en de prominent aanwezige elektronische sound een hoofdrol.<br />
Dat is vooral te horen op de eerste single Where You Wanna Go. De onmiskenbare Coldplayinvloeden<br />
zijn op Zilch nog altijd aanwezig. Daarmee heeft het album een volwassen en<br />
mondiaal geluid gekregen. Of dat leidt tot wereldroem? De tijd zal het leren, maar de poging<br />
om zover te komen is ook nu weer dik in orde. (Luc van Gaans)<br />
A<br />
POP & ROCK<br />
T<br />
P<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
S<br />
LOU BARLOW<br />
Brace The Wave CD LP<br />
(Domino/V2)<br />
Lou Barlow heeft zijn sporen in de popmuziek inmiddels ruimschoots<br />
verdiend als lid van roemruchte bands als Dinosaur Jr, Folk Implosion,<br />
Sentridoh en Sebadoh. De Amerikaanse muzikant heeft Los Angeles het<br />
afgelopen jaar verruild voor zijn geboortegrond in Massachusetts en naam daar zijn eerste<br />
soloplaat in zeven jaar op. Brace The Wave is een back to basics plaat, waarop Lou Barlow verrast met<br />
betrekkelijk spaarzaam geïnstrumenteerde (folk)songs. Veel meer dan gitaar, zang en spaarzaam ingezette<br />
keyboards en een ukelele had Lou Barlow niet nodig voor zijn plaat, maar Brace The Wave is zeker geen<br />
doorsnee singer-songwriterplaat geworden. De muziek van Barlow rammelt nog altijd aan alle kanten, kan af<br />
en toe stevig uithalen, treedt steeds buiten de gebaande paden, sluit geen compromissen, maar levert ook<br />
verrassend vaak memorabele popsongs op. Brace The Wave is een plaat vol ruwe diamanten van een groot<br />
muzikant, al heeft helaas lang niet iedereen dit door. (Erwin Zijleman)<br />
BERTOLF<br />
First & Then CD LP<br />
(8Ball/PIAS)<br />
Leek het nog maar gisteren toen hij aankondigde als soloartiest een break te nemen,<br />
inmiddels is Bertolf al weer terug met een nieuwe plaat. Toch is sindsdien een aantal<br />
aspecten veranderd aan zijn liedjes. Zo zoekt hij bij First & Then veel vaker de grenzen<br />
op van zijn eigen stemgeluid (Billy’s Boots, Fool All The People). Ook blijkt dat de twaalf nummers meer dan<br />
ooit extra koortjes en zanglijnen hebben gekregen. Wat ook anders is? De nummers draaien tegenwoordig<br />
voornamelijk om zeer ingenieus uitgedachte akoestische gitaartokkels. Uiteraard zijn er zeker de nodige<br />
herkenbare Bertolf-opbouwen en uitbarstingen (Help Me Stand, Back Into The Light, In My Dreams I’m<br />
Coming Home) te bespeuren. Maar First & Then is door die hoofdrol van de akoestische gitaar bovenal een<br />
zeer intieme plaat geworden die heel dicht op je huid zit en daar maar verrekte lastig weg te halen is. En<br />
dan heb ik het nog helemaal niet gehad over het prachtige slotstuk Whispering Wind (met Gilmouriaanse<br />
gitaarsolo!) dat recht door hart en ziel gaat. Dit album is om voor altijd te koesteren, zo mooi. (Dennis<br />
Dekker)<br />
9
FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS<br />
HIGHER TRUTH<br />
HET INDRUKWEKKENDE NIEUWE<br />
STUDIO ALBUM VAN CHRIS CORNELL<br />
Produced by Brendan O'Brien (o.a. Pearl Jam,<br />
Bruce Springsteen, Soundgarden)<br />
RELEASE 18 SEPTEMBER 2015<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
BEN FOLDS FIVE<br />
So There<br />
De drang naar experiment van de<br />
succesvolle Amerikaanse singersongwriter<br />
en pianist Ben Folds resulteerde eerder al in<br />
een bijzonder a-capella album en een experimentele<br />
pop plaat. Met So There begeeft hij zich op het terrein<br />
van de klassieke muziek. Aanleiding is een door<br />
hemzelf gecomponeerd en uitgevoerd pianoconcert<br />
met symfonieorkest. Dit uit drie delen bestaande<br />
werk bracht hij al wereldwijd naar grote podia en<br />
oogstte terecht veel lof. Omdat met 21 minuten geen<br />
volledige cd te vullen is nam hij daarnaast nog acht<br />
popsongs op met een huiskamerorkestbezetting. Het<br />
resultaat is verbluffend mooi geworden. De traditionele<br />
popbezetting wordt geen moment gemist en Folds<br />
slaat doordachte, maar vooral prachtige, bruggen<br />
tussen het klassieke idioom en de popmuziek. De<br />
openingstrack Capable Of Anything is met recht zijn<br />
nieuwe persoonlijke credo te noemen. So There nestelt<br />
zich moeiteloos in de absolute top van zijn reeds veel<br />
bejubelde werk. (Luc van Gaans)<br />
DESTROYER<br />
Poison Season<br />
CD 2LP<br />
2LP LIMITED TRANSPARANT VINYL<br />
(Dead Oceans/<br />
Konkurrent)<br />
Dan Bejar is nooit een lachebekje<br />
geweest, en daar brengt Destroyers<br />
elfde album geen hoorbare<br />
verandering in. Na het succes van<br />
vorige album Kaputt, dat bol stond<br />
van de softporno vibes, slaat hij<br />
met Poison Season wel een andere<br />
muzikale richting in. De poëzie is<br />
gebleven, maar meer kamermuziek<br />
en Bruce Springsteen-echo’s gaan<br />
ten koste van minder koperblazers.<br />
Die spelen overigens nog wel een<br />
hoofdrol op de geweldige single Dream<br />
Lover. Zo zou alle knuffelrock moeten<br />
klinken. (Max Majorana)<br />
T<br />
A<br />
P<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
POP & ROCK<br />
BEWILDER<br />
Dear Island CD LP+CD LP OP LIMITED GEEL VINYL<br />
(Excelsior)<br />
‘Bewilder’ ofwel ‘wildernis’ beschrijft de toestand<br />
waarin zanger Maurits Westerik zich bevond toen<br />
hij over een overload liedjes beschikte waarmee<br />
hij zich geen raad wist. Met vrienden werd een<br />
band geformeerd om met het materiaal aan de<br />
slag te gaan. Op Vlieland werd onder bezielende<br />
leiding van Hallo Venray-producer Henk Jonkers in<br />
de studio gewerkt aan demo’s en uiteindelijk een<br />
album. Dear Island werd een feit en liegt er niet<br />
om. Openingstrack Forza maakt gelijk duidelijk<br />
waar we het over hebben: recht voor zijn raap,<br />
puur, energiek en levenslustig. De aanstekelijke<br />
licks, de toevoeging van piano en de mooie<br />
opbouw van Got It Made levert een prachtige<br />
en complete popsong op. De plaat bevat ook<br />
een keur aan overpeinzende momenten met<br />
So It Goes en The Unknown. En het liedje Safe<br />
had opgenomen kunnen zijn tijdens de sessies<br />
van John Lennons Double Fantasy. Kortom, ons<br />
kikkerlandje is weer een hele goede band rijker.<br />
Het meesterlijke geproduceerde debuutalbum<br />
Dear Island smaakt naar heel veel meer. (Luc van<br />
Gaans)<br />
10 11
POP & ROCK<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
POP & ROCK<br />
BEACH HOUSE<br />
Depression Cherry<br />
(Bela Union/PIAS)<br />
CD LP<br />
Ga er maar aan staan. Debuut Beach House (2006), opvolger Devotion<br />
(2008), Teen Dream (2010) en Bloom (2012): stuk voor stuk albums<br />
met een magisch randje. Telkens weer waren de verwachtingen groot<br />
en het resultaat qua geluid nóg groter, beter en indrukwekkender. Het<br />
droompopduo Alex Scally en Victoria Legrand uit Baltimore is drie jaar<br />
na het wondermooie Bloom terug met alweer hun vijfde langspeler,<br />
Depression Cherry. En jawel, alle registers zijn wederom opengetrokken<br />
om een heelal nog weidser dan voorheen te openbaren. Scally en Legrand weten simpelweg wat nodig<br />
is om de perfecte soundtrack te creëren die de luisteraar meeneemt naar een dagdroom, een andere<br />
wereld, een imaginaire omgeving. Negen tracks staan symbool voor de schoonheid van eenvoud, waarbij<br />
– net als op voorganger Bloom – met name het eerste deel van het album onmiskenbaar sterk is. Zowel<br />
Levitation als Sparks en Space Song imponeren direct en vragen na afloop onherroepelijk om herhaling,<br />
iets wat herinneringen oproept naar pareltjes als Gila, Zebra, Norway, Myth en Wild. Wat albumbreed<br />
opvalt in vergelijking met de voorgangers? Het versterkte geluid van synthesizers en gitaren, iets minder<br />
achtergrondgeluid en meerstemmigheid, duidelijk hoorbare shoegaze en de daaraan gelinkte wall of sound.<br />
Afsluiter Day Of Candy representeert het slot van de droom. Na een ingrijpende ofwel ongrijpbare droom<br />
heb je soms het verlangen om direct in die illusie terug te keren en verder te fantaseren. Dat lukt zelden<br />
tot nooit. Gelukkig bestaan bands als Beach House. (Jelle Teitsma)<br />
BLACK BOTTLE RIOT<br />
III: Indigo Blues CD LP<br />
(Suburban)<br />
Na twee sterke platen en het vele toeren eiste het bandleven van de<br />
Nijmeegse southern rockers van Black Bottle Riot zijn tol. Teveel drank,<br />
verloren liefdes, overleden vrienden en het verlies van werk en zelfs<br />
onderdak. Al die ervaringen werden verwerkt in III: Indigo Blues, een intens en persoonlijk<br />
album waarop de band bezeten en grillig klinkt. De minimale aanpak van producer Sebastiaan<br />
van Bijlevelt maakt dat de muziek rauwer is dan voorheen. En waar het wringt, komt de emotie<br />
des te harder binnen. Niet dat Simon Snel nu minder goed is gaan zingen, maar juist de snik<br />
in zijn stem geeft net dat beetje extra. Ook huilt de gitaar van Mike Sedee meer dan ooit. Al<br />
vanaf het eerste nummer Time And Time Again. Opvallend is dat er is gekozen voor het boven<br />
de negen minuten klokkende One With The Dust als derde nummer op de plaat, maar ook dit<br />
voelt heel natuurlijk aan. Op alle vlakken laten de heren van Black Bottle Riot horen dat ze de<br />
onbezonnen jeugd(dromen) definitief zijn ontgroeid. (Erik Damen)<br />
A<br />
P<br />
DEZ MONA<br />
Origin CD LP+CD<br />
(Caroline/Universal)<br />
Dat Dez Mona ooit begon als duo op basis van contrabas en vocalen<br />
zouden we bijna vergeten na hun laatste, overigens uitstekende, rockalbum<br />
A Gentleman’s Agreement. Opener Does It Make You, Happy? gaat nog<br />
even op die voet door, maar op tweede song All I Ever Wanted wordt al snel duidelijk waar de<br />
albumtitel vandaan komt. De melodieuze bas van Nicolas Rombouts vormt de kern waaromheen<br />
accordeon, akoestische gitaar en drums zich bewegen, terwijl de klassieke stem van Gregory Frateur alle ruimte<br />
krijgt. Niet dat het een rustig album is geworden, want de scheurgitaar in Dirty Language en de bijbehorende<br />
stemvervormingen maken de toch al wat donkere muziek alleen nog maar spannender. Ook wordt de elektronica<br />
niet geschuwd, in het Bowie-achtige Bohemian Rebel. Dez Mona lijkt alle invloeden die ze de laatste jaren heeft<br />
opgedaan te hebben kunnen vertalen naar hun basissound en weet daar een zeer fraai album mee te produceren.<br />
(Jurgen Vreugdenhil)<br />
HOLLYWOOD VAMPIRES<br />
Hollywood Vampires CD 2LP<br />
(Universal)<br />
Hollywood Vampires is in 1972 ontstaan als een exclusieve club op de bovenverdieping<br />
van de Rainbow Bar & Grill club op Sunset Strip. Om lid te worden was er slechts<br />
één regel, je moest de andere leden onder de tafel drinken. Een rij illustere namen<br />
werd lid van deze club voor rocksterren. John Lennon, Harry Nilsson, Keith Moon, Bernie Taupin en Mickey<br />
Dolenz (Monkees), om er maar een paar te noemen, deden mee aan de legendarische feesten. Een van de<br />
oprichters van de club, Alice Cooper, was een paar jaar geleden met Johnny Depp aan de rol en zij vonden dat<br />
de Hollywood Vampires nieuw leven moest worden ingeblazen. Het drinken werd achterwege gelaten, maar<br />
samen een hoop lol en nog meer muziek maken werd wel het belangrijkste onderdeel. Aerosmiths Joe Perry<br />
was al snel van de partij en gedrieën werkten ze de afgelopen tijd aan een heus album – geproduceerd door<br />
de legendarische Bob Ezrin en met een gastenlijst om steil van achterover te vallen. Namen als Perry Farrell,<br />
Dave Grohl, Paul McCartney, Joe Walsh, Slash, Robbie Krieger, Zak Starkey, Brian Johnson en Kip Winger komen<br />
voorbij op het album dat voornamelijk uit covers bestaat. Christopher Lee doet de introductie en vertelt het<br />
verhaal van de club (het zou een van zijn laatste klusjes zijn) en Bernie Taupin heeft een fraaie hoestekst<br />
geschreven. (Bert Dijkman)<br />
T<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
S<br />
13
POP INTERVIEW & ROCK<br />
INTERVEW<br />
veertig werd drong echt tot me door dat ik dit echt doe<br />
om mijn brood mee te verdienen. Heel raar. Tot mijn<br />
veertigste dacht ik altijd: “Tjonge, kom ik hier nog altijd<br />
mee weg? Ben ik dit nog altijd aan het doen? Wow, ik<br />
maak nog altijd muziek en heb nog altijd brood op de<br />
plank!”. Maar toen ik veertig werd, dacht ik: “Nee, ik<br />
kan hier echt beter in worden als ik hard werk en er<br />
dieper in duik”. Dus dat doe ik sindsdien.’<br />
Voor die tijd dacht je dat het elke dag afgelopen kon zijn<br />
met de pret?<br />
‘Nee. Voorheen dacht ik: “Een nummer komt als het<br />
Interview met<br />
Glen Hansard<br />
Door: Ruben Eg<br />
‘Of je nu in een koffiezaak speelt, op straat, in een zaal<br />
of op een festival: het is allemaal hetzelfde’, merkt<br />
Glen Hansard op voor hij eind juni een instore geeft in<br />
de Amsterdamse muziekzaak Concerto. ‘Een podium<br />
is een formaliteit; het is gemaakt zodat iedereen jou<br />
kan zien en horen. Natuurlijk is de akoestiek beter<br />
in een oud theater, maar er is geen verschil met nu<br />
mijn gitaar pakken en een liedje voor jou spelen. Elke<br />
keer als je speelt is er dezelfde uitdaging: je hoopt<br />
dat jouw nummers landen in de oren van mensen. Ik<br />
ken overigens wel artiesten die niet in een koffiezaak<br />
spelen, omdat ze er te geïntimideerd van raken.’<br />
Over aandacht heeft de frontman van de Ierse rockband<br />
ook als soloartiest niet te klagen. De muziekwinkel zit<br />
vol met fans, ondanks dat Hasard zijn tweede soloalbum<br />
Didn’t He Ramble op dat moment nog lang niet<br />
verkrijgbaar is. Na afloop grijpen de bezoekers hun kans<br />
om nog een krabbel te krijgen op diens drie jaar geleden<br />
verschenen solodebuut Rhythm And Repose. Hansard<br />
heeft de opnames van Didn’t He Ramble net een maand<br />
geleden afgerond. ‘Het is allemaal vrij vers, ja.’<br />
Hoe begin jij aan een album? Heb je vooraf een idee<br />
waar het naar toe moet?<br />
‘Nee. Een idee is een idee dat uit de lucht komt vallen.<br />
Leonard Bernstein zei ooit: “Enthousiasme komt en gaat,<br />
maar inspiratie moet je vangen met een knuppel”.<br />
Je moet een idee maar met je ervaring proberen te<br />
vormen tot een nummer. Het gaat uiteindelijk door<br />
een Glenfilter, als dat ergens op slaat.’<br />
Waar komt jouw inspiratie vandaan? Of moet je echt<br />
gaan zitten om een nummer te schrijven?<br />
‘Een beetje van beide. Het is echt onmogelijk om in de<br />
agenda te zetten dat je om 8.00 uur aan een bureau<br />
gaan zitten en dat er tot 12.00 uur ideeën komen<br />
om aan te werken. Zo werkt het niet. Grace Beneath<br />
The Pines, het eerste nummer op dit album, kwam<br />
bijvoorbeeld in een flits tot me bij het afhalen van<br />
mijn bagage op een luchthaven in Nieuw-Zeeland.<br />
Ik stond te wachten op mijn koffers en ik had een<br />
melodie met wat tekst in mijn hoofd. Dus ik nam het<br />
snel op met mijn mobieltje en dacht er verder niet<br />
meer aan. Ik vond het terug toen ik een paar weken<br />
later door de voicememo’s op mijn telefoon ging. Toen<br />
ben ik er verder aan gaan werken.’<br />
Vind je zo soms wel eens een idee terug, waarvan je<br />
geen idee hebt hoe je er ooit op bent gekomen?<br />
‘Absoluut. Er zitten honderden eenzame geesten<br />
in iemand zijn hoofd die op een dag zomaar weer<br />
opkomen. Dat kan een zin plus een melodie van twaalf<br />
jaar geleden zijn. Als dat op het juiste moment gebeurt<br />
en je pakt een instrument en schrijft het uit, dan kun je<br />
het originele idee naar voren van je hersenen te halen. Ik<br />
word mij er wel steeds meer van bewust dat je echt moet<br />
gaan zitten en werken aan een idee. Soms moet je er<br />
direct de schouders onder zetten: hier ga ik een nummer<br />
van maken, zo lang als het duurt. Al kost het moeite, vind<br />
ik het niet leuk en is het uiteindelijk een klotenummer.<br />
Dan is het in ieder geval een goede oefening geweest.<br />
Het houdt in ieder geval de geest scherp. Soms kan het<br />
meest banale idee dat nergens op lijkt uiteindelijk het<br />
nummer worden waar je het meest trots op bent.’<br />
Staat er zo’n nummer op dit album?<br />
‘Eeeehm… Paying My Way. Een nummer dat ik in een<br />
hotel bedacht en direct opnam. Stay The Road is ook<br />
zo’n nummer. Ik zat op een festival wat te pielen op<br />
een mandoline. Toen ik thuis kwam dacht ik: “Ik ga dit<br />
hoe dan ook afmaken”. Dus ik heb het uitgeschreven,<br />
