11.01.2014 Views

Soundsmith - Amazon S3

Soundsmith - Amazon S3

Soundsmith - Amazon S3

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

SOUNDSMITH STRAIN GAUGE<br />

tested<br />

The next step<br />

into analog<br />

79<br />

Analoogliefhebbers zullen ongetwijfeld getroffen zijn door de vele berichtgeving over het <strong>Soundsmith</strong><br />

Strain Gauge element. Deze, eerder door andere fabrikanten toegepaste techniek, is op een zeer geslaagde<br />

manier door <strong>Soundsmith</strong> geïmplementeerd in de Strain Gauge. De lat voor analoge weergave uit een<br />

groef wordt hiermee defi nitief aanzienlijk hoger gelegd en neemt een grote afstand van traditionele MCen<br />

MM phono cartridges.<br />

Zoals met veel zogenaamde ‘nieuwe<br />

ontwikkelingen’ in hifi land is de <strong>Soundsmith</strong><br />

Strain Gauge niet gebaseerd op<br />

een volkomen nieuw idee dat zomaar<br />

uit de lucht komt vallen. Wie de techniek<br />

in het algemeen en de audiotechniek<br />

vanaf de jaren twintig kent, weet dat<br />

veel principes gewoon berusten op pa-<br />

tenten of ontwerpen uit deze tijd. Ook<br />

phono cartridges gebaseerd op strain<br />

gauge elementen zijn al door diverse fabrikanten<br />

in het verleden naar de markt<br />

gebracht. Een strain gauge is in principe<br />

een sensor die bestaat uit geleidend<br />

materiaal. Door beweging in de ene richting<br />

(tension) neemt de weerstand van<br />

de sensor toe en beweging in de andere<br />

richting (compressie) maakt dat de<br />

weerstand afneemt. Strain gauge sensoren<br />

zijn niet gevoelig voor laterale bewegingen<br />

en dat verklaard wellicht dat tijdens<br />

het luisteren de indruk ontstaat dat<br />

de (bij)geluiden die elke draaitafel produceert<br />

minder opvallend aanwezig zijn.<br />

NEXT


tested<br />

80<br />

Zoals u wellicht nog weet van de lerares<br />

natuurkunde uit de brugklas, kun je dit<br />

soort subtiele weerstandsveranderingen<br />

meten met een Wheatstone bridge en<br />

daar vervolgens signaaltjes uit afl eiden<br />

die de uiteindelijke audio-output vormen.<br />

Die Wheatstone bridge kan namelijk<br />

voorzien worden van een dc-spanning.<br />

De blauwe ledjes in het <strong>Soundsmith</strong> element<br />

zijn er niet voor de show. Ze spelen<br />

een rol met betrekking tot de voedingsspanning<br />

en ook de kleur is belangrijk<br />

omdat kleuren ook specifi eke elektrische<br />

waarden van leds vertegenwoordigen.<br />

Door de weerstandsverandering<br />

van de strain gauge opnemer raakt de<br />

brug in onbalans en produceert dan een<br />

uitgangssignaal dat evenredig is met<br />

de weerstandsverandering. Door versterking<br />

ontstaat vervolgens een bruikbaar<br />

signaal om achterliggende elektronica<br />

mee te voeden. Om deze techniek<br />

in de praktijk toe te passen moeten nog<br />

wat hobbels worden genomen, want de<br />

lengte van de draden (het phono-snoer)<br />

en temperatuurswisselingen hebben invloed<br />

op de strain gauge sensoren. Het<br />

element is niet opengeschroefd, maar<br />

het is aannemelijk dat de Wheatstone<br />

bridge in het element is gebouwd. Je<br />

kunt dan namelijk zodanig bouwen dat<br />

die temperatuursinvloed en de kabelinvloed<br />

geen rol meer spelen. Vanwege<br />

het specifi eke design van dit systeem<br />

speelt de kwaliteit van de phono-kabel<br />

overigens geen rol van betekenis meer.<br />

