Gedichtsheft (pdf) - Stadtwerke Kevelaer
Gedichtsheft (pdf) - Stadtwerke Kevelaer
Gedichtsheft (pdf) - Stadtwerke Kevelaer
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Dor hör ek t‘hüß...<br />
gedichte und erzählungen<br />
von Theodor Bergmann
Inhalt<br />
2<br />
5 Vorwort<br />
6 theodor bergmann<br />
9 wor hör ek t‘hüSS<br />
10 käwels platt<br />
11 op DE HEIJ<br />
12 an de wassküpp<br />
14 onschöldeg gerecht‘<br />
15 wenter<br />
wenn de rose bleuje<br />
17 Sternenacht<br />
en schur<br />
18 wandre<br />
twee keckfoers<br />
19 de alde waegg<br />
20 minne beste friend‘<br />
kollegen<br />
23 europa<br />
et kroatekrüss‘
Vorwort<br />
ganze Menge zu sagen haben. Das<br />
gilt auch und gerade für unser „Kävels<br />
Platt“, das für aufnahmebereite Augen<br />
und Ohren im gesprochenen Wort und<br />
in der Schrift durchaus präsent ist. Es<br />
lohnt sich, sich mit diesem wichtigen<br />
Bestandteil unserer Sprachkultur auseinanderzusetzen.<br />
Liebe <strong>Kevelaer</strong>erinnen und <strong>Kevelaer</strong>er,<br />
als Bürgermeister unserer so schönen<br />
und traditionsreichen Stadt bin ich der<br />
NiersEnergie GmbH und der Volksbank<br />
an der Niers für das große Engagement<br />
dankbar, das diesen kleinen Band mit<br />
Werken von Theodor Bergmann möglich<br />
gemacht hat.<br />
Die plattdeutsche Mundart steht in<br />
besonderer Weise für die Verwurzelung<br />
der Menschen in unserer Region.<br />
Sie bildet damit ein ganz wertvolles<br />
Fundament für das, was wir Menschen<br />
„Heimat“ nennen.<br />
Wir sollten in <strong>Kevelaer</strong> dankbar dafür<br />
sein, dass in unserem gesellschaftlichen<br />
und kirchlichen Miteinander die<br />
Traditionen noch gepflegt werden. Nicht<br />
aus bloßen nostalgischen Gefühlen<br />
heraus, sondern in der Erkenntnis, dass<br />
uns diese Traditionen und die dahinter<br />
stehenden Werte auch heute noch eine<br />
In ganz besonderer Weise gilt dies<br />
natürlich für unser Heimatlied „Wor hör<br />
ek t´hüß“, das mit seiner eingängigen<br />
Melodieführung und dem einprägsamen<br />
Text zum Beispiel beim Heimatabend<br />
und beim St. Martinszug zum festen<br />
Bestandteil des Programms gehört.<br />
Ich würde mich sehr freuen, wenn unser<br />
„Kävels Platt“ im Allgemeinen und unser<br />
Heimatlied im Besonderen noch lange<br />
dazu beitragen, die Identität und das<br />
Zusammengehörigkeitsgefühl in unserer<br />
Stadt zu stärken. Die Veröffentlichung,<br />
die Sie gerade in den Händen halten,<br />
leistet dazu einen wichtigen Beitrag.<br />
Viel Freude beim Lesen!<br />
Ihr<br />
Dr. Axel Stibi<br />
Bürgermeister<br />
der Stadt <strong>Kevelaer</strong><br />
5
Theodor Bergmann<br />
Geschäftsführer des Volksvereins für<br />
das katholische Deutschland im Kreis<br />
Geldern. Von 1923 bis 1939 leitete<br />
Bergmann den <strong>Kevelaer</strong>er Museumsverein.<br />
1946 gehörte er zu den<br />
Mitbegründern der CDU in <strong>Kevelaer</strong><br />
und war deren erster Vorsitzender.<br />
Darüber hinaus trat Bergmann auch<br />
als Schriftsteller hervor, unter anderem<br />
mit dem Band Maisüches on<br />
Heijblumme (1926), der das bereits<br />
1910 verfasste <strong>Kevelaer</strong>er Heimatlied<br />
Wor hör ek t‘hüß? enthält.<br />
6<br />
Theodor Bergmann (* 29. Dezember<br />
1868 in <strong>Kevelaer</strong>; † 17. Mai 1948 ebenda)<br />
war ein deutscher Politiker der Zentrumspartei<br />
und der CDU, Unternehmer<br />
und Schriftsteller.<br />
Nach dem Besuch der Volksschule in<br />
<strong>Kevelaer</strong> und der Rektoratsschule in<br />
Berken übernahm Bergmann 1885<br />
die väterliche Schuhfabrik. Diese<br />
besteht heute noch als Schuhfabrik<br />
Theodor Bergmann GmbH in <strong>Kevelaer</strong>.<br />
Er war viele Jahre Vorsitzender des<br />
Vereins der Schuhfabrikanten am<br />
Niederrhein. Seit 1903 war er zudem<br />
Bergmann gehörte zwölf Jahre dem<br />
Gemeinderat von <strong>Kevelaer</strong> an. 1919/20<br />
war er Mitglied der Weimarer Nationalversammlung.<br />
Werke<br />
• Den alde Liffste. Lustiger Einakter.<br />
• Der Schmied von <strong>Kevelaer</strong>. Schauspiel<br />
mit Gesang in 5 Akten.<br />
• Maisüches on Heijblumme. Gedichte<br />
und Erzählungen in niederrheinischer<br />
Mundart.<br />
• De gnädege Frau.<br />
• Öm de Dochter on de Kuw.<br />
• Der Wallfahrtsort <strong>Kevelaer</strong>.