omgedraaid, in iets totaal anders veranderd en<br />
uiteindelijk weer teruggedraaid. Wat voor mij goed is<br />
aan deze nummers is dat ik de teksten uit alle hoeken<br />
heb bekeken, veranderd, aangepast, weggegooid, terug<br />
ben gegaan naar wat het was, herschreven enzovoort.<br />
Ik heb aan deze nummers meer gewerkt dan ooit.’<br />
Liedjes schrijven is gewoon werk?<br />
‘Precies. Zitten en hard aan de slag gaan. Toen ik<br />
komt” en met het eerste enthousiasme maakte ik het<br />
steeds af. Nu besef ik dat je harder moet werken om<br />
er toch iets uit te halen als het originele enthousiasme<br />
wegebt. Net zolang tot het enthousiasme terugkeert en<br />
je echt vorm kunt geven aan een idee. Voorheen wilde ik<br />
niet al te veel schaven aan een idee, omdat ik het wilde<br />
laten zoals het was zonder al te veel denkwerk. Maar dat<br />
denkwerk komt ook uit mijn hoofd. Nu wil ik dat er juist<br />
meer instoppen.’<br />
Hoor je dat op oude platen terug?<br />
‘Ik luister liever geen oude liedjes terug. Laatst moest<br />
dat wel, toen ik nummers moest uitkiezen voor een<br />
verzamelaar voor het 25-jarig jubileum van The Frames.<br />
Erg interessant om sommige teksten te horen. “Daar had<br />
je soms wel iets meer tijd aan mogen besteden”, denk ik<br />
nu. Maar dat deed ik toen niet omdat ik expressie boven<br />
werk stelde. Niet dat de arbeid nu belangrijker is, want<br />
het begint altijd met een idee.”<br />
Toeval dat rond je veertigste ook jouw solodebuut<br />
Rhythm And Repose verscheen?<br />
‘Geen toeval. Het voelde toen natuurlijk om na The<br />
Frames vooruit te gaan, in plaats van terug. Die soloplaat<br />
voelde goed, ook om te toeren met solomateriaal en<br />
alleen verantwoordelijk te zijn. Met The Frames was er<br />
altijd iemand die een song beter maakte.’<br />
Prachtig artwork van dit nieuwe album, overigens.<br />
‘Op straat gemaakt met fotograaf Danny Clinch. Ik wilde<br />
een profielfoto, maar toch abstract. We vonden een oud<br />
verkoophokje voor kaartjes voor de botsauto’s. Kinderen<br />
hadden het glas helemaal bekrast. Danny ging binnen<br />
staan en ik buiten. De blauwe achtergrond is dus de<br />
lucht. De foto is verder helemaal niet bewerkt.’<br />
14<br />
15
POP & ROCK<br />
GEORG HOLM & ORRI PÁLL DÝRASON<br />
Circe OST<br />
CD 2LP+CD<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
(News/PIAS)<br />
IJslanders Georg Holm en Orri Pall Dyrason zijn bekend als tweederde<br />
van Sigur Ros. Voor de soundtrack van de BBC-documentaire The<br />
Show Of Shows, over adembenemende circusvoorstellingen, zochten<br />
ze de samenwerking met de IJslandse componist Hilmar Orn Hilmarsson en Georgs broer,<br />
gitarist Kjartan. Verder verleende The South Iceland Chamber Choir samenwerking. Onder de<br />
naam Circe is de soundtrack nu uitgebracht. De muziek, door iemand omschreven als een 72<br />
minuten durend ononderbroken instrumentaal nummer, is gevarieerd. We horen het verstilde<br />
van Sigur Ros, maar het volgende moment is techno dichtbij. We vliegen van het ene uiterste<br />
naar het andere, en het blijft boeiend. Voor inspiratie werd gekeken naar archiefmateriaal van<br />
oude circussen, carnavals en vaudevillevoorstellingen. De beste omschrijving van het album is<br />
dan ook dat het een soundtrack is zonder film. Die film komt er, maar eerst hier de muziek, die<br />
de beelden ondersteunt. En die is zeer de moeite waard. (Erik Mundt)<br />
A<br />
T<br />
P<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
S<br />
HOOTON TENNIS CLUB<br />
Highest Point In Cliff Town CD LP<br />
(Heavenly/PIAS)<br />
Ze zijn er nog. Jonge Britse gitaarbands die het rijke verleden van de<br />
Britse popmuziek met zich meeslepen en het maken van zonnige<br />
gitaarpopsongs tot kunst hebben verheven. Hooton Tennis Club komt<br />
uit Liverpool en begint logischerwijs bij de muziek van The Beatles, maar hierna moeten ook<br />
de decennia Britse gitaarmuziek die volgden op de hoogtijdagen van de Fab Four eraan geloven. Highest<br />
Point In Cliff Town is vanwege alle referenties naar het verleden misschien geen plaat om heel druk over te<br />
doen, al beheerst het viertal uit Liverpool het schrijven van tijdloze en vrijwel onweerstaanbare popliedjes<br />
een stuk beter dan de meeste van haar soortgenoten en zijn de zang en de gitaarlijnen prima op orde.<br />
Highest Point In Cliff Town is hierdoor niet alleen een feest van herkenning, maar ook een plaat die een<br />
mooie zomerdag glans geeft, wat Hooton Tennis Club voorlopig bestaansrecht geeft. (Erwin Zijleman)<br />
LOW<br />
One And Sixes CD 2LP 2LP LIMITED GEEL VINYL<br />
(Subpop/Konkurrent)<br />
De groep rond het mormoonse echtpaar Alan Sparhawk en Mimi Parker heeft een<br />
nieuw album uit en liefhebbers weten dan hoe laat het is: tijd om de kerk na de<br />
zondagse ochtendmis weer te verlaten. Op Ones & Sixes, hun elfde langspeler alweer,<br />
veranderen de grondleggers van het slowcoregenre amper iets aan hun minimale geluid, dat al niet tot<br />
nauwelijks leek te verjaren. Hun stemmige, prachtig gezongen nummers zijn vaak tergend traag opgebouwd<br />
en klinken zo bitterzoet als cantuccini smaken – een traktatie, maar je moet er van leren houden. Dat gaat<br />
zeker op voor het openingsnummer Gentle en afsluiter DJ, maar tussendoor gebeuren ook andere dingen.<br />
What Part Of Me, Kid In The Corner en No End zijn relatief montere songs die de luisteraar wat ademruimte<br />
laten en zowaar tot het meest toegankelijk behoren dat de groep uitbracht. Al met al weet Low weer een<br />
fraai nieuw hoofdstuk aan haar toch al imposante oeuvre toe te voegen. (Max Majorana)<br />
TAMARYN<br />
Cranekiss<br />
CD LP<br />
Na twee albums die het label shoegaze<br />
opgeplakt kregen, introduceert het van<br />
oorsprong Nieuw-Zeelandse Tamaryn op Crane Kiss<br />
een vernieuwd geluid dat wordt gedomineerd door<br />
synths, hoewel de gitaar in Cure-achtige vorm nog<br />
steeds een belangrijke rol speelt. Blikvanger Tamaryn<br />
Brown verhuisde van San Francisco naar New York,<br />
waar ze de handen ineensloeg met Shaun Durkin van<br />
Weekend en producer Jorge Elbrecht (o.a. Violens). Het<br />
resultaat is een prachtige en groots geproduceerde<br />
(dream)popplaat vol ijzersterke tracks met een donkere<br />
ondertoon en fraaie zang van Tamaryn. (Marco van<br />
Ravenhorst)<br />
NILS FRAHM<br />
Late Night Tales<br />
CD 2LP<br />
(News/PIAS)<br />
Toen de serie<br />
Anotherlatenight<br />
begon en later over ging in LateNightTales<br />
was het al gauw duidelijk dat er geweldige<br />
verzamel- en mixalbums uitkwamen van<br />
artiesten met een bijzondere smaak. Volgens<br />
Nils Frahm is het een prachtige manier om<br />
diep te graven in je muziekcollectie. Het<br />
resultaat is een hypnotische reis door<br />
de moderne en klassieke muziek,<br />
experimentele elektronica, jazz, dub T<br />
techno, soundtracks en soul. Nils<br />
A<br />
Frahms LateNightTales is ook weer<br />
bijzonder om dat hij niet echt mixt, P<br />
maar meer geluidlagen met elkaar<br />
verbindt. Met nummers van Four<br />
Tet, Bibio, Miles Davis, Nina Simone,<br />
Boards Of Canada en een prachtige<br />
cover van John Cage’s nummer 4’33”.<br />
De perfecte soundtrack voor laat op<br />
de avond, maar ook voor vroeg op de<br />
morgen of in de middag. (Jeroen van<br />
Heukelom)<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
POP & ROCK<br />
RICHARD HAWLEY<br />
Hollow Meadows CD LP<br />
(Parlophone/Warner)<br />
Richard Hawley leek een jaar of vijf geleden<br />
definitief te hebben gekozen voor het maken<br />
van bijzonder stemmige chamber pop, maar op<br />
het in 2012 verschenen Standing At The Sky’s<br />
Edge koos de Britse muzikant opeens voor een<br />
rauw, elementair en psychedelisch aandoend<br />
rockgeluid. Het blijkt een eenmalig uitstapje,<br />
want op Hollow Meadows horen we toch<br />
weer vooral het vertrouwde geluid. De rauwe<br />
gitaren zijn weer grotendeels vervangen door<br />
het stemmige en fraai georkestreerde geluid<br />
waarin de donkere stem van Richard Hawley<br />
uiteindelijk toch het best gedijt. Het leven van<br />
Richard Hawley ging de afgelopen jaren niet<br />
over rozen en dat is te horen in de stemmige en<br />
donkere songs die overlopen van melancholie<br />
en de grote thema’s niet schuwen. Richard<br />
Hawley vertolkt ze zoals de grote ‘crooners’ dat<br />
in het verleden deden en maakt wederom diepe<br />
indruk. Richard Hawley is de status van cultheld<br />
nog steeds niet ontgroeid, maar laat ook met<br />
Hollow Meadows weer horen dat hij een hele<br />
grote is. (Erwin Zijleman)<br />
16<br />
17
POP & ROCK<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
TIJUANA PANTHERS<br />
Poster<br />
CD LP<br />
Nog altijd probeert het Californische<br />
drietal de zonnige energie van<br />
thuishaven Long Beach in hun muziek te verwerken.<br />
Klonk de band op eerder platen nog behoorlijk lo-fi, nu<br />
heeft hun surf-garage-kruisbestuiving een opknapbeurt<br />
gekregen. Poster klinkt minder gejaagd en daardoor<br />
juist vol vertrouwen. En misschien wel hitgevoeliger<br />
dan ooit. Genoeg liedjes blijven dagenlang in je hoofd<br />
rondzingen zoals Church Bell en Front Window Down.<br />
Pittiger dan labelgenoten Allah-Las. (Erik Damen)<br />
POP & ROCK<br />
NATHANIEL RATELIFF & THE NIGHT<br />
SWEATS<br />
Nathaniel Rateliff & The Night Sweats CD LP<br />
(Caroline/Universal)<br />
Deze uit Denver afkomstige singer-songwriter<br />
maakte vijf jaar geleden al een behoorlijke<br />
indruk met zijn solodebuut, In Memory Of Loss.<br />
Hij werd toen veelvuldig vergeleken met Bon<br />
Iver en Mumford & Sons. Op dit nieuwe album<br />
gooit Nathaniel het roer echter radicaal om. Het<br />
album is uitgebracht op het beroemde soullabel<br />
Stax, en de r&b, soul en rock druipen er dan<br />
ook van af. Zelfs voor zijn fans komt dit als een<br />
volslagen verrassing, maar Rateliff bewijst hier<br />
pas echt wat een goede stem hij heeft, waarin de<br />
invloeden van Sam Cooke, Sam & Dave en vooral<br />
Van Morrison doorklinken. Hij wordt begeleid door<br />
een energieke nieuwe band en een lekkere vette<br />
blazerssectie, en het klinkt allemaal alsof het zo<br />
live in de studio is opgenomen. Een album dat<br />
Stax meer dan waardig is, en dat bovendien met<br />
kop en schouders uitsteekt boven alles wat er de<br />
laatste tijd binnen de soulrevival is verschenen.<br />
(Jos van den Berg)<br />
MAUREENS<br />
Bang The Drum<br />
CD LP<br />
(Dying Giraffe/Suburban)<br />
Exact twee jaar geleden<br />
verscheen het titelloze<br />
debuut van The Maureens dat helaas niet<br />
het succes werd dat het had verdiend. Nu<br />
is de Utrechtse band terug met Bang The<br />
Drum, opnieuw een kwaliteitspopplaat om<br />
u tegen te zeggen. Denk aan de samenzang<br />
van The Byrds, maar ook aan Nederlandse<br />
voorbeelden Daryll-Ann en Johan. De band van<br />
zangers/gitaristen Hendrik-Jan de Wolff<br />
en Bas van de Looy is ietwat gewijzigd<br />
in samenstelling en dat werkte als<br />
katalysator voor het opnemen van T<br />
de tweede plaat. Bang The Drum<br />
A<br />
klinkt stemmiger, melancholischer<br />
en misschien wel volwassener dan P<br />
het debuut. In de harmonie van<br />
Heartbreak klinkt de sound van<br />
Teenage Fanclub en The Jayhawks<br />
door. Op de nieuwe single September<br />
is zelfs een Elliott Smith-sticker te<br />
plakken. The Maureens laten op dit<br />
album zoveel kwalitatieve indiepop<br />
horen, dat ze het verdienen om door<br />
een breed publiek omarmd te worden.<br />
(Erik Damen)<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
LEGENDARY HOLLYWOOD VAMPIRES RISE AGAIN<br />
Supergroep met<br />
JOHNNY DEPP<br />
ALICE COOPER<br />
JOE PERRY<br />
FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS<br />
ALBUM OUT SEPTEMBER 11<br />
Gastoptredens van<br />
DAVE GROHL<br />
SIR PAUL MCCARTNEY<br />
SLASH<br />
JOE WALSH<br />
ROBBIE KRIEGER<br />
ZAK STARKEY<br />
BRIAN JOHNSON<br />
PERRY FARREL<br />
KIP WINGER<br />
18 19
POP & ROCK<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
DANNY VERA<br />
The New Black & White Part II<br />
MCD 12INCH<br />
Met een reprise van zijn succesvolle<br />
theaterprogramma komt er uiteraard ook een deel<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
POP & ROCK<br />
twee van het album uit. Opnieuw een mooie mix<br />
tussen covers en eigen materiaal, waarbij de keuze<br />
van covers, met Rihanna’s Russian Roulette en Brian<br />
May’s Too Much Love Will Kill You even verrassend als<br />
smaakvol is. Allemaal prachtig uitgevoerd in de af en<br />
toe schaamteloos romantische stijl van Vera. (Jurgen<br />
Vreugdenhil)<br />
BEIRUT<br />
DE LP VAN NO NO NO<br />
VERSCHIJNT GELIMITEERD<br />
OP GEKLEURD VINYL!<br />
No No No CD / LP limited gekleurd vinyl<br />
(4AD/Beggars)<br />
Vier jaar had Beirut opperhoofd Zach Condon maar liefst nodig om met<br />
een opvolger voor het uitstekende The Rip Tide te komen. Een zware<br />
echtscheiding en gezondheidsproblemen weerhielden hem ervan<br />
muziek uit te brengen, nu lijkt hij alle ellende weer te boven. Ondanks<br />
de ontkennende titel is het namelijk zeker geen somber album, hoewel<br />
de melancholie altijd wel een bestanddeel van zijn werk is. Dat komt<br />
met name door zijn immer warme stem, altijd wat dromerig. De mid<br />
tempo songs worden met name gedragen door strakke drums en toetsen, maar het zijn de blazers en<br />
strijkers die de show stelen. De complexe arrangementen die Condon bij een nummer als At Once heeft<br />
bedacht wordt door de blazers, waarvan overigens het grootste deel door multi-instrumentalist Condon<br />
zelf wordt bespeeld, met zoveel gevoel gebracht dat het op zich niet opzienbarende nummer naar een<br />
veel hoger plan wordt gebracht. Hetzelfde doen de strijkers in het hele mooie As Needed. Het is dan ook<br />
met name de muzikaliteit en originaliteit die dit album tot een zeer bijzondere luister ervaring maken.<br />
Inklokkend op dertig minuten had het best iets langer gemogen, maar beter verlangend naar meer, dan<br />
naar minder. Met So Allowed wordt walsend weer afscheid genomen en komt het hele instrumentarium<br />
weer langs. Met No No No heeft Condon’s Beirut weer een bijzonder en indrukwekkend hoofdstuk heeft<br />
afgeleverd aan een eclectisch oeuvre. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
PUBLIC IMAGE LTD<br />
What The World Needs<br />
Now CD LP<br />
(PIL/Suburban)<br />
Drie jaar geleden<br />
verraste John Lydon<br />
ons met een comebackalbum van zijn<br />
legendarische band PIL. Lydon, die we vooral<br />
kennen als Johnny Rotten, voorman van de<br />
nog legendarischer Sex Pistols, maakte in de<br />
jaren tachtig met PIL enkele meesterwerkjes,<br />
vol compromisloze en uitdagende postpunk,<br />
die eigenlijk anders was dan alles wat daarvoor<br />
of daarna kwam. Bij This Is PIL was er<br />
nog de druk vanwege de hooggespannen S<br />
verwachtingen. Die bleken<br />
ruimschoots waargemaakt te T<br />
worden, waardoor de band, die net<br />
A<br />
als op This Is PIL naast zanger Lydon<br />
bestaat uit gitarist Lu Edmonds, P<br />
drummer Bruce Smith en bassist E<br />
Scott Firth, meer vrijheden nam<br />
L<br />
met dit nieuwe album. Dat leidt tot<br />
P<br />
een stilistisch veel grotere diversiteit,<br />
L<br />
zonder dat echter de identiteit van PIL<br />
in gevaar komt. Daar zorgt alleen al A<br />
Lydons persoonlijkheid voor die, of hij A<br />
nu schreeuwt of fluistert, alles aan de T<br />
kaak stelt en nog steeds overal lak aan<br />
J<br />
heeft. (Jos van den Berg)<br />
E<br />
ANDY SHAUF<br />
Bearer Of Bad News<br />
(Cargo/Suburban)<br />
CD LP<br />
Andy Shauf is wat we noemen een geboren<br />
talent. Met dit volledig zelfgemaakte album<br />
Bearer Of Bad News brengt de oorspronkelijk<br />
uit Canada komende Shauf ons intens goed<br />
nieuws. Intens goed nieuws voor met name de<br />
naderende winter die je door middel van dit<br />
album niet meer in vriestemperaturen hoeft<br />
door te brengen. Deze elf tracks voeden de ziel<br />
met warmte, zelfverdieping en de visualisatie<br />
van uitgestrekte landschappen waar een gouden<br />
zonnestraal alles nog net iets mooier maakt.<br />
De dromerige tunes van I’m Not Falling Asleep<br />
doen denken aan een menging van Teitur en<br />
Elliot Smith. Dan is er Wendell Walker dat klinkt<br />