Een phono cartridge gebaseerd op de<br />

strain gauge techniek heeft geen magneetjes<br />

en spoeltjes. De cantilever beweegt<br />

dus volledig vrij, zonder magneten<br />

of spoelen mee te moeten nemen.<br />

Er is dus vrijwel geen bewegende massa<br />

en er ontstaat ook geen refl ectie van<br />

energie vanaf het uiteinde terug door de<br />

stylus met bijbehorende vervorming. Er<br />

is een lagere jitter, minder vervorming en<br />

vrijwel geen fase-verschuiving. Dat laatste<br />

geldt voor de stylus en natuurlijk niet<br />

voor de amplitudecurve. De curve van<br />

de Strain Gauge impliceert ook automatisch<br />

enige fase-verschuiving.<br />

nature al een behoorlijke hoogafval. De<br />

eerste die niet vanaf 16kHz begint af te<br />

vallen moet waarschijnlijk nog gebouwd<br />

worden. De Strain Gauge heeft feitelijk<br />

de contra-curve ingebouwd van de gemiddelde<br />

luidspreker. Het eindresultaat<br />

is dat er tijdens de weergave een nagenoeg<br />

rechte curve staat. Dat verklaart<br />

het verschijnsel dat ‘de Strain Gauge zo<br />

lineair klinkt als digitaal’. Met de Strain<br />

Gauge kom je dus alleen in de problemen<br />

als er een luidsprekersysteem staat<br />

dat op de luisterpositie een volledig lineaire<br />

frequentiecurve neerzet. Het laag<br />

is dan te zacht en het hoog klinkt te geprononceerd,<br />

hetgeen onervaren luistetestplaat.<br />

Het blijkt dan dat dit element<br />

vanaf 10kHz enorm oploopt (10dB) en<br />

vanaf 500Hz naar beneden toe enorm<br />

afl oopt. Daar zit een uiterst slimme gedachte<br />

achter. Negentig procent van de<br />

consumentenluidsprekers heeft een allesbehalve<br />

lineaire karakteristiek, zeker<br />

tijdens in-room luisteromstandigheden.<br />

Er is vrijwel altijd sprake van een opgeblazen<br />

laag. Het hoog dat een gewone<br />

tweeter produceert loopt sterk af als gevolg<br />

van natuurkundige wetmatigheden.<br />

Op een gemiddelde luisterafstand van<br />

vier meter is er derhalve al sprake van<br />

een fi ks lager hogetonenniveau. Weergevers<br />

zoals elektrostaten hebben van<br />

Meten<br />

Wie de Strain Gauge gaat meten schrikt<br />

behoorlijk. Meten moet je doen vanaf een


tested<br />

raars zullen kwalifi ceren als een gedetailleerd<br />

geluid. Het zou dus een zinvolle<br />

uitbreiding zijn om de Strain Gauge te<br />

voorzien van schakelbare eq-curves om<br />

te compenseren voor (het beperkte aantal)<br />

systemen die wel een rechte curve<br />

hebben.<br />

Een verhaal rondom dit element is dat<br />

er geen RIAA-correctie in zou zitten. De<br />

Strain Gauge wordt namelijk, via een<br />

tussenkastje, direct op de lijningang<br />

van de voorversterker aangesloten. In<br />

dat tussenkastje zitten wel degelijk een<br />

drietal kantelpunten. Het vermoeden<br />

bestaat dat deze dienen voor een soort<br />

gecombineerde compensatie van de<br />

RIAA-curve en de hierboven beschreven<br />

compensatie. Er wordt dus wel degelijk<br />

gecompenseerd voor de snijcurve<br />

van de plaat. Er is ook een schakeling<br />

aanwezig die het geluid van links en<br />

rechts enigszins mengt. Waarschijnlijk<br />

heeft het bouwprincipe met strain gauge<br />

elementen een dermate hoge kanaalscheiding<br />

dat er zonder tegenmaatregel<br />

geen normaal stereobeeld wordt opgebouwd,<br />

even geplaatst in de context van<br />

de twee signalen die op de plaat vastliggen.<br />

Het tussenkastje dient voor de<br />