WOR HÖR EK T‘HÜSS<br />
Wor op de Heij de Loewrek sengt,<br />
Den Haas sprengt doer de Schmeele,<br />
Wor ons de ricke Sägen brengt<br />
De Aerbeijshand voll Schweele,<br />
Wor in et Koarn de Klappros droemt,<br />
Van Faeld on Weije rond ömsoemt<br />
So frindlek roest et Burenhüß,<br />
Dor hör ek t‘hüß.<br />
Pries gej ow Land mar allemoal<br />
In Nord, Ost, Süd on Weste,<br />
– Ok maenn‘ge grote Noet es hoal –<br />
Min Laendche es et beste!<br />
Hier stond min Wieg, hier lüjt mej ok,<br />
So Gott well, eins de Dojeklock.<br />
Dann schrieft mej op et steene Krüß:<br />
Hier hört hän t‘hüß!<br />
Wor gärn de Lüj en oapen Hand<br />
In Not de Noaber reike,<br />
Foer Gott on Kerk on Vaderland<br />
Noch faas ston, as de Eike,<br />
Wor maenn‘gen Drömer, maenn‘ge Sock,<br />
So gut es, as den andern ok,<br />
Wor saelde Strit on grot Gedrüß,<br />
Dor hör ek t‘hüß.<br />
9
KÄWELS PLATT<br />
OP DE HEIJ<br />
Min Modertaal es Kävels Platt,<br />
Dat well ek gut bewahre;<br />
Dat klengt so lief. – In Doerp on Stadt<br />
Sin ek herömgefahre.<br />
Völ Menße troaff ek, brav on gut,<br />
Mar ömmer was ek blijgemut,<br />
Soag ek den Toarn van de Vaderstadt,<br />
Hörd‘ ek dat lieve Kävels Platt.<br />
Lang es et her, dat ek as Kind<br />
Op Moders Schlöp gesäte,<br />
Wenn Tobby, minne beste Frind,<br />
Min leste Papp gegäte;<br />
On Moder mej vertälde van<br />
Sent Marte on den häll‘ge Mann<br />
On söns noch völ – on alles dat<br />
Et klong so lief op Kävels Platt.<br />
Wat wej op Moders Schlöp gelehrt,<br />
Dat doerft ni afftestaerve;<br />
Dat sölle, wij et sich gehört,<br />
Ons Kinder van ons aerve.<br />
On kömt ok mehr et Hochdeuts op,<br />
Dat was doch ennen aermen Drop,<br />
Dän Moders Taal vergäten hat,<br />
Sich schamde foer et Kävels Platt.<br />
En Waeltsproak „Esperanto“ well<br />
De neje Waelt ons make.<br />
- ‚Tes Water ütt en dröge Quell –<br />
Wän soll dat lehre quake?<br />
Französ on Engels es ok schwoar,<br />
Chinesisch – dat woerd nimand kloar,<br />
Latin – dat hät ok wäneg Fatt:<br />
Tott Waeltsproak makt min Kävels Platt.<br />
Was gej op de Heij in de Maergestond,<br />
Wenn met Fürwaerk heropträkt et<br />
Sonnerond,<br />
Wenn den Heijgrond rosarot schemmert?<br />
De Newel wenkt met sin grise Schläp,<br />
An illiker Halm enne Waterdröp<br />
As en Perl in de Maergeschin glemmert.<br />
Ütt de Brämme hoch sich de Loewrek<br />
schwengt:<br />
„Stott op, stott op! De Nacht dij versenkt,<br />
De Maerge stätt hoch an den Hemmel.“<br />
Wat kremmelt on wemmelt? Wat loept<br />
dor tehoop?<br />
Wat putzt sich on weßt ütt de Ogen de<br />
Schloap? –<br />
In de bleujende Heij en Gewemmel.<br />
Dor träckt de Musik op; de flittige Bej<br />
De Vijol spoelt, de Hummel dem Baß<br />
streckt dorbej;<br />
De Hüßmöß schöttelt de Färe.<br />
On nauw kommen de löstege Sengers all;<br />
De Solos sengt de Frau Nachtigall<br />
On de Takt schlätt de Kuckuck von färe.<br />
En Läwe on Drieve on en Juchhei,<br />
On de Dirkes all in de bleujende Heij<br />