als een kleurrijke samenwerking tussen Keaton<br />
Henson en Alex Turner. Drink My Rivers laat zien<br />
hoe multi-instrumentaal Shauf is. Deze Canadees<br />
klinkt nieuw, interessant, complex en maakt je<br />
nieuwsgierig naar wie hij is. Het luisteren naar<br />
deze elf tracks vraagt nu al naar meer. (Linda<br />
Rettenwander)<br />
20 21
POP & ROCK<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
POP & ROCK<br />
FOALS<br />
What Went Down<br />
(Warner)<br />
CD LP CD/DVD<br />
Foals. Zo’n band waar vrijwel iedere muziekliefhebber wel eens van gehoord<br />
heeft. Maar van welk nummer ook weer? Waar komen ze vandaan? Is het<br />
indierock? Of toch pop? Al drie albums op zak? Wat zijn hun meest bekende<br />
nummers? Dergelijke vragen staan naar alle waarschijnlijkheid symbool voor<br />
waar Foals op dit moment staat. Na Antidotes (2008), Total Life Forever (2010)<br />
en Holy Fire (2013) is het vijftal uit Oxford op het punt gekomen een album te<br />
creëren waar lang over nagepraat wordt. Het is voortkabbelen of versnellen,<br />
evenwichtig zijn of pieken. Alle voorgangers van What Went Down waren luisterrijk, met op elk album uitschieters<br />
en hoogtepuntjes. En eindelijk, ja eindelijk, is daar die plaat. De vierde. De titelsong trapt in alle hevigheid af,<br />
alsof de tere ziel van zanger Yannis Philippakis na twee jaar dan eindelijk alle persoonlijke sores van zich af mag<br />
schreeuwen. Samen met zijn bandleden schakelt hij duidelijk een tandje bij, zoals later op het album evenzo<br />
tijdens runner-up Mountain At My Gates en Snake Oil het geval is. Zelf vond ik Foals altijd een bandje met enkele<br />
aanstekelijke nummers, zoals het dansbare Cassius en My Number. Het luchtige gevoel van dergelijke nummers<br />
keert tevens terug op What Went Down, onder meer tijdens het ritmische Birch Tree en het dynamische Night<br />
Swimmers. Diverse muziekgenres lopen in elkaar over, waarbij tevens Afrikaanse invloeden hoorbaar zijn. Het<br />
intense A Knife In The Ocean sluit de boel af en wat rest is opwinding. Een dijk van een plaat. (Jelle Teitsma)<br />
PETITE NOIR<br />
La Vie Est Belle/Life Is Beautiful<br />
CD 2LP<br />
(Domino/V2)<br />
Petite Noir is het alter ego van de in België geboren, in Zuid-Afrika<br />
opgegroeide en nu vanuit Londen opererende muzikant Yannick Ilunga,<br />
die ook nog eens beschikt over Congolees en Angolees bloed. De muziek<br />
van Petite Noir is mogelijk nog diverser dan zijn achtergrond. Het is muziek met flink wat<br />
invloeden uit de Afrikaanse muziek, maar invloeden uit de eighties new wave, de synthpop<br />
van Depeche Mode en de hedendaagse dansmuziek zijn minstens even belangrijk op La Vie<br />
Est Belle / Life Is Beautiful, dat ook nog eens raakt aan de muziek van David Bowie en Peter<br />
Gabriel. Het zijn bekende bouwstenen, maar Petite Noir combineert ze tot een uniek geluid.<br />
Het is een geluid waarin je constant heen en weer wordt geslingerd tussen plaatsen en tijden.<br />
Van de atmosferische doom van de jaren tachtig naar de opzwepende ritmes van de Afrikaanse<br />
steden en weer terug. Het is even wennen, maar uiteindelijk blijkt de muziek van Petite Noir<br />
betoverend en bezwerend. (Erwin Zijleman)<br />
A<br />
P<br />
STEREOPHONICS<br />
Keep The Vilage Alive CD 2CD LIMITED LP<br />
(PIAS)<br />
Alweer achttien jaar na hun debuutalbum is de poprockband uit Wales<br />
nog steeds actief. Dat maakt Stereophonics tot een van de weinige<br />
nog levende dinosaurussen uit het Cool Britannia-tijdperk. Keep The<br />
Village Alive is het negende studioalbum van de band en zet zonder omhaal de muzikale lijn door van de<br />
afgelopen acht albums. Opener C’est La Vie is catchy en uptempo en herinnert aan het oudere werk van de<br />
band. White Lies, over relatieproblemen, doet aan U2 denken. Met het melancholische, hoopvolle Song For The<br />
Summer komt de krachtige, intense stem van Kelly Jones prachtig tot zijn recht. Single I Wanna Get Lost With<br />
You is een heerlijk nummer over verdrinken in een prille, ingewikkelde relatie. Ook thematisch is Keep the<br />
Village Alive dus precies wat we al achttien jaar lang gewend zijn van Stereophonics. If it ain’t broke, don’t fix<br />
it. (Cecile Bol)<br />
YO LA TENGO<br />
Stuff Like That There CD LP<br />
(Matador/Beggars)<br />
Yo La Tengo vierde vorig jaar haar dertigste verjaardag en trakteert nu haar fans op<br />
een smakelijk tussendoortje. Op Stuff Like That There vindt de band uit New York een<br />
aantal van haar eigen songs opnieuw uit en vertolkt het bovendien een aantal songs<br />
van anderen. Dat is een lang niet altijd interessant concept, maar Yo La Tengo heeft er iets heel moois van<br />
gemaakt. De nieuwe bewerkingen van eigen songs en de versies van songs van onder andere The Cure, Hank<br />
Williams, Sun Ra en The Lovin’ Spoonful vallen op door heerlijk dromerige en uiterst ingetogen klanken met<br />
een vleugje sixties psychedelica, lome vocalen en bijzonder fraaie gitaarlijnen. Het maakt van alle nummers<br />
op deze verrassend consistente plaat gloednieuwe en ook nog eens uitstekende Yo La Tengo-songs, waardoor<br />
Stuff Like That There uiteindelijk veel meer is dan slechts een smakelijk tussendoortje. (Erwin Zijleman)<br />
T<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
S<br />
22 23
POP & ROCK<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
POP & ROCK<br />
CHRIS CORNELL<br />
Higher Truth<br />
(Universal)<br />
CD CD DELUXE LP<br />
Behalve als zanger van Audioslave en Soundgarden glorieert Chris<br />
Cornell ook op zijn soloplaten die hij sinds 1999 met lange tussenpauzes<br />
uitbrengt. Scream, zijn vorige soloalbum zes jaar geleden, waarmee<br />
de rockbrulboei met de gouden strot ineens meende popmuziekjes<br />
te moeten maken, was echter een ongekende misser. Dat maakte<br />
hij voor een groot deel goed met het prachtige Songbook uit 2011,<br />
een live-plaat van Cornell die in zijn eentje de sleutelsongs uit zijn<br />
carrière doorneemt, gewapend met slechts akoestische gitaar. Ook zijn nieuwe studioalbum Higher Truth<br />
is grotendeels akoestisch maar van producer Brendan O’Brien moet Cornell flink zijn best doen om boven<br />
de volle, kristalhelder opgenomen muziek uit te komen. De observatie van Cornell dat wij meer oog<br />
hebben voor onze smartphones dan voor de verbazingwekkende planeet waarop we leven, is een soort<br />
overkoepelend thema op dit schitterende album waar het tevergeefs zoeken is naar missers. Dat er niet<br />
zo veel stroom wordt gebruikt, betekent niet dat Cornell niet rockt op Higher Truth. Integendeel. Maar er<br />
is ook folk en af en toe zelfs wat wereldmuziek met uitheemse instrumenten. En verder is er natuurlijk die<br />
geweldige zang waarmee hij elke tekstregel in brand steekt. (Wim Koevoet)<br />
DAVID GILMOUR<br />
ZITA SWOON GROUP<br />
Nothing That Is Everything<br />
(Starman/Suburban)<br />
CD LP<br />
Nothing That Is Everything is een erg avontuurlijke maar toch<br />
toegankelijke plaat geworden, waarop vocale en instrumentale<br />
tracks elkaar afwisselen. Een uitzonderlijk werkstuk voor wie zich<br />
kan vinden in de sfeer van Eno, David Byrne, Talking Heads, Kraftwerk…van een band<br />
die op unieke wijze toch zichzelf blijft en haar eigen pad met veel bravoure bewandeld.<br />
Nothing That is Everything ging in het Brusselse Kaaitheater op 13 maart jl. in première.<br />
De performance werd uitstekend ontvangen door de pers en het publiek. Stef Kamil Carlens<br />
en de zijnen maakt hiermee een voorstelling vertrekkende vanuit een dadaïstische<br />
performance uit 1916 in het Cabaret Voltaire te Zürich. Daarin zitten alle elementen die ze<br />
gebruiken: beeldend werk in decor, maskers en kostuums, dans, muziek, ritmiek, poëzie,<br />
(spraak) verwarring en humor. Voor deze nieuwe performance werken ze samen met<br />
Needcompany van Jan Lauwers. (Red)<br />
S<br />
T<br />
A<br />
P<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
Rattle That Lock<br />
CD CD+DVD CD+BLURAY LP<br />
(Columbia/Sony Music)<br />
Vrij kort na de succesvolle release van het laatste Pink Floyd-album The<br />
Endless River kondigt David Gilmour een nieuwe soloplaat aan. Rattle<br />
That Lock is zijn vierde soloalbum en volgt hetzelfde concept als On An<br />
Island, dat in 2006 verscheen. Voor deze plaat zocht Gilmour wederom<br />
de samenwerking met zijn echtgenote en jarenlange schrijfpartner Polly<br />
Samson. Ook horen we het fameuze duo David Crosby en Graham Nash<br />
weer in A Boat Lies Waiting fraaie harmonie vocalen verzorgen. Voor de<br />
productie van de nieuwe plaat heeft Gilmour ongeveer hetzelfde pad bewandeld als met Endless River. Het<br />
merendeel werd eerst in zijn eigen studio Medina in Hove opgenomen, waarna het bewerkt werd in de<br />
Astoria Studio. Daarnaast werd er gebruik gemaakt van de legendarische AIR studio voor het orkestrale deel<br />
en er is ook nog eens een groot koor opgenomen in een kerk in London. Gilmour produceerde het album<br />
in nauwe samenwerking met Roxy Musics Phil Manzanera – net als On An Island – en samen weten ze een<br />
ongelooflijk mooi geluidpalet neer te zetten. Het titelnummer Rattle The Lock is een van de opvallendste<br />
tracks. Polly Samson liet zich voor de tekst inspireren door thema’s uit tweede deel van John Miltons<br />
Paradise Lost en in dit nummer horen we het Liberty Choir indrukwekkend zingen naast gastrollen van Mica<br />
Paris en Louise Marshall. Natuurlijk heeft de plaat weer een fraaie hoes, ontworpen door Aubrey Powell<br />
van Hipgnosis die al vele legendarische albumcovers maakte. Een en ander zal binnenkort ook op de podia<br />
uitgevoerd worden waaronder vijf keer in de Royal Albert Hall. Of Nederland aan de beurt komt is nog niet<br />
duidelijk. (Bert Dijkman)<br />
25
POP & ROCK<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
VINYLMANIA<br />
POP & ROCK<br />
PAUW<br />
MACROCOSM MICROCOSM<br />
Release 23 oktober, Deluxe LP exclusief bij de<br />
Maniawinkels:<br />
- Deluxe 1LP op gekleurd vinyl (marbled in groen/<br />
wit/zwart)<br />
- Full colour gatefold<br />
- 60x30 insert poster<br />
- Bedrukte binnenhoes<br />
GARY CLARK JR.<br />
The Story Of Sonny Boy Slim<br />
(Warner)<br />
CD LP<br />
De Texaanse gitarist wist behoorlijk te imponeren met zijn debuutalbum<br />
Blak And Blu in 2012, waarna hij vooral als bluesgitarist te boek stond.<br />
Op zijn tweede album, in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden<br />
niet specifiek een conceptplaat, weet Clark meer dan ooit te bewijzen<br />
dat hij wel een eigen stijl heeft, maar niet per se in een hokje zit.<br />
Zijn Texaanse afkomst maakt hij kenbaar in het sterk door Z.Z. Hill<br />
beïnvloedde Our Love en in het hoogtepunt Church, waarin de geest<br />
van één van de grondleggers van de hedendaagse muziek rondwaart, streekgenoot Blind Lemon Jefferson.<br />
Tegelijkertijd is de hedendaagse r&b en hiphop aanwezig in het eigentijds klinkende materiaal. Clark<br />
speelt de meeste instrumenten zelf, waardoor de nadruk minder op zijn gitaarspel komt te liggen. Dat wil<br />
overigens niet zeggen dat hij af en toe niet alle kanten op scheurt, want al in opener The Healing gaan<br />
wat dat betreft alle registers open. Daarbij moeten we niet vergeten dat Clark ook als zanger zijn mannetje<br />
staat, waarbij hij vaak dezelfde nonchalance als voorbeeld Jimi Hendrix in zijn stem legt. Diep geworteld in<br />
de rijke traditie van de Texaanse blues en soul, maar ontegenzeggelijk met het oog op de huidige hitlijsten<br />
is Clark nog meer dan op zijn eerste album de perfecte, hitgevoelige, moderne rootsmuzikant. (Jurgen<br />
Vreugdenhil)<br />
BOB MARLEY &<br />
THE WAILERS<br />
THE COMPLETE ISLAND RECORDINGS:<br />
COLLECTOR’S EDITION<br />
11 albums in gelimiteerde box vanaf<br />
25 september in de winkels<br />
QUEEN<br />
STUDIO COLLECTION VINYL BOX<br />
15 albums in fraaie box vanaf<br />
25 september in de winkels<br />
26 27
POP<br />
VINYLMANIA<br />
& ROCK<br />
VINYLMANIA<br />
POP & ROCK<br />
SIMON & GARFUNKEL<br />
COMPLETE COLUMBIA ALBUMS COLLECTION<br />
6LP box set:<br />
- Wednesday Morning, 3AM<br />
- Sounds of Silence<br />
- Parsely, Sage Rosemary and Thyme<br />
- Bookends<br />
- Bridge over Troubled Water<br />
- Greatest Hits<br />
180 gram audiophile vinyl<br />
MADRUGADA - THE NIGHTLY DISEASE<br />
• 180 Gram Audiophile Vinyl<br />
• 8 Pagina Boek<br />
• Eerste persing van 2000 genummerde exemplaren op<br />
paars vinyl<br />
HALLO VENRAY - VEGETABLES & FRUITS<br />
LP+CD 3430587<br />
Het eerste album op Excelsior en het vijfde van de<br />
band. Op cd uitgebracht in 2005 en nu ook op lp met<br />
de cd erbij!<br />
MARVIN GAYE<br />
- A Tribute To The Great Nat King Cole<br />
- Hello Broadway<br />
- How Sweet It Is To Be Loved By You<br />
- That Stubborn Kinda Fellow<br />
- The Soulful Moods Of Marvin Gaye<br />
- When I M Alone I Cry<br />
- Together (+ Mary Wells)<br />
DR. DRE - COMPTON<br />
De lp-release van het nieuwe album van Dr. Dre is op 6<br />
november!<br />
CUBY + BLIZZARDS - DESOLATION<br />
Het debuut van Cuby + Blizzards uit 1966. De eerste<br />
1000 zijn genummerd en op transparant groen vinyl.<br />
LAMB - FEAR OF FOURS<br />
Tweede plaat van Lamb uit 1999. De eerste 1000 zijn<br />
genummerd en op transparant geel/zwart viny<br />
Q65 - REVIVAL<br />
Tweede plaat van de Kjoe, uitgebracht in 1968. De<br />
eerste 1000 zijn genummerd en wit vinyl<br />
28 29
SPECIAL POP & ROCK<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
BINNENKORT BINNEN<br />
18 september<br />
Lana Del Rey - Honeymoon<br />
My Dying Bride - Feel The Misery<br />
POP & ROCK<br />
25 September<br />
David Bowie - Five Years (1969-1973)<br />
Common Linnets - I<br />
Dead Weather - Dodge And Burn<br />
Disclosure - Caracal<br />
Julia Holter - Have You In My Wilderness<br />
Los Lobos - Gates Of Gold<br />
Maalouf, Ibrahim - Kalthoum<br />
New Order - Music Complete<br />
Peach - Rub<br />
Sabrina Starke - Sabrina Starke<br />
Kurt Vile - B’lieve I’m Going Down<br />
Wolfmother - Wolfmother 10th Anniversary<br />
2 Oktober<br />
Children Of Bodom - Worship Chaos<br />
Eagles Of Death Metal - Zipper Down<br />
Editors - In Dream<br />
John Grant - Grey Tickles, Black Pressure<br />
Don Henley - Cass County<br />
Hurts - Surrender<br />
Joe Jackson - Fast Forward<br />
Paul McCartney - Pipes Of Peace / Tug Of War<br />
Mercury Rev - The Light In You<br />
Yorick Van Norden - Happy Hunting Ground<br />
Gregory Page - Let’s Fall In Love Again<br />
Queensryche - Condition Human<br />
Saybia - No Sound From The Outside<br />
9 Oktober<br />
Boy & Bear - Limit Of Love<br />
Lucas Hamming - Ham<br />
Israel Nash - Silver Season<br />
No Blues - Oh Yeah Habibi<br />
Small Faces - The Decca Years<br />
St. Germain - Real Blues<br />
16 Oktober<br />
Boy - We Were Here<br />
Green Hornet - Never Enough<br />
Daniel Norgren - The Green Stone<br />
Rage Against The Machine - Live At Finsbury Park 2010<br />
Josh Ritter - Sermon On The Rocks<br />
Son Little - Son Little<br />
Sunday Kids - Sweet One<br />
KEITH RICHARDS<br />
Crosseyed Heart<br />
30 31<br />
CD 2LP<br />
(Universal))<br />
Al jaren wordt Keith Richards zo ongeveer gezien als het muzikaal<br />
kloppende hart van The Rolling Stones. Zijn hart lijkt dan ook echt bij<br />
die band te liggen en de enige zijstappen op het solopad vonden plaats<br />
toen Mick Jagger het idee opgevat leek te hebben dat hij groter was<br />
dan The Stones. We weten hoe dat voor Jagger uitpakte maar als gevolg<br />
hiervan verschenen Talk Is Cheap en Main Offender. Nadat de heren de<br />
verschillen bijgelegd hadden, heeft Richards dan ook geen soloplaat<br />
meer uitgebracht. Aan die periode van 23 jaar komt nu een eind. Dit keer lijken er andere motieven een<br />
rol te spelen aangezien het in het Stones-kamp zelden zo stabiel is geweest. Richards heeft ook dit keer<br />
de X-Pensive Winos als begeleiding gebruikt, dus met o.a. Waddy Wachtel, Ian Neville en Steve Jordan.<br />
Zoals ook de vorige keren heeft Jordan een fors aandeel in het materiaal en de productie, waarbij gelijk<br />
opvalt dat de snare minder prominent in de mix zit, iets wat de houdbaarheid op langere termijn ten goede<br />
komt. De plaat bevat vijftien nummers waarvan de liefhebber het vooruitgeschoven Trouble al voorbij<br />
heeft horen komen. Crosseyed Heart is een muzikaal gevarieerde plaat geworden met countryelementen<br />