voeding van het element, er is een muteschakeling,<br />

de compensatiefi lters zijn<br />

hier aanwezig en het signaal wordt op<br />

een acceptabel niveau gebracht, zodat<br />

het een lijningang van een voorversterker<br />

kan voeden. Het element kan voorzien<br />

worden van verschillende naald/<br />

cantilever combinaties. Zo’n naald klikt<br />

simpelweg met een magneetje op de<br />

bodyshell. Kleuren geven de toepassing<br />

van de naalden aan. Zo zijn er, buiten<br />

nude optimized contour contact line- en<br />

bonded shibata naalden, onder andere<br />

naalden voor 78-toeren- en vintage eind<br />

jaren ‘40 lp’s. In ieder geval bespaar je<br />

met de aanschaf van deze <strong>Soundsmith</strong><br />

een phono-versterker.<br />

Configuraties<br />

De luistersessies met de Strain Gauge<br />

vormden de laatste inspanningen voor<br />

de zomerstop. Er staan hier alleen maar<br />

zeer tijdelijke confi guraties. De enige<br />

vaste factor is een Tivoli radio. Als u dit<br />

leest zijn de luisterruimten leeg en zijn<br />

het domein geweest van de werkster en<br />

de onderhoudsploeg met de witkwast.<br />

Tijdens de test is de Strain Gauge beluisterd<br />

met behulp van de Sonore Epilog<br />

en Antares die een setje line arrays<br />

aansturen. De instelmogelijkheden van<br />

deze set, die normaal gesproken recht is<br />

van 5Hz tot 50K, maken dat er een compensatiecurve<br />

gerealiseerd kan worden<br />

contra de Strain Gauge. Het element<br />

draait in een 301 transcription drive. In<br />

de andere confi guratie stuurt de Sonore<br />

Epilog een farm aan van losse eindversterkers<br />

en bestaat het frontend uit een<br />

aangevoerde Pluto Reference met een<br />

5A-tonearm. Met de <strong>Soundsmith</strong> is het<br />

comfortabel werken. In principe monteer<br />

je het element zonder naald. Er kan dus<br />

wat minder gestressed gewerkt worden<br />

dan gebruikelijk is met cartridges die<br />

een vaste naald/cantilever hebben. In<br />

no time blijft zo’n naaldje aan je mouw<br />

hangen of sneuvelt door een uitschieter<br />

met een pincet van chirurgisch staal.<br />

Vlak voor het inregelen van de naaldkracht<br />

en andere parameters, wordt de<br />

naald geplaatst. Magneetjes zorgen direct<br />

voor de goede positie. Vervolgens<br />

even inregelen met de scope en wat<br />

andere parameters natrekken met de<br />

juiste meetapparatuur van B&O of een<br />

EMT 420 en de DIN 45545 ‘Gleichlaufmess-schallplatte’.<br />

Daarna een ritje naar<br />

het archief om een bescheiden selectie<br />

van zes verhuisdozen met wat onderscheidend<br />

vinyl op te halen.<br />

Luisteren<br />

Luisteren met de Strain Gauge is fundamenteel<br />

verschillend van ervaringen met<br />

‘gewone’ MM en MC elementen. Bij de<br />

laatste zijn exemplaren die betrekkelijk<br />

neutraal klinken, maar er zijn ook fabrikanten<br />

die behuizingen leveren van zeer<br />

verschillende materialen. Zij plaatsen de<br />

motor van het element in een behuizing<br />

met een materiaalafhankelijk patroon<br />

van resonanties. Zo’n element krijgt dus<br />

een eigen geluid en is niet een neutraal<br />

doorgeefl uik van informatie uit de groef.<br />

De Strain Gauge klinkt, ondanks de behuizing,<br />

erg neutraal en zet (in de systemen<br />

hier) een erg lineaire frequentiekarakteristiek<br />

neer. Het lijkt erop of de<br />

strain gauge sensoren minder gevoelig<br />

