Tekst 1: vegetarisme - varianten - Averbode

tie van vegetariër omdat bij dat eetpatroon wel dieren worden gedood.
Zo zijn er zogenaamde parttime-vegetariërs (ook wel vleesverminderaars genoemd). Dat
kunnen consumenten zijn die op niet-principiële gronden minder vlees eten (bijvoorbeeld
om te lijnen, om andere gezondheidsredenen, of omdat ze denken dat het niet nodig is om
dagelijks vlees te eten). Het kunnen ook mensen zijn die wel op principiële gronden minder
vlees eten, maar het ofwel genoeg vinden om minder dan 100 % vegetariër te zijn,
ofwel het (nog) te moeilijk vinden om 100 % vegetariër te zijn. In de Engelse volksmond
wordt die levensstijl flexitarianism genoemd. Het komt ook voor dat men alleen geen vlees
eet, maar wel vis (pescotariër) en/of gevogelte (pollotariër).
Een apart geval is honing. Er zijn mensen die geen honing eten omdat zij het niet ethisch
vinden dat de bijen hard moeten werken om een flinke voedselvoorraad aan te leggen,
waarna de imker die wegneemt. Een ander bezwaar is dat de bijen tijdens de winter met
suikerwater worden bijgevoerd, waardoor ze minder lang zouden leven.
Veganisten die ook geen planten (ook levend) opeten, worden fruitariërs genoemd. Zij
eten alleen delen van de plant die geoogst kunnen worden zonder de plant te doden, of
zonder de plant van vitale delen (zoals bladeren) te ontdoen. Dat komt dus neer op vruchten
(inclusief noten) en zaden. Zij eten dat plantaardige voedsel bovendien vaak in onverhitte,
dus rauwe, vorm en zijn in dat geval tevens raw-foodist.