zoals in Robbed Blind, akoestische ballads getuige Lovers Plea maar ook gewoon vette rock in de typische<br />
Keef Riffhard-modus zoals Blues In The Morning met een laatste solo van de onvolprezen Bobby Keys. Een<br />
opvallend element op de plaat is Illusion, een fraai duet met Norah Jones. Concluderend blijkt dat Crosseyed<br />
Heart hoewel echt verschillend toch gewoon aansluit bij eerder genoemde soloplaten. De afwisseling in<br />
muziek zorgt ervoor dat we bij de les blijven, zeker omdat Richards’ stem ook wat minder gepolijst is.<br />
Richards kan gewoon goed voor de dag komen met Crosseyed Heart en het is daarmee een welkome<br />
aanvulling op het werk van de gitarist. (Hermen Dijkstra)
POP & ROCK<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
REISSUES<br />
LIBERTINES<br />
Anthems For The Doomed Youth<br />
CD<br />
CD DELUXE LIMITED EDITION CD+LP+BONUS CD LP<br />
(EMI/Universal)<br />
Toen The Libertines in 2002 debuteerden met Up The Bracket werden<br />
ze onthaald als de nieuwe hoop in de Britse popmuziek. Met een<br />
mengeling van een dosis Sex Pistols, een vleug The Smiths en een<br />
flinke scheut The Clash – niet in het minst omdat Mick Jones beide<br />
albums van de band produceerde – was er een band die weer songs<br />
met een hoofdletter S wist te schrijven. De kracht van de band lag<br />
in de gecombineerde talenten van Pete Doherty en Carl Barat die alle songs een meerwaarde gaven.<br />
Doherty bleek echter een enfent terrible met een zwaar drugsprobleem. Beide heren gingen het solopad<br />
op (met respectievelijk Babyshambles en Dirty Pretty Things) tot in 2010 ineens een reünieoptreden<br />
werd aangekondigd. De shows op het Reading en Leeds festival waren een groot succes. Toch hebben we<br />
vijf jaar nog moeten wachten op een nieuwe plaat en dat komt omdat Doherty pas sinds begin dit jaar<br />
definitief lijkt te zijn afgekickt. Anthems For The Doomed Youth is een waardige opvolger van de twee<br />
eerder verschenen albums. De heren klinken nog steeds urgent, hebben het songschrijven beslist niet<br />
verleerd en producer Jake Gosling geeft ze een lekker authentiek rammelend geluid mee. Een geslaagde<br />
wederopstanding die maar weinigen voor mogelijk hebben gehouden. (Bert Dijkman)<br />
LIVE IN DE WINKELS<br />
CONCERTO AMSTERDAM<br />
11-09 17:00 Karsu<br />
19-09 16:00 The Maureens<br />
20-09 16:00 A Polaroid View<br />
25-09 16:00 Sabrina Starke<br />
26-09 16:00 Hallo Venray<br />
03-10 16:00 Yorick van Norden<br />
03-10 16:00 Anouk Visée<br />
09-10 17:00 Julian Primeaux<br />
18-10 16:00 Dick Pels<br />
19-10 16:00 Hollis Brown<br />
KROESE ARNHEM<br />
12-09 13.00 Black Bottle Riot<br />
26-09 13.30 Bewilder<br />
KROESE NIJMEGEN<br />
12-09 16.00 Blak Bottle Riot<br />
26-09 16.00 Bewilder<br />
SOUNDS VENLO<br />
19-09 16.30 Joy Mills Band<br />
17-10 14.30 Anna Coogan<br />
Reissues<br />
TASTE<br />
De eerste uitgave van deze plaat kwam<br />
toen de band al uit elkaar lag en Gallagher solo verder<br />
was gegaan. Voor deze heruitgave is het materiaal<br />
opgepoetst en geremixt en waar mogelijk uitgebreid.<br />
Het gevolg is dat we een mooie registratie krijgen van<br />
het concert dat de band gaf op de 28e augustus in<br />
1970. Verkrijgbaar in verschillende formaten valt vooral<br />
op dat, waar Gallagher zelf aangaf klaar te zijn met<br />
Taste, de band een prima concert verzorgde. Gallaghers<br />
kwaliteiten en snelle licks in het openingsnummer<br />
maakten zelfs van Hendrix een bewonderaar en die<br />
liet dat ook merken in interviews. De cd-versie kent nu<br />
tien nummers terwijl de dvd-versie ook nog uitgebreid<br />
is met Beat Club-opnames. Deze heruitgave is dus echt<br />
de moeite waard. (Hermen Dijkstra)<br />
FACES<br />
You Can Make Me Sing<br />
5CD BOX 5LP BOX<br />
Live At The Isle Of Wight Festival<br />
CD DVD BLURAY 2LP<br />
(Warner)<br />
Dik tien jaar geleden verscheen<br />
Five Guys Walk Into A Bar, de eerste<br />
boxset verzamelaar van The Faces.<br />
Deze door Ian McLagan samengestelde box<br />
bevatte een schat aan materiaal, maar was<br />
met name door de rommelige volgorde niet de<br />
ultieme collectie. De nieuwe box You Can Make<br />
Me Sing is dat wel, want hier zijn alle vier<br />
albums opnieuw geremastered, voorzien van<br />
relevante bonustracks<br />
en er is een vijfde<br />
schijf die alle<br />
losse endjes aan<br />
elkaar knoopt.<br />
Relevante outtakes<br />
staan nu in samenhang<br />
VARIOUS<br />
Truckers, Kickers, Cowboy Angels<br />
Vol 7 2CD<br />
De uitgaven van het Duitse Bear<br />
Family zijn altijd van uitzonderlijke kwaliteit. Hun<br />
nieuwste serie Truckers, Kickers, Cowboy Angels is<br />
geen uitzondering. In korte tijd zijn ze alweer toe aan<br />
het zevende deel van deze reeks, die uitgebreid de<br />
geboorte van de countryrock belicht. Zoals gewoonlijk<br />
wordt ook deze dubbel-cd vergezeld van een uitstekend<br />
gedocumenteerd boekwerkje. Nu in 1974-1975<br />
aanbeland, begint het middelpunt van de countryrock<br />
te verschuiven van Californië naar Austin en Nashville,<br />
met namen als Willie Nelson, Waylon Jennings en Guy<br />
Clark. Volume zeven wordt verder gevuld door J.J. Cale,<br />
Gram Parsons, The Doobie Brothers, The Outlaws, Richard<br />
‘Dickey’ Betts en vele andere belangrijke exponenten.<br />
Deze reeks maf nu al een essentieel naslagwerk<br />
genoemd worden. (Corné Ooijman)<br />
met het album, de beste livetracks (vooral<br />
uit de archieven van de BBC) laten<br />
andermaal de kracht van de band<br />
horen en op de vijfde schijf zijn alle<br />
non album singles verzameld. You<br />
Can Make Me Sing doet dan ook<br />
recht aan de nalatenschap van<br />
deze invloedrijke Britse band die<br />
de carrières van Rod Stewart en<br />
Ronnie Wood tot grotere hoogtes<br />
zou katapulteren. Naar verluidt<br />
komen de nog levende drie leden<br />
van The Faces later dit jaar weer<br />
even bij elkaar voor een reünie.<br />
(Bert Dijkman)<br />
32<br />
33
REISSUES BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
ACERECORDS<br />
REACHING OUT –<br />
CHESS RECORDS AT<br />
FAME STUDIOS<br />
Chess Records werkte al<br />
enige tijd samen met Rick<br />
Hall voordat ze tussen 1967<br />
en 1969 daadwerkelijk<br />
artiesten naar zijn roemruchte Fame Studios in Muscle<br />
Shoals stuurden. Reaching Out is hiervan een overzicht<br />
met daarop de bekendste en mooiste liedjes die men<br />
tijdens deze southern soulsessies opnam. Etta James,<br />
Irma Thomas, Laura Lee, Mitty Collier en Bobby Moore<br />
zijn de opvallendste namen. De altijd fantastische<br />
studiomuzikanten in Muscle Shoals voorzagen de<br />
liedjes van een lekker scherp randje en hun muzikaliteit<br />
toont ook op deze cd weer zijn tijdloze kracht. (Corné<br />
Ooijman)<br />
MASTERPIECES OF<br />
MODERN SOUL VOL 4<br />
Vier jaar na deel drie,<br />
verschijnt eindelijk het<br />
vierde deel uit deze Aceserie<br />
over jaren zeventig<br />
soul. Dat we zolang op deze<br />
compilatie hebben moeten wachten, is te wijten aan<br />
de zeldzaamheid van het grootste deel van de 23 hier<br />
verzamelde nummers. Meer dan twee derde valt zelfs<br />
in de categorie ‘previously unissued’. Aan de kwaliteit<br />
van de zowel noordelijke als zuidelijke soultracks<br />
ligt het niet, want er valt hier weer veel moois te<br />
ontdekken. (Marco van Ravenhorst)<br />
THE LONDON<br />
AMERICAN LABEL:<br />
YEAR BY YEAR 1966<br />
London-American was<br />
het label in Engeland<br />
waar veelal singles van<br />
Amerikaanse labels te<br />
vinden waren. In 1966 was het label weliswaar niet<br />
meer zo productief als in de beginjaren maar er blijft<br />
REISSUES<br />
genoeg moois over om een beeld van de muziek uit<br />
dat jaar te schetsen. Veel werk van Spector maar ook,<br />
soul, folk (Judy Collins) en garagerock (Love, Sir Douglas<br />
Quintet). En dat allemaal glorieus gemasterd van de<br />
originele monotapes! (Ron Bulters)<br />
LINK WRAY – LINK<br />
WRAY’S 3-TRACK<br />
SHACK<br />
Nadat de optredens die<br />
volgden op de successen<br />
van de baanbrekende<br />
instrumentals Rumble en<br />
Jack The Ripper afliepen nam The Link flink gas terug<br />
op de boerderij van zijn broer Vernon in Accokeek,<br />
Maryland. Vijf rustieke, akoestische(!) lp’s boordevol<br />
organische country, blues en gospel voor Polydor (in<br />
1995 fragmentarisch uitgebracht als Guitar Preacher in<br />
hun serie Chronicles) vielen onbegrip ten deel ondanks<br />
de veertig(!) jaar later nóg invoelbare zeggingskracht.<br />
Gelukkig her te waarderen dankzij het loffelijke Ace, dat<br />
drie volledige lp’s heeft afgestoft en toegelicht. (Albert<br />
Jonker)<br />
ALL ABOARD! TRAIN<br />
TRACKS CALLING AT<br />
ALL MUSICAL<br />
STATIONS<br />
Een verzameling fijne<br />
muziek met als rode<br />
draad de spoorwegen,<br />
waarbij vooral werd geput uit de rijke Amerikaanse<br />
muziekgeschiedenis, met wat uitstapjes naar<br />
muziekculturen die daardoor werden beïnvloed. Oudste<br />
is de countryblues Pan American Man uit 1932, met<br />
een jodelende Cliff Carlisle. Verder rock’n’roll, soul,<br />
gospel, rhythm & blues, swing, bluegrass, meiden,<br />
rocksteady en reggae uit de decennia die volgden,<br />
plus zowaar ook wat moderne garagepsychobillyblues,<br />
in de vorm van Daddy Long Legs’ Death Train Blues,<br />
datumstempel 2012. (Enno de Witt)<br />
STARSAILOR<br />
Good Souls: The Greatest Hits CD<br />
Vernoemd naar het album uit 1970 van<br />
Tim Buckley lag de wereld in 2001 open<br />
voor de Britse band Starsailor. Met Fever had de band<br />
een klassieke debuutsingle en eigenlijk alle singles<br />
die volgden waren goed. De band schreef tevens<br />
TASTE<br />
I’ll Remember<br />
4CD BOX<br />
REISSUES<br />
pophistorie, want op het tweede album Silence Is Easy<br />
vind je de laatste producties van Phil Spector. Alle<br />
singles zijn hier verzameld en dan blijkt dat er ook op<br />
de derde en vierde plaat – die geen echte indruk meer<br />
maakten – ook een paar juweeltjes staan. Let even op<br />
All The Plans, de titeltrack van hun laatste lp, daar hoor<br />
je zomaar Ron Wood in een gastrol! (Bert Dijkman)<br />
(Polydor/Universal)<br />
Als het over Rory Gallagher gaat, wordt er vooral gesproken over zijn solocarrière.<br />
Vaak wordt vergeten dat Gallagher er al een flinke tijd op had zitten als muzikant. I’ll<br />
Remember geeft een weerslag van deze periode. Taste bracht twee studioalbums uit:<br />
het gelijknamige debuut uit 1969 en On The Boards uit 1970. Deze twee prima platen<br />
zijn terug te vinden op de eerste twee schijven, die bovendien voorzien zijn van extra materiaal in de<br />
vorm van alternatieve versies en Beatclub-opnamen. Alleszins de moeite waard. Het zijn echter de derde<br />
en vierde schijf die voor velen het meest interessant zijn. Schijf drie bevat namelijk twee loptredens uit<br />
1970, een opgenomen in het beroemde Konserthuset in Stockholm en een voor BBC Live In Concert. In<br />
deze concerten hoor je een prima band aan het werk die ook op het eveneens opnieuw te verschijnen<br />
Isle Of Wight-optreden indruk zou maken. De vierde schijf bevat een optreden van het Woburn-festival<br />
uit 1968. Ook hier horen we al dat Gallagher het een en ander in zijn mars heeft. Het andere deel van<br />
de vierde schijf bevat studio-opnames van de eerste incarnatie van Taste, later uitgebracht onder allerlei<br />
verschillende namen als Taste’ First en In The Beginning. Deze box maakt duidelijk dat Taste een prima<br />
band was, maar tevens dat de bepalende speler niemand anders dan Gallagher was. Het is dus niet zo<br />
raar dat de man zijn eigen weg ging. Taste, en zeker deze box, is echter een onlosmakelijk deel van zijn<br />
muzikale erfenis en daarom verplichte kost voor de Gallagher-liefhebbers. (Hermen Dijkstra)<br />
Boeken<br />
PAUL SCOTT<br />
privé-leven van de man. Scott richt zich minder op<br />
Motherless Child: Eric Clapton 70 jaar de muziek – sterker, hij vliegt naar mijn smaak er erg<br />
– De Definitieve Biografie<br />
snel aan voorbij – en besteedt veel aandacht aan zijn<br />
Als Eric Clapton in 1945 wordt geboren vrouwen en vooral ook zijn verslavingen. Met natuurlijk<br />
is zijn moeder nog een tiener. Vader als centrum de verliefdheid op Patty Boyd, de vrouw<br />
is een geallieerde soldaat en de jonge van zijn beste vriend George Harrison. Het brengt hem<br />
Clapton wordt dus opgevoed door zijn grootouders – aan de harde drugs en later – als ze samen zijn – een<br />
denkende dat zijn moeder zijn zus is. Het verklaart de hardnekkige alcoholverslaving. Clapton komt naar voren<br />
titel van deze biografie en vat tevens zijn getroebleerde als een egocentrische man, ijdel en eigenzinnig. Geen<br />
relaties met vrouwen samen. Clapton schreef al<br />
sympathiek verhaal dus, maar gelukkig komt de man<br />
eerder zijn autobiografie maar Scott graaft wat dieper. redelijk met zichzelf in het reine en draait het verhaal<br />
Vele interviews met nauwe contacten van Clapton toch om in zijn voordeel. (Bert Dijkman)<br />
geven een inkijk in de woelige carrière en vooral het<br />
waterput.nl kroese-online.nl 34 • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />
velvetmusic.nl<br />
35
REISSUES<br />
HEAVY<br />
JIMI HENDRIX<br />
Freedom: Atlanta Pop Festival<br />
(Legacy/Sony Music)<br />
2CD 2LP<br />
Freedom: Atlanta Pop Festival heet de nieuwe plaat van Jimi Hendrix. Opgenomen<br />
op 4 juli 1970 tijdens het tweede Atlanta Pop Festival bevat de uitgave een concert<br />
dat tot de ‘must have’-categorie behoort. Hendrix speelde samen met Mitch Mitchell<br />
en Billy Cox een vlammende set. Niet alleen het ingesleten werk in de vorm Fire, Foxy Lady en Red House<br />
maar ook dan relatief nieuwe stukken als Message To Love, Freedom en Straight Ahead worden met<br />
verve gebracht, terwijl het altijd een genot is om Hear My Train A Comin’ en Voodoo Child (Slight Return)<br />
te horen. Helaas is ook deze uitgave niet compleet aangezien de afsluiter Hey Baby (Land Of The New<br />
Rising Sun) ontbreekt, maar hij is veruit te prefereren boven de eerdere gemankeerde versie die bijna<br />
vijfentwintig jaar geleden verscheen in het Stages-boxje. Freedom: Atlanta Pop Festival is daarmee een<br />
meer dan welkome aanvulling in de Hendrix-concertregistraties. (Hermen Dijkstra)<br />
Heavy<br />
AMORPHIS<br />
Under The Red Cloud<br />
CD 2LP<br />
Amorphis begeeft zich al jaren<br />
met succes op het snijvlak van<br />
gitaargeoriënteerde en wat meer gelikte symfonische<br />
metal. Een lekkere eigen sound waarbinnen de band<br />
op ieder album wat gepaste uitstapjes maakt. Zo zijn<br />
deze keer onder andere fluit en percussie toegevoegd.<br />
Ook is deze plaat is een tikje feller dan zijn voorganger,<br />
wat voor meer spanning zorgt en de gruntzang beter<br />
op z’n plek laat vallen. Een smaakvol album. (Niels<br />
Achtereekte)<br />
ZWARE JONGEN<br />
LITTLE RICHARD<br />
Directly From My Heart: The Best Of The Speciality & Vee-Jay Years 3CD<br />
(Universal)<br />
Als Little Richard in 1955 voor Speciality Records tekent en meteen een dikke hit<br />
scoort met Tutti Frutti is dat de beloning voor heel wat jaren vechten voor erkenning.<br />
Begonnen in de jump blues en r&b – sterk onder invloed van zijn gospelachtergrond<br />
– is het Lloyd Price die hem naar Speciality brengt. De combinatie is een groot succes en tot 1957 scoort<br />
Richard hit na hit. Deze zijn verzameld op dit boxje dat zich tevens richt op de comeback in 1964. The<br />
Beatles hebben succes met zijn songs en Richard maakt de plaat Little Richard Is Back voor Vee-Jay. Prima<br />
materiaal dat echter nooit meer die gouden tijden laat herleven. (Bert Dijkman)<br />
VAN MORRISON<br />
Essential 2CD<br />
(Legacy/Sony Music)<br />
Van The Man lag jaren in de clinch met zijn oude platenmaatschappij en dat is<br />
de reden dat het merendeel van zijn werk lange tijd niet leverbaar was. Met<br />
deze dubbel-cd wordt dat voor een deel opgelost, De eerste schijf richt zich op<br />
de jaren met Them en zijn eerste soloplaten die nog wel verkrijgbaar zijn. De tweede schijf bevat dan<br />
alle classics uit de zeventiger en tachtiger jaren en vormen een mooi beeld hoe Morrison zich heeft<br />
ontwikkeld van angry young man naar een van de beste songwriters uit zijn generatie. In de aankomende<br />
