De kruisweg van de Palestijnse christenen - Kerk in Actie

van de familie, Fawzieh, verklaarde door middel van een vertaler dat zij in 1999 een muurtje hebben
gebouwd in het huis zodat hun zoon een eigen woning zou hebben. Toen de moeder in 2001 in het
ziekenhuis was met haar man, die bij een offensief gewond was geraakt, kwam een groep Israëliërs
het huis binnen, namen de woning van hun zoon in beslag en gingen er wonen. Sinds die tijd hebben
zij in hetzelfde huis gewoond, met slechts een dunne muur tussen hen in, en beide families delen de
veranda. Direct na de oorlog in 1967 claimden twee Israëlische kolonistenorganisaties al het recht op
het land in het gebied van Sheikh Jarrah, en in de vroege jaren tachtig claimden deze organizaties
eveneens het eigendomsrecht van het bezit van sommige families in Sheikh Jarrah. Sinds die tijd zijn
er veel lange en ingewikkelde legale procedures geweest. In 2007 beval het Israëlische
Hooggerechtshof de Israëlische familie in het huis van de Al Kurds uit te zetten, maar deze uitspraak
is nooit uitgevoerd.
Fawzieh is een vrouw die aanzien uitstraalt, maar die een nachtmerrieverhaal te vertellen heeft. De
rechtszaak heeft de Al Kurds al 120.000 shekel gekost, wat neerkomt op zo’n 246.000 euro. De
Israëlische bewoners boden haar een grote som geld aan om het huis te verlaten, wat ze geweigerd
heeft. Zes bewapende Israëliërs kwamen eens haar huis binnen toen ze alleen was, om haar bang te
maken. Ze legden een wapen neer bij haar in de buurt in de hoop dat ze haar zonen konden
beschuldigen van wapenbezit en hen zo gevangen konden nemen. Weer een andere keer kwamen ze
met drie bussen vol Israëlische kinderen en feestten buiten het huis, en ze lieten de rommel bij haar
achter.
De uitzetting van de Al Kurds zou een tragedie zijn voor de familie. De mensen in de buurt vrezen
tevens dat wanneer de Al Kurds worden uitgezet, dit een aanleiding zal zijn om toestemming te
geven voor nog meer Israëlische nederzettingen in het gebied van Sheikh Jarrah, wat de toekomst van
nog eens zevenentwintig families in gevaar zou brengen. In februari dit jaar (2008) stuurde een bedrijf
dat investeert in nederzettingen al een voorstel naar de Israëlische gemeente van Jeruzalem, waarin
werd voorgesteld de achtentwintig huizen in het gebied van Sheikh Jarrah te vernietigen en nieuwe
huizen te bouwen voor Joodse immigranten. 1
GEDICHT
Een deel uit “Staat van belegering”
Hier, op de heuvels, voor zonsondergang en de wapenmuil der tijd,
nabij boomgaarden onteigend van hun schaduw
doen wij wat gevangenen doen
wat de werklozen doen:
wij koesteren hoop
Onder belegering, wordt leven de tijd
tussen het herinneren van het begin
en het vergeten van het eind
Hier, op de hoogten van de rook, op het bordes van thuis,
is er geen tijd voor tijd
We doen wat zij die tot God naderen doen:
we vergeten pijn
Soldaten meten de afstand tussen bestaan en nietigheid
met de telescoop van een tank
Wij meten de afstand tussen onze lichamen en de granaten
met een zesde zintuig
De belegering wacht, wacht op een wankelende ladder als de storm het hevigst is
Als een fossiel in zijn eeuwigheid
Onder belegering wordt plaats tijd
treuzelend achter zijn gisteren en zijn morgen
- Mahmoud Darwish 3
21