In Löst on Glöcksalegkeit schwemme.<br />
On de Loewrek schwäft an de Hemmelsdör:<br />
„Du lieven Heer, ow ter Ehr, ow ter Ehr!“<br />
On dann flöggt hän tröck in de Brämme.<br />
Wenn Moder voer‘t Noabettgohn noch<br />
De Haendches mej däj falde,<br />
Vertälde, wuj dor boaven hoch<br />
De lieven Heer düt walde,<br />
Wuj Christkind koam in de kalde Stall<br />
On van dij aerme Scheepers all,<br />
Van Oß on Esel, alles dat,<br />
Et klong so fromm op Kävels Platt.<br />
Den Tit gätt hen – all fifteg Johr,<br />
Wor sin se hengedreeve?<br />
Mar woerd ok langsam gris et Hoar,<br />
Et Hart es jong gebleeve.<br />
On jong bleef ok de alde Lief<br />
On wat ek seng on wat ek schrief,<br />
Ter Ehre van de Vaderstadt<br />
Ek seng on schrief op Kävels Platt.<br />
10 11
AN DE WASSKÜPP<br />
Se ston as de Waßküpp met grise Hoar,<br />
De lahme Leen on de schäle Kathrin;<br />
Se waassen on plaassen et Linne kloar,<br />
On schnejwett woerd alles on alles woerd fin.<br />
In den daerden Orde de lahme Leen,<br />
In den daerden Hemmel de schäle Kathrin;<br />
Mar wat in et Doerp gätt op twee Been,<br />
Dat mott in de schümmende Seepsopp herin.<br />
Se wassen on plaassen et Linne kloar<br />
On allemoal motte se oawer öhr Tong;<br />
An nimand loate se een gut Hoar,<br />
Off Vader, off Moder, off Därn, off Jong.<br />
Den enne te kluk on den andre te domm,<br />
Den enne te grot on de andre te klein,<br />
Den enne te raech on den andre te kromm,<br />
Den enne te groff on den andre te fein.<br />
Et ganze Doerp mott voer öhr Gerecht<br />
On enne kann bloß voer öhr Ordeel bestohn,<br />
De guje Mann met et Engelsgesecht,<br />
Dat es den hochwürdigen Heer Kaploan.<br />
„So gut on se frindlek on ardeg“, sät Leen.<br />
„So gottesfürchteg on fromm“, sät Kathrin.<br />
„Hier sij‘e Gelehrtheit on Demut bejee‘n,<br />
Hän kann on wätt alles on neks welle sin.“<br />
„De Pastor praekt bloß foer schlechte Lüj,<br />
Dor höre wej Gott sei Dank ni bej,<br />
Mar den Heer Kaploan woerd me not ni müj,<br />
Den praekt foer fromme Siele as wej.“<br />
Se waassen on plaassen et Linne kloar,<br />
De lahme Leen on de schäle Kathrin.<br />
Se lägge sich in öhr grise Hoar<br />
Telest noch selvs ennen Hällegeschin.<br />
12
ONSCHÖLDEG GERECHT‘<br />
WENTER<br />
„Gej hätt gestoahle Selver on Gold,<br />
Gej sölt bekenne de Doat!<br />
Söns schmitt ek ow diep in düstere Nacht,<br />
Wor ow gän Sonn noch Stern mär lacht,<br />
In Iser bej Water on Brot.“<br />
“Ek häb ni gestoahle Selver on Gold,<br />
Ek dinde ow ehrlek on treu.<br />
Schmitt gej mej in Iser in düstere Nacht,<br />
En Vaderog helt oawer mej Wacht,<br />
Foer ow kömt den Dag van Reu.“<br />
„Gej hätt gestoahle Selver on Gold,<br />
Welt gej ni bekenne ter Stond,<br />
De Schenderkarr no de Galgbaerg fährt,<br />
Dor schwäft gej tössen Hemmel on Erd,<br />
Fif Schuhn hoch oawer de Grond.“<br />
„Ek häb ni gestoahle Selver on Gold,<br />
On lij ek onschöldeg den Dot,<br />
Dann sij‘e verfluckt! Van Land tott Land<br />
Got gej sonder Roest, ow selvs tott Schand,<br />