maanden zal Legacy het werk van Van Morrison lanceren met nieuwe compilaties en deluxe edities van<br />
klassieke soloalbums zoals Saint Dominic’s Preview, It’s Too Late To Stop Now, Hard Nose The Highway en<br />
Enlightment. (Bert Dijkman)<br />
DISTURBED<br />
Immortalize<br />
(Warner)<br />
CD CD DELUXE 2LP<br />
Disturbed behoort al jaren tot de grote metaljongens. Sinds debuut The Sickness<br />
uit 1997 rees hun ster tot ongekende hoogte en sinds de tweede plaat Believe<br />
(2010) debuteert de band steevast op de nummer 1 positie in de Amerikaanse<br />
hitlijsten. Om de verwachtingen niet te hoog te laten oplopen en de buzz niet al te vroeg te laten<br />
zoemen, werden de opnames voor de nieuwe plaat Immortalized in het diepste geheim gemaakt. Maar<br />
de sirenes kunnen vol aan, want de mannen rondom gitarist Dan Donegan hebben weer een puike<br />
plaat afgeleverd en kunnen comfortabel op hun troon herschikken. Immortalized kent een spatzuiver<br />
geluid met nummers als rotsblokken waar de scherpe riffs van Donegan prachtige refreinen in kerven en<br />
de rauwe rand van zanger David Draiman het geheel etst tot stadionwaardige heavy metal. Disturbed<br />
verwerft zich met Immortalized een onsterfelijk imago. (Menno Valk)<br />
FIVE FINGER DEATH PUNCH<br />
Got Your Six<br />
CD CD DELUXE 2LP<br />
(Parlophone/Warner)<br />
Five Finger Death Punch is de verpersoonlijking en de vergrotende trap van het<br />
stoere imago van heavy metal. Dat uit zich in de omvang van de biceps van de<br />
bandleden, de gespierde hoestekeningen en albumtitels, en de onderwerpen<br />
waarover zanger Ian Moody zo overtuigend schreeuwt en brult. De nieuwe, zesde cd heet Got Your Six,<br />
wat gedurende de Eerste Wereld oorlog onder piloten zoveel betekende als het geven van rugdekking.<br />
Dat Five Finger Death Punch bij veel stoere mannen en vrouwen goed binnenkomt, blijkt uit het feit dat<br />
de Amerikanen inmiddels meer dan 2,5 miljoen platen hebben verkocht. Got Your Six zal ongetwijfeld zijn<br />
weg weer gemakkelijk vinden naar de liefhebbers, want de plaat klinkt prachtig helder en de nu metal is<br />
krachtig en overzichtelijk met veel dynamiek tussen stampende coupletten, goed -bijna schaamteloos- in<br />
het gehoor liggende refreinen, opgeblazen drums en scherpe gitaarsolo’s. (Menno Valk)<br />
36<br />
37
HEAVY<br />
HEAVY<br />
HATE ETERNAL<br />
Infernus<br />
CD LP<br />
Op de zesde plaat Infernus is het<br />
Amerikaanse Hate Eternal er eindelijk<br />
in geslaagd om de technische vaardigheden, de<br />
onmetelijke snelheden en de brute kracht van hun<br />
deathmetal zodanig in balans te brengen dat de details<br />
goed naar voren komen en likkebaardend kunnen<br />
worden beluisterd. Zanger/gitarist Erik Rutan is een<br />
meer dan begenadigd gitarist en alom geprezen<br />
producer die met Infernus zijn band Hate Eternal<br />
voorzichtig uit de schaduw haalt van zijn vorige<br />
werkgever Morbid Angel. (Menno Valk)<br />
KADAVAR<br />
Berlin<br />
CD 2LP<br />
Op het eerste gehoor zou je niet<br />
zeggen dat Kadavar een Duitse band<br />
is. De op machtige riffs gebaseerde doomachtige,<br />
klassieke hardrock zou je veel eerder plaatsen bij een<br />
stel losgeslagen Scandinaviërs of retro Amerikanen.<br />
Deze Duitsers hebben soul en bewijzen dat op hun<br />
derde cd Berlin, waarop alle fameuze kenmerken van<br />
de hardrock uit de jaren zeventig worden gebruikt<br />
als fundament voor een intense en originele lading<br />
spetterende tracks. Jetzt geht Los! (Menno Valk)<br />
SLAYER<br />
Repentless<br />
CD LP 2CD+DVD+BLURAY BOX<br />
(Nuclear Blast/PIAS)<br />
Van de nieuwe Slayer plaat Repentless circuleren al enige tijd de nummers<br />
Implode, When The Stillness Comes en Repentless op het internet. En die<br />
nummers geven een mooie dwarsdoorsnede van de impact en de kwaliteit van<br />
de nieuwe plaat. Sterker, het titelnummer is een instant klassieker die exemplarisch is voor de vette<br />
en bijtende thrashmetal die de band al 34 jaar speelt. Producer Terry Date heeft de kolkende kracht<br />
van de heren in fantastische banen geleid. Overigens was het ook wel weer eens tijd voor een nieuwe<br />
Slayer plaat, want de vorige -World Painted Blood- stamt alweer uit 2009. Sinds het overlijden van<br />
gitarist Jeff Hanneman in 2013 aan leverfalen, heeft Slayer een megapact gesloten met Exodus-gitarist<br />
en meesterbrein Gary Holt en die samenwerking levert op Repentless een aantal geweldige solo’s op.<br />
Repentless is echter vooral de plaat van gitarist Kerry King en die heeft er voor gezorgd dat Slayer een<br />
fenomenale plaat heeft gemaakt. Wederom. (Menno Valk)<br />
UNCLE ACID & THE DEADBEATS<br />
Night Creeper<br />
ZWARE JONGEN<br />
CD 2LP 2LP PAARS VINYL 2LP ROOD VINYL<br />
(PHD/Suburban)<br />
De nieuwe cd Night Creeper van Uncle Acid And The Deadbeats wordt het beste<br />
beluisterd in een door kaarsen verlicht vertrek met een vleugje wierrook en<br />
tapijt tegen de muren om het door analoge buizenversterkers geleide geluid<br />
optimaal tot zijn recht te laten komen. Night Creeper is de vierde plaat van de uit Cambridge, Engeland<br />
afkomstige band en staat vol met verrassend sterke psychedelische doomrock waarin meeslepende<br />
driekwartsmaten en een sfeervolle mellotron zorgen voor een losse, sinistere sfeer. Geen gelikte<br />
metalsound, maar ouderwets overstuurde rockgitaren en simpele doch doeltreffende en op het eerste<br />
gehoor geïmproviseerd gespeelde gitaarsolo’s. Het donkere geheel krijgt zijn definitieve vorm door de<br />
stem van Kevin Starrs a.k.a. Uncle Acid, die klinkt als een verveelde John Lennon met een strafblad.<br />
Night Creeper zit direct onder je huid, annexeert je gevoel en verruimt je geest waardoor de muziek op<br />
de juiste, intense diepte binnenkomt. (Menno Valk)<br />
BAND INFOS, MERCHANDISE AND MORE:<br />
WWW.NUCLEARBLAST.DE<br />
38<br />
WWW.FACEBOOK.COM/NUCLEARBLASTEUROPE<br />
39
HEAVY<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
HEAVY<br />
MOTORHEAD<br />
Bad Magic<br />
CD LP 2LP LIMITED<br />
(Parlophone/Warner)<br />
Opnieuw zijn er optredens afgebroken van de band en lijkt Motörbaas Lemmy<br />
aan het kwakkelen te zijn met zijn gezondheid. Het mag dan ook eigenlijk een<br />
wonder heten dat de Bad Magic er überhaupt gekomen is. Het is dan een fijne<br />
verassing dat het ook nog een prima Motörhead-plaat is. Sinds het uit 2004<br />
stammende Inferno zit Cameron Webb achter de knoppen en aan hem is het<br />
mede te danken dat de band een aantal consistente platen afgeleverd heeft.<br />
Openingsstatement Victory Or Die maakt vast duidelijk hoe Lemmy tegen<br />
het leven aan kijkt, maar maakt tevens duidelijk dat we geen verassende muzikale koerswijzigingen hoeven te<br />
verwachten, tenslotte moet een cv-ketel ook gewoon betrouwbaar zijn. Titels als Electricity, Shout Out All Your<br />
Lights en Choking On Your Dreams zeggen wat dat betreft genoeg. Het in een klassiek zwarte hoes gestoken Bad<br />
Magic bevat naast de twaalf eigen songs een cover van The Rolling Stones’ Sympathy For The Devil, een cover<br />
waar Lemmy zelf nogal trots op is. Het was wat mij betreft niet nodig geweest op deze uitstekende plaat, het<br />
eigen werk steekt er met kop en schouders boven uit. Bad Magic draait niet alleen lekker weg, door de variatie in<br />
de nummers is het misschien muzikaal ook wel de sterkste plaat na de klassiekers uit de begintijd van de band.<br />
Wie had dat gedacht? Niemand toch? (Hermen Dijkstra)<br />
DEEP PURPLE<br />
From The Setting Sun…To The Rising<br />
Sun<br />
3CD 3LP DVD BLURAY<br />
Na het fragmentarische Now What?!<br />
Live Tapes, is het tijd voor een volwaardig live-album<br />
van Deep Purple. Deze gelegenheid is aangepakt om er<br />
dan maar gelijk twee uit te brengen. From The Setting<br />
Sun… bevat het integrale optreden dat de band gaf op<br />
het Wacken Open Air-festival in 2013, terwijl … To The<br />
Rising Sun ongeveer een jaar later opgenomen is in<br />
de beroemde Nippon Budokan hal in april 2014. Qua<br />
setlist, maar ook in het hoge spelniveau, wijken de<br />
beide concerten niet zoveel van elkaar af, hoewel To<br />
The Rising Sun behalve een andere opener in de vorm<br />
van Apres Vous ook The Mule en Uncommon Man bevat<br />
waar Wacken het slechts met No One Came moet doen.<br />
Die uitgave bevat dan weer een versie van Smoke On<br />
The Water met Uli John Roth. (Hermen Dijkstra)<br />
NILE<br />
What Should Not Be Unearthed<br />
CD 2LP<br />
Nile, dat is toch die band met forse<br />
Egyptische en andere uitheemse invloeden? Het<br />
zijn (al even) voorbije tijden. Het blijft op deze plaat<br />
beperkt tot schaars intro- en intermezzowerk. Dat<br />
maakt What Should Not Be Unearthed tot een vrij<br />
rechtlijnige, donkere deathmetalplaat. De lompe riffs,<br />
lekker jengelige ‘string bends’ en hyperactieve drums<br />
zijn uiteraard intact gebleven. Met een pluspunt dat de<br />
sounds een stuk beter is dan die van zijn voorganger.<br />
(Niels Achtereekte)<br />
PENTAGRAM<br />
Curious Volume<br />
CD LP<br />
De meeste doom/stonerbands imiteren<br />
de muziek uit de tijd waarin hun ouders<br />
opgroeiden. De imitaties klinken vaak verrassend<br />
vintage en goed. Het Amerikaanse Pentagram is echter<br />
een band die daadwerkelijk uit de jaren zeventig stamt<br />
en het heavy doomgenre mede heeft gevormd. Zanger<br />
Bobby Liebling is inmiddels 61 en nog steeds overtuigd<br />
psychedelisch rocker. Curious Volume luistert heerlijk<br />
weg. De collectie doommetalsongs is sappig, heeft<br />
een vintage drive, authentieke wah-wah solo’s en een<br />
jeugdig elan. (Menno Valk)<br />
SOILWORK<br />
The Ride Majestic<br />
CD 2LP<br />
Na de voorgaande studiodubbelaar is<br />
Soilwork ditmaal wat korter van stof en<br />
hierdoor meer ‘to the point’. De harde en zachte kanten<br />
zijn weer mooi in elkaar verweven, waarbij opvalt<br />
dat ze de aanpak van heftige drumuitspattingen over<br />
rustig gitaarwerk nog wat verder hebben uitgewerkt.<br />
Verder biedt het alles wat de band zo eigen maakt,<br />
met Petrichor By Sulphur en Alight In The Aftermath<br />
als lekkere thuiskomers. Een album dat geen moment<br />
verveelt. (Niels Achtereekte)<br />
STRATOVARIUS<br />
Eternal<br />
CD LIMITED 2LP<br />
De nieuwste Stratovarius stelt de<br />
luisteraar voor een dilemma. Op hun<br />
laatste platen deden de Finnen verwoede pogingen<br />
de vleugels uit te slaan. Het resultaat was niet altijd<br />
optimaal, maar om de vernieuwingsdrang waren ze<br />
te prijzen. Met Eternal gaat Stratovarius back to the<br />
future. Deze plaat is 55 minuten snelle, melodieuze,<br />
strak gespeelde powermetal, vol met spetterende solo’s<br />
en de onvermijdelijke ballad. Alsof ze een panklaar<br />
onuitgebracht album van tien jaar geleden uit de kast<br />
hebben getrokken. Het had zomaar Elements Part 3<br />
kunnen heten. Maar hoe erg is dat met topsongs als<br />
My Eternal Dream en Rise Above It? En daar dient<br />
het dilemma zich aan. Gunnen we de band een<br />
paar mindere momenten in hun zoektocht naar de<br />
vernieuwing van hun sound of laven we ons het liefst<br />
aan een uurtje powermetal van het hoogste niveau.<br />
Eternal bedient de laatste groep volledig. (Martin<br />
Kikkert)<br />
40 41
HEAVY<br />
SYMFO<br />
IRON MAIDEN<br />
Symfo<br />
RIVERSIDE<br />
Love, Fear & The Time Machine<br />
(Burning Shed/Century Media)<br />
CD 2CD LIMITED 3LP<br />
Voor hun doen snel, al twee jaar na de vorige release Shrine Of New<br />
Generation Slaves, komt een van de vaandeldragers van de moderne<br />
prog al met een nieuw cd. Ondanks deze relatieve korte tijd is de Poolse<br />
band erin geslaagd een stilistische verandering in de muziek aan te brengen. Deze is namelijk<br />
een stuk melodieuzer en rustiger dan die op de vorige vijf platen. Dat maakt dat Love, Fear And<br />
The Time Machine een duidelijke groeiplaat geworden is omdat de meeste songs in het begin<br />
niet erg opvallen. Het concept van de plaat gaat over de emoties die ieder mens doormaakt<br />
wanneer hij een belangrijke beslissing moet nemen: positieve omdat hij iets nieuws tegemoet<br />
gaat, en tegelijkertijd negatief door de angst voor het onbekende. Muzikaal staan de beste<br />
tracks aan het begin van de plaat, vooral Under The Pillow en #Addicted zijn sterk door de<br />
afwisseling tussen rustige en iets zwaardere instrumentatie en door de melodieuze zang van<br />
Mariusz Duda. (André de Waal)<br />
S<br />
T<br />
A<br />
P<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
The Book Of Souls<br />
(Parlophone/Warner)<br />
CD<br />
2CD DELUXE 3LP<br />
Afgelopen tijd werd al breed in de pers uitgemeten dat de reeds<br />
opgenomen opvolger van het uit 2010 stammende The Final Frontier<br />
op de plank gelegd was om Bruce Dickinson de gelegenheid te geven<br />
de kanker te overwinnen die hem getroffen had. Nu het beter gaat<br />
met de zanger is het tijd om de plaat, een dubbelaar deze keer, los<br />
te laten op het publiek. Het moet gezegd worden dat The Book Of<br />
Souls een geweldige plaat is geworden, die een band op haar top<br />
laat horen. Dickinson heeft een prominente rol, zowel qua zang als compositorisch. Het begint gelijk met<br />
opener If Eternity Should Fail. Dickinson zingt de sterren van de hemel, de typische Harris-bass, twinsolo’s,<br />
tempowisselingen… het zit er allemaal in. Zoals vaker op een Maiden-album is het tweede nummer de<br />
eerste single. Speed Of Light is een flink up-tempo nummer en sluit naadloos aan bij de klassieke singles.<br />
Met zijn tijdsduur van zo’n vijf minuten is het samen met het spannende Tears Of A Clown, overigens geen<br />
Holy Smokey-cover, het kortste nummer op het album. Naast de twee kortere bevat de plaat ook drie tracks<br />
die meer dan tien minuten klokken. Het meer dan dertien minuten durende The Red And The Black zou<br />
het jongere broertje van The Rime Of The Ancient Mariner kunnen zijn, het titelnummer doet denken aan<br />
nummers van The Seventh Son, ongetwijfeld door het gebruik van strings. Het meer dan achttien minuten<br />
durende afsluitende Empire Of The Clouds mag het Magnum Opus van de plaat genoemd worden, zelden<br />
stond er op een Maiden-plaat een stuk dat zo rijk alle facetten van de band belichtte. Het progressieve stuk<br />
is de afsluiter van een plaat waarvan weinig mensen vermoed zullen hebben dat de band dit nog in zich<br />
had. (Hermen Dijkstra)<br />
Roots<br />
PATTY GRIFFIN<br />
Servant Of Love<br />
CD LP<br />
(PGM/Bertus)<br />
Een nieuwe Patty Griffin is altijd goed nieuws voor de americanaliefhebber.<br />
Griffin heeft vooral naam gemaakt als liedjesschrijfster, haar<br />
nummers zijn talloze malen gecoverd door de groten der aarde, maar zelf<br />
heeft ze inmiddels ook een aantal prachtplaten gemaakt. Dit nieuwe album onderschrijft nog<br />
maar eens dat ook de teksten van Patty de moeite waard zijn. Muzikaal duikt Griffin weer diep<br />
in de folk- en rootstraditie, tekstueel laat ze zich echter inspireren door het transcendentalisme<br />
van negentiende-eeuwse Amerikaanse schrijvers als Ralph Waldo Emerson en Walt Whitman. De<br />
thematiek van de liedjes is de plaats van de mens in de natuur, samenleving en tijd. Ieder Patty<br />
Griffin-liedje is een perfect gevormde parel, misschien is dat wel haar grootste gave. Patty schrijft<br />
eerlijk en met gevoel, ongeacht het onderwerp, ze zingt met overtuiging en haar gitaarspel staat<br />
altijd in dienst van het liedje. Servant Of Love is een album dat niet snel verveelt, maar juist bij elke<br />
draaibeurt aan kracht wint. (Jos van den Berg)<br />
T<br />
A<br />
P<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
S<br />
42<br />
43
ROOTS<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
DAVE RAWLINGS MACHINE<br />
Nashville Obsolote CD<br />
(Acony/V2)<br />
Nashville Obsolete is het zevende album waarop<br />
de levenspartners Dave Rawlings en Gillian<br />
Welch samenwerken: vijf daarvan werden<br />
toegeschreven aan Welch; een aan Rawlings, het<br />
fraaie A Friend Of A Friend uit 2009. Nashville<br />
Obsolete is Rawlings’ geweldige tweede. Met<br />
een aan Neil Young herinnerende stem zingt hij<br />
zijn warmbloedige folkbluesliedjes, die gedragen<br />
worden door Rawlings’ fenomenale akoestische<br />
gitaarspel, strijkers en uiteraard de tweede stem<br />