zijn voor resonanties in de arm en de<br />

elementbehuizing en uitsluitend in beweging<br />

komen vanuit de modulaties die<br />

in de groef besloten liggen. De extreem<br />

lineaire en neutrale weergave maakt dat,<br />

zeker in het middengebied, stemmen en<br />

instrumenten op een ongeloofl ijk natuurlijke<br />

manier worden weergegeven. Het<br />

maakt geen verschil of iemand naast de<br />

weergever gaat staan en zingt of praat,<br />

of je luistert naar een opname van stemmen<br />

en instrumenten. Die klanken hebben<br />

ook de natuurlijke ‘breedte’ en de<br />

rijkdom in het middengebied zoals je die<br />

vaak alleen live beleeft. Het middengebied<br />

wordt door veel systemen uitgebeten<br />

en te dun weergegeven. Ook is het<br />

zo dat er bij veel systemen onnatuurlijke<br />

geluiden ‘meerijden’ op het originele<br />

geluid. Er is dan bijvoorbeeld scherpte,<br />

onrust en rafeligheid hoorbaar. Van die<br />

randjes op koper, dwarsfl uit en stemmen.<br />

Dat werd glashelder tijdens het<br />

draaien van een plaat met opnamen<br />

van het draaiorgel ‘de Arabier’. Wie wel<br />

eens zwerft door de Jordaan en andere,<br />

inmiddels yuppie- en studenten buurten,<br />

kent het geluid van een draaiorgel<br />

als geen ander. Die tikken op het hout<br />

en die klappen op de snare hebben een<br />

NEXT<br />

81


tested<br />

82<br />

lemaal gevuld is met geluidsinformatie,<br />

zoals de beste digitale systemen dat<br />

ook kunnen en zeker een studiomachine<br />

die analoge tape draait. Deze <strong>Soundsmith</strong><br />

klinkt in vergelijking met ‘gewone’<br />

elementen ook veel vrijer. Terugschakelend<br />

naar een normaal element lijkt het<br />

net of je iets continue tegen een helling<br />

aan moet duwen. Dat is kennelijk het<br />

hoorbare effect van het feit dat de cantilever<br />

een magneet of een spoel moet<br />

bewegen. De hele lineaire neutraliteit<br />

van de weergave maakt ook dat er een<br />

veel betere indruk ontstaat met betrekking<br />

tot de akoestische ruimte waarin de<br />

opname werd gemaakt. Dat is een heel<br />

bijzondere ervaring.<br />

Extra dimensies<br />

Dat je met deze <strong>Soundsmith</strong> je platencollectie<br />

opnieuw ontdekt is geen verrassing.<br />

Platen waarvan je het niet vermoedt,<br />

kunnen zich opeens ongeloofl ijk<br />

manifesteren. Vrijwel alle platen bieden<br />

een nieuw en vaak spectaculair auditief<br />

schouwspel. Het is teveel om op te noemen.<br />

Maar neem gewoon een elpee van<br />

Tuck & Patty. Met een gewoon element<br />

biedt zo’n schijf al een superweergave,<br />

maar nu is het gewoon of beide artiesten<br />

voor je zitten in de intimiteit van een<br />

klein theater. Let dan op de volheid en<br />

de natuurlijkheid van Patty’s stem. Koper<br />

kan op een fenomenale manier uithalen.<br />

Zeker op systemen die dynamisch onbegrensd<br />

zijn, blaast zo’n trombone met<br />

alle warmte, gloed, harmonische diep-<br />

enorme dynamische impact, maar ook<br />

een heel specifi eke klankopbouw. Het<br />

geluid van de verschillende registers<br />

is in werkelijkheid vol, breed, maar met<br />

een zekere klankzachtheid en puurheid<br />

zonder dat daar scherpte, verdunning of<br />

dynamische compressie hoorbaar is. De<br />

weergave van de elpee met opnamen<br />

van de Arabier zet dit orgel op een sensationele<br />

manier neer. Niet alleen blaast<br />