Vergäte düj‘e mej not.”<br />
De Schenderkarr no de Galgbaerg fuhr;<br />
Dor ging de Maid in den Dot.<br />
Den Hemmel so gris on dem Boß so kahl,<br />
On de Faelder so nacks on blot;<br />
De Wenterblumme fliegen hendahl<br />
On de Sommerblumme sin dot.<br />
Wor sin de Selverstemmkes nauw hen,<br />
Dij klonge in‘t Maergesrot? –<br />
En Hüßmöß kömt met bedrüvde Senn<br />
On baejt öm en Stöckske Brot.<br />
Wenn de Rose bleuje, wenn de Rose bleuje –<br />
Waelt, wuj schön fielt gej ütt Gottes Hand!<br />
Waerme Locht waeht week op blaue Flögel,<br />
Sonneschin verselvert Heij on Högel,<br />
Wenn de Sommer wandelt oawer Land.<br />
De Sonn keckt doer de Wolkegardin,<br />
Mar öhr Oge sin bleek on bedroept.<br />
In decke Pelze gon Haas on Knin<br />
On in‘t Nest et Eikhörnche schloept.<br />
Och, lieve Lente, nauw komm doch bald,<br />
Plant Blumme van allerhand Klör;<br />
De waerme Sonn scheck doer Faeld on Wald<br />
On de Wenter sätt voer de Dör.<br />
WENN DE ROSE BLEUJE<br />
Wenn de Rose bleuje, wenn de Rose bleuje –<br />
Menß, ow Dun on Denke sit dorin:<br />
Sonneschin on Rose mott‘en drage<br />
Doer de Waelt voll Not on Soerg on Klage,<br />
Well de Menß en Affbeld Gottes sin.<br />
Wenn de Rose bleuje, wenn de Rose bleuje –<br />
Menßenhart vergaett ow Soerg on Not!<br />
Alles rondömher hät Gott gegäve,<br />
Goaf as schönste Ros et Menßeläve.<br />
Dank den Heer, want hän es gut on grot.<br />
14 15
STERNENACHT<br />
In en fürregrot Bett ging de Sonn te Roest;<br />
Den Dag sin Last es gedrage.<br />
Öm Dög on Ondög, öm Leed on Löst<br />
Hät de Nacht de Mantel geschlage.<br />
De Moan an den Hemmel löcht voll on kloar<br />
Op de schloapende Waelt heronder.<br />
En Sternche flammt op, dann hier, dann dor,<br />
On ek kiek in et stroahlende Wonder.<br />
Wän helt ow dor boawe in staerke Hand?<br />
Wän hät ow Flögels gegäve,<br />
Dat gej sonder Handpoal doert hemmelse Land<br />
Geroest on seeker könt schwäve?<br />
Gej struckelt nit on komt nit te Fall.<br />
Nauw säggt mej, ek woll et gärn weete,<br />
Off op ow löstwandeln de Sielen all,<br />
Dij öhr Paeckske hier affgeschmeete.<br />
Kickt gej van dor boaven op mej neer.<br />
Min Aelders, min Sösters, min Frinde,<br />
On sin ek ow allemol ennekehr wehr,<br />
Dij ek voerdeese beminnde? – – –<br />
Gän Antwoort kömt ons van gönne Kant,<br />
Dröm froagt nit lang on got schloape.<br />
En Vaderog wackt oawer Lüj on Land:<br />
Wej welle glöwen on hoape.<br />
Wendstell de Locht; gän Blägge rührt sich mehr.<br />
De Wolke balle sich; schwart kekt den Hemmel<br />
Heronder op de Erd. Van fären her<br />
Ütt Kerkeklöckskes Mond en fromm Gebemmel.<br />
Stell – müskestell –<br />
On alles lüstert, wat nauw komme well.<br />
EN SCHUR<br />
Dor schrawt den Hemmel; Troan öm Troan fällt neer,<br />
On doarsteg drengt de dröge Erd de Sägen.<br />
De Rägenboag stroahlt van den Hemmel her,<br />
On Sonneschin geft Gott no Schur on Rägen.<br />
Fallt op et Knej;<br />
Du lieven Heer, wuj grot on gut sit gej!<br />
Ütt Wolkenacht en fürreggolde Letz<br />