van Gillian Welch. Nashville Obsolete is analoog<br />
opgenomen in de Woodland Sound Studios in<br />
Nashville en heeft gast optredens van Britanny<br />
Haas (viool) en Jordan Tice ( mandoline). Samen<br />
is het duo Rawlings/Welch inderdaad een soort<br />
van americana-machine; een fantastische,<br />
alt-country-, Appalachen-, old music-machine.<br />
Dave en Gillian hebben onlangs de prestigieuze<br />
Lifetime Achievement Award for Songwrting<br />
van de Americana Music Association ontvangen<br />
die werd uitgereikt tijdens de Honors & Awards<br />
Ceremony die gehouden werd in het Ryman<br />
Auditorium in Nashville. (Wiebren Rijkeboer)<br />
ROBERT CRAY<br />
4 Nights Of 40 Years Live<br />
2CD+DVD<br />
2CD+BLURAY 2LP<br />
Veertig jaar bestaat de Robert Cray Band<br />
en na meerdere bandwisselingen benadert de huidige<br />
bezetting het dichtst de oorspronkelijke, van voor de<br />
wereldfaam. Het cleane gitaargeluid van Cray domineert<br />
nog altijd de sound, net als de mix van blues met veel<br />
jazz en pop. Dat resulteerde halverwege de jaren tachtig<br />
in prijsnummers als Right Next Door (Because Of Me) en<br />
Bad Influence – nummers die nog altijd op de setlist staan,<br />
maar Cray teert niet louter op oude successen, want net<br />
als veel bluesmannen wordt hij met het verstrijken van de<br />
jaren alleen maar beter. Dat is te horen op dit album, met<br />
op de eerste schijf de neerslag van vier jubileumconcerten.<br />
Op de tweede curiositeiten, waaronder een opname voor<br />
Countdown. Op de bijgevoegde dvd beelden uit Crays hele<br />
carrière, toegelicht door interviewfragmenten met uiteraard<br />
Cray, maar ook Eric Clapton en Keith Richards, Bonnie Raitt<br />
en Buddy Guy. (Henri Drost)<br />
DAVE & PHIL ALVIN<br />
Lost Time CD LP<br />
(Yep Roc/V2)<br />
Op hun vorige album<br />
brachten de gebroeders<br />
Alvin een eerbetoon aan<br />
blueslegende Big Bill Broonzy. Lost Time is<br />
een eerbetoon aan een aantal artiesten en<br />
S<br />
liedjes met grote invloed op de muziek<br />
van de broers. Dat varieert van Lead Belly<br />
T<br />
tot James Brown, maar de man die<br />
het nadrukkelijkst aanwezig is op dit A<br />
album, is Big Joe Turner. Dave en Phil<br />
P<br />
ontmoetten Big Joe als tieners en hij<br />
werd een mentor voor hen tot aan zijn<br />
E<br />
dood. Hier eren zij de legendarische L<br />
blues-shouter met vier van zijn liedjes. P<br />
Als dit zeer genietbare album iets L<br />
bewijst, dan is het wel dat Dave en Phil<br />
A<br />
echte bluesartiesten zijn, die het genre<br />
A<br />
niet alleen waarderen en begrijpen, maar<br />
zich ook manifesteren als een van de T<br />
beste bluesacts van deze tijd. J<br />
(Jos van den Berg)<br />
E<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
HANS TEEUWEN & THE PAINKILLERS<br />
Popstukken<br />
44 45<br />
KAPOK<br />
Glass To Sand CD<br />
In 2014 braken ze definitief door<br />
middels hun met een Edison bekroonde<br />
titelloze album. Het steeg het jonge sympathieke trio<br />
hoorbaar naar de bol, en daarvan kunnen een jaar<br />
later al de vruchten geplukt worden. Glass To Sand is<br />
CD LP+CD<br />
(PIAS)<br />
Cabaretier Hans Teeuwen wordt op dit nieuwe album, net als op de<br />
vijf jaar geleden verschenen voorganger How It Aches, begeleid door<br />
The Painkillers, een kwintet bestaande uit vijf briljante jazzmuzikanten:<br />
Benjamin Herman, Jesse van Ruller, Ruben Hein, Kasper Kalf en Joost Kroon. Was die vorige plaat<br />
nog een jazzalbum waarop Teeuwen zichzelf als een hedendaagse Sinatra presenteerde, op<br />
Popstukken staan, de titel verraadt het al, Nederlandstalige popliedjes. Waar Hans met How It Aches<br />
faalde, hij is geen groot zanger en zal dat ook nooit worden, slaagt hij echter met Popstukken cum<br />
laude: hij is een briljante tekstschrijver en The Painkillers bewijzen nu echt hoe goed ze zijn, omdat<br />
ze elke liedje van een geschikt jasje weten te voorzien. Bluesy rap in Broodje Worst, salsa in Effe Niks<br />
(waarin dan ook niks gezongen wordt!) of rootsrock in Slaaf Als Je Bidt. Met hulp van The Painkillers<br />
heeft Teeuwen ditmaal vol in de roos geschoten. (Jos van den Berg)<br />
ROOTS<br />
S<br />
JOHN MAYALL<br />
Find A Way To Care CD<br />
T<br />
(Forty Below/Bertus)<br />
A<br />
Met A Special Life uit 2013 leek Mayall zowaar aan een zoveelste jeugd<br />
begonnen en met Find A Way To Care zet hij die beweging door. 82 jaar oud,<br />
P<br />
de perfecte leeftijd voor de blues, moet hij gedacht hebben. En zo is het, want E<br />
de man die alle jonge Engelse bluesboomgastjes de kneepjes van het vak leerde, brengt opnieuw een L<br />
mooie mix van nieuw en bestaand materiaal. Maar zelfs de covers van Lightnin’ Hopkins en Muddy Waters<br />
P<br />
zijn bepaald geen herhalingsoefeningen. De nadruk ligt dit keer op Mayalls piano, hoewel zijn eigen<br />
L<br />
gitaarsolo in Long Distance Call en natuurlijk zijn doorleefde harmonicaspel de hoofdrol zo nu en dan ook<br />
A<br />
opeisen. Daarnaast zijn er ditmaal blazers toegevoegd, in de personen van Southside Johnny’s blazerssectie,<br />
die dus ook wel weten hoe je een potje rhythm ’n’ blues bij elkaar speelt. Een traditioneel, maar fris A<br />
klinkend bluesalbum, een waardevolle toevoeging aan een enorm oeuvre. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
T<br />
J<br />
E<br />
Jazz & Fusion<br />
hun derde worp, en absoluut de beste plaat tot dusver.<br />
Met slechts gitaar, drums en hoorn weet de groep<br />
moeiteloos jazz, rock, funk en vrije improvisatie te<br />
versmelten. De allure van een conservatorium met<br />
de attitude van een garageband – Kapok laat niets te<br />
wensen over. (Max Majorana)<br />
T<br />
A<br />
P<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E
JAZZ & FUSION<br />
LUISTER<br />
TRIP LUISTER<br />
TRIP<br />
KARSU<br />
Colors CD<br />
(Su/PIAS)<br />
Karsu Dönmez is een Nederlandse pianiste,<br />
zangeres en singer-songwriter met Turkse<br />
achtergrond. Hoewel ze pas vijfentwintig is,<br />
speelde ze al jaren in het restaurant van haar<br />
vader. Daar deed ze de inspiratie op voor haar<br />
muziek, die duidelijk in de jazz geworteld is, maar<br />
veel raakvlakken heeft met pop en world. Drie<br />
jaar na haar eerste album is er nu het tweede, en<br />
ze is gegroeid. Het album klinkt uitgebalanceerd,<br />
het is verzorgde muziek waarin ze haar<br />
achtergrond toont en duidelijk maakt waarom ze<br />
inmiddels al twee keer op North Sea Jazz stond,<br />
verschillende keren in Carnegie Hall en optredens<br />
deed in vijftien landen. Ze laat zich inspireren<br />
door Lauryn Hill, Stromae en Lorde, maar blijft<br />
zichzelf. Naast haar prettige voorkomen heeft ze<br />
ook een karakteristieke stem die moeiteloos haar<br />
hele repertoire aankan. Het is duidelijk dat we<br />
met Karsu een groot talent in huis hebben. Dit<br />
album is het overtuigende bewijs door een bijna<br />
vanzelfsprekende hoge en constante kwaliteit.<br />
(Erik Mundt)<br />
FRANCIEN VAN TUINEN<br />
Countryfied CD<br />
Countrified heet de nieuwe cd van de<br />
jazz zangeres Francien van Tuinen en<br />
ze heeft zich laten inspireren door folk-muziek en de<br />
indie-pop. De zelf geschreven composities zijn fris,<br />
tegendraads en eigenzinnig. De band swingt met<br />
gitaarheld Jesse van Ruller, de inventieve drummer<br />
Martijn Vink en de funky bass van Jeroen Vierdag.<br />
(Stefan Koer)<br />
Dance<br />
BATTLES<br />
La Di Da Di CD 2LP<br />
(Warp/V2)<br />
Battles brengt met La Di<br />
Da Di hun derde album<br />
uit. Dat is geen slecht<br />
ratio voor het New Yorkse trio dat grossiert in<br />
experimentele rock gecombineerd met<br />
invloeden uit de elektronische muziek S<br />
en techno. Een soort Krautrock met<br />
extra’s. Hierdoor ontstaat een soort T<br />
minimalistische muziek waar<br />
A<br />
zelfs Steve Reich wellicht trots op<br />
zou zijn. Oneindige herhalingen P<br />
zonder consistentie, een soort<br />
E<br />
technogetokkel. Een lastig album<br />
om te bespreken dus, zeker omdat L<br />
het meer een abstract labyrint is van P<br />
geluiden. En dan ook echt alleen<br />
L<br />
geluiden, want La Di Da Di is in<br />
tegenstelling tot de voorgaande A<br />
albums geheel instrumentaal. Geen A<br />
popinvloeden dus zoals op het album<br />
Atlas uit 2007 en Gloss Drop uit 2011.<br />
(Jeroen van Heukelom)<br />
T<br />
J<br />
E<br />
METRIC<br />
Pagans In Vegas<br />
RUDIMENTAL<br />
We The Generation<br />
CD DELUXE LP<br />
(Warner)<br />
Sinds de release van<br />
de single Feel The Love<br />
in 2012 liep het behoorlijk storm voor het<br />
Britse collectief Rudimental. Na hun eerste<br />
album ging de carrière van zanger John<br />
Newman door het dak. Waarschijnlijk<br />
daardoor hadden ze nu de artiesten<br />
voor het uitzoeken, want het aantal T<br />
gasten is enorm op We The<br />
A<br />
Generation. Gastzangers zijn onder<br />
anderen MNEK, Ed Sheeran, Max P<br />
Romeo, Dizzee Rascal en vreemd<br />
genoeg Bobby Womack, waarbij<br />
Rudimental gebruik maakte van<br />
één van Womacks laatste opnames.<br />
Verwacht een wat mildere vorm<br />
van drum & bass en meer funky<br />
geluiden, maar wel met de typische<br />
Rudimental-stempel. Rudimental<br />
ademt, leeft, danst. (Jeroen van<br />
Heukelom)<br />
CD 2LP<br />
Het zesde album van het Canadese<br />
Metric ontstond tijdens een jaar verlof.<br />
Frontvrouw Emily Haines week uit naar Nicaragua<br />
en gitarist en producer Jimmy Shaw bleef thuis om<br />
verslaafd te raken aan zijn synthesizer. Het is ook de<br />
reden dat er een tweede album zal verschijnen. Ze<br />
wilden terug naar het plezier om muziek te maken en<br />
lieten zich wederom inspireren door Depeche Mode,<br />
Cure en Kraftwerk. Een geslaagd album. (Erik Mundt)<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
DANCE<br />
BOB MOSES<br />
Days Gone By CD 2LP 2LP LIMITED ZILVER VINYL<br />
(V2)<br />
Bob Moses is een duo uit Brooklyn dat melodieuze<br />
deep house maakt, maar niet uitsluitend voor op<br />
de dansvloer. Eerder dit jaar verscheen er met<br />
All In All ook al een plaat van Bob Moses. Maar<br />
dat was in feite een optelsom van een tweetal<br />
ep’s plus een handvol nieuwe tracks. Days Gone<br />
By is dus het debuutalbum van Tom Howie en<br />
Jimmy Vallence, die elkaar leerden kennen in<br />
de studiebanken van het Canadese Vancouver.<br />
Zoals van hun gewend laten ze minimalistische<br />
elektronica samensmelten met lome housebeats.<br />
Melancholisch en soms een tikje donker qua<br />
sfeer. Opvallend aan de muziek van Bob Moses<br />
is verder dat er iets singer-songwriters-achtigs<br />
in zit. Vanwege organische instrumenten als de<br />
akoestische gitaar. Maar ook omdat de meeste<br />
door Howie ingezongen nummers meer tekst<br />
bevatten dan gangbaar binnen dit genre. Dat<br />
maakt dit album zowel genietbaar voor op de<br />
dansvloer als voor liefhebbers van elektronische<br />
luisterpop. (Willem Jaap van Essen)<br />
DE 2LP VAN DAYS GONE BY VERSCHIJNT<br />
OOK OP GELIMITEERD ZILVER VINYL!<br />
46<br />
47
HIPHOP & SOUL<br />
LUISTER<br />
TRIP<br />
Hiphop &<br />
Soul<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
HIPHOP & SOUL<br />
KWABS<br />
Love And War<br />
CD LP<br />
(Warner)<br />
Kwabena Sarkodee Adjepong, want zo heet hij<br />
echt, werd min of meer ontdekt door producer<br />
Goldie in zijn tv-talentenjacht, waarna hij met<br />
een aantal indrukwekkende covers de youtubekanalen<br />
in Engeland bezig wist te houden. Met de<br />
radiovriendelijke soul van zijn eerste echte single<br />
Walk wist hij ook op het continent de aandacht te<br />
trekken, en nu is er dan eindelijk zijn volwaardige<br />
debuutalbum. Zijn stem hangt ergens tussen<br />
Seal en John Legend, en dat leent zich uitstekend<br />
voor de nu-soul waarin hij zich begeeft. Strakke,<br />
vaak elektronische ritmes, met veel synths, maar<br />
tegelijkertijd sterke melodieën, waardoor de<br />
aandacht constant uitgaat naar de volle, warme<br />
stem van de man, altijd mooi gecombineerd<br />
met een stemmig achtergrondkoor. In het meest<br />
traditionele nummer, Cheating On Me, bewijst hij<br />
een moderne southern soulballad ook prima aan<br />
te kunnen. Bepaald geen retrosoul, maar een zeer<br />
modern album, waarbij alles in dienst staat van<br />
de vocalen. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
DAPTONE GOLD II<br />
CD 2LP<br />
(Daptone/V2)<br />
Daptone is inmiddels<br />
uitgegroeid tot één van de<br />
hipste labels ter wereld<br />
en is voor een groot deel verantwoordelijk voor<br />
de wedergeboorte van de soulmuziek. Hoog tijd<br />
dus om na zes jaar een vervolg uit te brengen<br />
op het eerste labeloverzicht. Gold II is hetzelfde<br />
opgebouwd als deel 1, een verzameling van<br />
singletracks, ooit Daptone’s core-business, de<br />
beste albumtracks en uiteraard aangevuld<br />
met rarities en niet eerder uitgebracht<br />
S<br />
materiaal. In die laatste twee<br />
categorieën zeer fraaie gospel van The<br />
T<br />
Como Mamas, en Naomi Shelton<br />
met haar versie van Fred McDowells A<br />
You Gotta Move, eerder alleen<br />
P<br />
op een Rolling Stones-tribute van<br />
een Engels magazine uitgebracht. E<br />
Uiteraard ook veel moois van L<br />
vlaggenschepen Sharon Jones, onder<br />
P<br />
andere Shuggie Otis’ Inspiration<br />
L<br />
Information, Charles Bradley, The<br />
Budos Band en relatieve nieuwkomers A<br />
als Saun &Starr. Om de concurrentie A<br />
nog maar even in te wrijven dat<br />
T<br />
de beste soul ook nu nog steeds uit<br />
J<br />
Brooklyn komt. Daptone rules! (Jurgen<br />
Vreugdenhil)<br />
E<br />
DR. DRE<br />
Compton CD 2LP (VANAF 6-11)<br />
(Universal)<br />
Detox: het is inmiddels een term geworden om een album aan te<br />
duiden dat maar uitgesteld en uitgesteld wordt. Het zou het derde<br />
album van Dr. Dre worden, al vijftien jaar geleden aangekondigd, maar<br />
dit jaar gaf hij aan het hele project geschrapt te hebben, simpelweg<br />
omdat het niet goed genoeg was. Wel is daar ineens een ander album,<br />
Compton, waarvoor hij de inspiratie op heeft gedaan op de filmset van<br />
Straight Outta Compton, een bioscoopfilm over Dre’s oude groep N.W.A.<br />
Maar wie daardoor denkt dat Dr. Dre terug naar de old school gaat, komt bedrogen uit. Dr. Dre laat zich<br />
juist omringen door jong talent en heeft de g-funk ingewisseld voor een modern en gevarieerd geluid. Het<br />
album begint nota bene met het door trap-muziek beïnvloedde Talk About It, en sluit nog het meest aan op<br />
de muziek van Kendrick Lamar (die zelf ook veelvuldig te horen is). Perfectionistisch als Dre is, is alles tot in<br />
de puntjes uitgewerkt, en weet hij het beste zijn gastartiesten te halen (alleen zijn eigen raps klinken wat<br />
minder krachtig). Leuk zijn ook de verwijzingen naar de tijden van weleer (een Eazy E-sample, een Nate<br />
Dogg-imitatie). Met de nadruk op ‘weleer’, want Dr. Dre maakt duidelijk wat hij ook al deed door zijn vorige<br />
album (uit 1999) 2001 te noemen; hij mag dan af en toe terugkijken naar vroeger, maar vooral kijkt Dre<br />
vooruit. Compton is hiermee een nieuwe stap in zijn carrière. (Arnout de Vries)<br />
48 49
HIPHOP & SOUL<br />
FRESKU<br />
Nooit Meer Terug<br />
CD 2LP (VANAF 23-10)<br />
(Topnotch/Universal)<br />
Fresku houdt de gemoederen weer flink bezig. Met de single Zo Doe Je<br />
Dat uit hij flinke kritiek op 3FM wegens het niet draaien van hiphop en<br />
zwarte muziek. Dit doet hij met behoorlijk veel humor, maar de rest van<br />
het album is een stuk serieuzer van toon. Op dit derde album doet de rapper waar hij goed in<br />
is: emotionele raps over zijn eigen wel en wee, gecombineerd met scherpe observaties over<br />
de maatschappij. Die worden begeleid door toegankelijke, sfeervolle beats van Teemong,<br />
met refreinen die soms op het randje van cheesy zitten. Dat wordt echter ruimschoots<br />
gecompenseerd door de emotie die Fresku in zijn raps legt en de vaardigheid waarmee hij<br />
zijn teksten in elkaar zet. Het is razend knap hoe Fresku zichzelf (maar ook de wereld om hem<br />
heen) weet te ontleden en omzet in aangrijpende, goedlopende rapteksten. (Arnout de Vries)<br />
DARLENE LOVE<br />
Introducing CD 2LP<br />
(Sony Music)<br />
Ondanks de titel is dit bepaald geen debuutplaat. Sterker, wie niet weet<br />