het grote systeem dat orgel met zo’n gemak,<br />

autoriteit, impact en onbegrensde<br />

dynamiek de ruimte in, maar het klinkt<br />

gewoon levensecht. Die Arabier staat<br />

gewoon fysiek in de luisterruimte. Vooral<br />

in de reproductie van de originele klanken<br />

klinkt dit element spectaculair onspectaculair.<br />

Juist daardoor is de liveervaring<br />

ongekend. Het is of je gewoon<br />

niet meer naar een systeem luistert. Een<br />

volgende factor die daartoe bijdraagt is<br />

de mate waarin de <strong>Soundsmith</strong> een stage<br />

neerzet. De scheiding van stemmen,<br />

instrumenten en andere klanken is fenomenaal.<br />

Dat leidt tot een soort grijpbare<br />

en tastbare stage, die veel verder<br />

reikt dan waar normale (top) phono elementen<br />

toe in staat zijn. Het fascinerende<br />

is dat het luisteren met de <strong>Soundsmith</strong><br />

een ongekende afstand neemt<br />

van digitale weergave (het blijft analoog!),<br />

maar aan de andere kant de verworvenheden<br />

van digitaal moeiteloos<br />

emuleert. Het ‘karakter’ van de <strong>Soundsmith</strong><br />

heeft dezelfde soort lineariteit als<br />

de beste sacd-speler of high-rez 24-bit<br />

machine en zorgt voor een stage die hegang<br />

en een realistische schaal van power<br />

en volume. Die natuurlijke weergave<br />

in het middengebied wordt door geen<br />

enkele phono cartridge geëvenaard. Om<br />

nog een dwarsstraat te noemen, ook geweldig<br />

is Rita Reys, op de originele en<br />

veel gezochte mono-opname van ‘The<br />

cool voice of Rita Reys’ (Fontana 657<br />

013XPL). Maar als je een keer helemaal<br />

huiveringwekkend uit je dak wilt gaan<br />

met deze element/systeem-combinatie<br />

en toe bent aan een complete freak-out,<br />

draai dan ‘ Nothing in the world’ van Diana<br />

Schuur op Talkin’ ‘bout you (GRP A-<br />

9567). De Pluto doet dit werkelijk adembenemend,<br />

terwijl de 301 zich dan weer<br />

manifesteert met een nog snellere en<br />

tijdloze initiële stijgtijd van het signaal.<br />

Vrijwel alles op vinyl krijgt extra dimensies,<br />

zoals Deep Purple’s ‘Child in Time’,<br />

geregistreerd tijdens het live-concert in<br />

Osaka (1972). De meeste vinyl-adepten<br />

zullen bovengenoemde platen ongetwijfeld<br />

in de kast hebben staan.<br />

Conclusie<br />

Het bouwen van phono-cartridges op<br />

basis van strain gauge elementen is een<br />

manier om vinylweergave op een hoger<br />

niveau te krijgen. Het is een techniek die<br />

andere fabrikanten ook zouden moeten<br />

volgen. Dat betekent dan een zeker einde<br />

van cartridges die werken met een<br />

traditioneel magneet-spoel motorsysteem.<br />

Los van het laag en hoog zijn de<br />

fenomenale weergave van het middengebied,<br />

de lineariteit, de detaillering, de<br />

stageweergave en de ongelofelijke dynamische<br />

prestaties uniek voor dit element.<br />

Die laatste eigenschap van de<br />

Strain Gauge wordt natuurlijk ook gefaciliteerd<br />

door het monitorsysteem, dat<br />

hier tot 140dB compressieloos uit kan<br />

halen. Platen hebben hier nog nooit zo<br />

fenomenaal geklonken. Wees voorbereid<br />

op ‘the next step into analog’.<br />

Ruud Jonker<br />

PRIJS<br />

SOUNDSMITH STRAIN GAUGE SG200 INCLUSIEF<br />

SG-6 NAALD EN SG200 VERSTERKER € 5.500,-<br />

MUSIC2 AUDIO IMPORT<br />

E-MAIL: INFO@MUSIC2.NL<br />

WWW.MUSIC2.NL<br />

END

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!