Den Hemmel soemt on dann on twann en Rolle,<br />
As op de Kägelbahn. – Dann Bletz op Bletz<br />
On Schlagg op Schlagg. – De Wend begent te tolle<br />
Met welke Blär. –<br />
Bewahr ow aerme Kinder, lieven Heer!<br />
17
WANDRE<br />
DE ALDE WAEGG<br />
So wandre wej doer et Läven hen<br />
Van ennen Dag op den andre.<br />
Hier well ek roeste, gätt ons doer de Senn,<br />
Mar widder motte wej wandre.<br />
Et Läwe gätt hen as en fliegende Wolk,<br />
On Löst on Leed flöggt metoawer;<br />
On endleck ston wej voer de grote Kolk<br />
On den Dot rüpt: Frindschopp, fahr oawer!<br />
Nauw gon ek wär den alde Waegg,<br />
Dän ek so döck gegohn;<br />
Hier soag ek op de grüne Weij<br />
Völ bonte Blumme stohn.<br />
Et Läve lätt nauw achter mej,-<br />
Et hät mej döck gekölt;<br />
On häbb ek ok et Best gewollt,<br />
Et was ni frej van Schöld.<br />
Wej wandre voerbej an de Kindertit,<br />
Voerbej an de Jongesjohre.<br />
De Kraft van de Mann, wuj bald lätt se wit,<br />
Bej‘t Wandre gätt se verloare.<br />
Hier hörden ek de Nachtigall,<br />
Wenn lachend doer et Land<br />
De Lente ging on met Wellkomm<br />
De Sommer goaf de Hand.<br />
Wuj lang noch? froag ek. Rondömher<br />
Bleft alles dot on stell,<br />
Eins kömt den Dag, dann stätt de Uhr.<br />
Nauw dann wij Gott et well!<br />
TWEE KECKFOERS<br />
Twee Keckfoers satten an de Pött.<br />
Den enne säj: „ Wat es et hätt!<br />
Dor in et Water es et kuhl,<br />
Ek spreng heronder in de Puhl.“<br />
Den andre säj: „Nauw halt es in!<br />
Et bäter häbbe es döck Schin.<br />
Bedenk bej alles, wat gej düt:<br />
Wuj komm ek later wär herütt?“<br />
Hier droemden ek van Lief on Glöck<br />
On van dem bätern Tit.<br />
Min Hart was voll van Wöns on Hoap.<br />
Wat lätt den Tit so wit.<br />
Nauw gon ek wär den alde Waegg:<br />
Gän Blum, gän Nachtigall.<br />
Ek selvs sin alt, min Hoer sin gris<br />
On Wenter oawerall.<br />
Dor fällt van enne Lendemboom<br />
Et leste Blatt heraff:<br />
Ütt Erd geboare mott, wat lävt,<br />
In‘t diepe, kalde Graff.<br />
18 19
20<br />
MINNE BESTE FRIND‘<br />
Wej satte bejeen so maennege Stond,<br />
Ow frindleke Oge löchte so kloar,<br />
Wenn et langsam versenkende Sonnerond<br />
Läj selvere Schin in ow wette Hoar;<br />
Wat et oapen Hart ow goaf in de Mond,<br />
Was allemoal gut on allemoal wohr.<br />
Dem beste Frind sit gej mej gewaest,<br />
Gej fülde met mej in Leed on Löst.<br />
Voerbej – ek soag ow de leste Kehr,<br />
Wit fort gingt gej in ow Vaderland.<br />
Wej satten ons onder den Trurboom neer:<br />
Gej keekt mej in‘t Og on dröckte min Hand.<br />
On wat gej duw säjt, not vergät ek et mehr,<br />
Et bleft mej titläves en Frindschoppspand:<br />
„Bedrüvde on glöckege Dag gon voerbej,<br />
As beste Frind doer min Läve gingt gej.“<br />
In volle Wechs stätt de Wettese Geld,<br />
Den Hauptmann lätt präsentiere;<br />
Den Köneng Wellem gätt langsam voerbej,<br />
Öm folge sin Offiziere.<br />
On en Hurra klengt on de Fahn woerd geschwenkt,<br />
Musikante tute on trommle.<br />