wie Darlene Love is, dient onmiddellijk terug naar school te gaan. Als<br />
speelbal van slavendrijver Phil Spector zong ze zowel de tracks van The<br />
Crystals als Bobb B Soxx & The Bluejeans vol en maakte en passant de mooiste kerstsong aller<br />
tijden met Christmas (Baby Please Come Home). Een solocarrière kwam in al die jaren maar<br />
niet van de grond, maar nu, 77 jaar oud, is het Little Steven alias Steve Van Zandt alias Frankie<br />
The Fixer die haar nogmaals in de schijnwerpers zet. Fans met namen als Bruce Springsteen<br />
en Elvis Costello droegen de songs aan en Van Zandt weet daar als geen ander de volle sound<br />
van Spector mee te benaderen. Love zingt zoals altijd de sterren van de hemel en is hoorbaar in haar<br />
element. Deze vrouw kan geen erkenning genoeg krijgen. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
T<br />
A<br />
P<br />
S<br />
E<br />
L<br />
P<br />
L<br />
A<br />
A<br />
T<br />
J<br />
E<br />
S<br />
World<br />
DABY TOURE<br />
Amonafi CD<br />
(V2)<br />
Ondanks releases op Peter Gabriels<br />
Real World en Universal voelde de uit Mauritanië<br />
afkomstige Touré zich steeds verder verwijderd van<br />
zijn Afrikaanse roots. Reden om te breken met alles<br />
en iedereen en op Cumbancha een album te maken<br />
met zelfgeschreven folkliedjes, diepgeworteld in de<br />
Afrikaanse tradities. Een enkele keer laat hij zich weer<br />
verleiden tot meer commerciële afropop, zoals in het<br />
door reggae beïnvloedde Oma, maar hoofdzakelijk is dit<br />
een geslaagd Afrikaans singer-songwriteralbum. (Jurgen<br />
Vreugdenhil)<br />
DE OOSTERPOORT GRONINGEN<br />
ZO 27 SEPTEMBER, 15.00 UUR<br />
WORLD<br />
SOULJAZZ ORCHESTRA<br />
Resistance CD LP+CD<br />
Met twee zeer overtuigende albums vol<br />
met hun eigen mix van West-Afrikaanse<br />
en Cubaanse rootsmuziek achter zich heeft het orkest<br />
besloten de zeilen iets te verleggen. Met name de<br />
Afrikaanse invloeden zijn ingeruild voor een sterke<br />
invloed van de soca en zouk uit de zuidelijke Cariben.<br />
Dat gaat enigszins ten koste van de diversiteit, maar<br />
dat wordt goedgemaakt door het dansfeest dat er voor<br />
in de plaats komt. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
FILOSOFISCHE STILTE<br />
I Forgot About It When I Thought About It LP<br />
(Noah’s Ark/Universal)<br />
FilosofischeStilte profileert zich als hiphopproducer, maar op zijn debuut-EP I Forgot About It,<br />
When I Thought About It houdt hij het instrumentaal en horen we voornamelijk elektronische<br />
sfeermuziek. Er zijn weliswaar beats te horen, maar de nadruk ligt op het melodieuze aspect<br />
van zijn muziek. FilosofischeStilte is geïnspireerd door o.a. trap-muziek, maar weet dat mooi te integreren in zijn<br />
eigen stijl. De zes nummers zitten stuk voor stuk erg knap in elkaar, erg gelaagd en vol met melodieën om bij weg<br />
te dromen. Nog knapper is hoe hij met veel luchtige klanken een mysterieuze, ietwat donkere sfeer weet neer te<br />
zetten. Op het laatste nummer, Circles, horen we een zangeres, maar eigenlijk voelt dat wat overbodig: er gebeurt<br />
al genoeg interessants in de muziek. Met deze EP bevestigt FilosofischeStilte zijn status als jong, aanstormend<br />
talent in de Nederlandse hiphop-scene. (Arnout de Vries)<br />
PLATO/CONCERTO TOUR<br />
Donderdag 10-09 Utrecht • Donderdag 17-09 Deventer • Donderdag 24-09 Zwolle<br />
Donderdag 01-10 Amsterdam • Donderdag 08-10 Groningen<br />
OP HET PROGRAMMA STAAN ONDER VOORBEHOUD:<br />
LUCAS HAMMING I ELEONOR COCO I YORICK VAN NORDEN<br />
THE MAUREENS I SOAK I BEWILDER I VIKINGS IN TIBET<br />
THE BRAHMS I HAEVN I CLOSE UP I ORANGE SKYLINE<br />
77 BOMBAY STREET I WOOT I LEA ROSIER I HET UNIVERSUMPJE<br />
NOTHING BUT THIEVES<br />
MEER INFO OP WWW.PLATOMANIA.NL<br />
50<br />
51
KLASSIEK<br />
KLASSIEK BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
INSTRUMENTAAL<br />
KLASSIEK<br />
VOCAAL<br />
Klassiek<br />
PIANOSEQUENZA<br />
Francesco Di Fiore (piano)<br />
Zefir – ZEF9642 [3437631]<br />
Francesco Di Fiore (Palermo 1966) is<br />
al dertig jaar als pianist actief op de concertpodia.<br />
Daarnaast valt hij op met bijzondere projecten zoals<br />
Miniature (in 2011 componeerde hij elke week een<br />
werk dat via internet is te beluisteren). Daarnaast legt<br />
Francesco Di Fiore zich toe op het componeren van<br />
eigentijdse muziek voor theater en film. Less is more,<br />
is zijn credo. Met Pianosequenza brengt Di Fiore een<br />
album met filmmuziek uit iconische films van Michael<br />
Nyman, Philip Glass en Yann Tiersen. Ook speelt hij<br />
filmmuziek van William Susman en van zichzelf. Hij<br />
benadert de stukken in hun essentie. De werken van<br />
Susman (When Medicine got it wrong) en Di Fiore<br />
(Preciesely six o’clock) passen uitstekend bij muziek uit<br />
de Piano, The Hours en Amélie. Door zijn unieke aanpak<br />
weet Francesco Di Fiore tot de essentie van de muziek<br />
en van de emotie door te dringen. Een prachtig album<br />
in een filmische setting. (Wil Zenhorst)<br />
LIVE IN RIGA<br />
Thomas Gould (viool en directie),<br />
Sinfonietta Riga<br />
Edition Classics – EDN1058 [3431457]<br />
Thomas Gould (31) maakt furore als violist, waarbij hij<br />
zowel Bach als Nico Muhly speelt. Hij mocht in Riga<br />
(Culturele Hoofdstad 2014) een eigen programma<br />
samenstellen. Zonder aarzeling kiest Gould voor<br />
Beethovens vioolconcert omdat in het werk een breed<br />
spectrum aan emoties is verborgen. Het eerste deel<br />
is groots en met grandeur, gevolgd door een rustig<br />
en spiritueel middendeel en eindigend met een<br />
majestueuze en triomfantelijke finale. Als contrast<br />
speelt Tom Poster met Sinonietta Riga The Lark<br />
Ascending van Ralph Vaughan William. Dit werk uit<br />
1914, waarbij de viool steeds hoger en hoger speelt,<br />
heeft overeenkomsten met het vioolconcert. Bijzonder<br />
is dat deze uitstekende opname een live-registratie is,<br />
waarbij Gould zelf de directie voor zijn rekening neemt.<br />
(Wil Zenhorst)<br />
LIGHT AND SHADOW<br />
Tom Poster (piano)<br />
Edition Classics – EDN1060 [3431458]<br />
De getalenteerde Britse pianist Tom<br />
Poster heeft na zijn Londense debuut als dertienjarige<br />
inmiddels veertig concertprogramma’s van Bach tot<br />
Ligeti verzorgd. In 2000 won hij de BBC Young Musician<br />
of the Year Competition, alsmede twee internationale<br />
prijzen in 2007 en 2009. Met zijn eerste album<br />
voor Edition Classics brengt Tom Poster een boeiend<br />
programma van licht en duisternis en daartussenin een<br />
werk van licht en schaduw. Foster laat het licht schijnen<br />
in Beethovens vijftiende sonate, om via de schaduw<br />
en soms zonnige tinten van Schumanns Waldszenen<br />
terecht te komen bij de donkergetinte tweede<br />
pianosonate van Chopin. Een album met prachtig<br />
gepassioneerd spel, dat eindigt met een Carol van<br />
Janácek om vanuit de duisternis in het licht te landen.<br />
(Wil Zenhorst)<br />
BACH – HARPSICHORD<br />
CONCERTOS<br />
Andreas Staier (klavecimbel),<br />
Freiburger Barockorchester<br />
Harmonia Mundi – HMC902181/81 (2cd) [3434101]<br />
Johann Sebastian Bach ontwikkelde het<br />
klavecimbelconcert, zeg maar de voorloper van<br />
de pianoconcerten. Ondanks zijn vele jaren als<br />
kapelmeester in Weimar en Köthen zijn er relatief<br />
weinig klavecimbelconcerten overgeleverd (13).<br />
Muziekwetenschappers vermoeden dat óf Bach zijn<br />
composities bij zijn opdrachtgevers heeft moeten<br />
achterlaten, óf dat zijn erfgenamen niet al te zorgvuldig<br />
met Bachs nalatenschap zijn omgesprongen. Van deze<br />
dertien zijn zeven concerten voor één klavecimbel,<br />
waaronder een transcriptie voor een vioolconcert en<br />
het vierde Brandenburgse Concert. De Oostenrijkse<br />
klavecinist Andreas Staier heeft met het Freiburger<br />
Barockorchester een prachtige registratie gemaakt,<br />
waarbij de ingetogen als de uitbundige concerten, zoals<br />
het eerste klavecimbel concert (BWV 1052), met veel<br />
zorg en passie worden uitgevoerd. Muziek om met<br />
volle teugen van te genieten. (Wil Zenhorst)<br />
BRAHMS – VIOLIN SONATAS NOS. 2 & 3<br />
Isabelle Faust (viool) en Alexander Melnikov (piano)<br />
Harmonia Mundi – HMC902219 [3435823]<br />
Na hun veelgeroemde opname van Brahms eerste vioolsonate brengen violiste<br />
Isabella Faust en pianist Alexander Melnikov acht jaar later gelukkig ook de veel later<br />
geschreven tweede en derde vioolsonate uit. Melnikov toont zich wederom als een<br />
begenadigd pianist die veel meer is dan louter een begeleider en Fausts heldere toon is een genot om naar<br />
te luisteren. Als curiositeit is ook de FAE-sonate te horen, door Brahms, Schumann en diens leerling Dietrich<br />
gecomponeerd als cadeau voor meesterviolist Joachim. Hij moest raden wie welk deel had geschreven – en<br />
had daar weinig moeite mee. Liefhebbers van Faust of Brahms hoeven niet te aarzelen. (Henri Drost)<br />
THE COMPLETE COLUMBIA ALBUM COLLECTION<br />
Glenn Gould<br />
Sony Classical [3355177]<br />
In 1955 tekende Glenn Gould een exclusief contract met Columbia Masterworks<br />
en bleef bij dit label tot zijn dood in 1982. Zijn eerste release, Bach’s Goldberg<br />
Variations, veroverde de wereld en vestigde de naam van deze toen 22 jarige<br />
Canadese pianist als een van de meest briljante, originele, charismatische en<br />
provokatieve artiesten van zijn tijd. Zestig jaar later is zijn werk nog steeds een<br />
stimulans voor velen. Sony Classical brengt nu een compleet opnieuw geremasterde box<br />
uit met alle geautorizeerde opnames, verspreidt over 78 cd’s. Het resultaat is verbluffend en<br />
het werk klinkt als nooit tevoren. Daarnaast is er een uit 416 pagina’s bestaand boek toegevoegd met de<br />
originele liner notes (vaak door Gould zelf geschreven) en een enorme hoeveelheid archiefmateriaal, foto’s<br />
en memorabilia. Tenslotte zijn er nog drie cd’s toegevoegd met gesproken commentaar van Gould. (Red)<br />
BEETHOVEN – STRING<br />
QUARTETS OP18<br />
Jerusalem Quartet<br />
Harmonia Mundi – HMC 902207.08<br />
(2cd) [3425650]<br />
Aan het einde van de achttiende eeuw zijn<br />
strijkkwarttetten enorm populair. Er worden honderden<br />
kwartetten gepubliceerd, die veelal in huiselijke kring<br />
worden gespeeld. Pianist en componist Ludwig von<br />
Beethoven schrijft kamermuziek, maar hij waagt<br />
zich nog niet aan het strijkkwartet. Prins Lobkowitz<br />
besteld zes strijkkwarttetten bij Beethoven, wat de<br />
katalysator is voor Beethoven om zich op dit genre<br />
te storten. Rond zijn dertigste levert Beethoven zijn<br />
zes strijkkwartetten opus 18 af waarbij de invloed van<br />
Haydn en Mozart duidelijk valt te horen. Het Jerusalem<br />
Quartet, gelauwerd met diverse waarderingen voor<br />
hun opnamen van Haydn en Brahms, opent haar<br />
twintigste seizoen met een indrukwekkende opname<br />
van deze zes strijkkwartetten die in chronologische<br />
volgorde is geprogrammeerd. Het wachten is op<br />
de latere strijkkwartetten van Beethoven, waarmee<br />
Beethoven zijn persoonlijke stempel op dit genre legt.<br />
(Wil Zenhorst)<br />
52 53
TV SERIES<br />
TV Series<br />
GOTHAM SEIZOEN 1<br />
De kamers zitten op slot en worden vrijgehouden als<br />
Het goede. Het kwaad. Het begin. James bergruimte. Kort daarna ontdekt Mary dat de herberg<br />
Gordon is de nieuwe detective in Gotham dient als dekmantel voor smokkelactiviteiten, die onder<br />
City. Hij wijdt zich aan de taak om zijn leiding staan van Joss. Ze besluit op verkenning te gaan<br />
geliefde metropolis in haar oude glorie in een gevaarlijke wereld. Zo maakt ze kennis met Jem,<br />
te herstellen. Wanneer hij de zaak krijgt van een de stoere jongere broer van Joss. Mary vindt hem heel<br />
vermoord stel uit een elitair milieu, belooft hij hun aantrekkelijk maar maakt zich tegelijkertijd zorgen: zou<br />
ontredderde achtergebleven zoon Bruce Wayne dat Jem ook tot de bende van Joss behoren? En wie kan ze<br />
hij de moordenaar zal vinden. Een zware taak voor eigenlijk wél vertrouwen?<br />
James, en een kostbare obsessie. Eentje die hem en<br />
ons meesleept in de grauwe en spannende wereld van<br />
KABOUL KITCHEN SEIZOEN 2<br />
Gotham. Deze succesvolle serie, van de talenten achter<br />
Regie: Frédéric Berthe, Frédéric<br />
The Mentalist, CSI, Nikita en Gossip Girl, is gebaseerd op<br />
Balekdjian<br />
de DC Comics-figuren die al generaties lang geliefd zijn<br />
Cast: Simon Abkarian, Azzedine Riyad,<br />
bij het publiek.<br />
Gilbert Melki, Fayçal Azizi<br />
Jacky had een goed leven als baas van een restaurant<br />
JAMAICA INN SEIZOEN 1<br />
in het Afghanistan van na de Taliban. Maar na<br />
Regie: Philippa Lowthorpe<br />
verloop van tijd begon het in Kabul toch weer steeds<br />
Cast: Jessica Brown Findlay, Matthew gevaarlijker te worden. Uiteindelijk werd Jacky zelfs<br />
McNulty, Sean Harris<br />
ontvoerd door de Taliban. Aan het begin van dit<br />
Het is 1820 in Cornwall, de<br />
tweede seizoen van Kaboul Kitchen zien we hoe hij<br />
schilderachtige streek die het zuidwestelijke puntje van een ware plaag is voor zijn kidnappers. Die worden<br />
Engeland vormt. De jonge en eigenzinnige Mary trekt hem zo zat dat ze hem uiteindelijk min of meer<br />
na de dood van haar moeder in bij haar tante Patience, helpen ontsnappen. De Franse autoriteiten geven hem<br />
in de afgelegen herberg Jamaica Inn. Daar merkt Mary vervolgens opdracht het land te verlaten. Maar daar<br />
dat haar tante geen schim meer is van de vrolijke heeft Jacky helemaal geen zin in. Hij wil maar één ding:<br />
vrouw die ze ooit was. De Patience van nu is een sloof, zijn restaurant opnieuw opbouwen. Om dat voor elkaar<br />
die onder de plak zit bij haar bazige man Joss. Vreemd te krijgen, ziet hij zich gedwongen geheim agent te<br />
is ook dat de herberg helemaal geen gasten heeft. worden voor de CIA. Nou ja, op zijn manier dan...<br />
KIJKTIPS<br />
TELLUS SEIZOEN 1<br />
Cast: Minka Kuustonen, Lauri Tilkanen, Pirkka-Pekka Petelius<br />
Een groep jonge eco-activisten die onder de naam ‘Tellus’ opereert, voert al enige jaren<br />
succesvolle sabotage uit tegen milieuonvriendelijke organisaties. Al hun acties worden<br />
keer op keer zorgvuldig gepland om niemand in gevaar te brengen. Maar wanneer<br />
ze toch een fout maken en er per ongeluk een dode valt tijdens een van hun missies,<br />
wordt er een klopjacht op de leden van de groep gestart. Tellus staat voor de moeilijke<br />
beslissing om hun strijd te staken, of door te zetten – maar dan wel op een radicale manier…<br />
Stort € 35<br />
of meer op rekening<br />
NL51ABNA 0438 6553 70<br />
tnv Stichting Fuurland, Amsterdam<br />
ovv ‘Donateur’ & adres<br />
TV SERIES<br />
ELKE MAAND IN DE BUS? WORD DONATEUR!<br />
ELKE MAAND ALLE NIEUWE FILMS, INTERVIEWS, OPINIES & ACHTERGRONDEN LAATSTE FILMNIEUWS OP FILMKRANT.NL<br />
LOVE 3D<br />
Documentaires<br />
KIDNAPPING OF MICHEL<br />
HOUELLEBEC<br />
Toen de excentrieke bestsellerauteur<br />
Michel Houellebecq zomaar verdween<br />
gedurende een tournee in 2011,<br />
begonnen geruchten de ronde te doen. Sommige<br />
journalisten gingen zelfs zo ver dat ze suggereerden<br />
dat Al-Qaeda erbij was betrokken. De daaropvolgende<br />
dagen bleef het nieuws geruchten en speculaties<br />
aanwakkeren in de literaire netwerken en de pers.<br />
Een brutale ontvoering? Een identiteitscrisis? Een plan<br />
om naar het buitenland te ontsnappen? Schizofrene<br />
waanzin? Houellebecq zelf heeft nooit een uitleg willen<br />
geven.<br />
KURAI KURAI<br />
Het speelfilmdebuut van<br />
documentairemaker en fotografe<br />
Marjoleine Boonstra is een visuele<br />
roadmovie door de uitgestrekte<br />
steppen van Kirgizië. Kurai Kurai is een mythe in een<br />
modern jasje, in een onbekend land waar andere<br />
regels gelden. Een land dat gekenmerkt wordt door<br />
verlaten landschappen, de wind en vooral de aldoor<br />
rollende ’kurai’: wispelturige steppentuimelaars vol<br />
raadselachtige verhalen.<br />
54 55
MOVIES<br />
Movies<br />
ATLANTIC<br />
Regie: Jan-Willem van Ewijk<br />
Cast: Fettah Ahllamara, Thekla Reuten<br />
De jonge Marokkaanse visser Fettah<br />
(Fettah Lamara) kan zich meten met de<br />
beste Europese surfers die zijn dorp jaarlijks aandoen.<br />
Wanneer hij verliefd wordt op de Nederlandse<br />
Alexandra (Thekla Reuten), wordt hij pas echt<br />
geconfronteerd met de enorme kloof die gaapt tussen<br />
hem en zijn leeftijdsgenoten uit West-Europa. Hij besluit<br />
om langs de Atlantische kust van Marokkonaar Europa<br />
te windsurfen. Maar de tocht van 900 km over de<br />
onvoorspelbare oceaan is vol gevaren.<br />
In majestueuze beelden toont regisseur Jan-Willem van<br />
Ewijk zowel de nietigheid als de kracht van het individu.<br />
Atlantic is de meesterproef van een groot visueel<br />
verteller.<br />
BLOED ZWEET & TRANEN<br />
Regie: Diederick Koopal<br />
Cast: Martijn Fischer, Hadewich Minis,<br />
Fedja van Huêt, Marcel Hensema,<br />
Raymond Thiry<br />
Bloed, Zweet & Tranen vertelt het verhaal over het<br />
bewogen leven van André Hazes. In deze emotionele,<br />
aangrijpende en humoristische film worden de drie<br />
belangrijkste fases uit zijn leven belicht; zijn rauwe<br />
jeugd en de ontdekking op zijn achtste door Johnny<br />
Kraaykamp op de Albert Cuypmarkt in de jaren<br />
zestig, zijn vriendschap met producer Tim Griek en<br />
zijn doorbraak in de jaren tachtig met hits als Zeg<br />
Maar Niets Meer, Een Beetje Verliefd en Ik Meen ‘t<br />
en zijn moeizame laatste maanden in 2004. In deze<br />
laatste fase voor zijn dood worstelt hij met zijn heftige<br />
verleden, zijn verslechterde gezondheid en de angst<br />
voor wat hem te wachten staat. Zal hij, dé volkszanger<br />
van Nederland, nog één keer schitteren in een<br />
uitverkochte Arena?<br />
CHARLIE’S COUNTRY<br />
Regie: Rolf de Heer<br />
Cast: David Gulpill<br />
De teloorgang van de Aboriginal<br />
gemeenschap in Australië is het<br />
onderwerp van Charlie’s Country. Terwijl zijn vrienden<br />
werkloos hun dagen doorbrengen met drinken,<br />
probeert Charlie (David Gulpilil) de tradities van zijn<br />
volk in stand te houden. Jagen, overleven in de bush,<br />
luisteren naar het land. Maar telkens weer loopt hij<br />
tegen de voor hem onbegrijpelijke regels van de blanke<br />
overheid aan. En anders wel tegen zijn eigen zwaktes.<br />
De in Nederland geboren regisseur Rolf de Heer kent<br />
de tragische geschiedenis van de Aboriginals als geen<br />
ander. Hij maakte er eerder de prachtige films The<br />
Tracker en Ten Canoes over. Het besef dat Charlie’s<br />
Country deels het schrijnende verhaal van acteur Gulpilil<br />
(Rabbit Proof Fence) zelf vertelt, maakt de film extra<br />
authentiek en ontroerend. De Heer houdt de toon licht,<br />
maar laat ook zien dat de oorspronkelijke bewoners<br />
van Australië vreemdelingen op hun eigen continent<br />
zijn geworden. Bekroond met de acteursprijs van de Un<br />
Certain Regard-sectie in Cannes 2014.<br />
LE DERNIER COUP DE MARTEAU<br />
Regie: Alix Delaporte<br />
Cast: Romain Paul, Grégory Gadebois en<br />
Clotilde Hesme<br />
De dertienjarige Victor woont met zijn<br />
moeder in een caravan op een strand in Zuid-Frankrijk.<br />
Hij heeft zijn vader nooit gekend en maakt zichzelf wijs<br />
dat hij hem ook niet nodig heeft. Maar dan hoort hij<br />
dat zijn vader, een bekend dirigent, in de buurt aan het<br />
repeteren is met zijn orkest voor een opvoering van de<br />
zesde symfonie van Mahler. Plotseling voelt Victor toch<br />
de drang om hem te leren kennen.<br />
MOVIES<br />
KIJKTIPS<br />
EISENSTEIN IN GUANAJUATO<br />
Regie: Peter Greenaway<br />
Cast: Elmer Bäck, Luis Alberti, Maya Zapata<br />
Na zijn succes in de Sovjet-Unie en teleurstellingen in Hollywood reist de grote<br />
Sovjet-regisseur Sergei Eisenstein naar Mexico om daar een film te maken. Tijdens de<br />
opnames van ¡Que viva México! raakt Eisenstein onder invloed van de Mexicaanse<br />
cultuur, geïntrigeerd door de dood en herontdekt hij zijn seksualiteit door een affaire<br />
met zijn aantrekkelijke gids. Deze ervaringen transformeren de excentrieke Eisenstein (gespeeld door Elmer<br />
Bäck) van een conceptueel filmmaker tot een kunstenaar die gefascineerd is door de menselijke geest.<br />
Eisenstein In Guanajuato verkent de geest van een creatief genie dat gedurende tien dagen vol passie in<br />
Mexico zijn begeertes en angst voor de liefde, seks en dood onder ogen ziet. Een periode die een groot<br />
stempel heeft gedrukt op de carrière van een van de grootste meesters van de cinema. Peter Greenaways<br />
film is geselecteerd voor de hoofdcompetitie van het Internationale Filmfestival van Berlijn 2015.<br />
THE RETURN – RESTORED<br />
Regisseur: Andrey Zvyagintsev<br />
Cast: Cast Vladimir, Garin Ivan Dorronravov, Konstantin Lavronenko, Natalia Vdovina<br />
De broers Ivan en Andrei zijn opgegroeid zonder vader. Wanneer die na twaalf jaar<br />
afwezigheid weer opduikt in hun leven, gaan de broers radicaal anders om met de<br />
turbulente emoties die zijn terugkeer opwekt. In een brutale poging om zich op te<br />
werpen als rolmodel, neemt de vader zijn zonen mee op vakantie naar een afgelegen<br />
eiland. Onderweg escaleert deze poging om nieuwe banden te smeden al snel tot een moeilijke<br />
confrontatie, die uitmondt in een mannelijkheidtest van haast mythische proporties.<br />
STILL ALICE<br />
Regie: Richard Glatzer en Wash Westmoreland<br />
Cast: Julianne Moore, Alec Baldwin, Kristen Stewart, Kate Bosworth, Hunter Parrish<br />
Alice Howland, gelukkig getrouwd en moeder van drie volwassen kinderen, is een<br />
gerenommeerd hoogleraar taalkunde aan Harvard. Ze krijgt een enorme schok te<br />
verduren als de ziekte van Alzheimer bij haar wordt vastgesteld en ze beseft dat haar<br />
zorgvuldig opgebouwde leven drastisch zal veranderen. Langzaam maar zeker begint<br />
ze de regie over haar eigen wereld te verliezen, terwijl de onderlinge banden binnen de familie steeds<br />
meer onder druk komen te staan. Een beangstigend, hartverscheurend en inspirerend portret over een<br />
onafhankelijke, sterke vrouw die worstelt om verbonden te blijven met de persoon die ze ooit was.<br />
56 57
MOVIES<br />
DEAR WHITE PEOPLE<br />
Regie: Justin Simien<br />
Cast: Lionel Higgins, Sam White, Troy<br />
Fairbanks, Dean Fairbanks, Colandrea<br />
‘Coco’ Conners<br />
Er broeit iets aan de overwegend blanke Winchester<br />
University. Terwijl de gekleurde studenten er hun weg<br />
proberen te vinden, verwoordt studente Sam hun<br />
frustraties in haar provocerende radioprogramma Dear<br />
White People: ‘Beste blanken, jullie hebben meer dan<br />
twee gekleurde vrienden nodig, wil je geen racist zijn.<br />
En je drugsdealer telt niet mee.’ Maar de spanningen<br />
komen pas echt op scherp te staan wanneer het<br />
lang verbannen blackface opduikt op het jaarlijkse<br />
Halloweenfeest. In zijn scherpe en humoristische<br />
filmdebuut vindt regisseur Justin Simien een nieuwe<br />
manier om over vooroordelen en stereotypen te<br />
spreken. Dear White People won onder andere de<br />
Special Jury Prize op Sundance 2014 en de prijs voor<br />
beste film op het San Francisco International Film<br />
Festival.<br />
GETTING GO<br />
Regie: Cory Krueckeberg<br />
Tanner, een nerdy filmmaker, wil<br />
een documentaire maken over het<br />
nachtleven van New York. Maar eigenlijk<br />
wil hij vooral iemand ontmoeten waar hij een flinke<br />
cyberobsessie voor heeft: een zeer aantrekkelijke<br />
go-go danser (gespeeld door een real-life go-go<br />
danser). We volgen de twee door de stad, bars,<br />
dakterrassen, huiskamers en ja uiteindelijk ook de<br />
slaapkamers. Naarmate het project vordert, slaat<br />
het machtsevenwicht tussen de twee mannen om...<br />
Een buitengewoon spannende, intrigerende, sexy en<br />
vernieuwende mix tussen speelfilm en documentaire<br />
die ook nog eens tot nadenken stemt.<br />
IM LABYRINTH DES SCHWEIGENS<br />
Regie: Giulio Ricciarelli<br />
Cast: Alexander Fehling, André<br />
Szymanski, Friederike Becht, Johannes<br />
Krisch<br />
Im Labyrinth Des Schweigens is gebaseerd op de<br />
voor velen onbekende naoorlogse geschiedenis van<br />
het onderzoek dat leidde tot het Auschwitz-proces<br />
in Frankfurt, dat plaatsvond tussen 1963 en 1965.<br />
Duitsland werd hiermee het eerste land dat zelf haar<br />
oorlogscriminelen vervolgde voor hun misdaden.<br />
Johann Radman, een jonge ambitieuze advocaat,<br />
ontdekt via een tip van een journalist dat bepaalde<br />
overheidsdiensten en instituten samenzweren om<br />
de nazi-misdaden in de doofpot te houden. Johanns<br />
vastberadenheid om dit tot de bodem uit te zoeken<br />
maakt dat procureur-generaal Fritz Bauer hem aanwijst<br />
om de leiding van het onderzoek naar deze praktijken<br />
op zich te nemen.<br />
THE ONE I LOVE<br />
Regie: Charlie McDowell<br />
Cast: Mark Duplass, Elisabeth Moss, Ted<br />
Danson, Kiana Cason<br />
Op aanraden van hun relatietherapeut<br />
trekken Ethan en Sophie een weekend naar zijn<br />
buitenverblijf om hun huwelijk te redden. Daar lijken ze<br />
goed in te slagen tot ze letterlijk zichzelf tegenkomen…<br />
VENTOUX<br />
Regie: Nicole van Kilsdonk,<br />
Cast: Wilfried de Jong, Kasper van Kooten,<br />
Leopold Witte, Wim Opbrouck<br />
Vier mannen, vrienden van weleer,<br />
beklimmen op hun racefiets de Mont Ventoux, zoals<br />
ze dat dertig jaar geleden ook deden. En ze doen<br />
wat mannen zo goed kunnen: loodzware ernst en<br />
slap ouwehoeren moeiteloos afwisselen. Totdat<br />
hun jeugdvriendin, de prachtige Laura zich meldt en<br />
de spoken uit het verleden zich aandienen. In een<br />
hedendaagse en herkenbare mix van hilariteit en<br />
weemoed overwint de vriendschap, die juist door dat<br />
verleden een vriendschap voor het leven blijkt.<br />
COLOFON<br />
RESTORED VERSION<br />
La Meglio<br />
Gioventù<br />
De wereldwijd geprezen Italiaanse klassieker,<br />
nu nóg mooier en meeslepender dan ooit in een<br />
digitaal gerestaureerde versie.<br />
EXCLUSIEF VERKRIJGBAAR BIJ DE MANIA WINKELS<br />
Hoofdredactie<br />
Bert Dijkman<br />
Redactie<br />
Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />
Henri Drost, Menno Borst<br />
Vormgeving<br />
Eric-Jan Westen,<br />
e.westen@westerstorm.nl<br />
Druk<br />
Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />
België<br />
Medewerkers Niels Achtereekte,<br />
Jos van den Berg, Frits<br />
Broekema, Cecile Bol, Ron<br />
Bulters, Erik Damen, Dennis<br />
Dekker, Jan Doense, Henri Drost,<br />
Hermen Dijkstra, Ruben Eg,<br />
Sanna Marije van Elst, Willem<br />
Jaap van Essen, Jesse Frelink,<br />
Luc van Gaans, Jeroen van<br />
Heukelom, Barend Florijn, Jan<br />
Jasper, Albert Jonker, Martin<br />
Kikkert, Dries Klontje, Stefan<br />
Koer, Martijn Koetsier, Wim<br />
Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />
van Kolfschoten Stephan Lam,<br />
Ron Loontjens, Max Majorana,<br />
Erik Mundt, Corné Ooijman,<br />
Bram Peeters, Rena Postma,<br />
Marco van Ravenhorst, Linda<br />
Rettenwander, Wiebren<br />
Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />
Smeets, Jelle Teitsma, Menno<br />
Valk, Louk Vanderschuren, Rik<br />
Veenhuijsen, Paul van ‘t Veer,<br />
Ruud Verkerk, Cees Visser, Jesse<br />
Voorn, Jurgen Vreugdenhil,<br />
Arnout de Vries, Jan de Vries,<br />
André de Waal, Michel Weber,<br />
MOVIES<br />
Jeroen Wierstra, Enno de Witt,<br />
Erwin Zijleman, Wil Zenhorst.<br />
Adres<br />
Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />
email: redactie@platomania.nl<br />
Abonneren:<br />
Abonneer je door €20,- over te<br />
maken voor 10 nummers naar<br />
IBAN NL67INGB0682214655<br />
o.v.v. mania abonnement.<br />
Vergeet niet je naam en adres<br />
erbij te vermelden.<br />
Voor Belgische lezers is het<br />
bedrag 30,- i.v.m. hogere<br />
portokosten.<br />
IBAN NL67INGB0682214655<br />
BIC INGBNL2A<br />
Mania 321 verschijnt op<br />
9 oktober 2015<br />
58 59
ADRESSEN<br />
BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />
HIPHOP MANIA & SOUL 320<br />
ADRESSEN<br />
CONCERTO<br />
Utrechtstraat 52-60<br />
1017VP Amsterdam<br />
020 6235228<br />
info@concerto.nl<br />
www.concerto.nl<br />
SOUNDS<br />
Parade 66<br />
5911 CE Venlo<br />
077-3510625<br />
info@sounds-venlo.nl<br />
www.sounds-venlo.nl<br />
VELVET MUSIC/PAAGMAN<br />
Frederik Hendriklaan 217<br />
2582 CB Den Haag<br />
Lange Poten 41<br />
2511 CM Den Haag<br />
N<br />
RISKDISC<br />
MADISEN WARD & THE MAMA BEAR<br />
Skeleton Crew<br />
PLATO<br />
Brink 21<br />
7411 BS Deventer<br />
0570-745093<br />
deventer@platomania.nl<br />
Oude Ebbingestraat 41-43<br />
9712 HB Groningen<br />
050-3135055<br />
groningen@platmania.nl<br />
Klokkensteeg 14<br />
8011 XV Zwolle<br />
038-4225354<br />
zwolle@platomania.nl<br />
Vrouwensteeg 4-6<br />
2312 BZ Leiden<br />
071-5149689<br />
leiden@platomania.nl<br />
Voorstraat 35<br />
3512 AJ Utrecht<br />
030-2310826<br />
utrecht@platomania.nl<br />
www.platomania.nl<br />
PLATO DOMINICANEN<br />
Dominicanerkerkstraat 1<br />
6211 CZ Maastricht<br />
043-4100010<br />
muziek@boekhandeldominicanen.nl<br />
KROESE<br />
Rijnstraat 31<br />
6811 EW Arnhem<br />
026-3705116<br />
arnhem@kroese-online.nl<br />
VELVET MUSIC<br />
Havik 7A<br />
3811Ex Amersfoort<br />
033-4621065<br />
amersfoort@velvetmusic.nl<br />
Maandereind 40<br />
6711AD Ede<br />
0318 615403<br />
ede@velvetmusic.nl<br />
Boterstraat 10<br />
1811 HP Alkmaar<br />
072-2200205<br />
alkmaar@velvetmusic.nl<br />
www.pop-eye.nl<br />
Rozengracht 40<br />
1016NC Amsterdam<br />
020-4228777<br />
amsterdam@velvetmusic.nl<br />
Vriesestraat 110<br />
3311 NS Dordrecht<br />
078-6141481<br />
dordrecht@velvetmusic.nl<br />
Tolbrugstraat 12<br />
4811 WN Breda<br />
076-5212569<br />
breda@velvetmusic.nl<br />
Oude Binnenweg 121A<br />
3012 JC Rotterdam<br />
010-4134423<br />
rotterdam@velvetmusic.nl<br />
Nieuwe Rijn 34<br />
2312 JE Leiden<br />
071-5128157<br />
leiden@velvetmusic.nl<br />
BOEKHANDEL BROEKHUIS<br />
Wemenstraat 45<br />
7551 EW Hengelo<br />
hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />
Markstraat 12<br />
7511 GD Enschede<br />
enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />
Koornmarkt 24<br />
7607 HZ Almelo<br />
almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />
www.boekhandelbroekhuis.nl<br />
DE WATERPUT<br />
Bosstraat 36<br />
4611 ND Bergen op Zoom<br />
Tel 0164-237418<br />
info@waterput.nl<br />
DE DRUKKERIJ<br />
Markt 51<br />
4331 LK Middelburg<br />
Tel 0118 886 874<br />
muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />
NORTH END HAARLEM<br />
Marsmanplein 19<br />
2025 DT Haarlem<br />
023-5375745<br />
www.northendhaarlem.nl<br />
‘T OOR<br />
Leeuwenstraat 44<br />
1211EW Hilversum<br />
035-6216579<br />
hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />
ARCS<br />
Yours, Dreamily<br />
GRAND CRU<br />
GLEN HANSARD<br />
Didn’t He Ramble<br />
LUISTERTRIPS<br />
BEANS & FATBACK<br />
Heroine Lovestruck<br />
BEWILDER<br />
Dear Island<br />
RICHARD HAWLEY<br />
Hollow Meadows<br />
Molenstraat 126<br />
Nijmegen<br />
024-3221346<br />
nijmegen@kroese-online.nl<br />
Voldersgracht 3<br />
2611 ET Delft<br />
tel. 015-2133020<br />
delft@velvetmusic.nl<br />
Brouwerstraat 10<br />
1315BP Almere Stad<br />
036-5302306<br />
almere@platenhuis-het-oor.nl<br />
www.kroese-online.nl<br />
www.velvetmusic.nl<br />
www.platenhuis-het-oor.nl<br />
NATHANIEL RATELIFF &<br />
THE NIGHT SWEATS<br />
ANDY SHAUF<br />
Bearer Of Bad News<br />
DAVE RAWLINGS MACHINE<br />
Nashville Obsolote<br />
KARSU<br />
Colors<br />
DE MANIA IS OOK VERKRIJGBAAR BIJ:<br />
Poort Music<br />
Voorstreek 6<br />
8911 JN Leeuwarden<br />
Mollema Music World<br />
Voorstraat 11<br />
8801 KZ Franeker<br />
Jan Cas Sombroek<br />
Havenstraat 3<br />
1131 BS Volendam<br />
Music machine<br />
Paardestraat 11<br />
6131 HA Sittard<br />
Pieter v. Os<br />
Snellestraat 44<br />
5211 EN ‘s-Hertogenbosch<br />
Blue Music<br />
Oude straat 24<br />
8261 CP Kampen<br />
Evelyn Novacek<br />
Meint Veningastr. 132<br />
9601 KJ Hoogezand<br />
Hekman Muziek<br />
Torenstraat 34<br />
9671 EE Winschoten<br />
Cd-Teek<br />
Kleine Berg 52<br />
5611 JV Eindhoven<br />
Get Back Music<br />
Voorstraat 203<br />
3311 EN Dordrecht<br />
Popeye<br />
Drienerstraat 9<br />
7551 HJ Hengelo<br />
Free Music Hi Fidelity<br />
Turfmarkt 12<br />
2801 HA Gouda<br />
Satisfaction<br />
Oranje Nassaustraat 29<br />
6411 LE Heerlen<br />
CD-Kiosk<br />
De Schakel 3<br />
5341 CM Oss<br />
BOB MOSES<br />
Days Gone By<br />
KWABS<br />
Love And War<br />
61
GUNS N’ ROSES<br />
APPETITE FOR DESTRUCTION<br />
CONCERTO 60 JAAR EDITIE<br />
180 GRAM VINYL<br />
GENUMMERD<br />
LIMITED 500 STUKS<br />
OP=OP
Change language