Enne Geldembrür hät de ganzem Buck<br />
Voll selvere Plaate bommle.<br />
Voerbej – wuj bald koam dem betteren Dot,<br />
Hän ging met ow in de Ewegkeit.<br />
Et Band was terreete, min Leed was grot;<br />
Mar ons Frindschopp es van den Hemmel geweiht.<br />
Eins kömt ok voer mej de leste Not,<br />
Dann knej ek voer Gottes Barmhartegheit:<br />
„Sit, hemmelse Vader, ow aerem Kind!<br />
Nauw sägg mej, wor es minne beste Frind?”<br />
KOLLEGEN<br />
„Wer sind sie, mein Lieber?“ de Köneng sät,<br />
„Wem streck ich die Hand entgegen?“<br />
„Der König von Wetten, Majestät!“<br />
„Mein Freund dann sind wir Kollegen.“
EUROPA<br />
Se sette bejeen in de sondagse Stoat,<br />
Beroaje, beschlütte on dün öhr Plecht,<br />
De Heere van de Gemenderoat;<br />
Dat jeder tefreje – et es ni lecht.<br />
Foerwohr, de halve Menßheit es doll,<br />
On et beste Linne hät noch sin Nöpp.<br />
Wat kömt dann nauw? Foer de Jongesschol<br />
En Kart van Europa. – Se schödden de Köpp.<br />
„Watt sät me dortott?“ sägge Mattes on Maan,<br />
“Lott Kobes mar spräke, dän wätt, watt‘e well.“<br />
On allemoal kieke se Kobes aan;<br />
Dän schnüft sich de Nös on alles es stell.<br />
„En Kart van Europa dij brucke wej nit,<br />
Ek weet nit, wat de Lährer sich drömt;<br />
Off dann van ons Jonges in kommenden Tit<br />
Waell enne no dat Europa kömt?“<br />
ET KROATEKRÜSS‘<br />
Stott Wandler stell! – Sitt dor et steene Krüß!<br />
Lang es et her. – De Heij bleujt blujegrot. –<br />
Van Faeld on Weij omsoemt en enkel Hüß,<br />
Ütt Dör on Fenster keckt de bettre Not.<br />
Op Kärkhoffsgrond en Kärkske klein on aerm;<br />
Drop Gottes Sonneschin roest week on waerm.<br />
En kleine Schanz met Mur on Wall ömher;<br />
De Aermuj drin verstoppt in Aengst on Not.<br />
Met Fluken on Gebröll van fären her<br />
Weld Kriggsvolk träckt. – De Heij bleujt blujegrot. –<br />
Gremmlachend gätt den Dot öm Mur on Wall,<br />
Dij öm verfalle sin, dij kent hän all.<br />
Wen schötzt et Möske, wenn de Falk et peckt? –<br />
De Schanz gestoermt. – Rot Blut schwämmt in de<br />
Sand. –<br />
Den Dot spoelt op, ütt Not on Aermuj träckt<br />
Hän met Gefolgschaft in en bäter Land. –<br />
Bej hondert brave Menße leggen dot,<br />
On rondöm bleujt de Heij so blujegrot…<br />
Stott Wandler stell! – Voert steene Krüß knej neer<br />
On baej en Vaderons! – In volle Pracht<br />
Met Blatt on Blumme bleujt et rondömher.<br />
De Wenter es gon loope oawer Nacht.<br />
Nej Läve brengt de Lente Boß on Faeld<br />
On oawer Menßelicke danzt de Waelt.<br />
23
Mit freundlicher Unterstützung von:<br />
NiersEnergie GmbH<br />
Kroatenstraße 125<br />
47623 <strong>Kevelaer</strong><br />
Telefon: 0 28 32 / 93 13-39<br />
Fax: 0 28 32 / 93 13-91<br />
E-Mail: vertrieb@niersenergie.de<br />
www.niersenergie.de<br />
Volksbank an der Niers eG<br />
Busmannstr. 64-68<br />
47623 <strong>Kevelaer</strong><br />
Telefon: 0 28 32 / 93 75-0<br />
Fax: 0 28 32 / 93 75-301<br />
E-Mail: info@vb-niers.de<br />
www.vb-niers.de<br />
Quelle: http://de.wikipedia.org/wiki/Theodor_Bergmann_(Politiker)